Warianty tytułu
Charakterystyka ekologiczna populacji Polygonum polystachyum w północno-zachodniej Polsce (Pomorze Zachodnie: Niepołcko)
Języki publikacji
Abstrakty
This paper presents the results of the study conducted on the Polygonum polystachyum population located in a manor park in Niepołcko (West Pomerania). This species in Poland has been recorded only in 11 localities so far, most of which are situated in the south of the country. The aim of the investigation was to identify the current status and edaphic conditions of the P. polystachyum population, as well as to recognize its selected inter-individual and group attributes. Number of specimens, their density per 1m², and mean crowding was determined. Also the population’s type of spatial structure was identified through observation and by calculation of the dispersion coefficient. On the basis of the conducted research it was found that the investigated population numbers 609 specimens and it currently occupies the area of 38m². It has clustered spatial distribution type (dispersion coefficient>1) and is characterized with high value of mean shoot density, which amounts to 27.8 spec./1m² (max. 38 spec./1m²). On the basis of the investigation of biometric attributes of 50 randomly selected specimens, it was found that shoots of P. polystachyum achieve the height from 163 to 222 cm, and width from 6.0 mm (lower height specimens) to 19.5 mm (taller specimens). Mean length of the examined bottom and top leaves is respectively 25.4 and 24.1 cm, while their mean width achieves 7.5 and 7.2 cm. The number of the inflorescence primary branches has the highest value of the coefficient of variation (V= 75.5%), whereas the height of the specimens has the lowest one (V=7.4%). Conducted correlation analysis revealed that there is a statistically significant positive correlation between the width of P. polystachyum shoots and the length of the leaves from the top of the stem (rs=0.949367). On the basis of the conducted chemical analysis of the soil from the P. polystachyum habitat, the substrate was classified as alkaline soil (pH = 7.1), with low total nitrogen content (0.26%), as well as low organic carbon content (2.8%).
Dotychczas w Polsce Polygonum polystachyum stwierdzono tylko na 11 stanowiskach, występujących w większości w południowej części kraju. Badania miały na celu rozpoznanie stanu i warunków edaficznych populacji P. polystachyum odnotowanej w parku podworskim w Niepołcku (Pomorze Zachodnie) oraz przedstawienie jej wybranych właściwości osobniczych, jak i grupowych. Określono liczbę osobników i ich zagęszczenie na 1m², średnie zatłoczenie, rozpoznano także typ struktury przestrzennej populacji na podstawie obserwacji oraz obliczonego współczynnika dyspersji. Stwierdzono, ze populacja liczy 609 osobników i aktualnie zajmuje powierzchnię 38m². Cechuje ją skupiskowy typ rozmieszczenia przestrzennego (Wsp. dysp.>1) i wysoka wartość średniego zagęszczenie pędów, która wynosi 27,8 osobn./1m² (maks. 38 osobn./1m²). Na podstawie zbadanych cech biometrycznych` losowo wybranych 50 osobników stwierdzono, iż pędy P. polystachyum osiągają wysokość od 163 do 222 cm i grubość od 6,0 mm (u niższych osobników) do 19,5 mm (u wyższych). Średnia długość zbadanych dolnych i górnych liści wynosi odpowiednio 25,4 i 24,1 cm, zaś ich średnia szerokość to 7,5 i 7,2 cm. Najwyższym współczynnikiem zmienności (V= 75,5%), charakteryzuje się liczba gałązek kwiatostanowych, najniższym zaś wysokość badanych osobników (V=7,4%). W przeprowadzonej analizie korelacji stwierdzono istnienie statystycznie istotnej dodatniej korelacji między grubością pędów osobników P. polystachyum, a długością liści z górnej części pędu (rs=0,949367). Osobniki P. polystachyum występowały na glebach o odczynie obojętnym (pH = 7,1) o niskiej zawartości zarówno azotu ogólnego (0,26%) oraz węgla organicznego (2,8%).
Słowa kluczowe
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Numer
Opis fizyczny
p.35-46,fig.,ref.
Twórcy
autor
- Department of Meteorology and Landscape Architecture, West Pomeranian University of Technology in Szczecin, Papieza Pawla VI 3A, 71-459 Szczecin, Poland
autor
- Department of Meteorology and Landscape Architecture, West Pomeranian University of Technology in Szczecin, Szczecin, Poland
autor
- Department of Meteorology and Landscape Architecture, West Pomeranian University of Technology in Szczecin, Szczecin, Poland
Bibliografia
- BACIECZKO W. 1997. Polygonum polystachyum [Aconogon polystachyum] (Polygonaceae), a species of knotgrass new to the Pomeranian flora. Fragm. Flor Geobot. A., 42(1): 185–187.
- BAILEY J.P., CONALLY A.P. 2000. Prize-winners to pariahs – A history of Japanese Knotweed s. l. (Polygonaceae) in the British Isles. Watsonia, 23: 93–110.
- BARTOSZEK W., URBISZ A., TOKARSKA-GUZIK B. 2006. Polygonum polystachyum Wall. ex Meissner in Poland: status, distribution, habitats. Biodiv. Res. Conserv., 1–2: 86–88.
- COLLIER B., COX G., JOHANSON A., MILLER P. 1978. Ekologia dynamiczna. PWRiL, Warszawa.
- GUMIENIAK A. 2007. Zadomawianie się wybranych grup antropofitów w pasmach Jałowca i Policy. Uniwersytet Śląski w Katowicach (Rozprawa doktorska).
- KALA C.P. 2004. Pastoralism, plant conservation, and conflicts on proliferation of Himalayan knotweed in high-altitude protected areas of the Western Himalaya, India. Biodiversity and Conservation, 13: 985–995.
- KONDRACKI J. 2001. Geografia fizyczna Polski. PWN, Warszawa.
- MATUSZKIEWICZ J.M. 2008. Regionalizacja geobotaniczna Polski. Wyd. IGiPZ PAN, Warszawa.
- MIREK Z., PIĘKOŚ-MIRKOWA H., ZAJĄC A., ZAJĄC M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland – checklist. Eds. W: Z. Mirek. Biodiversity of Poland 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
- POLUNIN O., STAINTON A. 1984. Flowers of the Himalaya. Oxford Press, New Delhi, India.
- RECHINGER K.H. 1957. Polygonum polystachyum. [In:] Gustaw Hegi Illustrierte Flora von Mittleeuropa. 3 (1). Eds. R. Rochow. Carl Hanser Verlag, München.
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. w sprawie listy roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym.
- RUTKOWSKI J. 2008. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej. PWN, Warszawa.
- SCHUBE T. 1927. Ergebnisse der Durchforschung der schlesischen Gefässpflanzenwelt in Jahre 1926. Jahres-Bericht der Schleisischen Gesellschaft für vaterländische Cultur, Breslau, 99: 24–30.
- SMOCZYK M. 2005. Rzadkie i zagrożone gatunki roślin naczyniowych Gór Bystrzyckich i Orlickich (Sudety Środkowe) – cz. 2. Przyroda Sudetów, T. 8: 17–34.
- ŚLIWIŃSKI M., CZARNIECKA M. 2011. Stanowisko Fallopia japonica (Houtt.) Ronse Decr. w rejonie Tworzyjanowa (Dolny Śląsk). Acta Botanica Silesiaca, 7: 219–225.
- Statistica. 2010. StatSoft, Inc., version 10.0, www.statsoft.com.
- TOKARSKA-GUZIK B., BZDĘGA K., TARŁOWSKA S., KOSZELA K. 2009. Gatunki z rodzaju rdestowiec Reynoutria spp. [In:] Inwazyjne gatunki roślin ekosystemów mokradłowych Polski. Eds. Z. Dajdok, P. Pawlaczyk. Wydawnictwo Klubu Przyrodników, Świebodzin, 87–99.
- TOKARSKA-GUZIK B., DAJDOK Z., ZAJĄC M., ZAJĄC A., URBISZ A., DANIELEWICZ W., HOŁDYŃSKI Cz. 2012. Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Warszawa.
- TROJAN P. 1975. Ekologia ogólna. PWN, Warszawa.
- WEBB D.A., CHATER A.O 1964. Polygonum L. [In:] Flora Europaea, 1 (Lycopodiaceae to Platanaceae). Eds. D.A. Webb, T.G. Tuzin, V.H. Heywood, N.A. Burges, D.H. Valentine, S.M. Walters. Cambridge University Press, Cambridge.
- www.odkrywanie.bystrzyca.pl/20091011/relacja/20091011–rdest.html, access: 08.12.2014.
- ZAJĄC A., ZAJĄC M. (Eds.) 2001. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki UJ, Kraków.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.agro-0894eb49-5452-43b8-b1c3-850732351bf3