Koncepcja relacji wspomagającej C.R. Rogersa jako inspiracja dla glottodydaktyki na kierunkach neoflologicznych. O roli nauczyciela akademickiego i technikach ludycznych

• Autorzy: Hostyński Paweł

Warianty tytułu

EN

C.R. ROGERS' CONCEPT OF A HELPFUL RELATIONSHIP AS AN INSPIRATION FOR GLOTTODIDACTICS IN NEOPHILOLOGICAL STUDIES. ON THE ROLE OF THE ACADEMIC TEACHER AND LUDIC TECHNIQUES

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

(Polish title: Koncepcja relacji wspomagajacej C.R. Rogersa jako inspiracja dla glottodydaktyki na kierunkach neofilologicznych. O roli nauczyciela akademickiego i technikach ludycznych). The article presents the characteristics of a helpful relationship as designed by C.R. Rogers, in which the teacher, through appreciation, the broader expression and use of the latent internal resources of his students, helps them to build faith in their own abilities, act authentically in a foreign language, function more independently and achieve better results in learning. The academic teacher should aim to secure mental comfort for the students through building a helpful relationship and shaping subjective interpersonal contacts within the group based on respect, acceptance and authenticity. The ludic activities mentioned in the article are a helpful tool in building the trust and cohesion of the group and in breaking emotional barriers - interactive games, the technique of role-playing games, role playing.

Słowa kluczowe

EN

C. R. ROGERS; FOREIGN LANGUAGE PEDAGOGY; GLOTTODIDACTICS; HELPFUL RELATIONSHIP; INTERACTIVE GAMES; LUDIC STRATEGY; LUDIC TECHNIQUES; THE TECHNIQUE OF ROLE-PLAYING GAMES

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Czasopismo: Homo Ludens
• Rocznik: 2009
• Numer: 1
• Strony: 85-101
• Rodzaj publikacji: ARTICLE

Twórcy

autor

Hostyński Paweł,

• Pawel Hostynski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Wydzial Neofilologii, Instytut Lingwistyki Stosowanej, Pracownia Badan Ludologicznych w Glottodydaktyce i Komunikacji Interkulturowej, ul. 28 czerwca 1956 r. nr 198, 61-485 Poznan, Poland

Bibliografia

• Benito, J. S., Oberberger, C. S., Dreke, M. (2001). Spielend Deutsch lernen. Interaktive Arbeitsblätter für Anfänger und Fortgeschrittene. Berlin: Langenscheidt.
• Bernacka, R. E. (2004). Życzeniowy nauczyciel. W: K. Jankowski, B. Sitarska, C. Tkaczuk (red.), Student jako ważne ogniwo jakości kształcenia (s. 384–392). Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.
• Bielicka, M. (2006). Personalizacja treści pozajęzykowych na zajęciach praktycznych z języka niemieckiego. Niepublikowana rozprawa doktorska. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Bimmel, P., Rampillon, U. (2002). Lernerautonomie und Lernstrategien. Berlin: Langenscheidt.
• Ciekot, K. (2004). Wybrane aspekty interakcji nauczyciele akademiccy – studiujący a jakość kształcenia. W: K. Jankowski, B. Sitarska, C. Tkaczuk (red.), Student jako ważne ogniwo jakości kształcenia (s. 52–60). Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.
• Dreke, M., Lind, W. (1989). Wechselspiel. Sprechanlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht. Arbeitsblätter für Anfänger und Fortgeschrittene. Berlin: Langenscheidt.
• Frankl, V. E. (1982). Kritik der reinen Begegnung. Wie humanistisch ist die humanistische Psychologie? W: V. E. Frankl, Der Wille zum Sinn (s. 219–233). Bern: Huber.
• Hostyński, P. (2004). Uczeń aktywny. Wybrane aspekty doskonalenia zawodowego nauczycieli języka niemieckiego w Podyplomowym Studium Glottodydaktyki, W: S. Korczyński (red.), Nauczyciel epoki przemian (s. 149–156). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
• Hostyński, P. (2007). Po co nam luka informacyjna? Gry i zabawy w glottodydaktyce – z badań własnych. W: A. Surdyk, (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał, t. 1 (s. 29–36). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Hostyński, P. (2008). Wspieranie wewnętrznej integracji człowieka poprzez dydaktykę języka obcego. Zarys koncepcji badawczej i jej uzasadnienie. W: M. Pawlak (red.), Autonomia w nauce języka obcego – co osiągnęliśmy i dokąd zmierzamy (s. 53–64). Poznań – Kalisz – Konin: Wydawnictwo Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu i Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie.
• Hostyński, P. (2009). W drodze ku dojrzałości – pomiędzy “celem znienawidzonym” a pasją rozwoju. Zadania pedagogiczne w dydaktyce obcojęzycznej na studiach neofilologicznych – wyniki badania jakościowego. W: M. Pawlak (red.), Nauczyciel języków obcych dziś i jutro. Kalisz.
• Huber, L. (2001). Lehren und Lernen an der Hochschule. W: L. Roth, (ed.), Pädagogik. Handbuch für Studium und Praxis (s. 1042–1057). München: Oldenbourg Schulbuchverlag.
• Komorowska, H. (1999). Metodyka nauczania języków obcych. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
• Pietrasiński, Z. (1993). Dorośli. Problemy rozwoju. W: W. Pomykało (red.), Encyklopedia pedagogiczna (s. 128–131). Warszawa: Fundacja Innowacja.
• Rogers, C. R. (2002). O stawaniu się osobą. Poznań: Rebis.
• Rusek, B. (2007). Zabawy interakcyjne w nauczaniu języków obcych. W: A. Surdyk (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał, t. 1 (s. 81–89). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Siek-Piskozub, T. (2001). Uczyć się bawiąc. Strategia ludyczna na lekcji języka obcego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Stasiak, H. (1990). Barrieren beim Fremdsprachenerwerb und Wege ihrer Überwindung. W: R. Duda, P. Riley (red.), Learning Styles. European Cultural Foundation. Proceeding of the First European Seminar (s. 107–115). Nancy: Pressem Universitaires.
• Surdyk, A. (2002). Technika role play oraz gry fabularne na lektoracie języka angielskiego a autonomizacja studentów. W: W. Wilczyńska (red.), Wokół autonomizacji w dydaktyce języków obcych. Badania i refleksje (s. 121–136). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Surdyk, A. (2003). Gry fabularne na lektoracie a autonomizacja studenta. Niepublikowana rozprawa doktorska. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Świrydowicz, T. (1994). Psychologia humanistyczna: wybrane zagadnienia. W: B. Waligóra (red.), Elementy psychologii klinicznej, t. 3 (s. 9–34). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Tausch, R. (2001). Personenzentrierte Unterrichtung und Erziehung. W: D. H. Rost (ed.), Handbuch Pädagogische Psychologie (s. 535–544). Weinheim: Beltz.
• Vopel, W. K. (1995). Zabawy interakcyjne, cz. 1–6. Kielce: Wydawnictwo Jedność.
• Vopel, W. K. (2002). Umiejętność współpracy w grupach. Zabawy i improwizacje, cz. 1–2. Kielce: Wydawnictwo Jedność.
• Vopel, W. K. (2004). Poradnik dla prowadzących grupy. Kielce: Wydawnictwo Jedność.

Identyfikatory

CEJSH db identifier

11PLAAAA10118