Dotyk w relacji fizjoterapeuta – pacjent a granice kontaktu fizycznego / Touch in the physiotherapist patient relationship – limits of physical contact

• Autorzy: Emilia Dadura , Agnieszka Wójcik
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Wstęp: Relacja fizjoterapeuta - pacjent jest specyficznym rodzajem kontaktu, ponieważ w jej ramach dochodzi do naruszania granic definiowanych przez normy społeczno - kulturowe, chociażby poprzez osobiste pytania czy też fizyczny kontakt, wymagany w trakcie niektórych procedur diagnostyczno - leczniczych. Relacja terapeutyczna generuje pewien rodzaj bliskości, gdyż w trakcie leczenia dochodzi do kontaktu pomiędzy fizjoterapeutą a pacjentem na płaszczyźnie fizycznej, psychicznej i społecznej. Tego typu sytuacja może sprzyjać próbom naruszania granic przez każdą ze stron interakcji. Celem badań pilotażowych było ukazanie z perspektywy fizjoterapeuty problemu granic w relacji terapeutycznej oraz nakreślenie obszarów, które w przyszłości należałoby zbadać w ramach tego zagadnienia. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 80 losowo wybranych fizjoterapeutów (39K/41M) z czterech placówek. Posłużono się autorską ankietą, wypełnianą anonimowo (28 pytań - zamknięte, otwarte i półotwarte). Wyniki: 56% badanych nie doświadczało naruszania granic ze strony pacjentów, 37% zetknęło się z tym problemem, podając najczęściej dotyk z podtekstem seksualnym, usiłowanie pocałunku i agresję. Znaczna większość respondentów (65%) uznała, że normy ograniczające kontakty seksualne z pacjentami są słuszne i należy ich przestrzegać, z czego 26% dopuszczało odstępstwa od wspomnianych norm. Dla 86% badanych płeć pacjenta nie miała znaczenia, 14% respondentów preferowało pracę z kobietami. Wnioski: Większość fizjoterapeutów w trakcie wykonywania czynności zawodowych nie doświadcza ze strony pacjentów naruszania dopuszczalnych granic kontaktu fizycznego. Badani, mimo iż w większości akceptują zasadność istnienia granic etycznych dotyczących kontaktów intymnych z pacjentami, dopuszczają od nich pewne odstępstwa. Płeć leczonego pacjenta i związana z nią sfera seksualna zdaje się nie stanowić dla fizjoterapeutów znaczącej bariery w trakcie pracy manualnej.

EN

Introduction: Relationship between physiotherapist and patient has specific form of contact, in which latter lets the former to go through his personal distance, because some medical procedures demand close physical contact. Physical treatment can imply some kind of intimacy, because therapist and patient meet on physical, psychical and social level. It can cause attempts to violate boundary of this relation. The goal of this pilot study was exploration of physiotherapist’s boundaries in physical treatment and specification of the areas within this topic, which should be explored in the future. Material and methods: 80 therapists (39 female, 41 male) completed anonymously a questionnaire (28 questions - open, semi-open, closed). Results: Half of the respondents (56%) haven’t experienced violating boundaries of physical contact by patients, 37% have met this kind of attempts and inform mostly about: touch with sexual connotation, attempts to kiss and aggression. The most of physiotherapists (65%) think the standards of prohibiting intimate contacts between therapists and patients are appropriate, but some (26%) allow exceptions due to circumstances. The majority of respondents (86%) indicate patient’s sex no matter, 14% prefer to work with women. Conclusions: The most of physiotherapists don’t experience violating acceptable borders of physical contact by patients during treatment. Respondents accept mostly standards of prohibiting intimate contacts between therapists and patients, although some allow exceptions due to circumstances. Sex of treated person and connected within sexual boundary doesn’t seem to be a barrier in their work.

Słowa kluczowe

EN

granice; praca manualna; postawy; płciowość; normy etyczne; borders; manual work; attitudes; sexuality; professional ethics

• Czasopismo: Advances in Rehabilitation
• Rocznik: 2014
• Tom: 28
• Numer: 4
• Strony: 5-11

Daty

wydano

2014-12-01

online

2015-05-09

Twórcy

autor

Emilia Dadura

• Katedra Fizjoterapii, Wydział Rehabilitacji AWF w Warszawie,

autor

Agnieszka Wójcik

• Katedra Fizjoterapii, Wydział Rehabilitacji AWF w Warszawie

Bibliografia

• 1. Niethammer U. Stille Zwiesprache mit dem Korper - Beruhrung aus Sicht der Feldenkrais Methode. Krankengymnastik 2003; 12: 2134-2141.
• 2. Knapp ML, Hall J. Komunikacja niewerbalna w interakcja międzyludzkich. Wrocław: Astrum; 1997.
• 3. Besuden F. Beruhren und Beruhrt - Werden in der Therapie. Krankengymnastik 2003; 12: 2122-2130.
• 4. Dymek M. Komunikacja niewerbalna też ważna. Nowa Szkoła 1996; 3: 20-23.
• 5. Reumont A. Wer beruhrt wen in der Therapie. Krankengymnastik 2003; 12: 2156-2164.
• 6. Schneider C. Korpersprache als Ausdruck psychosomatischen Geschehens. Krankengymnastik 2002; 6: 940-946.
• 7. Drimalla-Schlieszus H. Empathie und Abgrenzung - Inhalte der Physiotherapieausbildung. Krankengymnastik 2002; 4: 13-22.
• 8. Karcher S. Grenzen des Korperdialogs Krankengymnastik 2000; 1: 65-71.
• 9. Dadura E, Wojcik A, Gajewski J. Dotyk w praktyce zawodowej - postrzeganie dotyku przez fizjoterapeutow. Post Rehab 2013; 2: 13-19.
• 10. Chochowska M, Marcinkowski JT. Znaczenie dotyku w medycynie - na przykładzie terapii tkanek miękkich. CZ. II. Dotyk jako czynnik terapeutyczny i kod kulturowy. Hygeia Public Health 2013, 48(3): 269-273.
• 11. Schneider C. Patientenbindung durch Kommunikation. Weichen stellen im Erstgesprach. Physiopraxis 2003; 3: 42-45.
• 12. Wilda-Kiesel A. Die Kommunikation zwischen Therapeut und Patient. Krankengymnastik 2003; 3: 394-400.
• 13. Mc Rae R. Kliniczne Badanie Ortopedyczne. Wrocław: Urban&Partner; 2006.
• 14. Fahy T, Fisher N. Sexual contact between doctors and patients. BMJ 1992; 304: 1519-1520.

Identyfikatory

DOI

10.1515/rehab-2015-0007