Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nowoczesna ochrona odgromowa napowietrznych linii dystrybucyjnych 6-20 kV za pomocą iskierników wielokomorowych

Loboda Marek, Podporkin Georgy, Sivaev Alexsander

Wiadomości Elektrotechniczne

|

2019

|

R. 87, nr 9

125--128

PL

Artykuł poświęcony jest ochronie odgromowej linii napowietrznych. Przedstawia argumentację za istotnością problemu, krótki opis istniejących rozwiązań, ich zalet i wad. Opisuje innowacyjną technologię gaszenia łuku elektrycznego prądu wyładowania piorunowego, na podstawie której powstał wielokomorowy ogranicznik napięcia - zupełnie nowy produkt do ochrony napowietrznych linii elektroenergetycznych 6-20 kV przed przepięciami wynikającymi z uderzeń pioruna w obiekty przy linii. Wskazane są informacje o konstrukcji ogranicznika, zasadach jego działania i głównych cechach technicznych.

EN

This article is dedicated to the lightning protection of overhead power lines. It provides argumentation for the problem relevance, a brief description of existing solutions, their advantages and disadvantages. It describes the innovative technology of quenching a lightning discharge current electric arc, on the basis of which a multi-chamber line arrester was created - a brand new product for protecting 6-20 kV overhead power lines from induced overvoltages arising from lightning strikes to objects near the line. The information about the arrester's design, the principles of its action and the main technical characteristics is indicated.

2

Availability analysis for a multi-component system with different k-out-of-n:G warm standby subsystems subject to suspended animation

Wang Yu, Guo Linhan, Wen Meilin, Yang Yi

Eksploatacja i Niezawodność

|

2019

|

Vol. 21, no. 2

289--300

EN

Industrial equipment or systems are usually constructed as a multi-component series system with k-out-of-n:G subsystems to fulfill a specified function. As a common type of standby, warm standby is considered in the multi-component series system with k-outofn:G standby subsystems. When a subsystem fails, the non-failed subsystems are shut off and cannot fail, which is defined as suspended animation (SA). If the SA is ignored the non-failed subsystems are assumed to keep working in the SA time, which will cause inaccuracy in the availability analysis for the system. In this paper, we focus on the SA to construct an availability model for a multi-component series system with k-out-of-n:G warm standby subsystems. Multiple continuous time Markov chains are constructed to model the system availability. A Monte Carlo simulation has been carried out to verify our method. Several interesting findings are obtained. 1) The failure rates of subsystems with SA and their limits are derived. 2) The closed-form expressions for the stationary availability of the system and subsystems, mean time to failure, mean time to repair and stationary failure frequency are obtained considering SA. 3) The system stationary availability is a monotone function for its parameters. 4) The SA effect on the stationary availability should be emphasized in two cases, one is both the value of n/k and the failure rate of active components in a k-out-of-n subsystem are relatively large or small, the other is both the value of n/k and the repair rate are relatively small.

PL

Aby urządzenia i systemy przemysłowe mogły pełnić swoje określone funkcje, zwykle buduje się je w postaci wieloelementowych systemów szeregowych składających się z podsystemów typu k-z-n: G. W pracy rozważano zagadnienie rezerwy ciepłej w wieloelementowym systemie szeregowym składającym się z podsystemów rezerwowych typu k-z-n: G. W przypadku awarii jednego z takich podsystemów, pozostałe, działające podsystemy wyłącza się, dzięki czemu nie mogą one ulec uszkodzeniu. Procedurę taką określa się, przez analogię z organizmami żywymi mianem anabiozy (suspended animation) lub wygaszania. Pominięcie zjawiska wygaszania, prowadzi do założenia, że podsystemy, które nie uległy uszkodzeniu pracują w czasie wygaszenia, co skutkuje nieprawidłowościami w analizie gotowości systemu. W artykule koncepcję wygaszania podsystemów wykorzystano do budowy modelu gotowości wieloelementowego systemu szeregowego składającego się z podsystemów typu k-z-n: G stanowiących rezerwę ciepłą. W celu zamodelowania gotowości systemu, skonstruowano łańcuchy Markowa z czasem ciągłym. Przedstawioną metodę zweryfikowano za pomocą symulacji Monte Carlo. Uzyskano szereg interesujących wyników. 1) Obliczono intensywność uszkodzeń podsystemów wygaszonych i ich wartości graniczne. 2) Wyprowadzono, z uwzględnieniem procedury wygaszania, wyrażenia w postaci zamkniętej dla stacjonarnej gotowości rozważanego systemu i podsystemów oraz określono średni czas do uszkodzenia, średni czas do naprawy oraz stacjonarną częstotliwość uszkodzeń. 3) Gotowość stacjonarna systemu jest funkcją monotoniczną dla parametrów wejściowych systemu. 4) Należy podkreślić wpływ wygaszania na stacjonarną gotowość systemu w dwóch przypadkach: gdy stosunek n/k i intensywność uszkodzeń aktywnych elementów k-tego spośród n podsystemów są względnie niskie lub względnie wysokie, oraz gdy stosunek n/k i intensywność napraw są względnie niskie.

3

Współczesna kreacja wnętrza urbanistycznego za pomocą sztucznej iluminacji, w oparciu o realizacje firmy Arup

Franta A., Jaszczyńska D.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2018

|

nr 25

60--72

PL

Światło sztuczne, dające, dzięki nowym technologiom, coraz szersze możliwości wzbogacania i przekształcania obrazu przestrzeni jednocześnie, można uznać za swoisty rodzaj skażenia środowiska naturalnego. Zanieczyszczenie światłem wydaje się być nieuniknionym efektem współczesnej urbanizacji, stad potrzeba efektywnej kontroli - zarówno kreacyjnie, jak i ekonomicznie i ekologicznie. Firma Arup jest jedną z firm próbujących uporządkować i pogodzić obecne działania z dotychczas poniesionymi konsekwencjami. Przyświeca jej jeden cel: synergia najnowocześniejszej technologii z działaniem pro-środowiskowym. W związku z prześwietleniem miast, skażeniem świetlnym i nadmiernym zużyciem energii w godzinach nocnych, Arup zaczął opracowywać taktykę wygaszania przestrzeni miejskiej. Szacunek do zastanej architektury oraz dostosowanie rozwiązań do istniejącego mikroklimatu środowiska są jednymi z głównych czynników wpływających na powodzenie projektów Arup.

EN

Artificial light, which thanks to new technologies gives us more and more possibilities of enriching and transforming the appearance of the space, unlike the natural and fire light can be recognised as a certain type of pollution of the natural environment. Light pollution seems to be an unavoidable effect of the contemporary urbanisation, hence the need of its effective control, in creative, economic, as well as ecological terms. Arup is one of companies that try to organise and reconcile the currently undertaken measures with the consequences suffered so far. It has but one goal: synergy of advanced technologies and pro-environmental activity. Due to overillumination in cities, light pollution, and excessive energy consumption at night, Arup started to develop the tactics aimed to turn down the light in the urban space. Respect for the existing architecture and adjustment of the applied solutions to the existing microclimate of the environment constitute ones of the main drivers of success of projects implemented by Arup.

4

Badania FTIR-ATR i fluorescencyjne układów białkowo-lipidowych

Litwińczuk-Mammadova A., Cieślik-Boczula K., Rospenk M.

Wiadomości Chemiczne

|

2017

|

[Z] 71, 1-2

109--132

EN

Lipid-protein systems paly curtail roles in living systems [49]. Hence, a determination of their structure at different levels of organization is still one of the most important tasks in many research projects. A study of lipid-protein systems is based on many physicochemical techniques, such as spectroscopy of FTIR, Raman, fluorescence, NMR, EPR, as well as DLS, DSC and TEM methods. In the presented paper tow of the most frequently used methods, that is FTIR and fluorescence spectroscopy, will be discussed in details. They are characterized by a relatively low cost of sample preparation, a short measuring time, and they give a huge number of structural and physicochemical information about lipid-protein systems. In the FTIR-ATR spectroscopy many of vibrational bands are commonly used as very precise vibrational indicators of structural changes in lipids and proteins (Fig. 1) [1–6]. They allows to characterize lipid and protein components separately in mixed systems. Additionally, structural changes in lipid membranes can be monitored in one FTIR-ATR experiment simultaneously in a region of hydrophilic lipid head-groups (Fig. 5) [17, 18], in a hydrophobic part composed of hydrocarbon lipid chains (see Figures 2 and 3) [7–9], and in a lipid membrane interface represented by ester lipid groups (Fig. 4) [4, 6, 11, 12]. A secondary structure of proteins and peptides in different experimental conditions can be defined in the FTIR-ATR spectroscopy on the base of amide I bands (Fig. 6 and Tabs 1, 2 and 3) [20–22]. A fluorescence spectroscopy is a complementary methods to FTIR spectroscopy in a study of lipid-protein systems. It competes information about time-dependent and very fast (in a scale of femtoseconds) structural processes in both lipids [41–45] and proteins [23, 27, 48]. The folding, denaturation, and aggregation of proteins and lipid membranes accompanied by changes in an order, packing and hydration of the system under study [23, 27, 41–45, 48].

5

Zanikanie deformacji powierzchni śródmieścia Bytomia po zakończonej eksploatacji przez KWK Centrum

Wagner D.

Przegląd Górniczy

|

2017

|

T. 73, nr 12

31--37

PL

Autor w artykule przedstawia krótki rys historyczny eksploatacji po śródmieściem Bytomia od eksploatacji złóż rud cynku i ołowiu do eksploatacji złóż węgla kamiennego na tle historii KWK Centrum, genezy eksploatacji w filarze śródmieścia miasta Bytomia oraz warunków górniczo-geologicznych w tym rejonie. Ostatnia eksploatacja w filarze śródmieścia prowadzona była ścianą 4 w dolnej warstwie pokładu 510 na podsadzkę hydrauliczną. Następnie przedstawił metody i dokładności wykonywanych pomiarów oraz wyniki deformacji terenu górniczego (obniżenia i odkształcenia) po zakończeniu eksploatacji. Wyniki pomiarów obejmują okres od jesieni 2014 r. (eksploatacja), poprzez wiosnę 2015 r. (zakończenie eksploatacji) do wiosny 2017 r. w cyklach wiosna i jesień. Opracowanie wyników pomiarów pozwala na stwierdzenie „Teren śródmieścia Bytomia - górniczo uspokojony” od głównych wpływów eksploatacji.

EN

The author of this paper presents a brief historical outline of the mining exploitation under the city center of Bytom, starting from exploitation of zinc and lead ore up to the coal deposits with the history of coal mine Centrum in the background. The origin of exploitation in the downtown pillar of the city of Bytom as well as the mining and geological conditions in this area has been taken into consideration as well. The last mining works were conducted in the longwall no. 4 in the bottom part of seam no. 510 for hydraulic floor. Furthermore, the author presents the methods and accuracy of both measurements and deformation of the mining area (subsidence and deformation) after the exploitation. The measurement results cover the period from autumn 2014 (exploitation), through spring 2015 (end of operation) until the spring of 2017 (in spring and autumn cycles). The analysis of the measurements’ results allowed to conclude that the downtown area of Bytom is now safe from disruptions when it comes to effects of mining exploitation.

6

The study of phenylboronic acid optical properties towards creation of a glucose sensor

Kur-Kowalska K., Przybyt M., Miller E.

Biotechnology and Food Science

|

2014

|

Vol. 78, nr 2

101--110

EN

The article presents influence of pH and glucose concentration on phenylboronic acid (PBA) fluorescence studied by steady-state and time-resolved measurements. Fluorescence of PBA decreases with growing pH. These changes reflected acid-base equilibrium of PBA and allowed to estimate value of pKd as 9.2, which is comparable with literature data. Fluorescence intensity of phenylboronic acid is quenched in presence of glucose. The effect of quenching is more pronounced with increasing pH. At pH 7 quenching can be described by Stern-Volmer equation, at pH 8 and 9 by modified one. The obtained quenching constants are growing with pH increase. The quenching of phenylboronic acid fluorescence by glucose is a static one, which is confirmed by time-resolved measurements. Two lifetimes were found for fluorescence decay of phenylboronic acid. The lifetimes are practically independent on pH and glucose concentration and also fraction of both lifetimes are nearly the same. The obtained Stern-Volmer constants can be interpreted as apparent equilibrium constants of ester formation between acid and glucose.

7

Gaszenie procesów spalania katalizatora metaloorganicznego przy użyciu ziemi okrzemkowej – diatomitu

Wilczkowski S.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2014

|

Nr 2

79--83

PL

Cel: Celem przeprowadzonych badań było znalezienie odpowiedniego środka gaśniczego i opracowanie skutecznego sposobu gaszenia łatwo zapalającego się i trudnego do ugaszenia, palącego się katalizatora metaloorganicznego. Problem powstał na jednej z wyższych uczelni warszawskich gdzie opracowano ten, konkretny katalizator. Bez opisanego sposobu gaszenia, opracowany katalizator nie mógł zostać dopuszczony do produkcji przemysłowej i do stosowania. Tradycyjnie środki gaśnicze nie były skuteczne i dlatego uczelnia zwróciła się o rozwiązanie problemu do stosownej jednostki naukowo-badawczej. W artykule opisano sposób przeprowadzonego eksperymentu badawczego i efekt końcowy w postaci skutecznego sposobu gaszenia. Metody: Badania testowe przeprowadzono gasząc dostarczony przez uczelnię katalizator. Gaszono takimi środkami gaśniczymi jak: proszki gaśnicze typu „ABC” „BC, „M” i dwutlenek węgla. Zastosowano też do gaszenia materiały niekonwencjonalne takie jak piasek czy ziemię okrzemkową. Z powodów oczywistych nie stosowano pian gaśniczych i wody, gdyż woda powoduje gwałtowny samozapłon katalizatora. Dla celów poznawczych zastosowano halony. Wyniki badań: W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że tradycyjne środki gaśnicze nie gaszą przedmiotowego katalizatora. Dwutlenek węgla tłumi płomień, jednak nie gasi testowego pożaru. Piasek nie gasi a palący się katalizator wypala do końca. Proszki gaśnicze i halony wzmagały płomienie. Wnioski: Skutecznym środkiem gaśniczym okazał się diatomit, który wchłaniał palący się katalizator i trwale gasił testowy pożar. Inne środki gaśnicze nie likwidowały pożarów tego typu cieczy palnych. Jest to zarazem kolejny opisany sposób gaszenia pożarów po: inhibicji [1], schładzaniu strefy opalania i materiałów palących się, rozcieńczanie strefy spalania, gaszenia gazami obojętnymi, parą wodną, izolowania np. pianą gaśniczą materiałów palnych od strefy spalania [2] i gaszenia przy pomocy fal akustycznych o określonych parametrach technicznych [3], [4], [5].

EN

Purpose: The purpose of the research was to find an appropriate extinguishing agent and develop an effective method of extinguishing the easily flammable and difficult to extinguish burning organometallic catalyst. The issue arose at the one of the Warsaw universities where the catalyst in question was developed. Without the description of extinguishing method, the developed catalyst could not be approved for industrial production and use. Traditional extinguishing techniques were not effective, thus the problem was referred to the appropriate scientific and research institute with the request to solve it and identify an effective method of quenching the fire. The author described the methods applied in the research experiment and their net result – an effective extinguishing technique. Methods: Testing experiments were carried out by the way of extinguishing provided by the university catalyst. The following agents were used to the attempts to extinguish fires: fire extinguishing powders – “ABC”, “BC”, “M” and carbon dioxide. In the course of the experiment unconventional extinguishing materials such as sand and diatomite were also applied. For obvious reasons, firefighting foams and water streams were not used, since water causes spontaneous self-ignition of the catalyst. The experiment also investigated the use of halon gases for congnitive purposes. Results: In the course of the conducted research it was established that traditional extinguishing agents do not suppress the fire of the catalyst in question. Carbon dioxide smothers the flame but does not extinguish the test fire completely. The sand does not extinguish and the burning catalyst burns out, while dry powder and halon gases only strengthen the flames. Conclusions: It was found that diatomite is an effective extinguishing agent. It absorbed the burning catalyst and permanently put out the test fire. Other extinguishing agents did not supress the fires of this type of flammable liquids. This is another way to extinguish fires, other than inhibition, cooling the scorch zone and burning materials, dilution of the combustion zone, extinguishing with an inert gas, water vapour, isolation of flammable materials from the combustion zone with for example foam and extinguishing with the help of acoustic waves having specific technical parameters.

8

Experimental and theoretical investigation of drotaverine binding to bovine serum albumin

Gałęcki K, Courtade G, McFall A., Prieschl Teixeira R., Grgic M., Esteve-Sistere M., Maglemose Westphalen R., Kowalska-Baron A.

Biotechnology and Food Science

|

2013

|

Vol. 77, nr 1

25--36

EN

This study was motivated by the need to provide more insight into the possible mechanism of the intermolecular interactions between antispasmodic drug drotaverine and one of the serum albumins (BSA), with the aim to indicate the most probable sites of these interactions. For this purpose both experimental (spectrofluorometric titration at various temperatures) and theoretical (molecular mechanics) methods have been applied. The obtained results clearly showed that drotaverine quenched BSA fluorescence, and the most probable mechanism is static quenching. The negative value of the theoretically predicted binding free Gibbs energy (-23.8 kJ/mol) confirmed the existence of the intermolecular interactions involving drotaverine and one tryptophan within BSA protein and was well agreed with the experimentally determined value of -25.2 kJ/mol.

9

Wygaszanie procesu spalania przy pomocy fal akustycznych

Węsierski T., Wilczkowski S., Radomiak H.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2013

|

Nr 2

59--64

PL

Przerwa w procesie produkcyjnym wiąże się zawsze ze stratami finansowymi przedsiębiorstwa. Tak więc niezwykle ważnym elementem w przypadku zaistnienia pożaru jest jego wykrycie i ugaszenie w jak najwcześniejszej fazie oraz wykorzystanie technologii gaśniczych oddziałujących w sposób niedestruktywny na obiekty chronione. Idealnym rozwiązaniem wydaje się zatem wykorzystanie fal akustycznych w procesie gaszenia pożarów. W artykule przedstawiono badania dotyczące gaśniczych właściwości fal akustycznych wraz z sugestią wykorzystania tego zjawiska jako elementu stałych urządzeń gaśniczych.

EN

A break in the production process is always linked to financial losses for companies. Therefore, it is extremely important to detect and put out a fire at its earliest stage as well as harness extinguishing equipment in a non-destructive way to protected premises. The ideal solution may be found in the use of acoustic waves. This article describes research associated with the characteristics of acoustic waves, accompanied by a suggestion to utilise this phenomenon as one element of established fire fighting installations.

10

Właściwości emisyjne eutektyku Tb3Sc2Al3O12 - TbScO3 o periodycznym uporządkowaniu

Kaczkan M., Pawlak D.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2008

|

Vol. 49, nr 9

112-116

PL

W pracy zaprezentowane zostały wyniki i analiza badań spektroskopowych przeprowadzonych dla eutektyku Tb3Sc2Al3O12 - TbScO3 (TSAG-TSP) o periodycznej strukturze włóknowej oraz dla porównania dla monokryształów Tb3Sc2AI3O12 (TSAG) i TbScO3 (TSP). Za pomocą rozdzielczej w czasie techniki pomiaru zostały wyselekcjonowane spektralnie i scharakteryzowane grupy jonów Tb 3+ należące do poszczególnych faz składowych eutektyku. Wyniki wykazały znaczne różnice w stałych zaniku luminescencji w eutektyku w stosunku do kryształów objętościowych o takiej samej strukturze krystalicznej. Zostało zaobserwowane i opisane zjawisko wygaszania luminescencji z poziomu 5 D 4 jonu Tb 3+ we wszystkich badanych materiałach.

EN

In this work, the results and analysis of the spectroscopic investigation on Tb3Sc2AI3O12-TbScO3 (TSAG-TSP) eutectic with rodlike microstructure and, for comparison, on bulkTb3Sc2Al3O-12 (TSAG) and TbScO3 (TSP) crystals is presented. Spectrally selected groups of Tb3+ ions located in particular phases of eutectic were characterized with the help of time-resolved spectroscopy. Results exhibited considerable differences between luminescence decay constants in phases TSAG and TSP of TSAG-TSP eutectic and in TSAG and TSP bulk crystals. The cross-relaxation process leading to the quenching of luminescence from the 5 D 4 excited state of Tb 3+ in all investigated materials was observed and described.

11

Extinguish of vibrations on a plate under acting of two point forces

Awrejcewicz J, Pietrusiewicz M., Lamarque C.-H.

Vibrations in Physical Systems

|

2002

|

Vol. 20

96--97

12

A reactedness model for local extinction and reignition phenomena in turbulent jet diffusion flames

Koutmos P., Mavridis C

Computer Assisted Mechanics and Engineering Sciences

|

1999

|

Vol. 6, No. 1

115-130

EN

An approach for modeling finite-rate chemistry effects such as local extinction and reignition in piloted diffusion flames of CO/H2/N2 or CH4 and air is presented. A partial equilibrium/two-scalar exponential PDF combustion model is combined with a 2D Large Eddy Simulation procedure employing an anisotropic subgrid eddy-viscosity and two equations for the subgrid scale turbulent kinetic and scalar energies. Statistical independence of tge PDF scalars is avoided and the required moments are obtained from an extended scale-similarity assumption. Extinction is accounted for by comparing the local Damkohler number against a 'critical' local limit related to the Gibson scalar scale and the reaction zone thickness. The post-extinction regime is modelled via a Lagrangian transport equation for a reactedness progress variable that follows a linear deterministic relaxation to its mean value (IEM). Comparisons between simulations and measurements suggested the ability of the method to calculate adequately the partal extinction and reignition phenomena observed in the experiments.

13

Fluorescence quenching study of tryptophan residues in fungal lipase from Rhizomucor miehei

Stobiecka A.

Zeszyty Naukowe. Chemia Spożywcza i Biotechnologia / Politechnika Łódzka

|

1998

|

Z. 60

53-63

EN

The iodide-quenching of a four-tryptophan-containing lipase from Rhizomucor miehei has been investigated The results of steady-state fluorescence quenching experiments at various excitation wavelengths have shown the presence of two classes of lipase emission. One of the component, exposed to solvent has an effective Stern-Volmer quenching constant equal to 8.00 ± 0.43 M-1 at λex = 290 nm and 11.90 ± 0.49 M-1 at λex = 300 nm, respectively. The second component was unquenchable by iodide. The fluorescence emission spectra of lipase have been separated into components using a modified Stern-Volmer equation. Obtained results demonstrated that the spectral shifts upon red-edge excitation have been observed only for accessible tryptophans. The fluorescence peak of exposed residues within protein when illuminated at the wavelength range from 290 nm to 300 nm was shifted from 344 ± 1 nm to 354 ± 1 nm. Contrary, the maximum of fluorescence emission of inaccessible tryptophans was equal to 338 ± 1 nm, irrespective to the excitation wavelength used.

PL

W niniejszym artykule przedstawione zostały wyniki wstępnych pomiarów fluorescencyjnych zewnątrzkomórkowej lipazy pleśniowej z Rhizomucor miehei (Rml). Metodami fluorescencji stacjonarnej badano wygaszanie emisji reszt tryptofanowych enzymu: Trp38, Trp55, Trp88 oraz Trp223 jonami P. Pomiary naturalnej fluorescencji lipazy Rml wykonywane były w buforowanym roztworze wodnym o pH 7.2 dla zakresu długości fal wzbudzenia: 290 - 300 nm. Wyniki badań wygaszania fluorescencji enzymu wskazują na obecność dwóch frakcji reszt tryptofanowych: wygaszalnej jonami I-, której udział w całkowitej fluorescencji Rml wzbudzanej przy λex = 295 nm wynosi 51% zaś stała Sterna-Volmera Ksv - 9.45 ± 0.9 M-1 oraz niewygaszalnej jonami I-, stanowiącej 49% całkowitej emisji białka lipazy. Analiza krzywych wygaszania zarejestrowanych w zakresie długości fal emisji: 320 - 380 nm pozwala na stwierdzenie, iż położenie maksimum fluorescencji wygaszalnej frakcji reszt tryptofanowych lipazy zależy od długości fali wzbudzenia i przypada na: 344, 348, 349 oraz 354 ± 1 nm odpowiednio dla λex = 290, 295, 297 oraz 300 nm. Podobnie, wraz ze zmianą długości fali wzbudzenia obserwuje się wzrost wartości stałej wygaszania dynamicznego od 8.00 ± 0.43 M-1 do 11.90 ± 0.49 M-1. Maksimum reszt tyrptofanowych niedostępnych dla zastosowanego wygaszacza nie zależy od długości fali wzbudzenia i przypada na 338 ± 1 nm. Obliczone rozkłady spektralne oraz stałe Sterna-Volmera wygaszalnej frakcji chromoforów lipazy Rml wskazują na hydrofilowy charakter mikrootoczenia reszt tryptofanowych oraz znaczny stopień ekspozycji reszt do rozpuszczalnika. Nie wykluczone, że reszty (bądź reszta) tryptofanowe dostępne dla wygaszacza zlokalizowane są tuż przy powierzchni molekuły białkowej i w znacznym stopniu związane są z emisją pochodzącą od Trp88. Chromofor ten występuje w krótkim, α-helikalnym odcinku łańcucha polipeptydowego lipazy Rml (reszty: 85-91). Fragment ten, zwany "wieczkiem", bierze bezpośredni udział w aktywacji enzymu.

14

Kinetyka szybkich reakcji dwucząsteczkowych badanych za pomocą wygaszania fluorescencji. [Cz.] 3. Metoda jednofotonowa

Sikorski M.

Wiadomości Chemiczne

|

1998

|

[Z] 52, 1-2

43-55

PL

Często stosowaną metodą rejestracji zaników fluorescencji jest metoda oparta na czasowo skorelowanym zliczaniu pojedynczych fotonów - TCSPC (Time Correlated Single Photon Counting). Ze względu na swoje zalety, ta metoda detekcji jest często wykorzystywana w badaniach kinetyki wygaszania fluorescencji. Metoda TCSPC została omówiona w licznych monografiach i pracach przeglądowych [1-7]. Niniejszy artykuł nie omawia zatem samej metody detekcji opartej na TCSPC, ma na celu natomiast zwrócenie uwagi na kilka praktycznych aspektów oraz problemów mających znaczenie dla oceny wiarygodności pomiarów wygaszania fluorescencji uzyskiwanych z wykorzystaniem aparatury pracującej na podstawie metody TCSPC. Omówienie przedstawione w tej pracy pomoże, jak mam nadzieję, lepiej zaplanować przyszłe pomiary oraz pozwoli zrozumieć dotychczasowe trudności napotykane w trakcie tego typu badań. Ponadto, w sytuacji gdy kinetyka zaniku fluorescencji donora w obecności wygaszacza jest dyskutowana na podstawie różnych danych uzyskanych z badań doświadczalnych, występujący czasami brak informacji o warunkach i sposobie wykonywania pomiarów utrudnia niezależną interpretację uzyskanych wyników. Niestety, w niektórych pracach poświęconych kinetyce szybkich reakcji dwucząsteczkowych badanych za pomocą wygaszacza fluorescencji podane informacje o warunkach i sposobie wykonywania pomiarów są bardzo skąpe.

EN

The aim of this paper is to review the most widely used technique for studies of fast bimolecular reactions - Time Correlated Single Photon Counting Technique (TCSPCT). The TCSPCT has become one of the most powerful tools to investigate the fluorescence time behaviour. The most prominent point of this method is the use of time-resolved fluorescence quenching as a method for studying diffusion-controlled reactions. The experimentally measured fluorescence decay D(T) is the convolution of the instrument response function E(t) and the fluorescence decay function I(t). The problem to solve is simply to determine the function I(t) when both D(t) and E(t) are known. In practice, however, the problem is highly complicated due to severe experimental distortions and correlations between adjusted parameters. In this paper we have attempted to evaluate the possibilities and limitations of TCSPCT under various conditions in determining the fluorescence quenching kinetics. To investigate fluorescence quenching using SCK theory it is essential to determine the values of R,D and k, because these parameters describe the rate coefficient presents the sum of the diffusion coefficients and R the sum of the radii of the donor in the electronic excited state and of the quencher respectively, and k represents the specific rate constant. However, from the point of view of the fluorescence decay measurement, it is necessary to determine the values of ło, S, Go and L, where Go is a scaling factor. In this paper particular emphasis is placed on the method enabling the determination of the numerical values of E(t) or the elimination of it from the procedure of data fitting according to SCK theory. Table 1 summarises details of experiment when the TCSPCT was employed to study kinetics of fast bimolecular reactions by observation of fluorescence quenching.