Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wielkość cząstek wodorotlenku żelaza powstającego w procesie koagulacji koagulantami żelazowymi

Bray R. T., Fitobór K.

Technologia Wody

|

2018

|

Nr 3 (59)

16--21

PL

Celem pracy było wykorzystanie granulometru laserowego do pomiaru wielkości cząstek powstających w procesie koagulacji z zastosowaniem koagulantów żelazowych w wodzie niezawierającej znacznych ilości substancji organicznych. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem wody wodociągowej pochodzącej z ujęć podziemnych. Do wody dozowano koagulant żelazowy PIX112 (siarczan żelaza(III) – Fe2(SO4)3) w dawkach o 2,0 do 10 mg Fe/dm3. Już w kilka sekund po dozowaniu koagulantu w wodzie pojawiały się drobne cząstki o wymiarach od 0,03 µm do ok 0,5 µm. Następnie następował stały wzrost wielkości kłaczków, do rozmiarów około 130÷500 µm, przy którym proces osiągał stan ustalony. Prędkość zwiększania się wymiarów kłaczków oraz czas, po którym kłaczki osiągały maksymalne rozmiary, był zależny od dawki siarczanu żelaza. Wraz ze zwiększaniem dawki koagulantu kłaczki szybciej powiększały swoje wymiary i szybciej osiągały maksymalne rozmiary. Pomimo systematycznego wzrostu kłaczków w początkowym okresie, w roztworze nadal utrzymywały się najdrobniejsze cząstki, które stopniowo wbudowywane były w większe aglomeraty. Proces ten trwał od kilku sekund do kilku minut i był zależny od dawki koagulantu. Im mniejsza była dawka, tym dłuższy był czas utrzymywania się najmniejszych cząstek.

EN

The aim of the work was to use a laser granulometer to measure the size of particles produced by coagulation using ferric coagulants in water containing no significant amounts of organic substances. The research was carried out using tap water, coming from underground water intakes. PIX112 coagulant was dosed into the water at doses of 2.0 to 10 mg Fe/dm3. Already a few seconds after dosing the coagulant, small particles of size from 0.03 μm to about 0.5 μm appeared in the water. Then there was a constant increase in the size of flocks, to the size of about 130÷500 μm, at which the process reached steady state. The rate of increase in the size of the flocs and the time after which the flocs reached the maximum size was dependent on the dose of iron sulphate. With increasing the dose of coagulant, the floccules increased their size faster and reached their maximum sizes faster. Despite the systematic growth of flocs in the initial period, the smallest particles, which were gradually incorporated into larger agglomerates, still remained in the solution. The process lasted from a few seconds to several minutes and was dependent on the dose of the coagulant. The smaller the dose, the longer the time of maintaining the smallest particles.

2

Właściwości kompozytów polietylenowych z udziałem modyfikowanego związkiem silanowym wodorotlenku magnezu i dodatkiem acetyloacetonianu żelaza(III)

Wojtala A.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 2

114-120

PL

Na podstawie polietylenu małej gęstości (PE-LD) sporządzono kompozyty z udziałem 45-65 cg/g wodorotlenku magnezu modyfikowanego związkiem silanowym (MH) oraz z dodatkiem acetyloacetonianu żelaza(III) [Fe(acac)3] w ilości 0,05-0,5 cg/g. Oznaczano wskaźnik szybkości płynięcia, gęstość i właściwości mechaniczne przy statycznym rozciąganiu otrzymanych materiałów. Wpływ obecności i ilości użytego związku żelaza na ograniczenie palności kompozytów z jego udziałem oceniano w teście palenia próbek w położeniu poziomym oraz pionowym a także na podstawie indeksu tlenowego (OI). Stwierdzono, że dodatek Fe(acac)3 zmniejszył palność wytworzonych kompozytów, zwiększyła się też ich wytrzymałość na zerwanie i wydłużenie przy zerwaniu. Niekorzystnym efektem zastosowania związku żelaza był spadek wartości wskaźnika szybkości płynięcia (MFR) uzyskanych materiałów.

EN

In order to ensure the flame retardancy of polymers, popular non-toxic hydroxides of aluminum and magnesium are introduced into it in large amounts. This however adversely inhibits processing possibilities and worsens the functional properties of the final product. The performed studies confirm that the addition of various amounts of iron(III) acetylacetonane [Fe(acac)3] can improve selected properties of PE-LD filled with 50-65 cg/g of magnesium hydroxide (MH) previously modified with a silane compound. The melt flow rate (MFR) (Fig. 1), tensile properties (Table 3, Fig. 2) density (d) were determined. Furthermore, the combustibility of the composites based on their oxygen flame tests was evaluated (Fig. 4, Table 3). The addition of Fe(acac)3 improved the flame retardant as well as the tensile properties of the composites. The main disadvantage of Fe(acac)3 application in flame retardancy of polymers is the reduction of the melt flow rate values.

3

Effect of iron(III) acetylacetonate additive on selected properties of composites of low density polyethylene with magnesium hydroxide

Wojtala A.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 9

685-688

EN

The preliminary investigation of the effects of using iron(III) acetylacetonate (acacFe) in Iow density polyethylene (PE-LD) composites with magnesium hydroxide (MH) after different modifications on flammability was conducted. The results showed that employment of a smali amount of acacFe in composites with MH, modified with a silane compound (Magnifin H10A) may reduce the total burning times for a whole series of samples in the vertical position and it may increase tensile strain at break (εB) of samples.

PL

Artykuł przedstawia wyniki wstępnych badań wpływu dodatku acetyloacetonianu żelaza(III) (acacFe) na palność kompozytów polietylenu małej gęstości (PE-LD) z wodorotlenkiem magnezu (MH) poddanym różnym modyfikacjom (tabela 1). Nie obserwowano zadowalająco korzystnych zmian palności, gdy acacFe stosowano razem z niemodyfikowanym MH (Hydrofy 1.5), MH modyfikowanym stearynianem wapnia (Duhor C09), czy MH w postaci brucytu (Securoc B9) (tabela 2, rys. 1 i 2). Stwierdzono natomiast, że palność kompozytu zawierającego obok 45 % mas. MH modyfikowanego związkiem silanowym (Magnifin H10A), także 0,1 % mas. acacFe (próbka B1), była mniejsza niż przed wprowadzeniem acacFe (próbka A1) (tabela 2, rys. 1). Palność próbki B1 była również mniejsza, niż kompozytu ze zwiększonym do 50 % mas. udziałem tego samego wodorotlenku (tabela 2, próbka C1). Obecność związku żelaza miała ponadto korzystny wpływ na wartości wydłużenia materiału przy zerwaniu (εB) (rys. 2).

4

The removal of Cr(VI) from the aqueous solution by granular ferric hydroxide (GFH) [commun.]

Yuan B, Bartkiewicz B.

Archives of Environmental Protection

|

2009

|

Vol. 35, no. 2

115-123

EN

In this work, sorplion of chromium on granular ferric hydroxide (GFH) has been investigated using batch and column techniques. The adsorption behavior of Cr on GFH, depending on pH, contact time and sot-bent amount were studied. The equilibrium adsorption capacity of GFH for Cr was measured and extrapolated using Freundlich isotherms. Metal ions bounded to the GFH could be recovered by alkaline solution, and the GFH can be recycled. The sorplion capacity of GFH was 25.0 mg/g. The ion exchange of chromium on GFH follows pseudo-lirst-order kinetics. The intraparticle diffusion of chromium on GFH presents the limiting rate. The results indicated practical value of this method lor industry and also provide strong evidence to support the proposed thesis about the adsorption mechanism.

PL

W pracy przebadano efektywność sorpcji chromu(Vl) na granulowanym wodorotlenku żelaza (GFH) w warunkach objętościowych i przepływowych. Badano skuteczność sorpcji zależnie od pH, czasu kontaktu i dawki adsorbentu. Pojemność sorpcyjną GFH zmierzoną w badaniach ekstrapolowano wykorzystując równanie izotermy Freundlieha. Pojemność ta wynosiła 25 mg/g. Jony metali zaadsorbowane na GFH mogą być z niego wymyte roztworem alkalicznym, co umożliwiałoby recyrkulację adsorbentu. Kinetyka wymiany jonów chromu na GFH może być opisana równaniem pierwszego rzędu. Kryterium limitującym wymianę jest dyfuzja międzycząsteczkowa. Wyniki wykazały praktyczną przydatność tej metody w przemyśle i stanowiły dowód na poparcie tezy wyjaśniającej mechanizm adsorpcji.

5

Badania sorpcji związków chromu(VI) na granulowanym wodorotlenku żelaza (GEH)

Perchuć M., Dziuda B., Ruta A.

Ochrona Środowiska

|

2005

|

R. 27, nr 4

57-61

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań w skali laboratoryjnej nad zastosowaniem granulowanego wodorotlenku żelaza (GEH - Granular Ferric Hydroxide) do usuwania związków chromu(VI) z wód podziemnych. Problem zanieczyszczenia wód podziemnych związkami chromu(VI) na terenie Polski występuje lokalnie, a ich obecność w poziomie wodonośnym świadczy o migracji z zewnątrz. W badaniach dynamicznych nad wyznaczeniem optymalnych warunków prowadzenia procesu wykazano wpływ czasu kontaktu wody z sorbentem, pH wody, a także obecności naturalnych związków organicznych na skuteczność sorpcji chromu(VI) na masie GEH. Stwierdzono, że zwiększenie czasu kontaktu oraz obniżenie pH wody powoduje zwiększenie pojemności sorpcyjnej masy GEH. Porównując wartości wyznaczonych wskaźników procesu przy skrajnych wartościach czasu kontaktu stwierdzono, że wydłużenie czasu kontaktu z 1 min do 10 min powoduje 4,5-krotne zwiększenie wartości parametrów roboczych pracy złoża. Wykazano, że sorpcję intensyfikuje przede wszystkim obniżenie pH wody. Dla pH=4,1 uzyskano ponad 20-krotnie wyższą wartość pojemności roboczej niż dla pH=9,5. Stwierdzono również wpływ związków organicznych na przebieg procesu.

EN

Laboratory investigations were carried out into the use of granular ferric hydroxide (GEH) for the removal of Cr(VI) compounds from groundwater. In Poland, groundwater pollution with Cr(VI) is a local issue, but the presence of these pollutants in the aquiferous layer suggests migration from outside. Investigations in a through flow system (which aimed at determining the optimum process conditions) substantiated the contribution of the time of water-sorbent contact, the pH of the water, and the presence of natural organic pollutants to the efficiency of Cr(VI) sorption on the GEH sorbent. The extension of the contact time, as well as the decrease in the pH of the water, was found to increase the sorptive capacity of the GEH mass. The comparison of the values of the process parameters for two extreme values of the contact time revealed that when the contact time was extended from 1 to 10 min, this was concomitant with a 4.5-fold rise in the operating parameters of the bed. It has been found that sorption is enhanced primarily by the decrease in the pH of the water entering the bed. With a pH=4.1, the sorption capacity value was over 20 times as high as with a pH=9.5. The investigations have also substantiated the effect of natural organic compounds on the course of the sorption process.

6

Removal of arsenic from aqueous solutions by the method of precipitate floation

Pieczaba E., Sanak-Rydlewska S., Zięba D.

Archives of Mining Sciences

|

2005

|

Vol. 50, no 1

131-142

EN

This paper presents the results of laboratory studies on elimination of arsenic from aqueous solutions by flotation with colloidal precipitate of iron hydroxide (also known in the literature as ferrihydrite, goethite, or oxide-hydroxide phases). Sodium dodecyle sulphate and dodecylamine hydrochoride were used as collectors. The study was performed for various pH values. The results were interpreted in terms of measured values of electrophoretic mobility for iron hydroxide, and thus the calculated values of the zeta potential. The paper also gives possible mechanisms of removing arsenic from aqueous solutions by the adsorbing colloid flotation (ACF) method, using hydrated iron(III) oxides. Under the conditions developed for co-precipitation and flotation, about 96% of the arsenic could be removed from the studied systems.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych eliminacji arsenu z roztworów wodnych za pomocą flotacji na koloidalnym osadzie wodorotlenku żelaza (nazywane też w literaturze ferrohydratem, getytem lub fazami tlenowo-wodorotlenkowymi). Jako kolektory zastosowano dodecylowy siarczan sodu lub chlorowodorek dodecyloaminy. Badania wykonano w zależności od pH środowiska. Wyniki interpretowano posługując się zmierzonymi ruchliwościami elektroforetycznymi dla osadu wodorotlenku żelaza i na tej podstawie obliczonymi wartościami potencjału dzeta. Z naszych badań wynika, że osad wodorotlenku żelaza(III) wykazuje dodatnie wartości potencjału dzeta w środowisku kwaśnym i zbliżonym do obojętnego. W środowisku alkalicznym wartość potencjału jest ujemna, ale mniejsza, co do bezwzględnej wartości, niż w środowisku kwaśnym. Punkt izoelektryczny osadu jest przy pH około 7,1 i jest to wartość zbliżona do wartości, jaką otrzymał Parks (Parks, 1964). Wartość punktu izoelektrycznego (IEP) osadów wodorotlenku żelaza wielokrotnie wyznaczało wielu autorów. Świadczą o tym wartości zebrane w pracy (Parks, 1964). W artykule zamieszczono badania flotacji wykonane według dwóch różnych procedur. W pierwszej serii badań do świeżo strąconego osadu wodorotlenku żelaza(III), wprowadzano jony arsenu(V) oraz odczynnik flotacyjny dodecylowy siarczan sodu lub chlorowodorek dodecyloaminy. Początkowe pH wynosiło około 5. Doświadczenia wykonano dla różnych stosunków molowych żelaza do arsenu wynoszących od 2 do 12. Wyniki flotacji z użyciem tych kolektorów przedstawiono na rys. 3 i 4. Na ich podstawie można stwierdzić, że niezależnie od czasu flotacji (stosując dodecylowy siarczan) oraz od stosunku Fe/As, stężenie arsenu w roztworze zawsze wynosiło powyżej 18 mg/dm3. Uzyskano więc nieznaczne zmniejszenie stężenia kolligenda. Natomiast zaobserwowano niekorzystny wzrost kwasowości roztworu z wartości pH około 5 do około 2 po flotacji (rys. 3). Jeżeli pH roztworu jest poniżej 3 to jony arsenu(V) tworzą niezdysocjowane cząsteczki kwasu arsenowego(V). Obojętne cząsteczki H3As04 nie zostały aktywnie związane z strąconym osadem i być może dlatego nie były wyniesione z produktem pianowym podczas flotacji. Flotacja arsenu na Fe(OH)3 za pomocą dodecylosiarczanu sodu zachodzi najefektywniej w środowisku kwaśnym od pH około 4 do 5 (największa redukcja jego stężenia), a maleje w środowisku zasadowym. Jeżeli do flotacji zastosowano kationowy kolektor (hlorowodorek dodecyloaminy) to w środowisku kwaśnym stężenie arsenu utrzymuje się prawie na stałym poziomie i jego wartość praktycznie jest taka jak we wprowadzonym roztworze (20 mg/dm3). Po przekroczeniu pH 7 następuje szybki spadek stężenia arsenu poniżej l mg/dm3, a następnie znowu rośnie. Porównując oddziaływanie tych dwóch kolektorów nasuwa się wniosek, że w pobliżu punktu izoelektrycznego osadu (pH około 7; rys. 2) proces flotacji zachodzi z podobną i niewielką wydajnością- (stężenie As(V) w roztworze wynosi ok. 18 mg/dm3; rys. A). W drugiej serii badań wykonano flotację doprowadzając pH mieszaniny roztworów: jonów żelaza(III) i jonów arsenu(V) do wartości około 5,2-5,5. Tak otrzymany osad poddano flotacji za pomocą dodecylosiarczanu sodu. Warunki flotacji były takie jak w poprzedniej serii doświadczeń. Stosunek stężeń Fe do As wynosił od 2 do 12. Zależności podane na rysunku 5 wskazują, że wraz ze wzrostem stosunku molowego żelaza do arsenu rośnie stopień eliminacji arsenu z roztworu. Początkowe stężenie arsenu zmalało z 20 mg/dm3 do wartości około 0,8 mg/dm3. Istotną rolę odgrywa tu prawdopodobnie wpływ pH środowiska (około 5) i związana z nim wartość potencjału dzeta powierzchni osadu oraz rodzaj kolektora. W pracy podano możliwe i cytowane w literaturze mechanizmy usuwania arsenu z roztworów wodnych metodą flotacji nośnikowej - na uwodnionych tlenkach żelaża(III) (adsorbing colloidflotation - A CF). Opracowane warunki procesu wsp6łstrącania i flotacji pozwalają na usunięcie około 96% arsenu z badanych układów.

7

Modification of paste-type nickel cathodes for application in alkaline cells

Młynarek G., Ważny A., Turowski T., Skowroński J.M., Czerwiński A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2004

|

Vol. 6, nr 2

35-38

EN

The studies were focused on paste-type nickel cathodes produced with foam nickel as a carrier. The influence of the following additives on the electrochemical behavior of the paste-type cathodes was analyzed: cobalt powder, cobalt oxide, barium hydroxide and calcium hydroxide.