Na Pomorzu Zachodnim powstało wiele wiejskich kościołów w konstrukcji słupowo-ryglowej. Od najstarszych, XV-wiecznych, po te z połowy XIX wieku, obiekty owe w niewielkim stopniu stanowią zróżnicowane rozwiązania tworząc dużą grupę budynków często bez wyraźnych cech stylowych. Powojenna kondycja budowli sakralnych w porównaniu z innymi obiektami zabytkowymi na terenie województwa szczecińskiego była dobra. Podjętą renowację stanowiły zazwyczaj działania cząstkowe, prowadzone zazwyczaj nie dość energicznie. W ostatnim czasie wyraźnie pogorszył się stan techniczny kościołów ryglowych [1]. Pełniejsza ochrona zabytków podjęta w ostatnim dziesięcioleciu zdołała uratować tylko część dawnej spuścizny. Zaprezentuję kilkanaście realizacji ryglowych kościołów zachodniopomorskich, które uszeregowałam w sześciu grupach formalnych, przyjmując jako podstawowe kryterium uporządkowania kompozycję bryłową obiektu. W przypadku każdej grupy oraz w przypadku poszczególnych rozwiązań możemy zauważyć harmonijne powiązanie urbanistyczno-architektoniczne, ilustrujące wzajemne oddziaływanie kościoła i otoczenia na historycznie ukształtowany krajobraz.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.