Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Hyperbranched polyamides of 3,5-diaminobenzoic acid

Ryczek A., Walczak M., Galina H.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 9

682—686

EN

Low-temperature polycondensation of 3,5-diaminobenzoic acid (DABA) was carried out with the aid of N,N-diisopropylcarbodiimide (DIC) as carboxyl group activators. Reaction conditions were selected to obtain oligomeric hyperbranched polyamides. The polycondensation was found to proceed according to the simple model of hyperbranched polymerization with the apparent rate constant of reaction between carboxyl and amino groups equal to 8.58 · 10-3 min-1.

PL

Przeprowadzono niskotemperaturową polikondensację kwasu 3,5-diaminobenzoesowego (DABA) z wykorzystaniem N,N-diizopropylokarbodiimidu (DIC) jako aktywatora grup karboksylowych. Dobrano warunki reakcji pozwalające na otrzymanie oligomerycznych hiperrozgałęzionych poliamidów. Stwierdzono, że polikondensacja przebiega zgodnie z prostym modelem polimeryzacji hiperrozgałęzionej z pozorną stałą szybkości reakcji grupy karboksylowej z grupą aminową równą 8,58 · 10-3 min-1.

2

Właściwości i parametry pamięci kształtu biodegradowalnych mieszanek otrzymanych z kopolimeru L-laktyd/glikolid i poli(bursztynianu butylenu)

Smola A., Dobrzyński P., Sobota M., Śmigiel-Gac N.

Engineering of Biomaterials

|

2014

|

Vol. 17, no. 128-129

73--76

PL

W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań nad otrzymywaniem i charakterystyką bioresorbowalnych mieszanek polimerowych L-laktydu-co-glikolidu z oligomerem bursztynianu butylu o zawartości 10, 20 lub 40 %w. Porównano własności termiczne, mechaniczne oraz parametry pamięci kształtu otrzymanych mieszanek jak i samego kopolimeru. Na podstawie przedstawionych wyników badań określono, że dodatek oligomeru prowadzi do obniżenia temperatury zeszklenia oraz zmniejszenia sztywności materiału, oraz poprawienia własności pamięci kształtu.

EN

The paper presents preliminary results on the preparation and characteristic of bioresorbable polymer blends of L-lactide-co-glycolide with oligo(butylene succinate) in ratios of 10, 20 and 40 %wt. Compared the thermo-mechanical properties and shape memory parameters of obtained copolymer and blends. On the basis of the results were determined that the addition of oligomer lead to reduction in glass transition temperature and to reduce the stiffness of the material, and to improve shape memory properties.

3

α, ω : Dihydroksypolibutadien (HTPB) : właściwości i otrzymywanie

Chmielarek M., Skupiński W., Wieczorek Z., Dziura R.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 9

1803-1807

PL

Omówiono fizykochemiczne i użytkowe właściwości α,ω-dihydroksypolibutadienu (HTPB), w tym także jego komercyjne formy. Ten specyficzny oligomer butadienu jest cennym monomerem stosowanym przede wszystkim do otrzymywania mrozoodpornych poliuretanów. Przedstawiono także własne wyniki otrzymywania HTPB metodą ciągłą w procesie inicjowanym rodnikami hydroksylowymi.

EN

A review, with 15 refs., of phys., chem. and operational properties of α,ω-dihydroxypolybutadiene and its com. forms. Results of authors’ own studies were also included.

4

Polimeryzacja oligomeru poliwęglanowego : badania wstępne

Michalska-Pożoga I., Woźniak M., Królikowski B.

Przemysł Chemiczny

|

2011

|

T. 90, nr 9

1753-1757

5

Urethane oligomers with a carbazole ring and azo group

Lubczak R.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 7-8

597-600

EN

Oligoetherols with a carbazole ring and azo group were used in reaction with certain diisocyanate to obtain urethane oligomers. The compounds were isolated and characterized by elemental analysis, IR, UV-Vis and 1H NMR spectroscopy. It has been found that the oligomers possess enhanced thermal stability in comparison with analogous oligomers with no azo groups.

PL

Dwufunkcyjne oligoeterole z pierścieniem karbazolu i grupą azową w łańcuchu bocznym poddano reakcjom z izocyjanianami o różnej budowie (TDI, MDI i HDI). Reakcje prowadzono w rozpuszczalniku (dioksan) w obecności katalitycznych ilości trietyloaminy (TEA). Za pomocą metod spektroskopowych (IR, UV-Vis i 1H NMR) zbadano skład elementarny oraz strukturę otrzymanych oligomerów uretanowych (tabela 1), a metodą kriometryczną oznaczono ich liczbowo-średnią masę molową (Mn). Zbadano rozkład termiczny otrzymanych oligomerów uretanowych (tabela 2) stwierdzając, że wprowadzenie do struktury poliuretanów ugrupowania fenyloazowego zwiększa znacząco ich odporność termiczną.

6

Synthesis and performance of organophosphorus fire retardants from the reaction of trimethylolpropane and dimethyl methylphosphonate

Quagliano J. C., Cruz G., Bocchio J. A., Witkiewicz Z.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2011

|

Vol. 60, nr 2

393-405

EN

Organophosphorus fire retardants were synthetised from transesterification reaction of a bicyclic phosphite and dimethylmethyl phosphonate. Different reaction times were tested with the aim to reduce duration of the reactions. It was observed that 11 hours of heating at 200°C was enough for reaction completion, in contrast to previous studies where heating was performed for 24 hours at the same temperatures. Differential scanning calorimetry studies were performed and relevant thermal changes were identified. Infrared spectra were also registered and compared for the obtained substances. Finally, fire retardancy of oligomer phosphonates synthetised was verified testing polyurethane treated samples.

PL

Wykonano syntezę fosforoorganicznych substancji ogniouodporniających. Synteza polegała na reakcji transestryfikacji dicyklicznych fosfonianów. Badano wpływ różnych czasów reakcji w celu zminimalizowania tego czasu. Stwierdzono, że 11 godzin ogrzewania w 200°C było wystarczające do zakończenia reakcji. Z wcześniejszych badań wynikało, że reakcję należy prowadzić przez 24 godziny. Przeprowadzono badania za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej i określono zmiany zachodzące w otrzymanych substancjach w wyniku ich ogrzewania. Zarejestrowano też i porównano widma w podczerwieni tych substancji. W końcu sprawdzono działanie otrzymanych oligomerów fosfonianowych jako substancji przeciwzapalnych na próbkach poliuretanów w standardowych warunkach.

7

Barwienie włókien poliestrowych bez problemu z oligomerami

Gebhardt G., Richter F., Schönfeld A., Wolf K.

Przegląd Włókienniczy - Włókno, Odzież, Skóra

|

2010

|

nr 5

16-19

8

Evalution of the propiertes biodegradable polymeric materials based on polysuccinate resin and methacrylated digosuccinates

Łukaszczyk J., Śmiga-Matuszowicz M., Kaczmarek M.

Polish Journal of Applied Chemistry

|

2009

|

Vol. 53, nr 1

51-56

EN

Biodegradable bone cements are promising biomaterials for bone surgery. Liquid compositions are crosslinked in situ and provide temporary structural support to bone tissue, then degrade to biocompatible products at slow rate, adapted to bone healing. In this study selected properties of new biodegradable polymeric materials based on poly(3-allyloxy-l,2-propylene succinate) (PSAGE), methacrylated oligo(3-allyloxy-l,2- propylene succinate) (MOSAGE) and small quantity of low-viscous monomers: methacrylic anhydride (MAAH) and methyl methacrylate (MMA) were investigated. Chemical structure of obtained oligoesters was confirmed by 'H NMR and ESI-MS analysis. Mechanical properties of crosslinked material were characterized by compressive strength, compressive modulus and Shore hardness. Hydrolytic degradation of the cured compositions was carried out in phosphate buffer solution (PBS, pH=7.41) at 37°C. The process followed by determination of weight loss appeared to be relatively fast (30-50 wt % after 2 months).

9

Urethane oligomers with pyrimidine rings

Ślączka A., Lubczak J.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 10

760-763

EN

New urethane oligomers containing pyrimidine rings were obtained from N,N'-bis(hydroxymethyl)barbiturate and bifunctional isocyanates. The products were isolated and identified on the basis of elemental analysis, IR and 1H NMR spectroscopy. The oligomers obtained have higher thermal stability in comparison with their analogues obtained from aliphatic diols.

PL

ykorzystując reakcje kwasu barbiturowego (BA) z odpowiednim nadmiarem formaldehydu w temperaturze 96° otrzymano barbituran N,N-bis(hydroksymetylu) (BHMB), który zastosowano jako diol do otrzymywania oligomerów uretanowych. Opracowano warunki syntezy oligomerów z pierścieniem pirimidynowym z zastosowaniem BHMB i jednego z izocyjanianów: 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu (MDI), 2,4-diizocyjanianu toluilenu (TDI) lub 1,6-diizocyjanianu heksametylenu (HMDI). Reakcje prowadzono w środowisku dimetyloformamidu (DMF), w temperaturze 60° w czasie 1-2 godzin. Otrzymane produkty analizowano na zawartość węgla, wodoru i azotu oraz wykonano ich widma 1H NMR i IR. Stwierdzono niewielkie odstępstwa zawartości oznaczonych pierwiastków w otrzymanych oligomerach w stosunku do wartości obliczonej, co wynika z eliminacji, podczas reakcji z izocyjanianami w podwyższonej temperaturze, części formaldehydu związanego nietrwale w grupach N-hydroksymetylowych. Zbadano przemiany fizyczne oraz odporność termiczną otrzymanych oligomerów uretanowych. Obecność w strukturze pierścieni pirymidynowych zwiększa ich odporność termiczną w porównaniu z oligomerami nie zawierającymi takich grup.

10

Polimery nanohybrydowe zawierające poliedryczne oligosilseskwioksany

Janowski B., Pielichowski K.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 2

87-98

PL

Na podstawie analizy literatury (94 artykuły i patenty, z których większość ukazała się w ostatnich dziesięciu latach) dokonano przeglądu metod syntezy i wybranych właściwości nowej grupy polimerów nanohybrydowych, zawierających wbudowane chemicznie cząsteczki poliedrycznych silseskwioksanów (POSS). Opisano wpływ POSS na właściwości mechaniczne, cieplne oraz morfologię takich polimerów. Przedstawiono również kierunki zastosowania omawianych materiałów nanohybrydowych.

EN

The literature review (94 articles and patents, published in majority in last decade) of methods of synthesis and selected properties of a new group of nano-hybrid polymers, containing chemically incorporated molecules of polyhedral silsesquioxanes (POSS), has been done. The effect of POSS on mechanical and thermal properties as well as on morphology of such polymers was described. Application directions of nano-hybrid materials discussed were also presented.

11

Metal salen complexes as ethylene polymerization catalysts - effect of catalytic system composition on its activity and properties of polymerization products

Białek M., Czaja K.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 5

364-369

EN

The series of salen-type complexes differing in the metal center (M=Ti, Zr, V) and in the coordination spheres (different substituent at salen ligands) after activation with methylalumoxane (MAO) or Et2AlCl were studied as catalytic systems in ethylene polymerization. The vanadium and titanium complexes were found to be more active in combination with alkylaluminum compound (Et2AlCl) then with MAO, while zirconium complex was active only in combination with MAO. The activity of complexes activated by Et2AlCl decreases in the order V>Ti>>Zr?0, and when MAO is used as the cocatalyst the activity changes the order: Ti>Zr>V. The substituent type in the salen ligand also affects the catalyst activity; the best results were obtained for the catalyst having Cl or Br as substituents. The type of substituent has no significant effect on polyethylene properties, while the type of cocatalyst and the type of metallic centre play here the essential role. The salen titanium complexes in combination with Et2AlCl usually produce low molecular weight polyethylene with narrow polydispersity, also accompanied by oligomers. Other catalytic systems give linear high molecular weight polyethylene (Mw=200 000-700 000).

PL

Zsyntetyzowano i zastosowano [po aktywacji metyloaluminoksanem (MAO) lub Et2AlCl] w charakterze katalizatorów niskociśnieniowej polimeryzacji etylenu serię salenowych kompleksów metali przejściowych różniących się rodzajem atomu centralnego (M=Ti, Zr lub V) i budową chemiczną ligandu (schemat A). Stwierdzono, że salenowe kompleksy cyrkonu są aktywne w polimeryzacji jedynie wówczas, gdy aktywator stanowi MAO, natomiast kompleksy tytanu i wanadu są aktywniejsze w przypadku gdy kokatalizatorem jest typowy związek glinoorganiczny - dietylochloroglin. Aktywność kompleksów w układzie z Et2AlCl zmienia się w szeregu V>Ti>>Zr?0, podczas gdy w odniesieniu do kompleksów aktywowanych MAO maleje ona w kolejności Ti>Zr>V (tabela 1). Na efektywność katalizatora wywiera również wpływ rodzaj podstawnika w ligandzie salenowym. Najkorzystniejszymi prekatalizatorami okazały się mianowicie kompleksy zawierające w ligandzie atomy halogenu (Cl, Br) w położeniu para, najmniej pożądana jest zaś obecność dużego, stwarzającego zawady przestrzenne podstawnika (np. grupy t-butylowej) w pozycji orto (rys. 3). Rodzaj podstawnika nie wpływa w istotnym stopniu na właściwości otrzymywanego polietylenu (tabela 2), ważną natomiast rolę odgrywa dobór kokatalizatora i centrum metalicznego. Wobec kompleksów tytanowych aktywowanych Et2AlCl powstaje PE o niewielkim ciężarze cząsteczkowym i wąskim jego rozkładzie; polimeryzacji towarzyszy tworzenie się oligomerów (rys. 2). Pod wpływem pozostałych układów uzyskuje się liniowy polietylen o dużym ciężarze cząsteczkowym (Mw=200 000-700 000) i większej polidyspersyjności (tabele 1 i 2).

12

Research on the influence of parameters on hexafluoropropylene oxide oligomerization in the presence of complex amines

Meissner E., Wróblewska A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 3

98-100

EN

Oligomers of hexafluoropropylene oxide were tested as potential materials for obtaining various compounds with unique properties, of which most important are chemical and thermal resistance. Two basic parameters influence the oligomerization process of hexafluoropropylene oxide: the type of the catalyst and the type of the solvent. Other parameters such as temperature and pressure have significantly less influence. The influence of tertiary amines as catalyst, the type of the solvent, temperature, pressure and catalyst concentration were tested in the process of hexafluoropropylene oxide oligomerization.

13

Oligomerization of hexafluoropropylene oxide in the presence of alkali metal halides

Meissner E., Wróblewska A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 3

95-97

EN

Oligomers of hexafluoropropylene oxide are raw materials for the synthesis of compounds having unique properties such as high chemical and thermal resistance. Two basic parameters have influence on the process of hexafluoropropylene oxide oligomerization: the kind of the catalyst and the solvent. The temperature and pressure influence this process to a lesser extent. The influence of halide ions, the solvent and the temperature on the oligomerization of hexafluoropropylene oxide has been studied.

14

Syntheses, structures, electric conduction, electrochemical properties and antimicrobial activity of azomethine monomer and oligomer based on 4-hydroxybenzaldehyde and 2-aminopyridine

Kaya I., Bilici A.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 11-12

827-835

EN

The effects of temperature (50-80°C), reaction time (up to 15h) as well as type and concentration of oxidizing agent (NaOCl, air O2, H2O2) on the course of oxidative polymerization of 4-[(pyridin-2-yl-imino)methyl]phenol (4-PIMP) in aqueous alkaline medium, and on the yield of the oligomers formed (O-4-PIMP) were investigated. The optimal conditions of the process have been found. Reaction products were characterized using the following methods: 1H NMR, 13C NMR, FT-IR, UV-VIS, gel permeation chromatography and thermal analyses TG-DTA. Mn values of O-4-PIMP are in the range 1250-4450. The oligomer shows better thermal stability than the monomer. On the basis of voltammetric measurements' results the electrochemical properties of 4-PIMP and O-4-PIMP were characterized in detail, including an effect of iodine doping of O-4-PIMP on the electric conduction. The comparison of antibacterial activity of 4-PIMP and O-4-PIMP against 8 bacterial strains has been done.

PL

Zbadano wpływ temperatury (50-80°C), czasu trwania (do 15h) oraz rodzaju (NaOCl, tlen powietrza, H2O2) i stężenia czynnika utleniającego na przebieg utleniającej polimeryzacji 4-[(pirydyn-2-ylo-imino)metylo]fenolu (4-PIMP) w wodnym środowisku zasadowym na wydajność powstających oligomerów (O-4-PIMP), określając optymalne warunki tego procesu (tabele 1 i 2). Produkty charakteryzowano metodami 1H NMR, 13C NMR, FT-IR, UV-VIS, chromatografii żelowej, analizy termicznej (TG-DTA) (rys. 1-5 i 7, tabela 3). Wartości Mn O-4-PIMP mieszczą się w przedziale 1250-4450; oligomer odznacza się lepszą odpornością cieplną niż monomer. Na podstawie wyników pomiarów woltametrycznych szczegółowo scharakteryzowano elektrochemiczne właściwości 4-PIMP i O-4-PIMP, w tym wpływ domieszkowania jodem O-4-PIMP na przewodnictwo elektryczne (rys. 6 i 8). Porównano przeciwbakteryjne działanie 4-PIMP i O-4-PIMP w stosunku do 8 szczepów bakterii (tabela 8).

15

Studies of application possibilities of the products of microcrystalline chitosan biodegradation

Niekraszewicz A., Ciechańska D., Wiśniewska-Wrona M., Strobin G., Pospieszny H., Orlikowski L.B.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 3

217-220

EN

Some of the chitosan properties depend largely upon its molecular structure and in several applications of this polymer its lowered molecular weight is an asset. By degrading of microcrystalline chitosan in the presence of cellulolytic enzymes, the products having a reduced molecular weight were prepared, together with awater soluble blend of oligomers. The outcome of an initial assessment, made to evaluate the chance of a practical use of the obtained products of chitosan degradation, indicates that oligomers and partly degraded microcrystalline chitosan accelerate the germination of seeds, inhibit the growth of plant viruses, bacteria and milder.

PL

Niektóre właściwości użytkowe chitozanu w istotnym stopniu zależą od struktury cząsteczkowej ize względu na możliwości ich zastosowań korzystne jest obniżenie średniego ciężaru cząsteczkowego. Wwyniku heterofazowej degradacji mikrokrystalicznego chitozanu, w obecności enzymów celulolitycznych otrzymano produkty oczęściowo obniżonym ciężarze cząsteczkowym oraz mieszaninę oligomerów rozpuszczalnych w wodzie. Wstępna ocena możliwości wykorzystania otrzymanych produktów biodegradacji chitozanu do ochrony roślin wykazała, że oligomery iczęściowo zdegradowany mikrokrystaliczny chitozan przyśpieszają kiełkowanie nasion, hamują rozwój wirusów (tabela 1), bakterii roślinnych oraz pleśni (tabela 2).

16

Wpływ wybranych oligomerów na tarcie kauczuku butadienowo--styrenowego

Bieliński D., Głąb P., Ślusarski L.

Inżynieria Materiałowa

|

2006

|

Vol. 27, nr 4

840-845

PL

Kauczuk butadienowo-styrenowy (SBR) zmodyfikowano poprzez dodanie wybranych oligomerów: oligo(tlenków etylenu) (PEG), oligo-etylenów (PE) lub polialkoholi winylowych) (PVA), różniących się w pierwszych dwóch grupach ciężarem cząsteczkowym, a w przypadku PVA stopniem hydrolizy i/lub właściwościami Teologicznymi. Zbadano morfologię wewnętrzną mieszanin, a w przypadku modyfikatorów o krótszych cząsteczkach kinetykę ich segregacji powierzchniowej i morfologię wykwitu. Stwierdzono związek pomiędzy współczynnikiem tarcia, energią rozpraszaną w układzie podczas tarcia oraz odpornością elastomeru na zużycie ścierne a obecnością wykwitu i jego morfologią. Heterogeniczność mieszanin obecna nawet na poziomie mikroskopowym wpływa na znaczne pogorszenie właściwości tribologicznych elastomerów, co zaobserwowano w wyniku modyfikacji SBR za pomocą PVA czy PE3 (oligoetylenu o największym ciężarze cząsteczkowym). Natomiast wprowadzenie do kauczuku zdolnych do segregacji powierzchniowej PEG oraz PE1 i PE2 nie spowodowało wprawdzie obniżenia współczynnika tarcia, ale poprawiło odporność SBR na zużycie ścierne. Efekt jest najbardziej widoczny w stosunku do modyfikatorów o najmniejszym ciężarze cząsteczkowym.

EN

Styrene-butadiene rubber (SBR) was subjected to modification by admixing some olygomers: olygo(ethylene oxides) (PEG), olygoethylenes (PE) or polyvinyl alcohols) (PVA), different in the first two groups according to molecular weight, and in the case of PVA by the degree of hydrolysis and/or rheological properties. Bulk morphology of mixes was studied, and in the case of modifiers of shorter molecules kinetics of their surface segregation and bloom morphology were determined. Relation between coefficient of friction, energy dissipated during friction and wear resistance of elastomer and presence of bloom together with its morphology has been confirmed. Heterogeneity of mixes, taking place even at the micro level, adversely effects tribological properties of elastomers, what was observed for SBR modified with PVA or PE3 (olygoethylene of the highest studied molecular weight). On the other hand, admixing of PEG or PE1 and PE2 to rubber - modifiers able to surface segregation, did not, in the matter of fact, result in reduction of the coefficient of friction, but improved wear resistance of SBR. The effect is the most visible for the modifiers of the lower molecular weight.

17

Controlled electrochemical synthesis of poly(3-octyltiophene) considering analytical applications

Niu L., Kvarnström C., Ivaska A.

Chemia Analityczna

|

2005

|

Vol. 50, No. 1

139-153

EN

Poly(3-octylthiophene) was electrosynthesized galvanostatically and characterized electro-chemically, by electrochemical quartz crystal microbalance and by in situ resonance Roman spectroscopy. Results from mass spectroscopy show that oligomers consisting of 3,4, and 5 units were produced and trapped into the polymer film. 'H NMR measurement confirmed the regioregular structure of these oligomers. The applied current densities (> 0.26 mA cm-2) during electrosynthesis played a predominant role on the content of regioregular oligomers in the film. Higher current densities were advantageous to the production of the oligomers; also lower monomer concentration (< 5 mmol L-1) promoted the formation of regioregular components. The thickness of the film was found to have minor influence on the contentof the oligomers. Cyclic voltammograms of the formed films clearly show two well-separated pairs of reversible peaks representing two different charge transfer mechanisms, which can be derived from reduction/oxidation of the regioregular oligomers. The in situ Raman spectroscopic results show significant changes in the positions and intensities of the Raman bands upon oxidation.

PL

Syntetyzowano poli(3-oktylotiofen) używając stałego prądu, a otrzymane warstwy polimerowe badano elektrochemicznie z użyciem mikrowagi kwarcowej i in situ rezonansowej spektroskopii Ramana. Analiza metodą masowej spektroskopii wykazała, że powstawały oligomery składające się z 3,4, i 5 jednostek. Były one uwięzione w błonie polimeru. Polimery 'H NMR wykazały regioregularną strukturę oligomerów. Gęstość użytego prądu (> 0,26 mA-2} odgrywała dominującą rolę jeśli chodzi o wzrost zawartości regioregularnych oligomerów w Wonie. Również mniejsze stężenie monomeru sprzyjało tworzeniu regioregularnych składników. Grubość błony (warstwy) nie miała dużego wpływu na ilość oligomerów. Na cyklicznych woltamogramach otrzymano 2 dobrze rozdzielone pary odwracalnych pików odpowiadające utlenieniu/redukcji regioregularnych oligomerów. Rozdzielanie par pikówjest interpretowane istnieniem dwóch różnych mechanizmów przeniesienia elektronu. Położenie i intensywność pasm na widmach Ramana silnie zmieniały się w wyniku utleniania polimeru.

18

Synteza oligomerów uretanowych jako półproduktów do otrzymywania poliuretanów o regulowanym rozkładzie mas cząsteczkowych

Pilch-Pitera B.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Chemia

|

2004

|

z. 19 [216]

125--145

PL

Wykorzystując model kinetyczny procesu stopniowej poliaddycji 2,4- i 2,6-TDI oraz butano-1,4-diolu, opracowano wieloetapową metodę, wytwarzania elastomerów PU o wąskim, kontrolowanym RMC. Opracowana metoda polegała na otrzymywaniu liniowych prepolimerów uretanowo-izocyjanianowych lub uretanowo--hydroksylowych przy znacznym nadmiarze jednego z monomerów, które po zakończeniu reakcji wydzielano z mieszaniny reakcyjnej, a uzyskany prepolimer w kolejnym etapie poddawano reakcji z drugim monomerem. Struktury uzyskiwanych oligomerów zidentyfikowano na podstawie oznaczeń zawartości grup -NCO oraz analizy widm IR i NMR. Dokładny skład chemiczny oraz RMC powstałych oligouretanów ustalono na podstawie analiz GPC i spektrometrii MS (ESI i MALDI ToF). W celu otrzymania PU prepolimery izocyjanianowe sieciowano trietanoloaminą, zaś hydroksylowe triizocyjanianem (Desmodurem RE). Badania termiczne i mechaniczne potwierdziły, że otrzymane usieciowane PU są elastomerami charakteryzującymi się bardziej uporządkowaną strukturą nadcząsteczkową i korzystniejszymi właściwościami termicznymi i mechanicznymi niż PU otrzymane klasyczną metodą jednoetapową.

EN

Based on the kinetic model for the step-growth polyaddition process of 2,4-TDI or 2,6-TDI and 1,4-butanediol (BD), multi-stage method for the manufacture of PU elastomers with narrow and controlled MWD was proposed. The developed method consists in preparing linear urethane-isocyanate or urethane-hydroxyl prepolymers with the significant excess of one of the monomers, that after the end of the reaction were separated from the reaction mixture. The obtained prepolymer was - in the next stage - subjected to another reaction with the second monomer. The structures of obtained oligomers were identified on the basis of -NCO group concentrations as well as analysis of IR and NMR spectra. The exact chemical compositions and MWD of created oligourethanes were found by means of GPC analyses and MS spectrometry (ESI and MALDI ToF). In order to obtained of polyurethane, isocyanate prepolymers were crosslinked with triethanoloamine, whereas hydroxyl olygomers were crosslinked with triisocyanate (Desmodur RE). Thermal and mechanical investigations confirmed that the prepared crosslinked PUs were elastomers, they were characterized by more orderly supermolecular structures and more advantageous thermal-mechanical properties than polyurethanes obtained using typical one-step method.

19

Synthesis and spectroscopic characterization of polythiophene containing pendant oligoaniline groups

Proń A., Dufour B., Rannou P., Zagórska M., Buga K., Kulszewicz-Bajer I.

Polimery

|

2003

|

T. 48, nr 7-8

505-511

EN

We report on a new class of hybrid conjugated polymers in which side oligoaniline groups are attached to the poly(2,5- thienylene) main chain. Soluble polymers of this type can be obtained by copolymerization of 3-alkylthiophene with thiophene functionalized at the position 3 with oligoanilines (aniline dimer and aniline tetramer). The resulting polymers are electroactive and may be electrochemically doped via anodic oxidation similarly as classical polythiophenes. In addition their side oligoaniline chains can be selectively doped via protonation (doping of acid-base type). Spectroscopic properties of undoped polymers as well as spectroscopic consequences of the doping process are discussed in details. Poly(3-alkylthiophene-co-3-oligoanilinethiophene)s are promising materials for the fabrication of polymeric solar cells since in addition to their electron donating properties their absorption spectrum covers a large range of the visible spectrum.

PL

Opisano syntezę grupy nowych hybrydowych polimerów przewodzących, w których do poli(2,5-tienylenowego) łańcucha głównego dołączono oligoanilinowe ugrupowania boczne. Polimery takie otrzymano w wyniku kopolimeryzacji 3-al-kilotiofenu (alkil = C8H17 lub C10H21) i tiofenu podstawionego w położeniu 3 dimerem lub tetramerem aniliny [równanie (4)]. Poli(3-alkilo-ko-3-oligoanilinotiofeny) są aktywne elektroche-micznie i mogą być domieszkowane poprzez reakcję utleniania anodowego, podobnie jak w przypadku politiofenu i po-li(3-alkilotiofenów). Oligoanilinowe ugrupowania boczne mogą być ponadto domieszkowane selektywnie w kwasowo--zasadowej reakcji domieszkowania [por. równania (1)-(3)]. Poli(3-alkilo-ko-3-oligoanilinotiofeny) zawierają dwa elektro-aktywne ugrupowania o charakterze chromoforowym, mianowicie grupę 2,5-tienylenową i grupę iminowo-chinonową oli-goaniliny. Umożliwiło to zbadanie procesu ich domieszkowania metodami spektroelektrochemicznymi (FT-IR, UV-VIS-NIR, cykliczna woltamperometria, rys. 1-4). Opisane polimery mogą znaleźć zastosowanie w wytwarzaniu polimerowych ogniw słonecznych nowej generacji.

20

Foto- i elektroprzewodzące sprzężone polieny

Wilk K. A., Domagalska B.W.

Wiadomości Chemiczne

|

2001

|

[Z] 55, 5-6

439-471

EN

The design of optoelectronic components with molecular dimensions is an area of active research and theoretical calculations. Unsaturated organic molecules containing p-conjugated bonds have been explored in connection with "molecular wires", transfer of electrons across lipid membranes, molecular mimicry of photosynthetic energy and electron transfer. In this paper we report the most recent achievements related to synthesis and properties (i.e., spectroscopic data, intramolecular charge transfer (ICT) and electron transfer processes, thermal stability) as well as potential applications of well defined oligomeric conjugated structures derived from oligomers of acetylene; in the literature they are named conjugated polyenes. These compounds are characterized by the presence of polar end groups: the donor (D - e.g., derived from anilines, thiophenes, ferrocenes, 1,4-dithiafulvenes, julolidine moiety) with electron donating capabilities and the acceptor (A - e.g., nitro, formyl, dicyanomethylen, derived from thiobarbituric acid) able to withdraw electrons. The D and A groups are connected through a conjugated p - system (e.g., polyenic, polyaromatic or polyheteroaromatic chain). Unsymmetrical substitution of the polyene chain defines a class of push-pull polyenes and symmetrical one creates push - push or pull - pull entities. Their structural properties are the results of a subtle balance between different factors, among which of particular importance are the chain length and the donor acceptor strength. The synthesis of polyene chains has been widely explored in literature. The most commonly employed procedure for the synthesis of conjugated spacers involves a sequence of Wittig-type reactions. The alternative, iterative building block method applies oligosililoxy ethers and tempaltes (e.g. 5,5-dietoxypenta-2-enal) to involve the polyene chain increase. According to the literature all conjugated polyenes reveal satisfactorily high decomposition temperatures (above 230 oC) which makes them good candidates for optoelectronic devices. The conjugated polyenes are of particular interest as model systems of one dimensional conjugated chromophores. It is now generally recognized that bipolaronic charge states dominate in most oxidatively doped p-electron conjugated structures with non-degenerate ground states. In general, all such molecules undergo a Peierls distortion, making charge transport between chain ends dependent upon thermal processes and limiting the rate of such charge transport. The use of solitonic moieties as charge carriers in molecular wires is among the initial proposals for molecular electronics. Solitons have also been suggested for use in molecular gates or switches. The UV-VIS spectra of the D-p-A system in solution display a low energy absorption band, which is attributed to the ICT from the donor to the acceptor unit, and the efficiency of such a process modulates the physical properties of the system.