Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Reactive Black 5
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Badano proces adsorpcji syntetycznych barwników azowych Acid Red 27 i Reactive Black 5 z roztworów wodnych z zastosowaniem krajowego haloizytu ze złoża Dunino koło Legnicy, poddanego różnym procesom przygotowania wstępnego. Suszony haloizyt wykazywał lepsze zdolności adsorpcyjne w stosunku do obu barwników niż haloizyt kalcynowany. Możliwości usuwania barwników azowych z roztworu wodnego zależą od wstępnego przygotowania haloizytu (suszenie, kalcynacja, rozdrabnianie), jego klasy ziarnowej, jak również od początkowego stężenia barwnika w oczyszczanym roztworze. Określono wartości parametrów izoterm adsorpcji Langmuira i Freundlicha oraz modeli kinetyki pseudo-pierwszorzędowej i pseudo-drugorzędowej dla badanych układów procesowych.
EN
Two com. azo dyes were removed from aq. solns. by adsorption on a Polish raw halloysite. The dried halloysite samples showed better adsorption efficiency in respect to both dyes than the calcined ones. Sepn. abilities of the azo dyes depended on the preliminary pretreatment of raw halloysite (drying, calcination, milling), size class of the adsorbent fraction used, as well as on the initial concn. of the dye in the soln. The parameters of Langmuir and Freundlich adsorption isotherms, as well as of pseudo-first-order and pseudo-second-order kinetic models for the systems were detd.
PL
Barwniki reaktywne są najważniejszą grupą barwników do barwienia bawełny. Około 60% tonażowego zużycia barwników z tej grupy przypada na reaktywne czernie. Reactive Black 5 pomimo swoich niedoskonałości, wciąż jest najpopularniejszym barwnikiem do barwienia na kolor granatowy i jako składnik do czerni. Jego znaczenie szczególnie wzrosło po zaprzestaniu produkcji i stosowania barwników bezpośrednich benzydynowych, czerni anilinowej, barwników odtwarzających szkodliwe aminy aromatyczne i czerni siarkowej wymagającej stosowania siarczku sodowego. Intensywnie prowadzone prace badawcze nad modyfikacją cząsteczki Reactive Black 5 wskazują, że jest bardzo duże prawdopodobieństwo otrzymania tak zmodyfikowanej struktury chemicznej, która z ulepszonym wyczerpywaniem i zwiększonym stopniem utrwalenia barwnika, indywidualnie lub w mieszance z odpowiednio dobranymi innymi barwnikami reaktywnymi zapewni uzyskanie głębokiej i pełnej czerni o zadowalających podstawowych parametrach trwałości wybarwienia oraz odporności na utleniające działanie UV w stanie wilgotnym.
EN
Reactive dyes are the most important group of dyes for dyeing cotton. About 60% of the tonnage consumption of dyes from this group is for reactive blacks. Reactive Black 5, despite its imperfections, is still the most popular dye for dyeing navy blue and as an ingredient for blacks. Its importance in creased particularly after discontinuation of the production and use of direct benzidine dyes, aniline black, dyes reproducing harmful aromatic amines and sulfur black requiring the use of sodium sulfide. Intensively conducted research on the modification of the Reactive Black 5 molecule structure indicates that there is a very high probability of obtaining dyes with improved substantivity and increased dye fixation on the cellulose fibre, individually or in a mixture with appropriately selected other reactive dyes will ensure deep and full black shade with satisfactory basic parameters of color fastness and resistance to oxidative UV exposure in wet condition.
EN
The article presents the possibility of using potassium ferrate(VI) (K2FeO4) to remove dyes (Acid Red 27, Reactive Black 5, Acid Green 16) belonging to the single azo, double azo and triarylmethane classes from aqueous solutions with an initial concentration of 100 mg/l (Chemical Oxygen Demand (COD) values for AR27, RB5 and AG16 sulutions were 172, 156 and 198 mg O2/l, respectively). For the most favorable values of oxidation parameters of AR27 and RB5 (pH 7, K2FeO4 concentration, 180 and 240 mg/l, respectively, reaction time 10 min), visual discolouration of the aqueous solutions investigated and a decrease in COD values of 83.7% and 81.4%, respectively, were achieved. In the case of AG 16 dye, in the most favorable conditions of the oxidation process (pH 3, K2FeO4, concentration 300 mg/l, 15 min), visual discolouration and a decrease in the COD value of 83.8% were also obtained. The probable reasons for the higher resistance of AG16 to oxidation using K2FeO4 compared to AR27 and RB5 were also explained, based on the analysis of the structure and type of bonds present in the molecule AG 16.
PL
W artykule przedstawiono możliwość zastosowania żelazianu(VI) potasu (K2FeO4) do usuwania barwników (Acid Red 27, Reactive Black 5, Acid Green 16), należących do barwników azowych i triarylometanowych z roztworów wodnych o stężeniu początkowym 100 mg/dm3 (wartości ChZT(Cr) dla roztworów Acid Red 27, Reactive Black 5 i Acid Green 16 wynosiły odpowiednio 172, 156 i 198 mg O2/dm3). Dla najkorzystniejszych wartości parametrów procesu utleniania Acid Red 27, Reactive Black 5 (pH 7, stężenie K2FeO4 odpowiednio 180 i 240 mg/dm3, czas reakcji 10 min.), uzyskano wizualne odbarwienie badanych roztworów wodnych oraz zmniejszenie wartości ChZT(Cr), odpowiednio o 83,7% i 81,4%. W przypadku barwnika Acid Green 16, w najkorzystniejszych warunkach przebiegu procesu utleniania (pH 3, stężenie K2FeO4 300 mg/dm3, czas reakcji 15 min.), uzyskano także wizualne odbarwienie oraz zmniejszenie wartości ChZT(Cr) o 83,8%. Wyjaśniono też prawdopodobne przyczyny większej odporności Acid Green 16 w stosunku do Acid Red 27 i Reactive Black 5 na utlenianie z zastosowaniem K2FeO4, na podstawie analizy budowy i rodzaju wiązań obecnych w cząsteczce barwnika Acid Green 16.
PL
Badano skuteczność rozkładu dwóch barwników azowych (Acid Red 27 – AR27 oraz Reactive Black 5 – RB5) w roztworach wodnych o stężeniu 100 mg/dm3 poddanych działaniu odczynnika Fentona modyfikowanego nanożelazem (H2O2/nFeo). W przypadku każdego barwnika określono najkorzystniejsze wartości parametrów procesu, przy których uzyskano widoczne odbarwienie roztworu (barwnik AR27: pH=3, dawka H2O2 40 mg/dm3, dawka nFeo 60 mg/dm3, czas reakcji 15 min, barwnik RB5: pH=3, dawka H2O2 50 mg/dm3, dawka nFeo 20 mg/dm3, czas reakcji 15 min). W tych warunkach zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 82,6% i 86,5, a zmniejszenie ich toksyczności (mierzonej testem Microtox) – odpowiednio 100% i 92,7%. W celach porównawczych do rozkładu barwników zastosowano także klasyczny odczynnik Fentona (H2O2/Fe2+). Widoczne odbarwienie wodnego roztworu barwnika AR27 uzyskano w tym przypadku przy pH=3,5, dawce H2O2 60 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,3 w czasie 15 min, a barwnika RB5 pH=3,5, dawce H2O2 40 mg/dm3, stosunku [Fe2+]/[H2O2]=0,75 w czasie 15 min. Zmniejszenie wartości ChZT roztworów AR27 i RB5 wynosiło odpowiednio 71,5% i 71,8%, a zmniejszenie ich toksyczności – 100% i 84,4%. Obie zastosowane metody utleniania, poza odbarwieniem roztworów wodnych, pozwoliły na zmniejszenie wartości ChZT roztworów barwników do 21÷49 mgO2/dm3. Zgodnie z klasyfikacją toksyczności próbek wodnych, wszystkie badane roztwory barwników z klasy próbek wysokotoksycznych (toksyczność >75%), po poddaniu ich działaniu odczynnika Fentona można uznać za nietoksyczne (toksyczność <25%).
EN
Effectiveness of two azo dyes decomposition (Acid Red 27 – AR27 and Reactive Black 5 – RB5) with the Fenton reagent modified with nanoiron (H2O2/nFeo) was studied in aqueous solutions at a concentration of 100 mg/L. For each dye, the most favorable process parameters were determined to obtain visual discoloration of tested solutions (AR27: pH = 3, H2O2 = 40 mg/L, nFeo = 60 mg/L, t = 15 min; RB5: pH = 3, H2O2 = 50 mg/L, nFeo = 20 mg/L, t = 15 min). Under these conditions, the decrease in COD values for AR27 and RB5 was 82.6% and 86.5, respectively and in toxicity (Microtox test) – 100% and 92.7%, respectively. For comparative purposes, classic Fenton reagent (H2O2/Fe2+) was also used for the dye decomposition. For AR27, the visual discoloration of the aqueous solution was obtained within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 60 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.3 and for RB5 – within 15 min at pH = 3.5, H2O2 = 40 mg/L, [Fe2+]/[H2O2]=0.75. The decrease in COD values for AR27 and RB5 was 71.5% and 71.8%, respectively and in toxicity – 100% and 84.4%, respectively. Both oxidation methods applied, beside visual discoloration of the aqueous solutions, allowed for the COD reduction to the level of 21–49 mgO2/L. According to the toxicity classification for water samples, all the highly toxic samples of dye solutions tested (toxicity >75%) could be considered non-toxic (toxicity <25%) after the Fenton reagent application.
EN
C.I. Reactive Black 5 (RB5) is the most commonly used dye in the textile industry. Ozone is a strong oxidan that can decompose many barely degradable pollutants, including dyes. Although there are many literature reports devoted to the treatment of textile wastewater and dye solutions by ozone, the ozonation mechanism and modeling of the kinetics is still not well covered. In this work a kinetic model of the process of RB5 decolourisation by ozone has been proposed and validated on the basis of experimental data. The experiments were carried out in a liquid-liquid system to avoid mass transfer limitation. A model was established for acid reaction medium. The main RB5 reaction was direct oxidation of the dye with molecular ozone. The self-decomposition of ozone in liquid phase was taken into account and described by an empirical equation. The reaction rate constants of RB5 with ozone were estimated from the experimental data in the range of (1.88 ± 0.08) × 104 – (2.53 ± 0.10) × 105 M-1s-1 (invariant with initial dye concentration). An empirical equation k′ 2 = 1.06 × 108(COH−)0.31 was built for the constant to make it dependent on the pH value. A solution of the non-linear inverse problem allowed for identification of the kinetic constants on the basis of the experimental data obtained. The model gave a good match between the prediction and experimental data for pH between 1.88 and 4.0.
PL
Reactive Black 5 (RB5) jest powszechnie stosowanym barwnikiem w przemyśle włókienniczym. Ozon, będący silnym utleniaczem, jest w stanie rozłożyć wiele trudno degradowalnych substancji w tym barwniki. Pomimo, iż oczyszczanie ścieków włókienniczych i roztworów barwników ozonem było tematem wielu pozycji literaturowych, niewiele pośród nich dotyczyło badań nad poznaniem mechanizmu utleniania oraz modelowania kinetyki tego procesu. W niniejszej pracy zaproponowano matematyczny model opisujący kinetykę procesu odbarwiania barwnika RB5 za pomocą ozonu. Walidacji dokonano poprzez porównanie wyników modelowania do danych eksperymentalnych. Eksperymenty prowadzono w układzie homogenicznym ciecz-ciecz, aby uniknąć limitacji transferu masy między fazami układu. Model został opracowany dla procesu przebiegającego w środowisku kwaśnym, gdzie główną reakcją było bezpośrednie utlenianie barwnika cząsteczkowym ozonem z jednoczesnym uwzględnieniem rozkładu ozonu w fazie ciekłej. Model opisano równaniem empirycznym. Wartości stałych szybkości reakcji RB5 z ozonem oszacowane na podstawie danych eksperymentalnych znajdowały się w zakresie od do M-1s-1 i były niezależne od początkowego stężenia substratu. W celu uzależnienia stałych szybkości od wartości pH, wyznaczono zależność empiryczną w postaci. Rozwiązanie nieliniowego problemu odwrotnego pozwoliło na identyfikację stałych kinetycznych na podstawie danych eksperymentalnych. Otrzymano dobrą zgodność pomiędzy wynikami modelowania a danymi doświadczalnymi dla wartości pH w zakresie 1,88-4,0.
EN
The kinetics and mechanism of dye destruction is discussed on the example of Apollofix Red (AR-28) and Reactive Black 5 (RB-5) radiolysis in dilute aqueous solution. The dose dependence of colour disappearance is linear when the reactive intermediate reacts with the colour bearing part of the molecule causing destruction of the conjugation here with nearly 100% efficiency. In this case, spectrophotometry can be used to follow-up dye decomposition. Such a linear dependence was observed when hydrated electrons or hydrogen atoms reacted with the dye. However, in the case of hydroxyl radical reactions some coloured products form with absorption spectra very similar to those of the starting dye molecules. For that reason, spectrophotometric measurements give false results about the concentration of intact dye molecules. Analysis made by the HPLC (high-pressure liquid chromatography) method reveals logarithmic time dependence in agreement with a theoretical model developed.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.