W oparciu o analizę orzecznictwa sądów administracyjnych można wskazać szereg przykładów naruszenia zasady budzenia zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej. W niniejszym artykule przeprowadzono rozważania oraz dokonano analizy orzecznictwa sądów administracyjnych, w których zasada zaufania określona przepisem artykułu 8 Kodeksu Postępowania Administracyjnego została naruszona pozostawiając niejasność, a nawet zwątpienie zainteresowanych w obiektywność sądu. Mając na względzie powyższą okoliczność celem niniejszego artykułu uczyniono rozważenie istoty zasady zaufania obywateli do organów władzy publicznej i występujących w tym zakresie nieprawidłowości, a także błędnych decyzji, które można znaleźć w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Natomiast związany z nim problem badawczy przybrał formę pytania: jak w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych kształtują się nieprawidłowości i naruszenia zasady zaufania, których dopuszcza się ten organ władzy publicznej? Popełniane błędy nie mają swojego wytłumaczenia, a przy tym pojawiają się zazwyczaj w nieznanych okolicznościach. Zatem pojawiają się pytania: czy błędy są popełniane przez nieuwagę? Czy jednak są wyrazem niekompetencji pracowników administracji publicznej, którzy wykonują szereg różnych zadań prowadzących do zakończenia sprawy? Obydwa pytania zostały poddane analizie w niniejszym artykule, a ich istotę szeroko rozwinięto w oparciu o orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W odniesieniu do celu i problemu głównego artykułu wysunięto następującą hipotezę badawczą: w realiach częstych i nie zawsze starannych zmian prawa administracyjnego oraz zatrudniania „swoich” (często bez odpowiednich kwalifikacji i kompetencji) oraz złożonych sytuacji prawnych możliwość naruszenia zasady zaufania (opisanej w artykule 8 Kodeksu Postępowania Administracyjnego) jest znaczna, aczkolwiek niedopuszczalna. Potwierdzenia tej hipotezy dostarczyły badania własne, którym nadano charakter jakościowy i przeprowadzono je przy wykorzystaniu takich metod badawczych, jak: analiza artykułu 8 Kodeksu Postępowania Administracyjnego, a przede wszystkim bogatego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczącego przedmiotu artykułu (tj. zasady zaufania uczestników postępowania do organów administracji publicznej) oraz analiza literatury przedmiotowej, a ponadto uogólnienie i porównanie. Generalnie w literaturze przedmiotu za oczywiste uważa się, że naruszenie zasady zaufania przez organy sądowe w wyniku rozstrzygania spraw niezgodnie z funkcjonującymi przepisami prawa budzi niepokój oraz brak zaufania obywateli względem administracji publicznej. Jest to tym bardziej oczywiste, że do jej obowiązku należy ochrona interesu obywateli i dążenie do prawdy, a także dostarczanie oczekiwanej przez nie pomocy. Analiza literatury przedmiotu i orzecznictwa sądów administracyjnych potwierdza funkcjonowanie wskazanych w artykule naruszeń oraz ich powodów. W artykule dokonano również zdefiniowania pojęcia „zasady zaufania”, a także wskazano skutki naruszenia jej istoty dla uczestników postępowania i społeczeństwa.
EN
Based on the analysis of the case law of administrative courts, it is possible to identify a number of examples of violations of the principle of instilling confidence in the public authorities of the participants of the proceedings. This article considers and analyzes the case law of administrative courts in which the principle of trust specified in Article 8 of the Code of Administrative Procedure was violated, leaving the interested parties unclear and even doubting the objectivity of the court. Taking into account the above circumstances, the purpose of this article is to consider the essence of the principle of citizens’ trust in public authorities and the irregularities occurring in this respect, as well as erroneous decisions that can be found in the jurisprudence of Polish administrative courts. However, the related research problem took the form of a question: what are the irregularities and violations of the principle of trust committed by this public authority in the light of the case law of administrative courts? The mistakes made have no explanation and usually appear in unknown circumstances. So, the questions arise: are mistakes made out of carelessness? However, are they an expression of incompetence of public administration employees who perform a number of different tasks leading to the end of the case? Both questions were analyzed in this article, and their essence was broadly developed based on the case law of the Supreme Administrative Court and the Provincial Administrative Court. In relation to the purpose and problem of the main article, the following research hypothesis was put forward: in the reality of frequent and not always careful changes in administrative law and employing “our own” (often without appropriate qualifications and competences) and complex legal situations, the possibility of violating the principle of trust (described in Article 8 of the Code Administrative Proceedings) is significant, although unacceptable. Confirmation of this hypothesis was provided by our own research, which was of a qualitative nature and was carried out using such research methods as: analysis of Article 8 of the Code of Administrative Procedure and, above all, the extensive case law of the Supreme Administrative Court and the Provincial Administrative Court regarding the subject of the article (i.e. the principle of trust of participants proceedings to public administration bodies) and analysis of the subject literature, as well as generalization and comparison. Generally, in the literature on the subject it is considered obvious that the violation of the principle of trust by judicial authorities as a result of resolving cases contrary to applicable legal provisions raises anxiety and a lack of trust among citizens towards public administration. This is all the more obvious because its duty is to protect the interests of citizens and pursue the truth, as well as to provide the assistance they expect. The analysis of the literature on the subject and the case law of administrative courts confirms the functioning of the violations indicated in the article and their reasons. The article also defines the concept of the “principle of trust” and indicates the consequences of violating its essence for the participants of the proceedings and society.
Artykuł przedstawia normatywny standard bezpieczeństwa infrastruktury informacyjno-komunikacyjnej państwa oraz znaczenie bezpieczeństwa tej infrastruktury dla bezpieczeństwa informacyjnego państwa. Zasadnicze jego rozważania koncentrują się wokół pojęcia „standard bezpieczeństwa” tej infrastruktury oraz jego komponentów składowych, jak: normatywne wymagania bezpieczeństwa infrastruktury, zasady określania wymogów stosowanych dla infrastruktury i jej interoperacyjności oraz zasady tworzenia, modernizacji oraz użytkowania infrastruktury informacyjno-komunikacyjnej.
EN
The article presents the normative standard of security of information and communication infrastructure and the importance of security of this infrastructure for the information security of the state. Its main considerations focuses on the concept of the “safety standard” of this infrastructure and its components, such as normative requirements for infrastructure security, rules for determining requirements applicable to infrastructure and its interoperability, and principles for the creation, modernization and use of information and communication infrastructure.
Artykuł prezentuje normatywne wymagania infrastruktury informacyjno-komunikacyjnej, które zarazem tworzą standard jej bezpieczeństwa. Główny nurt rozważań koncentruje się wokół pojęcia normatywnych wymagań bezpieczeństwa infrastruktury oraz klasyfikacji i charakterystyki wymagań. Analiza obejmuje także zasady obowiązujące przy określaniu przez podmiot publiczny samych wymogów stosowanych dla infrastruktury i jej interoperacyjności, a także zasady stosowane już przy tworzeniu i modernizacji konkretnej infrastruktury informacyjno-komunikacyjnej.
EN
The article presents the normative requirements of the information and communication infrastructure, which also form the standard of its security. Its main considerations focus on the concept of normative infrastructure security requirements as well as their classification and characteristics. The analysis also includes the rules applicable to the public entity's definition of the requirements applicable to infrastructure and its interoperability, as well as the principles already applied when creating and modernizing a specific information and communication infrastructure.
Przedmiotowy artykuł dotyczy tworzenia administracyjnoprawnych warunków do budowy właściwego systemu cyberbezpieczeństwa w administracji publicznej. Cyberbezpieczeństwo państwa staje się w obecnych uwarunkowaniach, zarówno prawnych, jak i organizacyjnych, jednym z ważniejszych celów strategicznych w obszarze bezpieczeństwa. Rosnąca z każdym rokiem liczba zagrożeń i incydentów w cyberprzestrzeni, a także stopień ich zaawansowania stanowią obecnie jeden z kluczowych problemów stawianych przed administracją publiczną w obszarze zagwarantowania niezakłóconego funkcjonowania całego państwa, gospodarki oraz społeczeństwa.
EN
The article in question concerns the creation of administrative and legal conditions for building an appropriate cybersecurity system in public administration. Under the current legal and organizational conditions, state cyber security is becoming one of the most important strategic goals in the area of security. The number of threats and incidents in cyberspace, as well as the degree of their advancement, growing every year, is now one of the key problems faced by public administration in the area of ensuring the uninterrupted functioning of the entire state, economy and society.
Do 19 września 2021 r. rady gminy powinny przeprowadzić zmianę regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Nowe przepisy ujednolicą lokalne regulacje dotyczące wydawania warunków przyłączenia do sieci.
Samorząd terytorialny w ramach przyznanej prawem samodzielności realizuje zadania publiczne także w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, które wynikają ze źródeł obowiązującego powszechnie w Polsce prawa. Konieczne jest, aby ochrona dziedzictwa kulturowego była efektywna. Dziedzictwo kultury musi być sprawnie zarządzane przez organy administracji publicznej, w tym organy jednostek samorządu terytorialnego. Na płaszczyźnie normatywnej sprawność działania administracji samorządowej powinna być poddana ocenie poprzez analizę treści przepisów, z których dekodowane są normy prawne wyznaczające cele i zadania poszczególnych organów jednostek samorządu terytorialnego w obszarze dziedzictwa kultury. Celem artykułu jest analiza norm prawnych wynikających ze źródeł prawa pod kątem sprawnego zarządzania dziedzictwem kultury przez jednostki samorządu terytorialnego, a także sformułowanie uwag de lege lata oraz de lege ferenda w tym zakresie.
EN
The local government, in the domain of its inde-pendence as given by law, performs public tasks, including in the scope of the cultural heritage, which comes from the legal source materials which are commonly in force in Poland. It is necessary for cultural heritage protection to be effective. Cul-tural heritage should be efficiently managed by the public government, especially by local government. From a prescriptive point of view, the efficiency of the local government should be verified by analysis of the content of regulations, which are sources of legal norms that define the aims and tasks of local government bodies in the area of cultural heritage. The aim of the paper is to analyze the regulations coming from sources of law which are commonly in force in Poland in terms of efficient cultural heritage management. It also includes remarks de lege lata and de lege ferenda for the field in question.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule omówiono wybrane bieżące problemy w zakresie stosowania norm prawa administracyjnego, w szczególności dotyczących instytucji kontroli i nadzoru administracji publicznej. Wskazano na prawne uwarunkowania kształtujące specyfikę polskiego modelu sądowej kontroli administracji publicznej. Dokonano rekonstrukcji i odróżnienia pomiędzy pojęciami kontroli i nadzoru, a także innymi formami ingerencji w działalność administracyjną. Wskazano na uprawnienia kontrolne faktycznie sprawowane przez sądy, potwierdzające, iż organy te pełnią funkcję instytucji kontroli w systemie prawnym administracji publicznej. Badanie, mające za przedmiot przeobrażenia w systemie sądownictwa administracyjnego, przeprowadzono dualistycznie, tj. z teoretycznoprawnego i dogmatycznoprawnego punktu widzenia. W jego następstwie wskazano zalety i wady reformatoryjnego modelu sądownictwa. Ponadto przedstawiono szersze tło prawa administracyjnego w dziedzinie zjawisk społecznych i politycznych oraz zmian w ich społecznej percepcji.
EN
The text discusses the selected current problems in the scope of application of the norms of the administrative law, in particular regarding the institutions of control and supervision of public administration. The article discusses the specificity of the Polish model of judicial control of public administration. It explains the notion of control, the existing differences between the review and the supervision, and also with other forms of interference in the administrative activity. In particular, the controlling power exercised by the courts was presented, with the arguments supporting the thesis that these organs perform a controlling function. From the legal theory and the legal dogmatic point of views the issues related to the problems arising from changes in the system of administrative courts were presented. The advantages and disadvantages of the reformatory model of the judiciary are shown. Moreover a broader background of administrative law has been presented in the field form of social and political phenomena and changes in their social perception.
A condition which determines the location of technical infrastructure is an entrepreneur holding the right to use the property for construction purposes. Currently, there are parallel separate legal forms allowing the use of a real property for the purpose of locating transmission lines, i.e. transmission easement (right-of-way) established under the civil law and expropriation by limiting the rights to a property under the administrative law. The aim of the study is to compare these forms conferring the right to use real properties and to analyze the related surveying and legal problems occurring in practice. The research thesis of the article is ascertainment that the current legal provisions for establishing legal titles to a property in order to locate transmission lines need to be amended. The conducted study regarded legal conditions, extent of expropriation and granting right-of-way in the city of Krakow, as well as the problems associated with the ambiguous wording of the legal regulations. Part of the research was devoted to the form of rights to land in order to carry out similar projects in some European countries (France, Czech Republic, Germany, Sweden). The justification for the analysis of these issues is dictated by the scale of practical use of the aforementioned forms of rights to land in order to locate technical infrastructure. Over the period of 2011-2014, 651 agreements were concluded on granting transmission right-of-way for 967 cadastral parcels owned by the city of Krakow, and 105 expropriation decisions were issued, limiting the use of real properties in Krakow.
Pozwolenie emisyjne jest zagadnieniem nie tylko doniosłym, ale jako instytucja prawa administracyjnego jest niezwykle skomplikowane. Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację rozważań zawartych w artykule Pozwolenie emisyjne w prawie ochrony środowiska - zagadnienia wybrane i poświęcone będzie zagadnieniem związanym z szeroko rozumianym „ustaniem" pozwolenia emisyjnego, to jest z jego wygaśnięciem, cofnięciem i ograniczeniem. Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska reguluje w artykułach 193-200 powyższe instytucje związane z pozwoleniem emisyjnym, jako umożliwiającym korzystanie ze środowiska (w niniejszym artykule pojęcia te będą używane zamiennie).
Artykuł 28 postanowienia namiestnika carskiego w Królestwie Polskim Zajączka z 12 lutego 1822 roku nałożył na właścicieli większych karczm obowiązek wybrukowania na własny koszt dojazdów do tych budynków. Tymczasem w maju roku 1844 praktycznie złagodzono przepisy nakładające ten wymóg, a stało się to gdy dyrektor Zarządu Dróg i Mostów, książę Teniszew stwierdził, iż niektórzy z naczelników powiatowych zbytecznie i ponad potrzebę "czynią [w tym względzie] wymagania". Wydanie przez Mikołaja I oraz Radę Administracyjną w lipcu roku 1844 nowych przepisów konsumpcyjnych dotknęło też problematyki tak zwanych "otwartych sklepów propinacyjnych". Po dywagacjach proceduralnych, rząd Królestwa w lutym 1845 roku pozwolił na utrzymywanie rzeczonych otwartych sklepów szynkowych, czy to przy traktach bitych, czy też na terenie wsi.
EN
Article no 28th of the decree of tzar's governor in the Kingdom of Poland general Zajączek (dated as of the 12th of february 1822) imposed on owners of travel guest houses or taverns formal duty of paving of commuting to these buildings at their own expense. Meanwhile, in May of 1844, one could observe practical alleviation of requirements imposed by above mentioned decree. Namely, it became known that the director of Warsaw's Management of Roads and Bridges - prince Tenishev - said that some of chifs of local administrative districts unnecessarrily overacted in forcing specific regulations in this regard. It is worth mentioning, that imposing by tzar Nicholas the 1st and the Administrative Council in July of 1844 new customer rules also affected matter described in this article, especially in connection with so - called "open propination stores". Finally, in winter of 1845, after some procedural deliberations, government of Kingdom of Poland allowed to maintain those open tavern shops, both aside the (macadam) roads and in the villages.
Zwiększająca się ilość obowiązków administracyjno-prawnych powoduje, że jest coraz więcej sankcji administracyjnych z tytułu ich nieprzestrzegania. Problem w tym, że są one rozrzucone po różnych aktach prawnych, a ich regulacje fragmentaryczne.
Prawo administracyjne, ogólnie ujmując, określa zasady wykonywania przez państwo jego funkcji zarządzania na podstawie przepisów prawa, przede wszystkim ustaw stanowiących jedną z dziedzin polskiego systemu prawnego. Postępowanie administracyjne ma zapewnić realizację porządku prawnego określonego w przepisach administracyjnego prawa materialnego, a więc np. uzyskiwanie pozwoleń, koncesji, ustalanie wymiaru obowiązków, wysokości świadczeń podatników itp. Regulacja prawna postępowania administracyjnego ma także na celu chronić petentów przed niewłaściwym postępowaniem decydentów w trakcie załatwiania indywidualnych spraw. Zgodnie z artykułem 184 Konstytucji RP Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie kontrolę działalności administracji publicznej.
17
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W tym referacie zwracam uwagę na to, że istnieje przed fazą kontroli akt, który w literaturze niemieckiej określany jest jako nieformalny akt administracji. Nie można go pominąć, ponieważ jest on bardzo ważnym elementem poprzedzającym kontrolę. Możemy powiedzieć, że mamy z nim do czynienia w fazie obserwowania. Fakt podejmowania czynności kontrolnych są związane z upoważnieniami do kształtowania sytuacji prawnej podmiotów podlegających kompetencjom, organów kontrolujących, a zwłaszcza że nie tylko w fazie ustalania praw i obowiązków i korygowania zachowań podlegających kompetencji podmiotów nadzorujących, lecz także w fazie obserwowania dochodzić może do podejmowania czynności prawnych jednostronnych i władczych, a zarazem indywidualnych i konkretnych. Można przyjąć, że czynności obserwowania, analizowania i porównywania wyników obserwacji i analiz Zł jakimś wzorcem to z pewnością czynności faktyczne Wnioski sformułowane po skonfrontowaniu wyników obserwacji i analiz określonym wzorcem" zawierają już stanowisko podmiotu dokonującego tych czynności. Nie są więc jedynie czynnością faktyczną, lecz pewną czynnością konwencjonalną. Wyrażać mają aprobatę lub dezaprobatę podmiotu kontrolującego w konkretnej sprawie. Zanim dojdzie do czynności obserwowania i analizowania, podmiot dokonujący tych czynności zwykle formułuje cały szereg nakazów, bez których wspomniane czynności faktyczne nie doszłyby do skutku.
EN
In my paper is paid to the fact that authorization to undertate control is connected witb the authorization to shape the juridical situation of the subjects. They come under the control organs, particulary when it comes to establishing laws and duties, and revising.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.