Poly(N-isopropylacrylamide), PNIPAM, and copolymers of N-isopropylacrylamide and di(ethylene glycol)methyl etber methacrylate, P(NIPAM-co-DEGMEM), grafted on the polypropylene membranes exhibited excellent conformational responses to temperature changes. Membranes were impermeable for aqueous solution at room temperature while at 43 °C the flux reached 0.048-0.061 cm3/cm2min at 0.02 MPa. Permeation of LiCl and NaCl was tested in dialytical process. The best results for LiCl and NaCl fluxes were obtained at room temperature. Probably, at this temperature DEGMEM units facilitated the ions transport. It is expected that ethylene glycol units created structure of channels for lithium and sodium ions.
Membrana jest interfazą rozdzielającą dwie fazy ciągłe; jest układem potrafiącym różnicować szybkości transportu różnych substancji chemicznych. Choć definicja ta ma już ponad 20 lat, to nadal budzi spore kontrowersje. Z łatwością można dziś wskazać takie procesy separacji membranowej, w których nie jest możliwe wskazanie tak zdefiniowanej fazy membranowej. Opisano różne typy membran polimerowych.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Praca przedstawia opinie autora o tworzywach sztucznych i ich miejscu w konstruowaniu selektywnych membran. Szczególnie podkreślone są te obszary, w których autor przewiduje szczególną rolę dla polimerów.
EN
This paper presents author's point of view on the role of plastics in manufacturing of new, selective barriers. The areas of membranologists activities are presented in the spots of polymer materials suspected to be used in the nearest future.
Praca przedstawia podstawowe założenia oraz wstępne próby laboratoryjne procesu membranowego odparowywania wody z zawiesin drożdży. Do badań wykorzystano kapilarne membrany kationowymienne typu KESD-2 oraz mikrofiltracyjne membrany polipropylenowe typu K1800.
EN
The paper describes basic assumptions and some preliminary laboratory trials to launch new membrane process - membrane enhanced drying. Two kinds of polymer membranes were evaluated for this process: cation-exchange membrane of KESD-2 type and microfiltration membrane of K1800 type.
Modification of porous polysulfone membranes with plasma of allyl alcohol was studied. Plasma treatment causes significant increase of hydrophilicity of polymer. IR and XPS data prove the presence of polymer plasma deposit retending some hydroxyl groups on the polymer surface. Stong competition between ablation and plasma-polymer deposition during plasma treatment is observed. All filtration parameters are better slightly than for unmodified polysulfone membrane.
Omówiono polimery stosowane w procesach separacji membranowej. Szczególną uwagę zwrócono na procesy filtracyjne oparte na membranach porowatych oraz procesy dyfuzyjne z zastosowaniem unieruchomionych membran ciekłych, polimerowych membran litych lub membran żelowych. Podano również sposoby wykorzystania polimerów w separacji chromatograficznej. W tym przypadku skupiono się na materiałach stosowanych w chromatografii oddziaływań hydrofobowych, chromatografii powinowactwa oraz chromatografii z wykorzystaniem matryc zawierających odciski molekularne. Oceniając polimerowe membrany ultrafiltracyjne, starano się wykazać, iż dobrym sposobem polepszenia ich właściwości użytkowych jest modyfikacja powierzchniowa. Omówiona metoda modyfikacji plazmowej umożliwia nie tylko zmianę charakteru powierzchni membrany, ale również regulowanie wielkości porów. Dzięki temu staje się możliwe otrzymywanie różnego typu membran z pojedynczej membrany ultrafiltracyjnej. Aby określić wpływ modyfikacji na właściwości membran, opracowano proste metody analityczne. W monografii przedstawiono ich zarys. Omówienie polimerów używanych do budowy membran litych przeprowadzono wielowątkowo. Zauważono, że rola polimerów w przypadku membran unieruchomionych i układów kontaktorowych nie sprowadza się jedynie do podtrzymywania membrany ciekłej. Charakter powierzchni porowatych membran polimerowych, właściwość stosunkowo łatwa do zmiany przez modyfikację powierzchniową, może decydować o efektywności separacji. Lite lub żelowe membrany polimerowe mogą również być stosowane jako separatory. Dzięki możliwości modyfikacji polimerów tworzących je nadal są budowane membrany o coraz lepszych właściwościach separacyjnych. Szczególnie dotyczy to procesów separacji związków aktywnych biologicznie. Omówiono przykłady polimerów stosowanych do otrzymywania materiałów chromatograficznych. Przedstawiono metody, w których po kopolimeryzacji odpowiednich monomerów otrzymano sorbenty do chromatografii oddziaływań hydrofobowych, a po ich modyfikacji - żywice jonowymienne czy nośniki do immobilizowania odpowiednich ligandów (chromatografia powinowactwa). W monografii przedstawiono przykłady ilustrujące taki tryb postępowania. Opisano również metody analityczne umożliwiające lepsze określenie właściwości otrzymanych materiałów. Ostatnią część pracy poświęcono metodom modyfikowania struktury matryc polimerowych umożliwiających konstruowanie sorbentów naśladujących procesy zachodzące w naturze. "Wymuszanie" specyficzności materiałów syntetycznych wobec do różnych związków, głównie przez wbudowywanie grup funkcyjnych w odpowiednie miejsca przestrzeni, stanowi jeden z ciekawszych wariantów wykorzystania polimerów w metodach separacyjnych. Zdaniem autora ten rodzaj materiałów oferuje szerokie perspektywy aplikacyjne.
EN
Some possible ways of polymers use in separation processes are presented. Two main areas are explored in details: membranology and chromatography. The author shows his attainments on modification of porous and solid membranes. He also discusses the effects of alteration some properties of chromatographic packaging. In the case of ultrafilters, the author shows that attachment of ionogenic groups onto the membrane surface virtually improves the filtration phenomenon. The membranes become less prone for fouling and the acid-base washing protocol leads to their complete regeneration. Additionally, the membrane separation property- is usually improved. The dissertation shows several methods to achieve that goal, among them chemical and plasma modifications are well illustrated. Analytical methods for evaluations of pore size distribution and surface concentration for ionizable groups actively supplement this part of the review. The discussion on the use of modified solid membranes is conducted in several paths. When polymer surface is modified contactors and supported liquid membranes may alter their separation properties. The modified solid and gel-like membranes can be effectively used as the permselective separators. Some backgrounds for separation of optically active isomers by means of chiral liquid membranes are given within. In the case of some polymers applied in chromatographic packaging business, a method for preparation of sorbents for hydrophobic interaction chromatography (HIC) is shown. It allows obtaining HIC materials in one copolymerization step. An outline of the author's original methods for evaluation of sorbent hydrophobicity is presented also. Additionally, effectiveness of such methods as affinity chromatography and ion exchange chromatography in separation of bioactive proteins is discussed. The last chapter of the dissertation is focused on some chances to apply molecularly imprinted polymers (MIP) for separation and catalytic purposes. Some author's results on separation of optically active alkaloids as well as selected proteins enrich this part. It is the author's belief that these materials are worthy to be studied more intensively.
Na powierzchni ultrafiltracyjnych membran sulfonowych modyfikowanych plazmą mikrofalową argonu szczepiono łańcuchy soli sodowej kwasu 4-styrenosulfonowego. Napięcie powierzchniowe polisulfonu po plazmie argonu znacznie się zwiększyło osiągając wartość 60 mN/m, przy czym udział składowej polarnej przekroczył 50%. Zwiększeniu uległ także średni wymiar porów membrany i strumień hydrauliczny wody. Po reakcji szczepienia napięcie powierzchniowe jest znacznie mniejsze (40-50mN/m), rozrzut wielkości porów ulega poszerzeniu i przesunięciu w kierunku mniejszych rozmiarów a strumień hydrauliczny drastycznie maleje. Modyfikowane membrany wykazują doskonałe właściwości filtracyjne, szczególnie w środowisku zasadowym.
EN
Argon microwave plasma was used to graft the chains of sodium salt of 4-styrenesulfonic acid onto surface of polysulfone membranes. After argon plasma surface become more hydrophylic - surface tension reaches - 60 mN/m with moree than 50% of polar component. Average pore size and water flux increases. Grafting gave in result lower surface tension (40-50 mN/m), wider pore size distribution and lower water flux. Modified membranes showed however excellent filtration performance especially in the basic environment.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Poddano krytycznej analizie powszechnie przyjętą metodę określania stanu fizykochemicznego powierzchni ciał, w tym powierzchni polimerów, na podstawie pomiaru kąta zwilżania. Przedstawiono przy tym niektóre błędy związane nie tylko z metodą oznaczania tego kąta i histerezy jego wartości, ale i z często stosowanymi uproszczeniami. W dalszej części opracowania omówiono modele Fowkesa [równanie (7)], Gooda-van Ossa-Chaudhury'ego (GvOC) [równanie (11)] oraz Changa-Chena (CC) [równanie (14)], szczególną uwagę zwracając na często wykorzystywany model GvOC. Podkreślono przy tym typowo popełniane błędy związane z doborem cieczy stosowanych do określania kąta zwilżania. W związku z oznaczaniem stężenia powierzchniowego grup zdolnych do dysocjacji przedstawiono problematykę miareczkowania powierzchniowego. Przypomniano tu omówione przez Whitesidesa [22] przyczyny powodujące występowanie istotnych różnic w dysocjacji grup znajdujących się na powierzchni polimeru i w wodnych roztworach ich mało-cząsteczkowych analogów oraz omówiono własną metodę szacowania stężeń powierzchniowych [równanie (19), tabela 3],
EN
The generally adopted method of determining the physicoche-mical condition of the surface of solids, including polymers, from contact angle measurements, is critically evaluated. Errors involved in the contact angle measuring method, the contact angle hysteresis and the oversimplifications often resorted to, are specified. The models developed by Fowkes (eqn. 7) [1], Chang-Chen (eqn. 14) [3], and particularly by Good-van Oss-Chaudhury (GvOC, eqn. 11) [2] are described. Typical errors made in selecting the test liquid to be used to measure the contact are pointed out. Surface titration is reanalyzed as a method for determining the surface concentration of dissociable groups. The method is believed to offer an alternative approach to establishing the nature of the surface. Reasons are reminded [22] for which the dissociation of the groups residing at the surface of a polymer differs essentially from the dissociation of these groups occurring in aqueous solutions of their low-M analogs. Surface titration is believed to be a reliable method of estimating the surface concentration. Author's own estimation procedure is presented in detail (eqn. 19, table 3).
Polymeric materials such as: poly(n-octadecyl methacrylate), poly(n-octadecyl methacrylate-co-N-p-nitrophenylmaleimide) and poly(n-octadecyl methacrylate-co-N-p-nitrophrnylacrylamide) were synthesized to investigate their ability for monolayer film formation and deposition. It was found that polymerization of n-octadecyl methacrylateee yielded the material with improved ability of film formation as compared with the monomer, and the surface pressure-area isotherm showed a distinct solid film phase formation with a high value of film collapse pressure of ca. 56 mN/m. The incorporation of a co-monomer resulted in a shift of the surface pressure isotherm towards higher area values, still with a distinct solid film phase region and high film collapse pressure. The thickness of the poly(n-octadecyl methacrylate) film deposited onto a solid subphase was ca. 3 nm per monolayer (as determined by surface plasmon resonance) and this value corresponded to the lenght of the monomer molecule.
12
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
This paper presents several methods allowing preparation of porous membranes with limited ability to be fouled. The methods are based on membrane surface modification by anchoring some ionogenic groups. Unique properties of these membranes enabled us to specify a peculiar class of membranes and call it Porous Ion Exchange Membranes (PIEMs). In the paper, the methods for PIEM preparation are described. They are based on our studies and some literature data. In the methods presented, the following techniques were applied: polymer blending, selective polymer etching, blend syneresis, and modification of membrane surface by chemical or plasma treatment.
PL
Przedstawiono metody otrzymywania membran porowatych o przedłużonym czasie użytkowania. Omówione metody modyfikacji materiału membranowego umożliwiają otrzymanie membran odpornych na zatruwanie. Przegląd metod modyfikacji oparto głównie na własnych opracowaniach. Ze względu na zdecydowanie różne zachowanie się modyfikowanych membran w procesie filtracji nazwano je Porowatymi Membranami Jonowymiennymi (PIEM). Przedstawiono metody otrzymywania PIEM oparte na takich technikach jak: mieszanie polimerów, selektywne usuwanie jednego z polimerów z mieszaniny, inwersja faz czy separacja polimerów z ich mieszanin. Powierzchnię otrzymanych porowatych membran modyfikowano chemicznie lub plazmowo.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.