The architect’s trace is what is left over in the natural and urban environment following the interference of architects – it is a trace after planned activities. To what extent are they beneficial to the current reality? Using the village of Przyszowa as an example, with documented historical heritage and significant urban values in the form of monuments of architecture and arrangements, an analysis of urban image values was conducted so as, to compare the benefits and losses resulting from the implementation of standard improvements and modernizations. At a time of desperate attempt at the protection of the instantly shrinking natural environment, we turn our attention to rural areas as the last bastion of the still-free living space. The need to care for its shape, authenticity, and quality is felt there more than anywhere else. It is architects and urban designers who should above all be responsible for the current state of things.
PL
Ślad architekta – to pozostałość w środowisku przyrodniczo-urbanistycznym po ingerencjach architektów – to ślad po działaniach zaprojektowanych. W jakim stopniu pozytywnie wpływają one na bieżącą rzeczywistość? Na przykładzie sądeckiej wsi Przyszowa, o udokumentowanej spuściźnie historycznej i znaczących walorach urbanistycznych w postaci pomników architektury i ukształtowania planu, przeprowadzono analizę procesu dodawania i ujmowania wizerunkowych wartości urbanistycznych, porównanie korzyści i strat zaistniałych na skutek wprowadzenia standardowych usprawnień i modernizacji. W dobie dramatycznej ochrony kurczącego się nieustannie swobodnego krajobrazu przyrodniczego, zwracamy się ku wsi, jako schyłkowej ostoi jeszcze wolnej przestrzeni niezabudowanej. Tym mocniej odczuwamy tam potrzebę dbałości o jej kształt, autentyczność i jakość. To architekci-urbaniści w pierwszym rzędzie będą odpowiedzialni za bieżący stan rzeczy.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Obserwując od lat rynek ubezpieczeń inwestycji budowlanych, spotykamy się z wieloma opiniami, często skrajnymi. Nie brakuje takich, które wskazują na zbyt dużą liczbę rodzajów ubezpieczeń służących zabezpieczeniu procesu budowlanego czy „pułapki” stosowane przez ubezpieczycieli w ustandaryzowanych Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia poszczególnych produktów ubezpieczeniowych, stanowiących o jakości zarządzania i zabezpieczenia się przed ryzykiem powstania szkód i roszczeń w procesie budowlanym.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W pracy odniesiono się do zapisów Ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane oraz Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w kontekście braku obligatoryjności stosowania norm przy projektowaniu obiektów budowlanych. Środowisko projektantów od lat boryka się z rozterkami, które normy stosować, eurokody czy PN oraz czy można wybierać grupy norm w zależności od tego, co jest korzystniejsze z punktu widzenia projektanta lub inwestora.
EN
The paper refers to the provisions of the Act of 12 September 2002 on Standardization, the Act of 7 July 1994 on Construction Law and the Ordinance of the Minister of Infrastructure of 12 April 2002 on the technical conditions to be met by buildings and their location in the context of the absence of mandatory standards for the design of buildings. The designers’ environment has for years struggled with dilemmas which standards to apply: European or Polish, or whether there is an option to select a group of norms depending on their greater favourability to designers or investors.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane przewiduje odpowiedzialność osób wykonujących samodzielne funkcje techniczne. Obejmuje ona odpowiedzialność zawodową, która zostanie omówiona w niniejszym artykule, a także odpowiedzialność karną. Zastosowanie tej pierwszej może prowadzić do utraty prawa wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, a także do utraty uprawnień budowlanych, co dla wielu osób będzie oznaczać koniec kariery zawodowej.
Obowiązująca ustawa - Prawo Geologiczne i Górnicze z dnia 9 czerwca 2011 roku utrzymała odpowiedzialność zawodową osób kierownictwa i dozoru. Autor artykułu omawia nową odsłonę tego zagadnienia, jaką przynosi art. 77 PrGiG.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.