Kontynuując zagadnienia związane z ustalaniem treści pozwolenia zintegrowanego, specyficznego typu pozwoleń emisyjnych regulowanych przepisami Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. DzU z 2024 r. poz. 54, dalej jako P.o.ś.), warto się odnieść do jednego z najważniejszych elementów treści tej decyzji, odróżniającego ją od tzw. pozwoleń sektorowych.
Wszyscy przedsiębiorcy prowadzący zakłady, których działalność może być przyczyną wystąpienia awarii, a także transportujący odpady niebezpieczne oraz organy administracji są obowiązani do ochrony środowiska przed awariami. Taka ochrona środowiska polegać ma na zapobieganiu zdarzeniom mogącym powodować awarię, a gdy ona wystąpi, na ograniczaniu jej skutków dla ludzi i środowiska. Powyższe obowiązki nałożone zostały wprost przez przepisy Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska („P.o.ś.”).
Oczekiwanymi efektami rozwiązań prawnych wspierających budowę drewnianych domów w Polsce miały być m.in. zwiększenie dostępności mieszkań, w tym mieszkań dostępnych dla osób o umiarkowanych dochodach, wsparcie przedsiębiorczości z zakresu energooszczędnego budownictwa drewnianego oraz wsparcie rozwoju sektora ekobudownictwa polskiej gospodarki. Nic z tego nie wyszło.
Choć czasem trzeba stworzyć sztuczne bariery akustyczne, to jednak drzewa, krzewy, nawet trawa są naszym najlepszym orężem w walce z jednym z najbardziej dokuczliwych zanieczyszczań w naszym środowisku. Chodzi o hałas.
W przepisach związanych z ochroną środowiska sporą rolę, jako środek prawny służący osiąganiu celów ochronnych, odgrywają instrumenty finansowo-prawne, w tym różnego rodzaju opłaty. Wśród nich stosunkowo najdłużej funkcjonują regulowane obecnie przepisami ustawy Prawo ochrony środowiska (Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska - t.j. DzU z 2021 r. poz. 1973, z późn. zm., dalej jako P.o.ś.) opłaty za korzystanie ze środowiska.
Sejm uchwalił 20 lipca br. ustawy wprowadzające zmiany do Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (DzU z 2018 r. poz. 992, ze zm.). W poprzednich miesiącach omówiono zmiany dotyczące przepisów o produktach ubocznych, transporcie i magazynowaniu odpadów. Szereg zmian odnosi się jednak także do zezwoleń na gospodarowanie odpadami, czyli zezwoleń na zbieranie i przetwarzanie odpadów oraz zezwoleń łączących oba rodzaje działań.
Sejm uchwalił 20 lipca br. kilka ustaw wprowadzających zmiany do Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (DzU z 2018 r. poz. 992, ze zm., dalej jako u.o.). Projekty tych ustaw wprowadzone zostały do Sejmu w różnym czasie i trybie, nie były ze sobą koordynowane.
Lipcowa nowela odpadowa nałożyła obowiązek aktualizacji zezwoleń na zbieranie lub przetwarzanie odpadów. Podobny obowiązek dotyczy także prowadzących instalacje, dla których przed 5 września 2018 r. wydano pozwolenie zintegrowane uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów. Co istotne, niezłożenie wniosku o zmianę zezwolenia lub pozwolenia jest zagrożone sankcją w postaci jego wygaśnięcia.
Pod koniec sierpnia br. Ministerstwo Środowiska przedstawiło na stronach Rządowego Centrum Legislacji projekt ustawy o zmianie ustawy o u.c.p.g. oraz niektórych innych ustaw, rozpoczynając tym samym proces konsultacji i uzgodnień. Projekt stanowi zbiór propozycji zmian – niejednokrotnie o charakterze systemowym – które w różnym stopniu wpłyną na funkcjonowanie systemu gospodarki odpadami.
Zagadnienie kwalifikowania rolników do kategorii "podmiotów korzystających ze środowiska" było już poruszane na łamach "Przeglądu Komunalnego". To ogólne pojęcie ma podstawowe znaczenie dla ustalenia adresatów obowiązków ochronnych wynikających z przepisów o ochronie środowiska, a zwłaszcza ustawy Prawo ochrony środowiska.
Ustawowe zapisy dotyczące oceny wodnoprawnej budzą niejasności. Niektóre nieścisłości udało się wyeliminować przy okazji nowelizacji ustawy Prawo wodne.
Wykładnia, czyli interpretacja prawa, to zespół operacji myślowych, których celem jest ustalenie właściwego znaczenia przepisów prawa. Może być ona prowadzona dla różnych celów, jednak głównie dla osiągnięcia na tyle precyzyjnego rozumienia treści przepisów, aby możliwe było - w oparciu o nie i zbudowane na ich podstawie normy prawne - podjęcie danego rozstrzygnięcia.
Posłowie PiS złożyli projekt nowelizacji ustawy Prawo ochrony środowiska, który zakłada zmianę zasad wyboru władz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz ich składu. W praktyce nowela ustawy prowadzić ma do przejęcia kontroli nad nimi przez administrację rządową.
Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady realizacji, konstytucyjnie gwarantowanego, prawa dostępu do informacji publicznej jest, obowiązująca już od ponad 15 lat, Ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (DzU z 2016 r. poz. 1764).
Wśród zasad rządzących ochroną środowiska najrzdziej chyba omawiana jest zasada stosowania metodyk referencyjnych, podana w art. 12 ustawy Prawo ochrony środowiska.
Każdy wytwórca odpadów - zarówno pierwotny, jak i przetwarzający - ma w określonych sytuacjach, regulowanych przepisami ustawy Prawo ochrony środowiska, obowiązek uzyskania pozwolenia na wytawrzanie odpadów.