Spektrometria całego ciała realizowana jest na terenie Polski w oparciu o dwa urządzenia zlokalizowane w Narodowym Centrum Badań Jądrowych w Świerku oraz w Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Ta technika pomiarowa, stosowana w powiązaniu z odpowiednio przygotowanymi kalibracjami wydajnościowymi (opracowanymi w oparciu o wykorzystanie fantomów antropometrycznych i/lub modeli numerycznych), umożliwia jakościową i ilościową analizę izotopów gamma – promieniotwórczych zdeponowanych w ciele człowieka. Spektrometry całego ciała w Polsce wykorzystywane są do rutynowego monitoringu osób narażonych zawodowo, monitoringu pracowników i pacjentów medycyny nuklearnej oraz ich rodzin, a także badań osób potencjalnie skażonych w wyniku incydentów/zdarzeń jądrowych.
EN
Whole body spectrometry is carried out in Poland based on two devices located in the National Center for Nuclear Research in Świerk and the Institute of Nuclear Physics Polish Academy of Sciences in Krakow. This measuring technique, used together with properly prepared performance calibrations (developed based on anthropometric phantoms and / or numerical models), enables qualitative and quantitative analysis of gamma- radioactive isotopes deposited in the human body. Whole body spectrometers in Poland are used for routine monitoring of occupationally exposed personnel, monitoring of employees and patients in the field of nuclear medicine and their families, as well as research on persons potentially contaminated as a result of nuclear incidents / events.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Makijaż jest nieodzowną częścią życia większości kobiet. Na rynku kosmetycznym można znaleźć tysiące różnych marek produkujących kosmetyki, jednak większość użytkowników nie jest świadoma składu, który może być niebezpieczny dla skóry i wywoływać szereg skutków ubocznych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie najczęściej występujących substancji w kosmetykach stosowanych do makijażu takich jak: formaldehyd, parabeny, emulgatory i metod badań, które służą do oceny bezpieczeństwa produktu przed wprowadzeniem na rynek handlowy, a także ich właściwości fizykochemicznych i ich biozgodności ze skórą. Najczęściej spotykane to metody in vitro i in vivo. Badanie in vitro ma na celu potwierdzenie bezpieczeństwa danej substancji aplikowanej na skórę, ale również pozwala określić na przykład stopień wchłaniania i przenikania przez skórę, a także pozwala wyeliminować substancję toksyczne. Natomiast badania in vivo wykonuję się poprzez testy dermatologiczne (płatkowe lub testy kontaktowe), które mają na celu wykrycie czynników wywołujących kontaktowe zapalenie skóry. Kolejnym etapem badań in vivo są badania aplikacyjne i aparaturowe, które wykonywane są w celu potwierdzenia określonego działania kosmetyku deklarowanego przez producenta.
We współczesnej diagnostyce obrazowej występuje konieczność dokonywania nieinwazyjnych pomiarów oraz przestrzennego odwzorowania kształtów i struktur stawowych z odpowiednią oraz rozpoznaną dokładnością. Ta potrzeba powoduje, że dynamiczny rozwój technik obrazowania medycznego ulega konsolidacji ze współrzędnościowymi inżynierskimi technikami pomiarowymi. W rozprawie podjęto problematykę integrującą metrologię obrazowania tomografią komputerową (CT) i tomografię rezonansu magnetycznego (MR) z metrologią współrzędnościową (CM) w celu analizy i oceny dokładności odwzorowania kształtu powierzchni stawowych biołożysk w badaniach in vivo oraz in vitro. Ocena dokładności odwzorowania kształtu powierzchni biołożysk diagnozowanych metodami CT i MR jest zagadnieniem trudnym z uwagi na rożne podstawy fizyczne obu metod diagnostycznych, różne techniki tworzenia obrazów w formacie dicom oraz udziału wielu zmiennych pomiarowych i aparaturowych wpływających na rodzaj obróbki, techniki prezentacji i analizy obrazu. Kształty stawów biodrowych, kolanowych i skokowych odwzorowywano z wykorzystaniem diagnostycznej i pomiarowej aparatury współrzędnościowej na podstawie przeprowadzonych badań klinicznych i na podstawie badań preparatów kadawerskich w procedurze bezpośredniej oraz z zastosowaniem modeli negatywowych. Przeprowadzone przez autora badania pozwoliły na zapis kształtu powierzchni nieregularnych, zwłaszcza przy zmiennej krzywiźnie, z dokładnością wymaganą przez proces oceny geometrii oraz porównanie ich z elementami referencyjnymi. Zastosowanie techniki współrzędnościowej do analizy kształtu wzorców przestrzennych pozwoliło odpowiedzieć na pytania: Czy w dostępnych technikach obrazowania można ocenić błąd odwzorowania kształtu? Czy w zaawansowanych badaniach obrazowych występują błędy odwzorowania kształtu wpływające na podjęcie diagnozy i w jakich obszarach należy się liczyć z możliwością występowania takich błędów? Czy można wykryć zmiany w początkowym stadium choroby zwyrodnieniowej stawów (chzs) i z odpowiednią dokładnością je zlokalizować? Nieinwazyjne techniki diagnostyczne CT i MR do obrazowania biołożysk powinny stanowić metody z wyboru do szczegółowej i globalnej identyfikacji kształtu struktur kostnych i chrzęstnych stawów, ich wzajemnego usytuowania i zmian patomorfologicznych. Zastosowanie współrzędnościowej techniki pomiarowej z wykorzystaniem modeli negatywowych uzyskanych z preparatów kadawerskich pozwoliło na wyznaczenie modeli referencyjnych w stosunku do obiektów wyznaczonych na podstawie sekwencyjnej i spiralnej CT oraz na podstawie MR. Metoda modeli negatywowych stanowi obiektywne narzędzie przy ocenie jakości odwzorowania kształtów. Opracowanie procedury umożliwiającej izomorficzną segmentację obrazów zapisanych w formacie dicom oraz przestrzenną rekonstrukcję obrazów zapewniło odpowiednie warunki oceny funkcjonowania tomografów dla potrzeb odwzorowania kształtów powierzchni stawowych. Sprawdzenie dokładności obrazowania i odwzorowania w nieinwazyjnej metodzie MR w przypadku niewielkich ubytków chrząstki i chondromalacji może służyć w planowaniu i po zabiegowym monitorowaniu terapii transplantacyjnych. Wykonane w rozprawie badania i eksperymenty pozwoliły poszerzyć wiedzę na temat dokładności odwzorowania kształtu elementów biołożysk. Dają możliwość poprawy techniki diagnozowania i terapii choroby zwyrodnieniowej stawów. Szczególnie istotne znaczenie analizowanych zagadnień można wskazać i wykorzystać w procedurach klinicznych realizowanych z zastosowaniem robotów, systemów nawigacji komputerowej, systemów komputerowego wspomagania i wykonania endoprotez oraz systemów telemedycyny. Równocześnie stanowią one przesłanki do dalszych badań dotyczących oceny dokładności odwzorowania przestrzennego szpary stawowej w warunkach obrazowania dynamicznego z wykorzystaniem fuzji obrazów CT i MR.
EN
At the current level of advancement of diagnostic methods in orthopedics, traumatology and prosthetics, it is necessary to carry out non-invasive measurements and spatial mapping of shapes and structures of joint structures with appropriate and known accuracy. This need causes that the rapid development of medical imaging teclmiques is becoming consolidated with coordinate measuring techniques. This dissertation discusses problems that integrate methodology of computed tomography (CT) imaging and magnetic resonance tomography (MR) with coordinate metrology (CM) in order to analyze and evaluate the accuracy of shape mapping of biobearing surfaces in in vivo and in vitro analysis. Accuracy assessment of biobearings surfaces shape mapping diagnosed by CT and MR methods is a difficult task, mainly because of the physical basis of these two diagnostic methods, different techniques for creating dicom format images and contribution of many measuring and appliance variables aflecting the type of processing, presentation techniques and image analysis. Shapes of hip, knee and ankle joints were mapped using diagnostic and coordinate measuring devices basing on performed clinical studies and tests of specimen in direct procedure and using negative models. Experiments carried out by the author allowed registration of the shape of irregular surfaces, especially those with variable curvature, with the accuracy required by the process of geometry evaluation and their comparison with reference elements. Use of the coordinate measuring technique for the analysis of spatial standards shape allowed to answer the following questions: Do the available imaging techniques allow shape mapping error assessment? Are advanced imaging studies aflected by shape mapping errors that influence making of the diagnosis and in which areas should those kind of errors be expected? Is it possible to detect changes in the early stages of osteoarthritis (OA) and locate them with sufficient accuracy? Non-invasive diagnostic techniques CT and MR used for imaging of biobearings should be the methods of choice for the identification of specific and global shape identification of the bone and cartilage structure of joints, their relative location and pathological changes. Use of the coordinate measuring technique using negative models obtained from the specimen allowed to determine the reference model in relation to objects constructed using sequential and spiral CT, and on the basis of MR. The negative models method represents an objective tool for assessing the quality of shape mapping. Development of procedure of an isomorphic segmentation of images recorded in dicom format and spatial image reconstruction provided the right conditions for CT functioning assessment for shape mapping purposes. Checking of the accuracy of imaging and non-invasive mapping on MR in case of small cartilage defects, and chondromalacia can be used in the planning and monitoring of surgical transplantation therapy. Research and experimentation performed in the framework of this dissertation allowed to broaden the knowledge about the accuracy of shape mapping of the elements of the biobearing. It offers an opportunity to improve diagnosing techniques and treatment of osteoarthritis. Particular importance of the issues being discussed here can be identified and used in clinical procedures performed with the use of robots, computer navigation systems, computer-aided systems, construction of implants and telemedicine systems. At the same time, they provide grounds for further research on the assessment of the accuracy of spatial mapping in a joint space in dynamic imaging conditions using a fusion of CT and MR.
Celem niniejszej pracy było zaprojektowanie i otrzymanie wstrzykiwalnego biomateriału o własnościach osteokondukcyjnych, który potencjalnie mógłby znaleźć zastosowanie w procesach augmentacji kości przed leczeniem implantologicznym z wykorzystaniem sterowanej regeneracji kości (GBR). W tym celu opracowano samoorganizujący się biomateriał otrzymany z granulatu chitozan/fosforan trójwapnia oraz soli sodowej kwasu alginowego (CH/TCP/Alg). Opracowany materiał przebadano pod względem morfologii i mikrostruktury, zarówno granulatu, jak i uformowanych aglomeratów. Własności fizyczne, takie jak czas żelowania oraz wytrzymałość mechaniczna na ściskanie były przedmiotem niniejszych badań. Przeprowadzono także testy in vivo opracowanego biomateriału na modelu szczura. Dokonano oceny odpowiedzi modelu zwierzęcego na zaimplantowany biomateriał, a wyniki porównano z alloplastycznym materiałem komercyjnie dostępnym. Otrzymane wyniki wskazały, że opracowany wstrzykiwalny system spełnia wymagania pod kątem zastosowań w sterowanej regeneracji kości.
EN
The main objective of the work was to design and fabricate an injectable biomaterial with osteoconductive properties for bone augmentation and potential to be used in dental applications in peri-implant therapy concerning guided bone regeneration. For this purpose, a self-setting biomaterial consisting of chitosan/ tricalcium phosphate microparticles and sodium alginate was formulated (CH/TCP/Alg). The obtained material was characterized as far as microsphere and formed agglomerates morphology and microstructure. Physical properties relating to setting time and mechanical properties were also investigated. Finally, in vivo response to implanted biomaterial was studied on rat model and compared with commercially available alloplastic material. The obtained results showed that designed injectable biomaterial fulfilled main requirements for guided bone regeneration application.
Celem pracy była ocena biologiczna w warunkach in vivo porowatych implantów tytanowych modyfikowanych powierzchniowo ceramiką bioaktywną. Wszczepy tytanowe otrzymywano stosując metalurgię proszków, a następnie przy użyciu metod zol-żel i elektroforezy pokrywano je powierzchniowo bioszkłem, zolem wapniowo-krzemionkowym oraz hydroksyapatytem. Badania in vivo przeprowadzono na królikach nowozelandzkich. Implanty wprowadzano do łoża kostnego powstałego po usunięciu siekacza żuchwy. Na podstawie obserwacji rentgenowskich oraz mikroskopowych oceniono biozgodność materiałów. Żadna z zastosowanych modyfikacji nie wykazuje negatywnego wpływu na otaczające tkanki. Implanty łączą się bezpośrednio z kością bez otoczki łączno-tkankowej, jedynie w przypadku modyfikacji zolem wapniowo-krzemionkowym połączenie kość-implant jest nieco gorsze.
EN
The aim of the work was to evaluate the biological behaviour of porous titanium implants surface modified with bioactive ceramics. Titanium implants were obtained by powder metallurgy. Their surface was modified with: electrophoretically deposited hydroxyapatite, sol-gel coating with bioglass (CaO-P2O5-SiO2), sol-gel coating with calcium-silica. The specimens were implanted in jaw-bone of New Zealand rabbits. The implants were placed into incisor alveolus. Bio-compatibility of materials were evaluated by X-ray and SEM techniques. No modifications negatively influenced on the surrounding tissues. Implants joined with bone directly without fibrous connective tissue. Only for calcium-silica sol modified titanium the bone-implant interface was slightly weaker.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Opracowano metodę otrzymywania implantów medycznych z poli(tereftalanu etylenowego) PET o właściwościach antybakteryjnych i atrombogennych, na które są wrażliwe bakterie Gram+ i Gram-. Metoda polegała na dwustopniowej modyfikacji implantów, w której w znikomych ilościach powstaje produkt uboczny, zatem metoda ta jest praktycznie bezodpadowa. Przeprowadzono wstępne badania (in vivo), działania drażniącego oraz zbadano właściwości atrombogenne modyfikowanych wyrobów. Stwierdzono, że nici chirurgiczne PET oraz protezy naczyniowe, zawierające w swej budowie biocyd przyłączony wiązaniem chemicznym, są w dużym stopniu aktywne w stosunku do bakterii Gram+ i Gram-.
EN
In order to provide polyester with antibacterial and atrombogenic properties, a two-stage modification of polyester yarn, surgical threads and vascular prothesis was carried out. Modification was based on introducing macromolecules into the polymer of carboxylic group through grafting them with PAA or PMA - I stage. In the second stage of modification, the grafted products were imbued with biocide solution from amiglicozyde group (Amikacin), which are derivatives of penicillin (Amoxycylline) and silver ions derived from non-organic salts - (each biocide separately). A method of modification of surgical threads add knitted vascular prothesis was established, where only slight amount of by-product is created, thus the method is virtually waste-free. Throughout the simulation tests, kinetics of biocide release to water and an appropriate buffer or physiological salt from modified products was tested, assuming that any release of the drug under the influence of tissue liąuids creates a possibility of inhibiting the growth of microorganisms, therefore also creating a possibility of preventing post-operation infections. During the in vitro tests, antibacterial character of modified products was established against Gram+ and Gram- bacteria, which are typical for the hospital conditions. There were also some introductory (in vivo) tests of irritating action carried out and additionally, atrombogenic properties of modified fibres were tested. It was stated that surgical PET threads that include antibiotic in their structure are active on a wide scalę towards Gram+ and Gram- bacteria. Antibiotics or Ag+ released from surgical threads are easily absorbed in tissue environment, making the wound heal without exudations or inflammations. There were also the following measurements taken: electrokinetic potential, water permeability and hydrophilic character of the modified fibres of vascular prothesis.
Tworzywa metaliczne stanowią szeroką gamę produktów, które służą człowiekowi w każdym aspekcie życia. Odpowiednie właściwości biologiczne oraz optymalne parametry biomechaniczne sprawiają, iż tworzywa metaliczne są wciąż bardzo szeroko stosowane. Są to nie tylko wyroby o charakterze mechanicznym. Równie istotne są te wykorzystywane na biomateriały, które posiadają zespół cech zapewniających im jak największą biozgodność i biofunkcjonalność. To właśnie z biomateriałów wykonuje się produkty, z którymi organizm ludzki ma kontakt bezpośredni, takie jak: implanty medyczne, narzędzia chirurgiczne, czy wyroby jubilerskie, które bardzo powszechnie ozdabiają niemal każdą część ludzkiego ciała. Biżuteria przeznaczona do zdobienia ciała to szczególny rodzaj tworzyw metalicznych.Ozdoby, będące wyrobami metalicznymi, mają bezpośredni kontakt z żywą tkanką. Stanowią zatem swego rodzaju biomateriały, które powinny spełniać wymogi im adekwatne. Jednak wstępne badania i doniesienia literaturowe wskazują, że nawet biomateriały, powszechnie uważane za nietoksyczne i bezpieczne dla organizmu, mogą uwalniać jony pierwiastków składowych podłoża, wpływając na utrudniony proces gojenia się ran, inicjując odczyny alergiczne, mogą także odkładać się w narządach wewnętrznych (metaloza) a przez to prowadzić do upośledzenia czynności komórek organizmu. Niniejsza praca jest krótkim przeglądem stanu wiedzy w zakresie wyrobów jubilerskich używanych do zabiegów zdobienia ciała oraz weryfikacją oddziaływania organizmu żywego na ozdoby z tworzyw metalicznych z powierzchnią modyfikowaną powłokami węglowymi.
EN
The metallic materials make a wide spectrum of products, which are useful for people in any aspect of life. Suitable biological properties and optimal biomechanical parameters make, that metallic materials are still very broadly applied. Those are not only mechanical products. Also these, which are used as a biomaterials, are very important for the sake of biocompatibility and bio-functionality. Articles staying in a direct contact with living organism, like for example: medical implants, surgical tools or jewellery, which decorates almost each part of human body, should be made of biomaterials. Jewellery is a special kind of metallic materials. They have a contact with tissues and thus constitute a special kind of biomaterials, which should fulfil the requirements adequate for them. The preliminary research and literature reports show that even biomaterials, generally pointed as non-toxic and safe, can release ions of background‘s elements and thus influence the wound healing process making it more difficult, initiate the allergic response or cause the metalosis. Present work is a short review of state of the art in the range of jewellery being in use as materials for body modification procedures. It is also a verification of interaction between living organism and metallic materials with carbon coating on the surface.
W artykule przedstawiono klasyfikację i występowanie w żywności związków polifenolowych. Porównano też aktywność przeciwutleniającą wybranych polifenoli oznaczaną metodami in vitro i in vivo. Na podstawie wyników badań in vivo oceniono wpływ diety bogatej w polifenole na potencjał przeciwutleniający płynów ustrojowych człowieka.
EN
Classification and content of polyphenol compounds in food is presented in this study. Antioxidant activity, examined with the use of in vitro and in vivo methods, of chosen polyphenols was also compared. On the basis of the results of in vivo examination, the influence of diet rich in polyphenols on antioxidant potential of human plasma was estimated.
Celem prowadzonych badań doświadczalnych jest ocena gojenia ran kostnych w obecności preparatu odbiałaczonej kości ludzkiej (grupa I) oraz jej mieszaniny z bioszkłem (grupa II) w warunkach dotkankowej implantacji. Badania przeprowadzono na grupie 24 świnek morskich z okresami kontroli przypadającymi na 1, 2, 3, 4, 8 i 12 tydzień doświadczenia. Zwierzętom wszczepiano badany materiał w ubytek kostny trzonu żuchwy. Przeprowadzono obserwacje kliniczne przebiegu gojenia ran, podstawowe badania krwi, pomiary gęstości kości, a także badania radiologiczne i makroskopowe. Zaplanowano również wykonanie oceny histopatologicznej tkanki kostnej oraz narządów wewnętrznych (wątroba, nerki) oraz badań histoenzymatycznych. W obu przypadkach nie obserwowano powikłań w gojeniu ran pooperacyjnych. Makroskopowo zarówno w I jak i w II grupie ubytki kostne uległy wygojeniu po 4 tygodniu badań. Wskaźniki oznaczone w trakcie badań krwi zwierząt doświadczalnych utrzymywały się w granicach norm już od 14 doby eksperymentu. Radiologicznie proces gojenia tkanki kostnej uległ całkowitemu zakończeniu dla grupy I po 8, a dla grupy II po 12 tygodniu doświadczenia. Wstępne wyniki badań wykazały, iż rany kostne wypełnione odbiałczoną kością ludzką goiły się szybciej niż te wypełnione mieszaniną odbiałczonej kości ludzkiej z bioszkłem. Oba materiały można ocenić jako bardzo obiecujące dla zastosowań kościozastępczych.
EN
The aim of the experimental examination is the evaluation of the healing process of osseous wounds with the presence of a preparation containing deproteinized human bone (group I) and the mixture of deproteinized human bone with bio-glass (group II), implanted in tissue. The examination was carried out on a group of 24 guinea pigs and the control was performed in the 1st, 2nd, 3rd, 4th, 8th and 12th weeks of the examination. The material under analysis was implanted in the osseous wounds of the animals' mandible corpus. The following examinations were then performed: clinical observation of the healing process, basic blood examinations, bone tissue density measurements, radiological and macroscopic examinations. Additionally, the examiners planned to carry out histopathological examination of the osseous tissue and the internal organs (kidney, liver), as well as histoenzymatic examination. In both cases no complications during the healing process were observed. The macroscopic examination showed than in both groups (I and II) the osseous wounds were healed after the 4th week of the examination. The indices determined during the blood examination of the animals used in the experiment remained within the standard limits from the 14th day of the experiment. The radiological examination showed that the osseous wound healing process was totally ended after the 8th week of the examination in the case of group I, and after the 12th week in the case of group II. Preliminary results of the examination showed that the osseous wounds filled with deproteinized human bone healed faster than these filled with the mixture of deproteinized human bone and bio-glass. Both materials can be evaluated as highly promising in bone-replacing use.
Arylopiperazyny należą do jednej z grup ligandów receptorów serotoninowych 5-HT1A. Serotonina (5-hydroksytryptamina) jest neurotransmiterem, odgrywającym ważną rolę w Ośrodkowym Układzie Nerwowym (OUN). Zależność struktura-aktywność syntezowanych ligandów receptorów serotoninowych analizowana jest na podstawie testów in vitro i in vivo. Aktywność in vitro, najważniejsze źródło informacji o aktywności liganda do danego typu receptora, oceniana jest na podstawie stopnia wypierania selektywnie wiążącego się z nim radioliganda (np. [-3H]-8-OH-DPAT dla receptorów 5-HT1A). Wytypowane na podstawie badań in vitro ligandy (o powinowactwie do 50 nM) poddawane są z kolei testom behawioralnym (in vivo) na zwierzętach (myszach i szczurach), co pozwala na funkcjonalną charakterystykę (agonizm, antagonizm) ich oddziaływania z pre- i postsynaptycznymi receptorami OUN. Zrozumienie mechanizmu działania uganda z receptorem na poziomie molekularnym wymaga znajomości przestrzennej struktury liganda, receptora oraz kompleksu aktywnego ligand-receptor. Przestrzenna budowa receptora jest jednak wciąż nieznana. Nieznana więc jest także struktura kompleksu aktywnego ligand-receptor, chociaż eksperymenty mutagenetyczne pozwalają na określenie natury pewnych oddziaływań związku z biocząsteczką. Tak więc obecny stan wiedzy pozwala jedynie na tworzenie hipotetycznych modeli, tak receptora jak i jego kompleksu z ligandem. Jednym z najbardziej znanych ligandów receptorów serotoninowych 5-HT1A jest buspiron, charakteryzujący się wysokim powinowactwem i znaczną selektywnością w stosunku do innych podtypów receptorów serotoninowych. Elementy strukturalne buspironu znajdują się we wszystkich syntezowanych i analizowanych przez nas związkach. Aktywność otrzymanych połączeń do receptorów 5-HT1A oceniano w testach zarówno in vitro, jak i in vivo. Strukturę przestrzenną analizowano w oparciu o wyniki badań krystalograficznych, a konformacje w roztworach na podstawie pomiarów NMR. Efekty steryczne, które mogą mieć znaczenie dla zdolności wiązania liganda z receptorem, oceniano na podstawie wyników ESI-MS. W ostatnim czasie zsyntezowano połączenia z ograniczoną swobodą konformacji łańcucha alkilowego, które stanowią cenne narzędzia w modelowaniu oddziaływań ligand-receptor.
EN
Arylpiperazines belong to one of the groups of serotonin 5-HT1A receptor ligands. Serotonin (5-hydroxytryptamine), is a neurotransmitter which plays an important role in the Central Nervous System. Structure-activity relationship studies of synthesized serotonin receptor ligands are based on results of in vitro and in vivo activities. In vitro activity, the most important source of the information, is the measure of ligands affinity for a target receptor, evaluated in the displacement experiments with specific radioligands (e.g. [ -3H]-8-OH-DPAT for 5-HT1A sites). Based on the in vitro results, selected ligands (with affinity up to 50 nM) are tested in vivo in mice and rats, what allows their functional characteristics (agonistic and antagonistic properties) at pre- and postsynaptic 5-HT1A receptors. The understanding of the mechanism of ligand-receptor interaction at the molecular level requires the knowledge about ligand's bioactive conformation, 3-dimensional structure of the receptor and ligand-receptor complex. Although the 3-dimensional structure of the receptor, and its complex with ligand are still unknown, mutagenic experiments provided some information about possible mode of ligand-receptor interactions. Generally, the present state of science in this filed allows us to form the hypothetical models only. Buspirone is one of the most thoroughly investigated 5-HT1A receptor ligand, which possesses a high affinity aud selectivity for the other subtypes of serotonin receptors. Thus, a majority of the new ligands, synthesized in our laboratory were based on the buspirone structure. Activity of those compounds was evaluated in in vitro aud in vivo tests. The 3-dimensional structures in solid state were obtained from the crystallographic data, whereas NMR methods were used to study conformations in the solution. The steric effects that may be important for the ligands affinity were analyzed using ESI-MS. Recently, ligands with the limited conformational freedom were synthesized and pharmacologically evaluated. Ligands of this type are important tools for modeling ligand-receptor inter actions.
14
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W pracy przedstawiono wyniki badań nad otrzymywaniem z kopolimerów i terpolimerów L-laktydu, glikolidu i e-kaprolaktonu, trójwymiarowych porowatych podłoży do hodowli tkanek dla inżynierii tkankowej. Kopolimery i terpolimery zsyntezowano wykorzystując nietoksyczny związek cyrkonu jako inicjator. Opracowane podłoża mają wysoką porowatość otwartą, a wielkość ich porów może być kontrolowana, w zależności od potrzeb, w bardzo szerokim zakresie. Czas degradacji podłoży zależy od składu chemicznego polimeru. Badania in vitro wykazały, że komórki łatwo zasiedlają zarówno powierzchnię jak i wnętrze podłoży. Czas degradacji podłoży w warunkach in vivo, jest zbliżony do ich czasu degradacji in vitro.
EN
This paper presents the findings on manufacturing of porous three-dimensional scaffolds from co- and terpolymers of L-lactide, glycolide and e-caprolactone, aimed at cell culturing for tissue engineering. Such materials were synthesized with the use of non-toxic zirconium compound as an initiator. The obtained scaffolds have high open porosity and their size of pores can be controlled in a wide range, depending on medical application. Degradation time of porous scaffolds depends on chemical composition of polymers. The studies carried out in vitro show that cells easy colonize surface as well as inner parts of the scaffolds. Degradation time of scaffolds in vivo is close to that in vitro.
Artykuł prezentuje wyniki ostatnich badań na temat pojemności przeciwutleniającej soków i napojów owocowych i warzywnych. Spośród czterech najpopularniejszych rodzajów soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazują soki: z owoców jagodowych (czarna porzeczka, aronia, malina)>cytrusowe>winogronowe>jabłkowy. Związkami odpowiedzialnymi za właściwości antyoksydacyjne soków są: witamina C (65-100% ogólnej pojemności p/utl. soków cytrusowych i z czarnej porzeczki), antocyjany (50% ogólnej pojemności p/utl. soków z owoców jagodowych), inne polifenole (katechiny, kwasy fenolowe, procyjanidyny) (80% pojemności p/utl. soku jabłkowego). Badania in vivo wykazują, że spożywanie od 350 do 700 ml dziennie soków bogatych w polifenole powoduje wzrost pojemności przeciwutleniajacej plazmy krwi (o 30 do 50%) i jednoczesny spadek stężenia toksycznego metabolitu oksydacyjnych przemian lipidów komórkowych - MDA (o ok. 20%). Jednocześnie zwrócono uwagę, że ekstrapolacja wyników badań in vitro do oceny skuteczności działania tych samych czynników in vivo wymaga dużej ostrożności, z uwagi na złożony i szybki metabolizm naturalnych przeciwutleniaczy zawartych w żywności.
EN
Some of the recent advances in antioxidant properties of fruit and vegetable juices are presented. According to the results of a research done, among four most popular juices blackberry juice had the highest antioxidant capacity followed cirrus juice, grape juice, and apple juice. Vitamin C was found to account for 65-100% of the antioxidant potential of cirrus juices and 75% of blackberry juice. The bulk of the total antioxidant capacity (TAC) of berry juices (blackberry, aronia, strawberry) could be accounted for by anthocyanins (50% of TAC), and TAC of apple juice by other phenolic compounds: phenolic acids, catechin, procyjanidins. In vivo experiments have shown that a consumption of 350 to 700 ml/day of juices rich in polyphenols causes an 30 to 50% increase of plasma antioxidant capacity with parallel 20% decrease in plasma MDA. It was highlighted at the same time that there should be greater caution in extrapolating the in vitro data: to in vivo situations due to a complex and not fully understood metabolism and bioavailability of natural antioxidants present in food.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.