Almost half (47%) of Latvian forest areas (3611 thousand ha) are considered degraded or partly improved by the hydro-technical drainage. The degradation is caused by very poor soil aeration due to waterlogged conditions. The location of waterlogged forests in Latvia is neither uniform nor occasional. Comparison of the abundance of waterlogged forests and the amount of atmospheric precipitation showed that the waterlogged forests are mainly located in areas with least precipitation. This hydrological phenomenon is connected with water discharge in drainage ditches: even during the dry summers of the years 1963, 1964, 1975, 1976 and 2002 in the drained forests with deep peat soils water flowed continuously in 1 m deep ditches and the discharge exceeded the amount of precipitation. Using the data from 182 sample plots in drained forests with the peat layer depth of 4.2 m, it was found, that coniferous forests are most productive in areas where the peat layer is most dense. One of the possible explanations for this phenomenon is that the most intensive paludification and formation of most dense peat layer are characteristic for the areas with intensive water discharge from confined aquifers. This discharge provides necessary mineral nutrients for the forest soil regardless of the peat layer thickness. The forest productivity may increase several times due to the enhancement of water movement in soil and to improved soil aeration by hydro-technical drainage. Also the flow regime of rivers connected with the drained areas changes considerably, mitigating extremely high and low flow events.
PL
Niemal połowa (47%) obszarów leśnych Łotwy (3611 tys. ha) jest zdegradowana bądź częściowo zmieniona przez hydrotechniczne odwadnianie. Degradację powoduje słabe napowietrzenie zalanych wodą gleb. Rozmieszczenie podmokłych lasów Łotwy nie jest ani równomierne, ani losowe. Porównanie występowania podmokłych lasów z wielkością opadów atmosferycznych wskazuje, że lasy te są zlokalizowane głównie na obszarach o najmniejszej ilości opadów. To hydrologiczne zjawisko jest związane z odpływem wody kanałami odwadniającymi. Nawet podczas suchego lata w latach 1963, 1964, 1975, 1976 i 2002 w lasach z grubą warstwą torfowych gleb woda płynęła ciągle kanałami o głębokości 1 m, a odpływ przekraczał wielkość opadów. Na podstawie danych ze 182 poletek w drenowanych lasach o miąższości torfu 4,2 m ustalono, że lasy iglaste są najbardziej produktywne na obszarach o największej gęstości warstwy torfowej. Jednym z możliwych wyjaśnień tego zjawiska jest fakt, że najintensywniejsza paludyfikacja i tworzenie warstw torfu o największej gęstości występuje na obszarach o intensywnym odpływie wody z warstw wodonośnych o napiętym zwierciadle wody. Ten odpływ zapewnia glebie leśnej niezbędne substancje mineralne niezależnie od miąższości torfu. Produktywność lasu może wzrosnąć kilkakrotnie dzięki wzmożonemu przepływowi wody w glebie i aeracji zwiększonej przez hydrotechniczne odwadnianie. Reżim przepływu wody w rzekach powiązanych z drenowanym obszarem także ulega znaczącym zmianom, łagodząc skutki skrajnie wysokich lub niskich stanów wody.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.