Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The seasonal changes of heavy metal content as limiting factor of sewage sludge re-use as fertilizer ingredient, based on data from WWTPs in Poland

Kacprzak Małgorzata J., Bauman-Kaszubska Hanna, Wójcicka Karolina

Archives of Civil Engineering

|

2024

|

Vol. 70, nr 3

173--190

EN

In Europe, half of the amount of sewage sludge from wastewater treatment plants (WWTPs) is used in agriculture, in Poland about 27%, respectively. Fertilizing products (compost or organic-mineral fertilizers) produced from sewage sludge are promise alternative for directly use of no-treated waste. The paper presents seasonal changes of Cu, Pb, Ni, Zn, Cr, Cd and Hg content in sewage sludge from different regions of Poland collected during one year. It was noted wide range of the metal amount in dependence on season and WWTPs capacity. The Cu concentration was from 0.4 to 784 mgkg-1 d.m., Ni from 0.25 to 1281 mgkg-1 d.m., Cd from 0.005 to 14.85 mgkg-1 d.m., Pb from 0.11 to 306.2 mgkg-1 d.m., Hg from<0.001 to 2.3 mgkg-1, Cr from 0.23 to 854 mgkg-1 and Zn from 11 to 4669 mgkg-1, respectively. It has been shown that Cu, Cd, Pb, Hg and Cr content did not exceed the permissible levels for agricultural purposes according to Polish law. There was no clear correlation between the heavy metal amount and the WWTP capacity, expressed as population equivalent (PE). However some increase trend in the case of Cu, Ni, Hg and Cr concentration at the higher PE value was found. It has been concluded that in spite relatively low level of heavy metals in Polish WWTPs, it may be limiting factor for production high quality fertilizers on the base of sewage sludge.

PL

W Europie połowa ilości osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków jest wykorzystywana w rolnictwie, w Polsce odpowiednio około 27%. Istnieje kilka przepisów prawa krajowego opartych na ramowej dyrektywie osadowej (86/278/EWG) ograniczających poziom zanieczyszczeń (głównie metalami ciężkimi) w przypadku bezpośredniego wykorzystania odpadów na powierzchni gleby. Jednak nowelizacja Dyrektywy Osadowej (i drastyczne obniżenie dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń) może ograniczyć, a nawet utrudnić bezpośrednie wykorzystanie osadów ściekowych do celów rolniczych. Stąd efektywne produkty nawozowe (kompost lub nawozy organiczno-mineralne) pochodzące z osadów ściekowych są dobrą alternatywą dla ponownego wykorzystania nieoczyszczonych odpadów. Na zawartość substancji toksycznych w osadach ściekowych mogą mieć wpływ różne czynniki, w tym obecność ścieków przemysłowych czy wielkość oczyszczalni. W pracy przedstawiono wyniki badań zawartości metali ciężkich (Cu, Pb, Ni, Zn, Cr, Cd, Hg) w osadach ściekowych analizowanych przez certyfikowane laboratoria, udostępnianych przez oczyszczalnie ścieków z różnych regionów Polski, pobranych w ciągu jednego roku. Uzyskane wyniki wskazały na bardzo szerokie przedziały zawartości poszczególnych pierwiastków w suchej masie osadu. Stężenie Cu mieściło się w zakresie od 0.4 do 784 mgkg-1 s.m., Ni od 0.25 do 1281 mgkg-1 s.m., Cd od 0.005 do 14.85 mgkg-1 s.m., Pb od 0.11 do 306.2 mgkg-1 s.m., Hg od < 0.001 do 2.3 mgkg-1, Cr od 0.23 do 854 mgkg-1 i Zn od 11 do 4669 mgkg-1. Wykazano, że zawartość Cu, Cd, Pb, Hg i Cr nie przekraczała dopuszczalnych poziomów użytkowania rolniczego zgodnie z polskimi przepisami. Nieliczne były przypadki przekroczenia ilości niklu i cynku. Nie stwierdzono wyraźnej korelacji między minimalną i maksymalną ilością metali ciężkich a wielkością oczyszczalni wyrażoną przez równoważną liczbę mieszkańców (RLM). Zaobserwowano jednak pewien trend wzrostowy w przypadku stężeń Cu, Ni, Hg i Cr przy wyższych wartościach RLM. Ponadto odnotowano sezonowe zmiany zawartości metali ciężkich w osadach ściekowych oraz sezonową zmienność poziomów poszczególnych pierwiastków. Stwierdzono, że pomimo stosunkowo niskiego poziomu metali ciężkich, może to być czynnikiem ograniczającym produkcję wysokiej jakości nawozów na bazie osadów ściekowych.

2

Road investments conducted on the principles of a circular economy and their impact on funding for road repairs and ongoing maintenance

Gryszpanowicz Piotr, Gasik-Kowalska Natalia, Kacprzak Małgorzata J., Rymsza Barbara

Roads and Bridges - Drogi i Mosty

|

2023

|

Vol. 22, no. 4

439--446

EN

Investments conducted on the principles of Circular Economy aim to introduce sustainable practices and minimize the negative impact of road infrastructure on the environment. One of the main elements of road investments conducted on the principles of Circular Economy is the use of recycled materials. An increasingly common material in road construction is milled asphalt concrete and crushed old construction layers which, after appropriate processing, can be reused. The research focused on determining the impact of Circular Economy-based investments on the funding of road repairs and ongoing maintenance, using the example of Płock, a medium-sized Polish city. In 2011, the co-author of the paper proposed to the city authorities the implementation of regulations regarding the utilization of demolition materials obtained from road investments in urban street lanes, which was successfully implemented in mid-2011. The introduced regulations applied to surfaces such as asphalt, stone, concrete road plates, trachyte, and concrete blocks, as well as curbs, edges, and elements of the substructure. The demolition material recovery program yielded significant results in a short time, primarily in terms of environmental protection. Before 2011, all demolition materials were sent to municipal landfills, and currently, the quantities sent there equal zero. The research, based on data from the last 10 years, was compared with the expenditures incurred by the road management for ongoing maintenance and road repairs. The aim of the research was, consequently, to answer the question of whether a road economy based on recycling can contribute to reducing the costs of road maintenance and ongoing repairs.

PL

Inwestycje drogowe prowadzone na zasadach Circular Economy (gospodarki o obiegu zamkniętym) mają na celu wprowadzenie zrównoważonych praktyk i minimalizację negatywnego wpływu infrastruktury drogowej na środowisko. Jednym z głównych elementów inwestycji drogowych prowadzonych na zasadach Circular Economy jest zastosowanie materiałów z recyklingu. Materiałem coraz powszechniej stosowanym w budownictwie drogowym jest sfrezowany beton asfaltowy oraz skruszone stare warstwy konstrukcyjne, które po odpowiedniej obróbce mogą być ponownie wykorzystane. Przedmiotem badań było określenie wpływu prowadzenia inwestycji na zasadach Circular Economy na finansowanie remontów i bieżącego utrzymania dróg na przykładzie Płocka – polskiego miasta średniej wielkości. W 2011 r. współautor artykułu zaproponował władzom miasta wprowadzenie zasad zagospodarowania materiałów rozbiórkowych pozyskiwanych z inwestycji realizowanych w pasach drogowych ulic miejskich, co z powodzeniem wdrożono w połowie 2011 r. Wprowadzone regulacje dotyczyły nawierzchni: asfaltowych, kamiennych, z żelbetowych płyt drogowych, z trylinki, z kostki betonowej, ale również krawężników, obrzeży, oporników, a także elementów podbudowy. Program odzyskiwania materiałów rozbiórkowych dał w krótkim czasie duże efekty, przede wszystkim w aspekcie ochrony środowiska, gdyż przed 2011 r. wszystkie materiały rozbiórkowe trafiały na wysypisko odpadów komunalnych, a obecnie ilości materiałów tam przekazywanych równe są zeru. Badania oparte o dane z ostatnich 10 lat, zestawiono z wydatkami ponoszonymi przez zarząd dróg na bieżące utrzymanie i remonty dróg. Celem badań była w konsekwencji odpowiedź na pytanie czy gospodarka drogowa oparta o recykling, może przyczynić się do obniżenia kosztów ponoszonych na utrzymanie i bieżące remonty dróg.

3

Awarie sieci podziemnych i ich wpływ na stan nawierzchni ulic na przykładzie infrastruktury miejskiej w Płocku

Kacprzak Małgorzata J., Gryszpanowicz Piotr

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2023

|

Nr 11

12--16

PL

Umieszczone w pasach drogowych liczne sieci podziemne (wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, gazowe) sprawiają, że w chwili ich awarii, remontu czy przebudowy dochodzi do naruszenia istniejących warstw konstrukcyjnych nawierzchni dróg. Kwestia odtworzenia poszczególnych warstw często jest bagatelizowana, co powoduje skrócenie okresów eksploatacyjnych i szybsze pojawienie się wyraźnych uszkodzeń w miejscu odtworzenia. W artykule udowodniono, iż po ukończeniu prac naprawczych należy dążyć do prawidłowego odtworzenia warstw nawierzchni zachowując strukturę odpowiadającą grubością i rodzajem warstwom wcześniej rozebranym. Niezwykle ważny jest również odpowiedni nadzór nad prowadzonymi pracami, a także opracowanie wytycznych tymczasowych warstw konstrukcyjnych, które mogłyby być stosowane zamiennie w okresie zimowym, a następnie wymieniane już przy sprzyjających warunkach atmosferycznych na warstwy docelowe. Wykazano ponadto, że stosowany najczęściej dwuletni okres gwarancyjny na wykonane prace odtworzeniowe nawierzchni drogowych jest niewystarczający i powinien być wydłużony do co najmniej lat pięciu.

EN

Placed within the roadways, numerous underground networks (water supply, sewage, heating, gas) cause disruptions to the existing structural layers of road surfaces in the event of their failure, repairs, or reconstruction. The issue of restoring individual layers is often underestimated, leading to a shortened lifespan and faster appearance of noticeable damages at the restoration site. It was shown that after completing repair works, the proper restoration of surface layers with the corresponding thickness and type of the previously removed layers should be pursued. Additionally, proper supervision of the ongoing works is extremely important, along with the development of guidelines for temporary structural layers that could be used interchangeably during the winter season and later replaced with permanent layers during favorable weather conditions. Furthermore, the authors concluded that the commonly applied two-year warranty period for the executed road surface restoration works is insufficient and should be extended to at least five years.