Rtęć zajmuje jedno z pierwszych miejsc na liście najbardziej niebezpiecznych, globalnych zanieczyszczeń powietrza [1]. Wyróżnia ją wysoka toksyczność, mobilność i zdolność do kumulacji w organizmach żywych. Narażenie środowiskowe na pary rtęci związanie jest głównie z ich inhalacją. Należy podkreślić, że pary rtęci prawie całkowicie wchłaniane są są w drogach oddechowych, prowadząc do kumulacji tego pierwiastka głównie w nerkach, ale również w wątrobie, tarczycy i gruczołach ślinowych [2]. Tylko nieznaczne ilości tego metalu są wchłaniane przez skórę i błony śluzowe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.