Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture
1 Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Budownictwo i Inżynieria Środowiska

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: zaprawa cementowa modyfikowana

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Pomiary sorpcyjne współczynnika dyfuzji wilgoci różnego rodzaju zapraw

Garbalińska H., Majkowski B.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

2015

z. 62, nr 2

89--98

W referacie przedstawiono możliwość wykorzystania niestacjonarnych pomiarów sorpcyjnych do określenia współczynnika dyfuzji Dm porowatych materiałów budowlanych. Badaniami objęto trzy różne zaprawy: cementową, cementowo-wapienną i modyfikowaną. Eksperyment zrealizowano w 18 klimatach – przy trzech temperaturach: 5, 20, 35°C i przy sześciu poziomach wilgotności względnej powietrza φ. Na podstawie uzyskanych wyników badań sorpcyjnych wyznaczano dla poszczególnych zapraw wartości współczynnika dyfuzji wilgoci odpowiadające różnym temperaturom i różnym poziomom sorpcyjnego zawilgocenia. Przedstawione w referacie obliczenia współczynników dyfuzji Dm bazowały na procedurach typu √t i typu logarytmicznego. Otrzymane rezultaty pozwoliły ocenić użyteczność obydwu procedur w odniesieniu do testowanych materiałów. We wszystkich cyklach i w przypadku każdej z zapraw uzyskiwano zbliżone wartości współczynników Dm( √t) i Dm(ln), co pozwala rekomendować obydwie procedury jako porównywalne. Przeprowadzone badania pozwoliły ponadto ocenić wpływ zawartości wilgoci na wielkość współczynników dyfuzji. Stwierdzono występowanie jednoznacznej tendencji w odniesieniu do każdej temperatury i każdej z badanych zapraw. Zaobserwowano wzrost wartości Dm wraz ze zwiększaniem się wilgotności względnej do poziomu 50%. Dla tego poziomu zawilgocenia materiału współczynnik dyfuzji osiągał wartość maksymalną. Następnie wartość tego współczynnika spadała stopniowo w miarę wzrostu wilgotności. Stwierdzono, że w najszerszym zakresie wilgotności, tj. przy φ ≈ 96% współczynniki dyfuzji osiągają wartość minimalną, odpowiadającą zakresowi najniższych wilgotności. Przeprowadzone badania pozwoliły ocenić nie tylko wpływ wilgotności, ale także wpływ temperatury na wyznaczane współczynniki dyfuzji. Obydwie zastosowane metody wykazały znaczący wpływ tego czynnika na wyznaczane wartości współczynników dyfuzji Dm.

The paper presents possibilities of application of non-stationary sorption measurements to determine the diffusion coefficient Dm of porous building materials. The research covers three different mortars: cement mortar, cement-lime mortar and modified mortar. The experiment was conducted in 18 different types of climate, at the three following temperatures: 5°C, 20°C and 35°C, and at six relative humidity levels φ. Basing of the results of sorption measurements, values of diffusion coefficient Dm were calculated for different mortars, and the particular values obtained referred to various temperatures and various levels of sorption moisture. Calculations of coefficient Dm shown in this paper were based on √t-type and logarithmic-type procedures. The obtained results allowed to evaluation the usability of two procedures for the tested materials. In all cycles and for each of the mortars, similar values of coefficients Dm(√t) and Dm(ln) were observed, which enables to recommend the both procedures as comparable ones. Moreover, the research allowed to assess the influence of moisture content on diffusion coefficient values. A clear tendency appeared for each temperature and each of the mortars researched. There was observed increase of the Dm value together with the rise of relative humidity up to the level of 50%. For this level of moisture in the material the diffusion coefficient reached the maximum value. After that, the value of the coefficient was gradually decreasing together with increase of moisture. It was concluded that in the broadest humidity range, i.e. at φ ≈ 96%, diffusion coefficients reach the minimum values referring to the range of lowest level of moisture. The conducted research allowed to assess not only the influence of moisture but the impact of temperature as well. The both methods showed considerable influence of this factor on Dm values.

Warunki pomiaru a wartość współczynnika przewodzenia ciepła

Garbalińska H., Siwińska A.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Budownictwo i Inżynieria Środowiska

2010

z.57[271], nr 4

161-166

W referacie przedstawiono wyniki badań współczynnika przewodzenia ciepła przeprowadzonych metodą niestacjonarną w odniesieniu do zaprawy cementowej czystej, modyfikowanej i cementowo-wapiennej. Pomiary zrealizowano na próbkach o różnych kształtach i gabarytach, przy czym próbki badane były w dwóch stanach: suchym i nasączonym wodą. Pomiary przeprowadzono aparatem ISOMET2104 z wykorzystaniem sondy przylgowej. Zebrane w eksperymencie wyniki poddano ocenie porównawczej, której celem było oszacowanie wpływu cech geometrycznych próbek na wartości współczynnika przewodzenia ciepła danego materiału, otrzymane przy pomocy zastosowanej techniki pomiarowej.

The paper presents results of tests for the thermal conductivity coefficient, conducted with the non-stationary method, on pure cement, modified and cement-lime mortars. The measurements were performed on samples of various shapes and sizes, whereas the samples were either dry or soaked with water. The measurements were conducted with apparatus ISOMET2104, using a contact probe. The results collected in the experiment underwent a comparative assessment in order to evaluate influence of geometric characteristics of the samples on value of the thermal conductivity coefficient for each material, obtained by the means of the applied measurement technique.