Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Effect of Fertilization with the Sheep Manure Vermicompost on the Yield of Sweet Potato and Selected Properties of Soil Developed from Loess

Garczyńska Mariola, Kostecka Joanna, Kaniuczak Janina

Journal of Ecological Engineering

|

2020

|

Vol. 21, nr 5

27--33

EN

The experiment was carried out in 2016–2018 in Łańcut, in the Rzeszów Foothills. The effect of fertilization using the sheep manure vermicompost on sweet potato of early cultivar (Carmen Rubin) and selected soil characteristics was investigated. The experiment was based on the method of randomized sub-blocks performed in four replications. Two cultivation technologies were used, in which the differentiating factor was fertilization applied or the lack of it. In the first technology (I nf – without fertilization), no fertilization was used in the years of research; in the second technology (II fv – fertilization with vermicompost), the vermicompost made from the sheep manure was applied. The vermicompost increased the yield of sweet potatoes of Carmen Rubin cv. and the share of large tubers in the yield structure. It also influenced the increase of organic carbon and total nitrogen in the soil as well as the content of available forms of phosphorus, potassium and magnesium. Some of the studied soil properties were less favorable compared to their condition before the start of the experiment.

2

Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat

Podleśny J., Podleśna A., Nędzi M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

70--74

EN

Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.

PL

Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.

3

Evaluation of usefulness of self-determinate and traditional variety of yellow lupine to cultivation at mixture with spring triticale

Podleśny J., Podleśna A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

124--131

EN

The studies were conducted in the years 2008-2010, at Agricultural Experimental Station in Grabów, which belongs to Institute of Soil Science and Plant Cultivation - State Research Institute (IUNG-PIB) in Puławy. The first experimental factor was yellow lupine variety: Taper (self-determinate type) and Dukat (traditional type), and the second row factor was share of components in the mixture (lupine and triticale var. Dublet): A - lupine 100% (100 plants·m2), B - lupine 75% (75 plants·m2) + triticale 25% (125 plants·m2), C - lupine 50% (50 plants·m2) + triticale 50% (250 plants·m2), D - lupine 25% (25 plants·m2) + triticale 75% (375 plants·m2), E - triticale 100% (500 plants·m2). The aim of undertaken researches was evaluation of usefulness of traditional and self-determinate varieties of yellow lupine to cultivation with spring triticale. Both yellow lupine varieties occurred useful to cultivation in mixture with triticale in regard on similar rate of growth and development, and particularly similar date of maturation. In the all years of studies were achieved similar yield of triticale cultivated in mixture with traditional and self-determinate lupine variety. Percentage share of individual varieties seeds in yield after the harvest was different than their share in sowing mixture - there was obtained considerably lower share of lupine and greater share of triticale. Therefore to obtain considerably lupine yield its share in the sowing mixture should exceed 50% of pure sowing.

PL

Badania prowadzono w latach 2008-2010, w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Czynnikiem pierwszego rzędu były odmiany łubinu żółtego: Dukat (typ tradycyjny) i Taper (typ samokończący), a czynnikiem drugiego rzędu udział komponentów w mieszance (łubinu i pszenżyta odm. Dublet): A - łubin 100% (100 roślin·m-2); B - łubin 75% (75 roślin·m-2) + pszenżyto 25% (125 roślin·m-2); C - łubin 50% (50 roślin·m-2) + pszenżyto 50% (250 roślin·m-2); D - łubin 25% (25 roślin·m-2) + pszenżyto 75% (375 roślin·m-2); E - pszenżyto 100% (500 roślin·m-2). Celem przeprowadzonych badań było określenie przydatności tradycyjnych i samokończących odmian łubinu żółtego do uprawy z pszenżytem jarym. Ze względu na zbliżony rytm wzrostu i rozwoju, a zwłaszcza termin dojrzewania, obydwie odmiany łubinu żółtego okazały się przydatne do uprawy w mieszance z pszenżytem. We wszystkich latach badań, uzyskano podobny plon mieszanki pszenżyta uprawianego zarówno z tradycyjną jak i samokończącą odmianą łubinu. Procentowy udział nasion poszczególnych gatunków w plonie po zbiorze był inny niż w wysiewanej mieszance - uzyskano znacznie mniejszy udział łubinu a większy pszenżyta. Dlatego, aby uzyskać znaczny plon łubinu jego udział w wysiewanej mieszance powinien przekraczać 50% siewu czystego.

4

Evaluation of productivity of four cereals species with undersown serradella

Staniak M., Księżak J., Bojarszczuk J., Fariaszewska A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2015

|

Vol. 60, nr 4

89--93

EN

The aim of the study was to evaluate the yielding, yield components and the level of weed infestation of four cereal species which were grown with undersown serradella, or without undersown crop, in organic farms. A field experiment was conducted in the years 2011-2013, in a split-plot design, with four replications. The experiment involved two factors. The first factor included four species of cereals: winter rye, spelt wheat, spring barley, oats, while the second factor - the method of cereal cultivation: pure sowing, or sowing with undersown serradella. The studies showed that oats yielded the best, both in pure sowings and with undersown serradella, while spring barley - the worst. Undersown serradella favorably affected the yield of oats, reduced yield of barley, but did not affect significantly the grain yield of winter rye or spelt wheat. Yielding of serradella depended on the species of cereal as a cover crop. Its highest yields were obtained when it was undersown into winter rye, significantly lower - into barley and spelt wheat, while the lowest - into oats. Undersown serradella generally positively affected the number and weight of grains per ear, and per plant, as well as thousand grain weight. A species of cereal and the method of its cultivation had a significant effect on the abundance of fresh and dry weight of weeds. The highest weed infestation was recorded for pure cereal sowings. Undersown serradella reduced a weight of weeds on average by 48%, and their number by 45%. Mixed sowings with oats and spelt wheat were more competitive against weeds, than sowings with barley and rye.

XX

Celem podjętych badań była ocena plonowania, elementów struktury plonu oraz poziomu zachwaszczenia czterech gatunków zbóż uprawianych z wsiewką seradeli w gospodarstwie ekologicznym. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011-2013, w układzie losowanych podbloków (split-plot), w czterech powtórzeniach. W doświadczeniu dwuczynnikowym uwzględniono cztery gatunki zbóż: żyto ozime, pszenica orkisz, jęczmień jary, owies oraz sposób uprawy zbóż: siew czysty lub z wsiewką seradeli. W badaniach wykazano, że najwyżej plonował owies, zarówno w siewie czystym jak i z wsiewką seradeli, natomiast najniżej - jęczmień jary. Wsiewka seradeli korzystnie wpływała na plonowanie owsa, ograniczała plony jęczmienia, natomiast nie wpływała istotnie na plon ziarna żyta ozimego i pszenicy orkisz. Plonowanie seradeli było uzależnione od gatunku zboża, jako rośliny ochronnej. Największy plon uzyskano przy wsiewaniu jej w żyto ozime, istotnie mniejszy w jęczmień jary i pszenicę orkisz, a najmniejszy - w owies. Wsiewka seradeli na ogół korzystnie wpływała na liczbę i masę ziaren w kłosie i na roślinie oraz na masę tysiąc ziaren zbóż. Gatunek zboża oraz sposób jego uprawy miały istotny wpływ na zróżnicowanie świeżej i suchej masy oraz liczebności chwastów. Najbardziej zachwaszczone były czyste zasiewy zbóż, natomiast wsiewka seradeli ograniczała masę chwastów średnio o 48%, a ich liczebność o 45%. Bardziej konkurencyjne w stosunku do chwastów były zasiewy mieszane z pszenicą orkisz i z owsem, niż z jęczmieniem i żytem.

5

Yielding Effect of Nitrogen and Sulfur at Pot Experiment Conditions with Winter Wheat (Triticum aestivum L.)

Podleśna A.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 3

401-405

EN

The aim of the present research was to proof the yielding role of nitrogen and sulfur in the process of growth and development of winter wheat. The experiment was conducted at a greenhouse, in Mitscherlich pots and soil had a low concentration of sulfur. Three increasing doses of N were applied in this experiment. The N sources were ammonium nitrate (without sulfur) and tetra urea calcium sulfate (with sulfur). No other sulfur fertilizer was used in this experiment. It was found that higher yields of wheat were obtained at objects with use of sulfur containing fertilizer. These plants gave higher yield of grain on all N-S levels in comparison to objects not fertilized with S. Plant supply with N and S produced a larger number of lateral fertile shoots as well as a significantly larger number of grains per ear of main and lateral shoots. Mineral sulfur also caused better plumpness of grain in comparison to parallel objects without sulfur, because in these objects a larger mass of thousand grains was found.

PL

Doświadczenie prowadzono w wazonach Mitscherlicha, na glebie o niskiej zawartości siarki. W doświadczeniu zastosowano trzy wzrastające dawki N z użyciem nawozu bezsiarkowego (saletra amonowa) oraz czteromocznikanu siarczanu wapnia jako źródła azotu i siarki. Stwierdzono, że od początku wzrostu i rozwoju pszenicy wyższe plony suchej masy uzyskano na obiektach, w których stosowano dodatkowo nawożenie siarką. Rośliny dojrzałe, które nawożono siarką, dały wyższy plon ziarna na wszystkich poziomach nawożenia w porównaniu do obiektów nawożonych tylko azotem. Uzyskany wzrost plonu wynikał przede wszystkim ze wzrostu liczby pędów bocznych kłosowych oraz liczby ziaren w kłosie pędu głównego i kłosach pędów bocznych. Po zastosowaniu każdej z dawek siarki stwierdzono również wzrost MTZ w porównaniu do równoległych obiektów N bez siarki.

6

Yield Structure and Content of Some Components in Fruit of Six Strawberry Cultivars

Małodobry M., Bieniasz M., Dziedzic E.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 1

67-72

EN

Studies were conducted in the years 2002-2004 at Experimental Station of Faculty of Horticulture in Garlica Murowana near Kraków. The experiment was set up in Novcmber 2000. Six strawberry cultivars were investigated. Strawberry plants started yielding in year 2002. In the first year of cropping 'Elkat', 'Kent' yielded at the highest level. In year 2003 every cultivars gave the smallest yield. In the third year of cropping 'Kent' and 'Selva' cultivars showed the highest yields. For 'Elkat' and 'Senga Sengana' the highest unmarketable fruit crop was recorded. The differences in one fruit mass from the first and late crops were the biggest for 'Elkat', 'Gerida' and 'Kent' in years 2002 and 2003. For 'Gerida', 'Elsanta' and 'Kent' the highest percentage of fruit of diameter 25 mm was recorded.

PL

Badania prowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Ogrodniczego w Garlicy Murowanej koło Krakowa. Doświadczenie zostało założone w listopadzie 2000 r. Badaniami objęto sześć odmian truskawek: 'Elkat', 'Elsanta', 'Gerida', 'Kent', 'Selva' oraz 'Senga Sengana'. Rośliny rozpoczęły owocowanie w 2002 r. W pierwszym roku plonowania uzyskano najwyższe plony owoców truskawek odmiany 'Elkat' oraz 'Kent'. W roku 2003 wszystkie odmiany cechowały się najmniejszym plonem w porównaniu z uzyskanymi z pozostałych dwóch lat badań. W trzecim roku owocowania największy plon owoców dały odmiany 'Kent' oraz 'Selva'. Dla odmian 'Elkat' oraz 'Senga Sengana' odnotowano najwyższy plon owoców niehandlowych zarówno w poszczególnych latach, jak i łącznie po trzech sezonach. Największe różnice w masie jednego owocu z pierwszych i ostatnich zbiorów stwierdzono w przypadku odmian 'Elkat', 'Gerida' oraz 'Kent' w latach 2002 i 2003. W przypadku odmian 'Gerida', 'Elsanta' oraz 'Kent' odnotowano największy procentowy owoców o średnicy 25 mm.

7

Wpływ herbicydów na plon i strukturę bulw ziemniaka uprawianego w regionie kujawsko- pomorskim

Wichrowska D.

Ekologia i Technika

|

2008

|

R. 16, nr 4

141-144

PL

Celem badań było określenie w jakim stopniu, pod wpływem zastosowanych zabiegów pielęgnacyjnych, ulegnie zmianie wielkość i struktura plonu ogólnego bulw na plantacji ziemniaka uprawianego w okolicach Bydgoszczy. Czynnikiem badawczym były cztery rodzaje herbicydów {Afalon 50 WP. Azogard 50 WP. Sencor 70 WG + adiuwant Olbras 88 EC. Apyros 75 WG + adiuwant Atpolan 8O EC). II czynnikiem były dwie odmiany ziemniaka 'Rywal' i 'Saturna*. Zastosowane w okresie wegetacji roślin herbicydy w istotny sposób wpływały na wzrost plonu ogólnego bulw z hektara, średnio o około 16%. Ponadto na obiektach z zastosowaniem herbicydów uzyskano zróżnicowanie struktury plonu bulw. Najwięcej bulw o średnicy powyżej 55 mm zebrano z obiektu najmniej zachwaszczonego po zastosowaniu preparatu Afalon 50 WP. Plon ogólny bulw odmiany 'Rywal' był istotnie wyższy niż odmiany 'Saturna', o 26% i wynosił 46.8 t ha-1.

EN

The aim of the present research was to what extent. as a result of the weed control treatments used. the size and the structure of the total tuber yield will change, on potato plantation cultivated near Bydgoszcz. The first research factor involved four types of herbicides (Afalon 50 WP. Azogard 50 WP. Sencor 70 WG + Olbras 88 EC adjuvant. Apyros 75 WG + Atpolan 80 EC adjuvant). The second research factor were two potato cultivars 'Rywal' and 'Saturna', The application of herbicides over the plant vegetation period significantly affected an increase in the total yield of tubers per hectare, an average of about 16%. Moreover on plots with the use of herbicides were obtained differences in the structure of the tuber yield. The biggest number of tubers the diameter of which exceeded 55 mm was obtained from the object least weed-infested after the use of Afalon 50 WP agent. The total yield of tubers of 'Rywal' was significantly higher than of 'Saturna', by 26% and accounted for 46,8 t ha-1.

8

Dolistne dokarmianie upraw ziemniaków

Witek A.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

1999

|

R. 7, nr 4

13-18

PL

Przedstawiono wyniki badań polowych z dolistnego dokarmiania upraw ziemniaków roztworem mocznika o stężeniu 4, 8, 12% azotu łącznie z mikroelemtami w różnych fazach rozwoju roślin, w porównaniu z tradycyjną metodą nawożenia. Uzyskano wzrost plonu bulw ziemniaków o 12,79%, wzrost zawartości skrobi o 2,4% oraz lepszą strukturę plonu bulw, stosując trzykrotne dokarmianie 8-procentowym roztworem w trzech fazach rozwoju roślin (rozwój części nadziemnej, zwarcie międzyrzędzi, formowanie jagód).

EN

Paper presented the results of field experiments dealing with the foliar nutrition of potato plants. The urea solutions of 4, 8 and 12% nitrogen concentration, containing also microelements, were applied on potato foliage at different stages of plant development in comparison to traditional fertilization method as control. As a result of threefold foliar spraying with 8% urea solution, applied at different plant growth stages (development aboveground parts, closure of the inter-rows, berry formation), the yield of potato tubers increased by 12.79% at better structure of yielded tubers and starch content higher by 2.4% as, compared to traditional fartilization - control.