Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie ciepła wywaru gorzelnianego w procesie produkcji spirytusu etylowego

Korotinsky V., Tanaś W., Mihaduk A., Garkusha K., Siniakov A., Szymanek M., Niedziółka I., Tanaś J.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 12

2150-2152

PL

Dokonano energetycznej optymalizacji sprawności produkcji spirytusu. Można ją znacząco zwiększyć, przy niewielkich nakładach kapitałowych, poprzez wykorzystanie w procesie produkcji ciepła pozyskanego z wywaru gorzelniczego.

EN

A shell-and-tube heat exchanger was constructed for recovering heat from distillery slop and using it for heating the mash. The prototype was tested under Belarusian distillery conditions to det. the energy efficiency coeff. (0.86).

2

Recycling of warmth spirit bards to increase power efficiency of its processing

Korotinsky V., Tanaś W., Szymanek M., Mihaduk A., Garkusha K., Siniakov A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 1

68--71

EN

Article contains materials on increase of power efficiency of use of spirit bards in republic Belarus.

PL

Artykuł zawiera materiały o podwyższeniu energetycznej wydajności wykorzystania wywaru gorzelniczego w Republice Białoruskiej. Jednym z najbardziej efektywnych sposobów podwyższenia sprawności energetycznej przetwarzania wywaru gorzelniczego jest wykorzystanie ciepła wewnętrznego wywaru przed jego obróbką do podgrzewania zacieru.

3

Zastosowanie suszonego wywaru gorzelniczego (DDGS) w produkcji bioetanolu

Kawa-Rygielska J., Pietrzak W.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 9

1876-1878

PL

Fermentację etanolową zacierów kukurydzianych przeprowadzono z dodatkiem suszonego wywaru gorzelniczego (DDGS). Stwierdzono, że wzbogacenie zacierów wywarem poprawiło dynamikę fermentacji, zwiększyło szybkość tworzenia etanolu o 10–20% w trakcie pierwszej doby procesu, a w efekcie końcowym wpłynęło na skrócenie czasu fermentacji z 60 do 42 h (wariant 10% DDGS) przy zachowaniu zbliżonej wydajności procesu. Końcowe stężenie etanolu, po 60 h fermentacji, wynosiło od 69,47 do 72,08 g/dm³.

EN

Dried distillers grain with solubles was added (up to 15% by mass) to corn mashes to improve the prodn. of EtOH. The addn. resulted in an increase in reaction rate by up to 20%. The final EtOH concn. was 69,47–72,08 g/L after 72 h of fermentation. Unfortunately, the mashes contained also glycerol and org. acids.

4

Recyrkulacja i sposoby zagospodarowania wywaru gorzelniczego

Czupryński B., Kotarska K.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2011

|

Nr 2

21-23

PL

Scharakteryzowano metody zagospodarowania wywaru gorzelniczego (suszenie, kiszenie, produkcja biogazu i inne). Przedstawiono wyniki badań podwyższenia wartości pokarmowej wywaru poprzez wprowadzenie do parnika zamiast wody wywaru i jego 10-krotnej recyrkulacji. Uzyskano podwyższenie suchej masy o ok. 80%, białka o ok. 76% oraz lizyny o ok. 74%. W wyniku zastosowania recyrkulacji oszczędza się wodę, energię oraz uzyskuje się wzrost wydajności o 1 dm3 spirytusu surowego (z 100 kg skrobi).

EN

Methods of slops management (drying, souring, production of biogas and others) are characterized. Results of studies aiming to the increase of nutritive value of slops by introducing into a steamer the slops instead of water and its 10-fold recirculation are presented. A dry mass content was increased by about 80%, proteins by about 76% and lysine by about 74%, respectively. As a result of recirculation, water and energy are saved, and moreover, the efficiency is increased by 1 dm3 of high wines (from 100 kg of starch).

5

Nitrogen Bioconversion and Fodder Protein Recovery from Distillery Spent Wash

Harasomiwicz-Hermann G., Hermann J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 4

537-544

EN

Distillery spent wash is formed as a by-product in spirit production, and its considerable amount has been used as animal feed so far. Currently, however, both stock decrease and changing animal feeding technology caused a significant reduction in use of spent wash for animal food. Pursuant to the law in force, distillery spent wash can be intended for recovery in order to improve soil physical, chemical or biological properties and to provide plants with nutrients or enhance soil fertility. It should be applied in such a way and in such amounts so that its introduction into soil cannot cause exceeding permissible values of heavy metals (Cr, Pb, Cd, Hg, Ni, Zn, Cu), even after long-term application. When heavy metal content in spent wash is low, it can be used in so large amounts that excessive nitrogen becomes a problem, since its amount is not limited in legal acts. The most beneficial method for lowering nitrogen content in distillery spent wash is to incorporate it into yeast biomass. The aim of this study was to estimate a possibility and extent of nitrogen reduction in distillery spent wash subjected to refermentation by means of fodder yeast, utilizing components which were not used in alcoholic fermentation. The mean content of total nitrogen in raw distillery spent wash amounted to 44.3 g kg–1 d.m. After yeasting of raw distillery spent wash with and without an addition of phosphorus in two doses, ie 8.1 g kg–1 and 16.2 g kg–1, the reduction of total nitrogen content obtained in the filtrate ranged from 66 % to 86.2 %. Biomass obtained after filtration and drying was processed for foods for animals, and the filtrate containing from 6.10 to 15.1 g kg–1 d.m. nitrogen was intended for use in agriculture. The manurial value of distillery spent wash is known and appreciated, but the current problem in its management is the fact that large amounts of spent wash with considerable nitrogen content are generated in continuous production and it can be applied only beyond plant growing season. Refermentation of spent wash tested in the present study facilitates mass condensation and filtrate purification, but above all, it reduces the content of nitrogen in it. This will enable the rational utilization of filtrate, without risk of introducing the excess of nitrogen into soil and, consequently, ground water pollution.

PL

W produkcji spirytusu wywar gorzelniczy powstaje jako produkt uboczny, a znaczna jego ilooeć była dotychczas zużywana jako pasza dla zwierząt. Jednak obecnie zarówno spadek pogłowia, jak i zmiana technologii żywienia zwierząt spowodowały, że wykorzystanie wywaru do celów paszowych istotnie się zmniejszyło. Zgodnie z obowiązującym prawem, wywar gorzelniczy może być przeznaczony do odzysku, także w celu poprawy fizycznych, chemicznych lub biologicznych właściwości gleb oraz w celu dostarczenia roślinom składników pokarmowych lub zwiększenia żyzności gleb. Powinien być stosowany w taki sposób i w takiej ilości, aby jego wprowadzenie do gleby nie spowodowało przekroczenia w niej dopuszczalnych wartości metali ciężkich (Cr, Pb, Cd, Hg, Ni, Zn, Cu), nawet przy długotrwałym stosowaniu. Przy niskiej zawartości metali ciężkich w wywarze można go zastosować w tak dużych ilościach, że problemem staje się nadmiar azotu, bowiem jego ilość nie jest limitowana w aktach prawnych. Najkorzystniejszym sposobem na obniżenie zawartości azotu w wywarze gorzelniczym jest wbudowanie go w masę drożdży. Celem pracy było określenie możliwości i stopnia ograniczenia zawartości azotu w wywarze gorzelniczym poddanym ponownej fermentacji, przy użyciu drożdży paszowych, wykorzystując składniki nie zużyte w fermentacji alkoholowej. Średnia zawartość azotu ogółem w surowym wywarze gorzelniczym wynosiła 44,3 g kg–1 s.m. Po zadrożdżowaniu surowego wywaru gorzelniczego, bez oraz z dodatkiem fosforu w dwóch dawkach 8,1 g kg–1 i 16,2 g kg–1, osiągnięto redukcję zawartości azotu ogółem w filtracie od 65,9 % do 86,2 %. Otrzymana po filtracji i wysuszeniu biomasa została przetworzona na środki żywieniowe dla zwierząt, a filtrat zawierający od 6,10 do 15,1 g kg–1 s.m. azotu, przeznaczony do stosowania w rolnictwie. Wartość nawozowa wywaru gorzelniczego jest znana i doceniana, ale aktualnie problemem w zagospodarowaniu jest to, że w produkcji ciągłej powstają duże ilości wywaru o znacznej zawartości azotu i można go stosować jedynie poza sezonem wegetacji roślin. Testowana w badaniach własnych ponowna fermentacja wywaru ułatwiała zagęszczanie masy i oczyszczenie filtratu, ale przede wszystkim ograniczała zawartość w nim azotu. Pozwoli to na racjonalne wykorzystanie filtratu, bez obawy wprowadzenia nadmiaru azotu do gleby i w konsekwencji zanieczyszczenia wód podziemnych.