Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The leaching of mercury and other elements from asbestos-cement sheets in various environmental conditions

Klojzy-Karczmarczyk Beata, Mazurek Janusz

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2022

|

T. 38, z. 4

191--204

EN

The leachability of pollutants from asbestos-containing waste, previously used for roofing was investigated. Laboratory tests were performed under static conditions (tests 1–20) in accordance with the TCLP methodology (with the use of acetic acid as the leaching medium, initial pH = 3.15). The maintaining of constant leaching conditions proved to be impossible at the experimental stage. Following the stabilization of conditions, the pH range for the obtained solutions increased to an average value of 8.3. Aluminum, boron, barium, cadmium, chromium, copper, iron, nickel, lead, strontium, zinc, and mercury were identified in the eluate. The low leachability of individual metals under the planned conditions was observed. In general, no leaching of such metals as cadmium, nickel, and lead was observed. The mercury content in the eluates is below the quantification limit, but the obtained values fall to around the limit of detection for the element. As compared with leaching with the use of distilled water (Klojzy-Karczmarczyk et al. 2021), zinc and boron additionally appear in eluates. The determined value of leachability for the individual analyzed elements increases from double to a few times with the use of the TCLP method. The value of leaching for barium is on average 5.56 mg/kg, for chromium it is 1.10 mg/kg, for copper 0.26 mg/kg, and for iron 0.80 mg/kg. In addition, the leaching of boron of around 3.00 mg/kg and of zinc 1.84 mg/kg was found. Higher leachability values were found only for strontium and aluminum. The leaching of strontium is on average around 62 mg/kg. While the leaching of aluminum is lower than values identified in the previous tests with the use of distilled water and is around 2.76 mg/kg. Products of leaching contain mainly pollutants characteristic of cement (aluminum, strontium, and iron).

PL

Przeprowadzono badania wymywalności zanieczyszczeń z odpadów zawierających azbest, stosowanych wcześniej jako pokrycia dachowe. Przeprowadzono badania laboratoryjne w warunkach statycznych (test 1:20) zgodnie z metodyką TCLP (przy udziale roztworu kwasu octowego, jako medium ługujące, pH początkowe 3,15). Na etapie eksperymentu okazało się niemożliwe utrzymanie stałych warunków ługowania. Po ustabilizowaniu warunków zakres pH dla uzyskanych roztworów wzrasta do średniej wartości 8,3. W eluatach oznaczano glin, bor, bar, kadm, chrom, miedź, żelazo, nikiel, ołów, stront, cynk oraz rtęć. Obserwowana jest niska wymywalność poszczególnych metali w założonych warunkach. Nie obserwuje się generalnie wprowadzania do roztworów metali takich jak kadm, nikiel, ołów. Zawartość rtęci kształtuje się w eluatach poniżej granicy oznaczalności, ale uzyskane wartości mieszczą się w okolicach granicy wykrywalności tego pierwiastka. W porównaniu do ługowania z zastosowaniem wody destylowanej (Klojzy-Karczmarczyk i in. 2021) pojawia się w eluatach dodatkowo cynk oraz bor. Stwierdzona wielkość wymywania dla poszczególnych analizowanych pierwiastków wzrasta od 2 do kilku razy przy zastosowaniu metody TCLP. Wielkość wymywania dla baru wynosi średnio 5,56 mg/kg, chromu 1,10 mg/kg, miedzi 0,26 mg/kg, żelaza 0,80 mg/kg. Dodatkowo stwierdzono wymywanie boru na poziomie 3,00 mg/kg i cynku 1,84 mg/kg. Wyższe wartości wymywalności stwierdzono jedynie dla strontu i glinu. Wymywanie strontu kształtuje się na średnim poziomie 62 mg/kg. Natomiast wymywanie glinu jest niższe w porównaniu do wcześniejszych badań z zastosowaniem wody destylowanej i jest na poziomie 2,76 mg/kg. W produktach wymywania obecne są głównie zanieczyszczenia charakterystyczne dla cementu (glin, stront, żelazo).

2

Chemical characteristics of dust from cement kilns

Uliasz-Bocheńczyk Alicja

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2019

|

T. 35, z. 2

87--102

EN

The cement production process is associated with the emission of dust. These are mainly CKD (cement kiln dust) and BPD (by-pass dust), classified as wastes from group 10 – Wastes from thermal processes, subgroups 10 and 13 – wastes from manufacture of cement, lime and plaster and articles and products made from them. Cement kiln dust is a waste of variable composition and properties, which makes it a difficult material to recover. The main directions of recovery presented in the world literature indicate the use of dust from cement kilns in cement, mortar and concrete production, the production of bricks and in order to improve soil quality and wastewater treatment. Factors affecting chemical and phase compositions of dust from cement kilns are the reason why each waste should be analyzed individually. The paper presents the results of the analysis of the cement kiln dust after dedusting cement kilns and two bypass dusts. Analysis of the chemical composition has shown significant concentrations of chlorine, potassium and calcium in all wastes. The content of: Si, S, Ti, V, Cr, Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, Zr, Pb, and Bi has also been confirmed. The analyzed dusts were characterized by the presence of carbonates (calcite, dolomite, and arcanite), quartz, alite, belite, sylvine, anhydrite, and portlandite in their phase composition. The leachates which were characterized by an alkaline reaction. In terms of leachability, high concentrations of chlorine ions in the analyzed dust leachates were confirmed, which significantly limits their use.

PL

Proces produkcji cementu związany jest z emisją pyłów. Są to przede wszystkim pyły z instalacji pieców cementowych (CKD i BDP) klasyfikowane w grupie 10 – Odpady z procesów termicznych, podgrupy 10 13 – Odpady z produkcji spoiw mineralnych (w tym cementu, wapna i tynku) oraz z wytworzonych z nich wyrobów. Pyły z pieców cementowych są odpadem o zróżnicowanym składzie i właściwościach, co powoduje, że są materiałem trudnym do odzysku. Badania przedstawione w literaturze światowej jako główne kierunki odzysku wskazują wykorzystanie pyłów z instalacji pieców cementowych w procesie produkcji cementu, zapraw, betonów; do poprawy jakości gleb i oczyszczania ścieków. Czynniki wpływające na składy chemiczne i fazowe pyłów z instalacji pieców cementowych powodują, że każdy odpad należy analizować indywidualnie. W artykule przedstawiono wyniki badań pyłu z odpylania z instalacji pieca cementowego oraz 2 pyłów z bypassów. Analiza składu chemicznego wykazała znaczącą zawartość: Cl, K, Ca we wszystkich odpadach. Stwierdzono również obecność: Si, S, Ti, V, Cr, Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, Zr, Pb, Bi. Analizowane pyły charakteryzowały się obecnością w składzie fazowym: węglanów (kalcytu, dolomitu, arkanitu), kwarcu, alitu, belitu, sylwinu, anhydrytu i portlandytu. W zakresie wymywalności stwierdzono wysokie stężenia jonów chloru w odciekach z analizowanych pyłów, co znacząco ogranicza możliwości ich wykorzystania.

3

Wymywalność zanieczyszczeń z popiołów lotnych ze spalania biomasy

Uliasz-Bocheńczyk A., Pawluk A., Sierka J.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2015

|

T. 31, z. 3

145--156

PL

Biomasa stanowi obecnie jedno z podstawowych źródeł energii odnawialnej w energetyce zawodowej w Polsce. Wykorzystanie tego paliwa wynika z obowiązującej Polityki Energetycznej Polski do 2030, która narzuca wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w finalnym zużyciu energii co najmniej do poziomu 15% w 2020 roku, a następnie dalszy wzrost w latach następnych. Projekt Polityki energetycznej Polski do 2050 roku zakłada zwiększenie do 20% udziału energii odnawialnej we wszystkich źródłach zużywanej energii. Biomasa może być stosowana jako samodzielne paliwo lub może być współspalana z węglem. Każde paliwo stałe, również biomasa, w energetyce zawodowej powoduje powstawanie odpadów energetycznych. W przypadku każdego odpadu powinna być zachowana hierarchia sposobów postępowania z nimi zdefiniowana w Ustawie o odpadach. Odpady energetyczne są szeroko wykorzystywane w górnictwie, produkcji materiałów budowlanych i drogownictwie. Również dla ubocznych produktów spalania biomasy są to kierunki, które powinny być rozpatrywane w pierwszej kolejności ze względu na długoletnie doświadczenia w ich wykorzystaniu. [...]

EN

The biomass is currently one of the main renewable energy sources in the Polish power industry. The use of this fuel results from the current Polish Energy Policy until 2030, which imposes an increase in the share of renewables in final energy consumption to a minimum of 15% by 2020 and a further increase in the subsquent years. The Polish Energy Policy until 2050 assumes that share of renewables in all energy sources will increase to 20%. The biomass can be used as a standalone fuel or can be cofired with coal. However, as with any solid fuel, the use of biomass in the power industry also generates waste. As with any waste, specific rules on waste management should be defined in the Act on Waste. Energetic waste is widely used in mining, building materials and road construction. Given the long experience in their use, the use of biomass combustion by-products should also be considered. [...]

4

Assessment of leachability of harmful components from alternative fuels prepared with the use of sewage sludge

Wzorek M.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2012

|

Vol. 19, nr 4

617-627

EN

Fuels, inclusive of those produced with the use of wastes, must usually be stored before their combustion or co-combustion in industrial processes. When stored outside, the fuels are exposed to adverse atmospheric impacts. The fuel quality may get worse then and fuel components which may be environmentally harmful may be leached out as well. The paper presents the assessment of potential environmental threads which result from the storage of fuels which have been produced with the use of municipal sewage sludge and other components, ie fuel made of the sewage sludge and coal slurry (PBS fuel), fuel made of the sewage sludge and meat-and-bone meal (PBM fuel), and that obtained with the use of the sewage sludge and sawdust (PBT fuel). Leachability of environmentally harmful components was studied, with special attention paid to heavy metals. Four methods were employed to evaluate the pollutant leachability levels; different environmental conditions were simulated in those methods. The studies and analyses demonstrated that the temporary surface dumping of PBS, PBM and PBT fuels was safe from the viewpoint of leaching of the harmful component to soil and/or water courses.

PL

Składowanie paliw, w tym także paliw wytworzonych z odpadów, jest jedną z operacji poprzedzających proces ich spalania lub współspalania w procesach przemysłowych. Czasowe magazynowanie paliw prowadzone na otwartej przestrzeni stwarza warunki do niekorzystnego oddziaływania czynników atmosferycznych na jakość paliw, ale może również prowadzić do wymywania składników, często szkodliwych dla środowiska. W artykule przedstawiono ocenę potencjalnych zagrożeń dla środowiska w trakcie składowania paliw wytworzonych z komunalnych osadów ściekowych i innych komponentów, tj. paliwo z osadów ściekowych i mułu węglowego (paliwo PBS), paliwo z osadów ściekowych i mączki mięsno-kostnej (paliwo PBM) oraz paliwo z osadów ściekowych i trocin (paliwo PBT). Zbadano wymywalność z paliw składników szkodliwych do otoczenia ze szczególnym uwzględnieniem metali ciężkich. Oceny poziomu wymywalności zanieczyszczeń dokonano, stosując cztery metody symulujące różne warunki środowiskowe. Na podstawie przeprowadzonych badań i analiz można stwierdzić, że czasowe składowanie paliw PBS, PBM i PBT w warunkach środowiska naturalnego jest bezpieczne pod względem wymywania składników szkodliwych do otaczającego środowiska glebowego czy wodnego.

5

Mineral sequestration of CO2 in suspensions containing mixtures of fly ashes and desulphurization waste

Uliasz-Bocheńczyk A.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2010

|

T. 26, z. 4

109-118

EN

Mineral sequestration of CO2 in wastewater suspensions is a method which allows both for economic applications of waste and for the reduction of anthropogenic emissions of carbon dioxide at the same time. It can also be used as a method of waste processing which decreases the leaching of some pollutants. The research was conducted using two kinds of aqueous suspensions of fly ashes and desulphurization waste mixtures from the Siersza and Łaziska power plants. A theoretical binding capacity of the mixtures was calculated. The results of research into CO2 binding in aqueous solutions of fly ashes and desulphurization waste mixtures and into the influence of subjecting them to the effects of carbon dioxide on the leachability of pollutants were presented. Based on thermogravimetric research the degree of CO2 binding in the analyzed suspensions was calculated. The research showed an influence of mineral carbonation on the decrease in certain pollutants' leaching from the discussed suspensions subjected to the effects of CO2.

PL

Mineralna sekwestracja CO2 w zawiesinach odpadowo-wodnych jest metodą, która pozwala na równoczesne gospodarcze wykorzystanie odpadów oraz redukcję antropogenicznej emisji ditlenku węgla. Może być również stosowana jako metoda obróbki odpadów, ograniczająca wymywalność z nich niektórych zanieczyszczeń. Badania przeprowadzono na dwóch rodzajach zawiesin wodnych mieszanin popiołów z produktami odsiarczania z El. Siersza i El. Łaziska. Obliczono teoretyczną pojemność związania tych mieszanin. Przedstawiono wyniki badań związania CO2 w zawiesinach wodnych mieszanin popiołów lotnych z odpadami z odsiarczania oraz wpływu poddania ich działaniu ditlenku węgla na wymywalność zanieczyszczeń. Na podstawie badań termograwimetrycznych obliczono stopień związania CO2 w analizowanych zawiesinach. Badania wykazały wpływ mineralnej karbonatyzacji na redukcję wymywalności określonych zanieczyszczeń z omawianych zawiesin poddanych działaniu CO2.

6

Wpływ mineralnej karbonatyzacji na wymywalność zanieczyszczeń

Uliasz-Bocheńczyk A., Piotrowski Z.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2009

|

Tom 11

1083-1092

EN

Mineral sequestration is one of the methods of reducing the anthropogenic emission of CO2. Sequestration of CO2 via mineral carbonation is an ecologically safe method, since the ongoing processes result in products that are thermodynamically stable and neutral to the environment, in the form of carbonates, while the process of mineral carbonation through CO2 bonding in natural mineral resources and concrete is a phenomenon occurring in nature. At the same time, it may be used to reduce the leachability of impurities from waste. The employment of mineral carbonation in order to reduce the leachability of impurities from fly ash seems particularly interesting, as, at present, the ash is scarcely used in economy. Thus, CO2 reduction may be limited as well as leachability of impurities from waste, partly solving the problem of its deposition. The literature on leachability of fly ash after its prior mineral carbonation has been reviewed in the paper. The conditions of performing the process of carbonation by different authors have also been presented. The authors have shown the findings on three selected fly ash types from Polish power industry prior to and after their carbonation. The process of carbonation was carried out at a research station assembled specially for this purpose. The impact of mineral carbonation use on leachability of impurities from ash-aqueous suspensions has been presented. In the paper, the findings on leachability of the following chemical impurities have been revealed: Zn, Cu, Pb, Ni, As, Hg, Cd, Cr, Cl-, SO4 -2 from ash-aqueous suspensions, with compositions based on fly ash from hard coal combustion in Jaworzno and Lublin heat and power plants, from lignite combustion in Bełchatów power plant, as well as pH and chemical oxygen demand (COD) in leachates from ash-aqueous suspensions. The insertion of CO2 caused the reduction of leachability of Zn, Cu, Cr in case of all the three researched ash types. The obtained results have been compared with the requirements of PN-G-11011 standard 'Materials for solidified stowage and groutingof cavings' in the Regulation of Minister of Environment, 29th November 2002, on requirements to meet while entry to waters or soil of sewage, as well as on substances specifically harmful for the water environment and the Regulation of Minister of Environment, 27th November 2002, on conditions that surface waters employed as the sourceof drinking water are subject to. The findings on leachability only in certain cases do not meet the requirements of PN-G-11011 standard as well as the previously mentioned Regulations. The method of mineral carbonation is particularly interesting, since it may be used not only for CO2 sequestration, but also for limiting the leachability of ash from waste incineration, which may soon become, due to its amounts caused by increasing waste mass, the waste difficult to manager and which, above all, will be landfilled. This article is a preliminary publication signalizing the idea of leaching stabilization by mineral carbonation.