Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wide angle X-ray scattering
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the paper is to assess the range and the mechanisms of transformations of the molecular structure and the physical microstructure of polyacrylonitrile (PAN) fibers produced by various manufacturers under the influence of thermal treatment in different conditions. The thermal treatments were carried out in different media (such as air, water, and steam), at various temperatures, and using different periods of treatment. Changes in the molecular structure were assessed using infrared (IR) absorption spectroscopy and evaluation of the differences in molecular cohesion energy of the fiber material during the dissolution processes. Changes in the fibers’ physical microstructure were investigated using densitometric, IR spectrophotometric, and X-ray diffraction methods; for assessment of both the reconstruction process of the paracrystalline matter of the fibers and the changes in the fibers’ total orientation, interferential polarization microscopy was used.
2
PL
W pracy wykonano syntezy poli(metakrylanu-N,N-dimetyloaminoetylenowego) – PDAMA przy użyciu dwóch metod polimeryzacji: roztwo-rowej oraz blokowej. Otrzymano polimery o liczbowo średniej masie cząsteczkowej odpowiednio: 10 850 g/mol oraz 146 300 g/mol. Budowa chemiczna została potwierdzona przy użyciu technik spektroskopowych: magnetycznego rezonansu jądrowego – NMR oraz spektroskopii w podczerwieni – FTIR. Natomiast strukturę nadcząsteczkową określono przy użyciu metody szerokokątowej dyfrakcji rentgenowskiej – WAXS. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują postać amorficzną polimerów, a przeprowadzona analiza termiczna wykazuje, że przerób PDAMA technikami stopowymi jest niemożliwy. W następnym etapie prac zbadano właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybiczne wodnych roztworów polimerów. Badania wykazały, iż zarówno polimer otrzymany na drodze polimeryzacji blokowej, jak i polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej, charakteryzuje się właściwościami przeciwdrobnoustrojowymi wobec bakterii: Staphylococcus aureus ATCC 6538, Eschericha coli ATCC 10536 coli oraz grzybów: Candida albicans ATCC 10231, Aspergillus niger ATCC 16404. Głównym celem prac badawczych było otrzymanie włókniny z PDAMA. W niniejszej pracy zastosowano metodę rozdmuchu roztworu polimeru. Przeprowadzone badania pokazały, iż włókninę można otrzymać jedynie z polimeru wytworzonego na drodze polimeryzacji blokowej, który charak-teryzuje się znacznie wyższą masą cząsteczkową niż polimer otrzymany na drodze polimeryzacji roztworowej. Określono zakres stężenia roztworu polimeru, z którego można wytworzyć włókninę. Morfologia laboratoryjnej partii włókniny została zobrazowana przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) a struktura nadcząsteczkowa zbadana metodą spektroskopii rentgenowskiej. Ze względu na znaczną rozpuszczalność materiału wykonano procedurę radiacyjnego i chemicznego sieciowania polimeru. Została wyznaczona aktywność biostatyczna otrzymanej partii laboratoryjnej włókniny.
EN
The synthesizes poly(N,N-dimethylaminoethylmethacrylate) using two polymerization methods: solution and block were done. Average molecular weight of obtained polymers were: 10 850 g/mol and 146 300 g/mol. Molecular structure was confirmed by nuclear magnetic resonance – NMR and infrared spectroscopy – FTIR. The supermolecular structure was determined by Wide Angle X-ray Scattering – WAXS. The results of the studies suggest an amorphous form of the polymers. A thermal analysis shows that processing of PDAMA by melting techniques is impossible. In next step of work the antimicrobial and antifungal properties of aqueous solution of polymers were investigated. Studies have shown that both polymers have antibacterial and antifungal properties against bacetria: Staphylococcus aureus ATCC 6538, Escherichia coli ATCC 10536 and fungi: Candida albicans ATCC 10231, Aspergillus niger ATCC 16404. The main objective of the study was to developed PDAMA nonwoven. The solution blow spinning technique was used. Studies have shown that there is a possibility to obtain nonwowen form PDAMA but only from a polymer synthesized by block polymerization, which is characterized by the higher molecular weight than the polymer obtained by solution polymerization. The range of concentration of the polymer solution to produce a nonwoven was determined. The fibre morphology was determined by Scanning Electron Microscopy (SEM) and supermolecular structure was examined by Wide Angle X-ray Scattering. Due to high solubility of material the radiation and chemical crosslinking of the structure PDAMA nonwoven were done. The biostatic activity of the obtained of nonwoven was determined.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości mechanicznych i morfologii nanokompozytów polimerowych z osnową epoksydową i glinokrzemianem. Jako napełniacz zastosowano montmorylonit (MMT) Closite 30B. Stwierdzono, że jego obecność korzystnie wpływa na właściwości mechaniczne żywicy epoksydowej. Zastosowano kilka sposobów dyspergowania MMT w żywicy epoksydowej: dyspergowanie mechaniczne, (prędkość obrotowa 9500 i 20500 obr./min), dyspergowanie ultradźwiękowe (amplituda 50 i 100%) oraz metodę skojarzoną łączącą dyspergowanie mechaniczne i ultradźwiękowe (prędkość 9500 obr./min, amplituda 100%). Czas dyspergowania był jednakowy dla wszystkich metod (10 min). Właściwości wytrzymałościowe nanokompozytów zależą istotnie od sposobu dyspergowania napełniacza. Wyniki badań otrzymane za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i szerokokątowej dyfraktometrii rentgenowskiej (WAXS) wskazują, że uzyskano równomierne zdyspergowanie napełniacza i exfoliację warstw glinokrzemianu.
EN
The paper presents of the investigation of mechanical properties and morphology of epoxy matrix nanocomposites. Montmorylonite (MMT) Closite 30B was used as aluminosilicate nanofiller. It has been found that presence of nanofiller has a beneficial effect on the mechanical properties of epoxy resin. Some methods of dispegation of MMT in epoxy resin were used: mechanical dispergation (9500 and 20500 rpm), ultrasonic dispergation (amplitude of 50 and 100%). Dispergation time (10 min) was the for all used methods. The mechanical strength of nanocomposites depends significantly on the method of dispergation. Results os Scanning Elektron Microscopy (SEM) and Wide Angle X-ray Scattering (WAXS) investtigations show that the nanofiller has been uniforly dispergated and the exfoliation of aluminosilicate layers has taken place.
4
Content available remote On the curing reaction of an epoxy resin based on mesogenic naphthalene derivative
EN
The curing reaction of diglycidyl ether of 2,7-dihydroxynaphthalene (2,7-DGEDHN), epoxy mesogenic monomer, in the presence of the curing agents, namely, 4,4'-methylene-bis(3-chloro-2,6-diethylaniline) (MCDEA), 2,7-diaminofluorene (DAF) or 2-aminobiphenyl (2-ABP), was studied using differential scanning calorimetry (DSC), optical microscopy under crossed polarizers and wide angle X-ray scattering (WAXS) techniques. The curing reaction of 2,7-DGEDHN/MCDEA mixture led to a product without liquid crystalline properties. The product obtained by the curing reaction of 2,7-DGEDHN/DAF mixture is characterized by a texture of smectic-like structure of Schlieren type. The curing reaction of 2,7-DGEDHN/2-ABP mixture led to an isotrope non-crosslinked product.
PL
Badano reakcję utwardzania eteru diglycydylowego 2,7-dihydroksynaftalenu (2,7-DGEDHN), mezogenicznego monomeru epoksydowego, w obecności jednego ze środków sieciujących: 4,4'-metyleno-bis(3-chloro-2,6-dietyloaniliny) [MCDEA, wzór (I)], 2,7-diaminofluorenu [DAF, wzór (II)] lub 2-aminobifenylu [2-ABP, wzór (III)]. Przebieg reakcji monitorowano za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) (rys. 1, 2 i 5) oraz techniki szerokokątowego rozpraszania promieni rentgenowskich (WAXS) (rys. 4). Teksturę utwardzonej żywicy obserwowano używając mikroskopu optycznego ze skrzyżowanymi polaryzatorami (rys. 3). Stwierdzono, że reakcja utwardzania w układzie 2,7-DGEDHN/MCDEA prowadzi do produktu nie mającego właściwości ciekłokrystalicznych, a w układzie 2,7-DGEDHN/DAF do produktu o strukturze podobnej do smektycznej, typu Schlieren'a. Natomiast zastosowanie 2-ABP jako środka utwardzającego daje nieusieciowany, liniowy produkt.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.