Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Pasywacja powierzchni stali nierdzewnych badana metodą elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej EIS. Cz. 2

Brytan Z.

Stal, Metale & Nowe Technologie

|

2017

|

nr 7-8

76--79

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań własności warstw pasywnych powstałych na ferrytycznej, Cr-Ni austenitycznej i Cr-Mn austenitycznej stali nierdzewnej o zróżnicowanym wykończeniu powierzchni po pasywacji przez 30, 60 i 120 minut w roztworze wodnym kwasu azotowego z zastosowaniem elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej (EIS). Dla wszystkich badanych gatunków stali nierdzewnych można przyjąć, że optymalny czas pasywacji wynosił 60 minut, biorąc pod uwagę zarówno chropowatość powierzchni, jak i parametry EIS utworzonej warstwy pasywnej. Próbki po pasywacji badano także w komorze klimatycznej w teście neutralnej mgły solnej (NSS) i porównywano do charakterystyki EIS.

EN

The properties of oxide films formed on ferritic, austenitic Cr-Ni and austenitic Cr-Mn stainless steels of various surface finish after the passivation procedure lasting 30, 60 and 120 minutes in an aqueous solution containing nitric acid were tested using of electrochemical impedance spectroscopy (EIS). For all tested stainless steel grades the optimal passivation time was 60 min when taking into account both the surface roughness increase and the EIS parameters describing the resistance and capacitance character of the formed oxide layer of the double-layer nature. The passivated samples were also tested in the neutral salt spray (NSS) test and compared to the EIS characteristics.

2

Pasywacja powierzchni stali nierdzewnych badana metodą elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej EIS. Cz. 1

Brytan Z.

Stal, Metale & Nowe Technologie

|

2017

|

nr 5-6

128--132

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań własności warstw pasywnych powstałych na ferrytycznej, Cr-Ni austenitycznej i Cr-Mn austenitycznej stali nierdzewnej o zróżnicowanym wykończeniu powierzchni po pasywacji przez 30, 60 i 120 minut w roztworze wodnym kwasu azotowego z zastosowaniem elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej (EIS). Dla wszystkich badanych gatunków stali nierdzewnych można przyjąć, że optymalny czas pasywacji wynosił 60 minut, biorąc pod uwagę zarówno chropowatość powierzchni, jak i parametry EIS utworzonej warstwy pasywnej. Próbki po pasywacji badano także w komorze klimatycznej w teście neutralnej mgły solnej (NSS) i porównywano do charakterystyki EIS.

EN

The properties of oxide films formed on ferritic, austenitic Cr-Ni and austenitic Cr-Mn stainless steels of various surface finish after the passivation procedure lasting 30, 60 and 120 minutes in an aqueous solution containing nitric acid were tested using electrochemical impedance spectroscopy (EIS). For all tested stainless steel grades the optimal passivation time was 60 min when taking into account both the surface roughness increase and the EIS parameters describing the resistance and capacitance character of the formed oxide layer of the double-layer nature. The passivated samples were also tested in the neutral salt spray (NSS) test and compared to the EIS characteristics.

3

The effect of structure on the stability of Al-Si coatings under salt mist condition

Wróbel. A., Kucharska B., Nitkiewicz Z.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 3

394-397

EN

Metallic coats that are being commonly applied nowadays, e.g. on the elements of car exhaust systems, are aluminium coatings. An alternative to Al-Si hot-dip coatings are Al-Si clad coatings, owing to their lower specific gravity and good plastic properties. The subject of the studies presented in the paper is the assessment of the corrosive wear of aluminium-silicon coatings applied using two technologies involving hot-dip coating and cladding, respectively. The content of silicon in the coatings examined corresponded to the grades of around-eutectic silumins (8÷10% Si). The coatings were subjected to salt spray corrosion tests (according to the ISO 9227 standard) in three cycles of 0.5, 1 and 6 hrs, respectively. Comparison of the state of the surface and the subsurface structure was also made in macro- and microscopic examinations. The corrosion attack had the character of fine pits and covered only half of the coating. The preferential places of pit initiation were matrix-silicon crystal interfaces. The first corrosion changes occurred after 1 hr of test. After 6 hrs of test, the corrosion attack had encompassed considerable surface areas of the clad coatings. In the case of the hot-dip coating, the surface areas affected by corrosion were smaller compared to the clad coatings. In both types of coating, the corrosion attack was superficial in character. The mass loss of coatings after 6 hrs of test did not exceed 0.003 g. The corrosion initiation locations at the interfaces suggest that in subsequent corrosion cycles the coatings applied by hot-dip coating technology (many silicon crystals have a size comparable to the coating thickness) will undergo faster corrosion wear.

PL

Obecnie często stosowanymi metalicznymi powłokami ochronnymi m.in. na elementach układów wydechowych w samochodach są powłoki aluminiowe. Alternatywą dla ogniowo osadzanych powłok Al-Si są powłoki platerowane Al-Si ze względu na mniejszy ciężar właściwy i dobre własności plastyczne. Przedmiotem badań przedstawionych w pracy jest ocena zużycia korozyjnego powłok aluminiowo-krzemowych wytworzonych dwoma technologiami w procesie zanurzeniowym i platerowania. Zawartość krzemu w badanych powłokach odpowiadała gatunkom siluminów okołoeutektycznych (8÷10% Si). Powłoki poddano testom korozyjnym w mgle solnej (zgodnie z normą ISO 9227) w trzech cyklach 0,5, 1 oraz 6 h. Dokonano porównania stanu powierzchni oraz struktury przypowierzchniowej w badaniach makro- i mikroskopowych. Atak korozyjny miał charakter drobnych wżerów i obejmował tylko osnowę powłoki. Preferencyjnymi miejscami inicjacji wżerów były granice międzyfazowe osnowa-kryształy krzemu. Pierwsze zmiany korozyjne wystąpiły po 1 h testu. Po 6 h testu atak korozyjny objął znaczne obszary powierzchni powłok platerowanych. W przypadku powłoki ogniowej obszary powierzchni objętych korozją były mniejsze w porównaniu z powłokami platerowanymi. W obu powłokach atak korozyjny miał charakter powierzchniowy. Ubytek masy powłok po 6 h testu nie przekraczał 0,003 g. Miejsca inicjacji korozji w granicach międzyfazowych sugerują, że w dalszych cyklach korozyjnych powłoki wykonane technologią ogniową (wiele kryształów krzemu ma wymiar porównywalny z grubością powłoki) ulegną szybszemu zużyciu korozyjnemu.