Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stała szybkości reakcji
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W artykule zaprezentowano procedurę obliczeń energii aktywacji kerogenu utworów warstw menilitowych oraz implikacje wynikające z jej zróżnicowania dla przebiegu procesu generowania węglowodorów w karpackim systemie naftowym. Powstawanie węglowodorów w skałach następuje w wyniku rozpadu złożonych związków organicznych (głównie związków węgla, wodoru i tlenu) budujących kerogen na cięższe i lżejsze węglowodory frakcji olejowej i gazowej. Proces jest reakcją termokatalityczną, której dynamika determinowana jest między innymi przez energię aktywacji kerogenu. Energia aktywacji jest jednym z podstawowych parametrów wejściowych implementowanych do numerycznych modeli systemów naftowych, dlatego jej oznaczenie jest bardzo istotne dla rzetelnego odtworzenia tego procesu, zachodzącego w naturalnych warunkach geologicznych i w skali czasu geologicznego. Obliczeń energii aktywacji dokonano na podstawie wyników oznaczeń parametrów kinetycznych reakcji krakingu kerogenu, który to kraking przeprowadzono w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych przy użyciu analizatora pirolitycznego Rock-Eval. Eksperyment polegał na nieizotermicznej pirolizie skał zawierających kerogen i rejestrowaniu szybkości reakcji (tempa generowania węglowodorów) w całym zakresie temperaturowym pirolizy. Energię aktywacji (Ea) i stałą Arrheniusa (A) obliczano z równania Arrheniusa, opisującego zależność stałych szybkości reakcji od temperatury. Do obliczeń wykorzystano model dyskretnej dystrybucji energii aktywacji (Ea) ze stałą wartością stałej Arrheniusa (A). Rozkład optymalizowano iteracyjnie metodą regresji liniowej i nieliniowej. Dla każdego z reagentów, o początkowej masie x0i, obliczono dyskretną wartość energii aktywacji (Eai). W tym przypadku i-ta reakcja równoległa odpowiadała wiązaniom chemicznym, które muszą zostać rozbite energią aktywacji (Eai) w cząsteczkach kerogenu. Optymalizacji rozkładu energii aktywacji dokonano przy użyciu oprogramowania Kinetics2015.
EN
The article presents the procedure for calculating the kerogen activation energy of rock of the Menilite Beds which are considered the main source rock of the Carpathian petroleum system. The formation of hydrocarbons in rocks occurs as a result of breakdown of complex organic compounds (mainly carbon, hydrogen and oxygen compounds) which build kerogen into heavier and lighter oil and gas hydrocarbons. This process is a thermocatalytic reaction, the dynamics of which is determined, inter alia, by the kerogen activation energy. The activation energy is one of the basic input parameters implemented into numerical models of petroleum systems. For this reason, the determination of the activation energy is very important for a reliable reconstruction of the hydrocarbon generation process in natural geological conditions and on the geological time scale. Activation energy calculations were made on the basis of the results of measurements of kinetic parameters of the kerogen cracking reaction, which (kerogen cracking) was carried out under controlled laboratory conditions using a Rock-Eval pyrolyser. The experiment consisted in non-isothermal pyrolysis of rocks containing kerogen and recording the rate of reaction (rate of hydrocarbon generation) over the entire temperature range of pyrolysis. The activation energy (Ea) and pre-exponential factor (A) were calculated using the Arrhenius equation describing the dependence of the reaction rate constants on the temperature. Discrete distribution of activation energies (Ea) model with a constant value of the pre-exponential factor (A) was used for the calculations. The energy distribution was optimized by iterative linear and non-linear regression. The discrete activation energy (Eai) was calculated for each reactant with an initial mass x0i. In this case, the “i-th” parallel reaction corresponds to chemical bonds that must be broken with an energy equal to Eai in the kerogen molecules. The activation energy distribution was optimized using the Kinetics2015 software.
PL
Przy oznaczaniu stałej szybkości reakcji k na katalizatorze parowego reformingu metanu (która charakteryzuje aktywność katalizatora) dokonuje się pomiaru szeregu parametrów bezpośrednich, z których dopiero wylicza się stałą szybkości reakcji k. Pomiary te obciążone są niepewnościami, które sumują się, tworząc ostatecznie złożoną niepewność wyznaczania stałej szybkości reakcji. W pracy wykorzystano metodę szacowania tej niepewności opierając się na wiedzy o procesie pomiarowym i zależnościach fizycznych pomiędzy parametrami mierzonymi (metoda typu B).
EN
During the determination of the reaction rate constant k on the catalytic converter of the methane steam reforming process (featured by catalyst activity), a number of direct parameters are measured, which are then used to calculate the reaction rate constant k. Such measurements are charged with uncertainties, which sum up creating a composite uncertainty of the reaction rate constant determination. This study uses the estimation method based on the knowledge of the measurement process and physical relations between measured parameters (type B method).
PL
Przy oznaczaniu stałej szybkości reakcji k na katalizatorze konwersji tlenku monotlenku węgla (która charakteryzuje aktywność katalizatora) dokonuje się pomiaru szeregu parametrów bezpośrednich, z których dopiero wylicza się stałą k szybkości reakcji. Pomiary te obciążone są niepewnościami, które sumują się tworząc ostatecznie złożoną niepewność wyznaczania stałej szybkości reakcji. W pracy wykorzystano metodę B[1] szacowania tej niepewności w oparciu o wiedzę o procesie pomiarowym i zależnościach fizycznych pomiędzy parametrami mierzonymi.
EN
In order to determine reaction rate coefficient k for carbon monoxide conversion catalyst (that describes catalyst activity), it is necessary to measure number of direct parameters, which are used then for calculation of reaction rate constant k. The measurements are subject to uncertainties that are added up finally forming complex uncertainty of determination of reaction rate constant. The paper uses method B[1] for estimation of this uncertainty based on the knowledge of the measurement process and physical dependencies between measured parameters.
PL
Przy oznaczaniu stałej szybkości reakcji k na katalizatorze (która charakteryzuje aktywność katalizatora) dokonuje się pomiaru szeregu parametrów bezpośrednich, dlatego istnieje propagacja błędów pomiarów bezpośrednich na wynik końcowy. Przedstawiono oszacowanie niepewności wyniku na podstawie klasycznego wzoru różniczkowego dla badań przykładowego katalizatora żelazowo-glinowego do rozkładu podtlenku azotu. Maksymalny błąd wyznaczenia wielkości fizycznej, będącej funkcją bezpośrednich pomiarów kilku parametrów niezależnych, można ocenić korzystając ze zmodyfikowanego wzoru na różniczkę zupełną. W pracy przedstawiono wykorzystanie rachunku błędów dla oceny dokładności oznaczania stałej szybkości reakcji rozkładu podtlenku azotu na katalizatorze żelazowo-glinowym.
EN
In order to determine reaction rate constant k for catalyst (which describes catalyst activity), it is necessary to carry out number of direct measurements, which results in measurement error propagation to the final result. The article presents an estimation of result uncertainty based on the classical differential formula for studying an exemplary nitrous oxide decomposition iron-aluminum catalysts. The maximum error of determination of physical quantity, which is a function of direct measurements of several independent variables, can be estimated using a modified formula for total differential. The article presents application of error calculus for evaluation of determination accuracy of reaction rate constant for the nitrous oxide decomposition using an iron-aluminum catalyst.
EN
n the studies presented herein an attempt to include the impact of the increase in viscosity of the reaction mixture on the kinetics of living polymers formation was carried out and this effect should be included in the numerical calculations. The presented method of solving the equations system of mass balance allows a determination of values of the kinetic parameters of polymerization by introducing a correction factor and a partial reaction rate constant. This move enabled a simplification of the mathematical expressions describing the polymerization process and a possibility of connecting the kinetic parameters with the average molar mass of the system and thus – with the viscosity of the reaction mixture. The presented method enables studies on the polymerization processes in cases, when the rate of reaction dśs not depend on the viscosity increase or rate of reaction depends on the viscosity increase and on the average molecular mass.
PL
Praca prezentuje wpływ wzrostu lepkości mieszaniny reakcyjnej na kinetykę tworzenia polimeru liniowego w procesie polimeryzacji żyjącej 2-fenylo-2-oksazoliny. Efekt wzrostu lepkości mieszaniny reakcyjnej wskutek procesu polimeryzacji uwzględniono w obliczeniach numerycznych. W pracy przedstawiono metodę rozwiązywania układu równań bilansu masy procesu polimeryzacji żyjącej 2-fenylo-2-oksazoliny, pozwalającą na wyznaczenie parametrów kinetycznych procesu polimeryzacji. Możliwość wyznaczenia parametrów kinetycznych reakcji polimeryzacji osiągnięto przez wprowadzenie tzw. cząstkowej stałej szybkości reakcji. Wprowadzenie cząstkowej stałej szybkości reakcji pozwoliło na znaczne uproszczenie wyrażeń matematycznych opisujących proces polimeryzacji oraz dało możliwość powiązania parametrów kinetycznych ze średnią masą molową mieszaniny, a przez to z lepkością układu reakcyjnego. Przedstawiona metoda pozwala analizować proces polimeryzacji żyjącej polimerów liniowych, nie tylko gdy zmienia się lepkość mieszaniny reakcyjnej, ale również gdy lepkość jest stała lub gdy parametry kinetyczne nie zależą od lepkości, a zależą od mas molekularnych poszczególnych reagentów.
PL
Niniejsza praca prezentuje wpływ wzrostu lepkości mieszaniny reakcyjnej na kinetykę tworzenia polimeru liniowego w procesie polimeryzacji żyjącej 2-fenylo-2-oksazoliny. Efekt wzrostu lepkości mieszaniny reakcyjnej wskutek procesu polimeryzacji uwzględniono w obliczeniach numerycznych. W pracy przedstawiono metodę rozwiązywania układu równań bilansu masy procesu polimeryzacji żyjącej 2-fenylo-2-oksazoliny, pozwalającą na wyznaczenie parametrów kinetycznych procesu polimeryzacji. Możliwość wyznaczenia parametrów kinetycznych reakcji polimeryzacji osiągnięto przez wprowadzenie tzw. cząstkowej stałej szybkości reakcji. Wprowadzenie cząstkowej stałej szybkości reakcji pozwoliło na znaczne uproszczenie wyrażeń matematycznych opisujących proces polimeryzacji oraz dało możliwość powiązania parametrów kinetycznych ze średnią masą molową mieszaniny, a przez to z lepkością układu reakcyjnego. Przedstawiona metoda pozwala analizować proces polimeryzacji żyjącej polimerów liniowych, nie tylko gdy zmienia się lepkość mieszaniny reakcyjnej, ale również gdy lepkość jest stała lub gdy parametry kinetyczne nie zależą od lepkości, a zależą od mas molekularnych poszczególnych reagentów.
EN
In the studies presented herein an attempt to include the impact of the increase in viscosity of the reaction mixture on the kinetics of living polymers formation was made and this effect should be included in the numerical calculations. The presented method of solving the equations system of mass balance allows a determination of values of the kinetic parameters of polymerization by introducing a correction factor and partial reaction rate constant. This move enabled a simplification of the mathematical expressions describing the polymerization process and a possibility of connecting the kinetic parameters with the average molar mass of the system and thus - with the viscosity of the reaction mixture. The presented method enables studies on the polymerization processes in cases, when the rate of reaction does not depend on the viscosity increase or rate of reaction depends on the viscosity increase and on the average molecular mass.
PL
Wykonano badania szybkości absorpcji CO2 w wodnych roztworach 2-etyloaminoetanolu w reaktorze barbotażowym z mieszadłem. Na podstawie tych badań określono wartości stałej szybkości reakcji CO2 z 2-etyloami-noetanolem. Wodne roztwory tej aminy mogą być stosowane jako rozpuszczalnik w procesie oczyszczania gazów syntezowych i odlotowych od di-tlenku węgla.
EN
Measurements of the rate of CO2 absorption into aqueous solutions of 2-ethylaminoethanol were carried out in a stirred reactor. On the basis of these measurements the values of reaction rate constant between C02 and 2-ethylaminoethanol were determined. It has been concluded that aqueous solutions of these amines may be promising solvents in the process of waste and synthesis gases purification from carbon dioxide.
8
PL
Wykonano badania szybkości absorpcji CO2 w wodnych roztworach N-metylodietanoloaminy w reaktorze barbotażowym z mieszadłem. Na podstawie tych badań określono wartości stałej szybkości reakcji CO2 z N-mctylodictanoloaminą. Wodne roztwory tej aminy mogą być stosowane jako rozpuszczalnik w procesie oczyszczania gazów syntezowych i odlotowych od ditlenku węgla.
EN
The measurements of CO2 absorption rate in aqueous solutions of N-methyldiethanolamine were carried out in a stirred reactor. On the basis of these measurements the reaction rate constant values between C02 and N-methyldiethanolamine were determined. It was concluded that aqueous solutions of these amines might be promising solvents in the waste processing and synthesis gases purification from carbon dioxide.
PL
Z otrzymanych wzorów analitycznych oraz przeprowadzonych obliczeń numerycznych wynika, że dla wysokich natężeń pola elektrycznego stała szybkości rekombinacji bimolekularnej jest funkcją zewnętrznego pola elektrycznego oraz koncentracji nośników ładunku. Szczególnie interesujący jest wynik dotyczący obniżania się stałej szybkości rekombinacji wraz ze wzrostem natężenia pola elektrycznego, który różni się zupełnie od przewidywań klasycznego modelu Langevina. Przedstawiono w pracy rozważania teoretyczne dotyczące stałej szybkości rekombinacji bimolekularnej są niezwykle ważne dla interpretacji wyników eksperymentalnych szczególnie dotyczących elektroluminescencji w materiałach molekularnych.
EN
The effect of different experimental parameters on biomolecular recombination in organic materials was investigated. From analytical expressions and numerical calculations the biomolecular recombination constant is found to decrease with the increasing electric field and to depend on the charge carrier concentration. these results are of great importance for analysis of the electroluminescence, photoconductivity and other electronic processes caused by bimolecular recombination of the charge carriers.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.