Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Water quality correction within water distribution system

Kowalski D., Kowalska B., Hołota E., Choma A.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2015

|

Vol. 22, nr 3

401--410

EN

Water suppliers can be treated as production companies whose main product is water delivered to their customers. The article presents problems connected with management of such companies in the conditions of secondary contamination in water distribution systems. This phenomenon exists in water networks all over the world. Its’ presence is particularly visible in countries of former communistic block. In the article particular attention was devoted to the issue of water quality correction in the analysed systems. In the case of water distribution systems, former quality correction methods consisted in special treatment of water pumped into the system, flushing and cleaning of water pipes. In both these cases identification of water quality deficiencies resulted in significant water loss. The situation reflects management processes applied in the manufacturing industry of the 1940s. The authors of this paper put forward the concept of three water quality correction methods which would not entail such considerable water loss. The methods in question are intended for different network types. The implementation of proposed solutions could set new standards in management of distribution systems of water providers.

PL

Przedsiębiorstwa wodociągowe mogą być traktowane jako zakłady produkcyjne, których głównym produktem jest woda dostarczana do odbiorców. W artykule autorzy zwracają uwagę na problematykę zarządzania takimi przedsiębiorstwami w warunkach występowania zjawiska wtórnego zanieczyszczenia wody w obrębie sieci wodociągowych. Problem wtórnego zanieczyszczenia dotyczy systemów wodociągowych na całym świecie, jednak szczególnie widoczny jest w krajach byłego bloku komunistycznego. W artykule zwrócono uwagę na problem korygowania jakości wody w obrębie sieci. W przypadku systemów dystrybucyjnych wody dotychczasowe metody korygowania opierały się głównie o specjalne uzdatnianie wtłaczanej do sieci wody oraz płukanie i czyszczenie przewodów sieciowych. W obu przypadkach stwierdzenie nieprawidłowej jakości wody w obrębie sieci dystrybucyjnej skutkowało znaczącymi stratami wody. Sytuacja ta odpowiada procesom zarządzania stosowanym w przemyśle produkcyjnym w latach 40. ubiegłego wieku. W artykule autorzy prezentują koncepcje opracowanych przez siebie czterech metod korygowania jakości przesyłanej wody, niewymagających jej znacznych strat. Metody te zostały dedykowane różnym typom sieci. Wdrożenie tych metod może zmienić standardy zarządzania systemami dystrybucyjnymi w przedsiębiorstwach wodociągowych.

2

Zastosowanie losowej metody pobierania próbek do monitorowania stężeń miedzi, niklu i ołowiu w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi na terenie Wrocławia

Garboś S., Święcicka D.

Instal

|

2014

|

nr 12

69--73

PL

Dyrektywa 98/83/WE określa wartości parametryczne dla szeregu metali w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W przypadku miedzi, niklu i ołowiu, nota 3 (Załącznik I – Część B) odnosi się do ich najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS), odpowiednio – 2 mg/l, 20 μg/l i 10 μg/l. W nocie stwierdzono, że wartości te odnoszą się do „próbki wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, otrzymanej odpowiednią metodą pobierania próbek z kranu oraz pobranej w taki sposób, by była reprezentatywna dla średniej tygodniowej spożywanej przez konsumentów” i dodatkowo „występowanie poziomów szczytowych, które mogą powodować szkodliwe skutki dla zdrowia ludzkiego” musi być wzięte pod uwagę. Dlatego, podczas realizowanego monitoringu stężeń metali, metoda pobierania próbek wody przeznaczonej do spożycia musi uwzględniać jej wtórne zanieczyszczenie metalami w sieciach dystrybucyjnych, jak również w instalacjach wewnętrznych budynków. Metoda losowego pobierania próbek wody przeznaczonej do spożycia (RDT) wydaje się najbardziej optymalnym rozwiązaniem możliwym do zastosowania w monitorowaniu zgodności. W niniejszej pracy metoda RDT została zastosowana do wyznaczenia średnich tygodniowych stężeń Cu, Ni i Pb w wodzie przeznaczonej do spożycia pobranej z terenu dużej strefy zaopatrzenia (Wrocław). Zaawansowana analiza statystyczna pozwoliła na zidentyfikowanie czynników wpływających na wtórne zanieczyszczenie spożywanej wody tymi metalami.

EN

Directive 98/83/EC lists parametric values for several metals in water intended for human consumption. For copper, nickel and lead, the note 3 (Annex I – Part B) is related to their maximum admissible concentrations (MACs) – 2 mg/l, 20 μg/l and 10 μg/l, respectively. It states that the above-mentioned MACs apply “to a sample of water intended for human consumption obtained by an adequate sampling method at the tap of consumer and taken so as to be representative of a weekly average value ingested by consumers” and additionally “the occurrence of peak levels that may cause adverse effects on human health” has to be taken into account. Therefore, during realized monitoring, sampling of metals in drinking water has to include secondary contamination of drinking water with metals in the distribution networks, as well as, in the domestic installation systems. The Random Daytime (RDT) sampling method is the most favorable protocol for compliance monitoring. In this work RDT sampling method was employed for the estimation of average weekly concentrations of Cu, Ni and Pb in drinking water collected from a large water supply zone (Wroclaw). Advanced statistical analysis allowed one to identify the factors influencing the secondary contamination of drinking water with these metals.

3

Skażenia wtórne : problem dekontaminacji masowej

Pich R.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Technika, Informatyka, Inżynieria Bezpieczeństwa

|

2013

|

T. 1

159--169

PL

Artykuł stanowi próbę zobrazowania istotnej z punktu widzenia dekontaminacji masowej problematyki wtórnych skażeń ludzi i sprzętu. Autor poprzez szczegółową charakterystykę źródeł skażeń wtórnych stara się zaproponować szereg rozwiązań mających na celu minimalizację zagrożenia zatruć u osób nienarażonych bezpośrednio na działania chemicznych czynników niebezpiecznych. Zaproponowane rozwiązania bazują na doświadczeniu wojsk chemicznych w zakresie likwidacji skażeń chemicznych dużej ilości osób. Rozwiązania te uwzględniają także obowiązujące zasady organizacji ratownictwa chemicznego i ekologicznego oraz techniczne możliwości prowadzenia dekontaminacji masowej w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. W artykule przedstawiono także przykłady skażeń wtórnych oraz ich konsekwencje dla zdrowia ratowników i osób niezwiązanych z akcją ratowniczą.

EN

Resume: The paper is attempt of illustrating the main problems of people and equipment mass decontamination in aspects of secondary (derivative) contamination. Through characteristic of source of secondary contamination, author suggested solutions base on experience of military chemical troop which has be prepared to decontamination a large number of people. These solutions take into consideration principles of chemical and ecological rescue system, and moreover the technical capabilities of the national rescue system (KSRG). In addition in the article have been presented examples of secondary contaminations and theirs consequences for human health.

4

Osady pomiędzy trzonem a wykładziną wtórnym zagrożeniem korozyjnym żelbetowych kominów przemysłowych

Stryszewska T., Kańka S.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 3

378-386

PL

W typowych przemysłowych kominach żelbetowych między trzonem, a wymurówką ceramiczną znajduje się przestrzeń przeznaczona na izolację termiczną. W artykule przedstawiono ocenę zagrożenia tego typu kominów w wyniku oddziaływania gromadzących się tam produktów korozji. Przeprowadzone przez autorów badania materiałów pobranych z wielu kominów wykazały, że w miejscu tym powstaje gruba warstwa osadu, która jest bardzo mocno agresywna zarówno w stosunku do betonu trzonu, ceramiki i materiału spoinującego wymurówkę. Przedstawione wyniki badań dotyczą wpływu powstałego osadu na stopień wtórnego skażenia i destrukcji materiałów w eksploatowanych kominach.

EN

In typical industrial ferroconcrete chimneys, there is the space between a shank and a lining assigned for the thermal insulation. In the paper, the assessment of menaces coming from corrosion products accumulated within that space to the ferroconcrete chimneys is shown. The studies of materials taken from many chimneys indicated that the thick layer of deposits has been formed in the shank/lining space, displaying very aggressive chemical behaviour relating to both the shank concrete, ceramics and pointing material for lining. The results of the study concern effects of the deposit on a degree of secondary contamination and destruction of materials in the operated chimneys.

5

Wpływ napowietrzania na efektywność usuwania fosforu ze ścieków metodą roztwarzania metali

Wysocka I., Kościelniak T.

Inżynieria Ekologiczna

|

2011

|

Nr 24

154-163

PL

Degradacja środowiska przyrodniczego i zwiększająca się świadomość społeczna są przyczyną nasilania się w ostatnich latach prac nad zagadnieniami oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych. Jedną z propozycji jest zastosowanie metody roztwarzania metali w połączeniu z procesem napowietrzania. Jony metalu wprowadzone są do roztworu na skutek korozji, zastępując stosowane dotychczas w procesie koagulacji dozowanie koagulantu. Podobnie jak w procesie ko-agulacji obserwuje się wytrącanie osadów zawierających między innymi związki fosforu. Część żelaza pozostaje w roztworze w formie rozpuszczonej lub koloidalnej (problem ten występuje podczas stosowania wszystkich metod strąceniowych). Aby zmniejszyć wtórne zanieczyszczenie związkami żelaza ścieków oczyszczanych metodą roztwarzania metali zaproponowano połączenie jej z procesem napowietrzania. Celem pracy było określenie, jak napowietrzanie wpłynie na efekt usuwania związków fosforu ze ścieków. Badania przeprowadzono w układzie dynamicznym z zastosowaniem ścieków syntetycznie preparowanych. Stwierdzono, iż napowietrzanie ścieków spowodowało dalszy wzrost efektywność usuwania fosforu i to zarówno w formie ortofosforanowej (o 46%-96%), jak fosforu ogólnego (o 16%-26%). Uzyskane wyniki wskazują na zasadność zastosowania procesu napowietrzania, celem zmniejszenia stężenia związków żelaza w odpływających ściekach. Zastosowanie napowietrzania ścieków po procesie oczyszczania metodą roztwarzania metali pozwoliło zmniejszyć stężenie żelaza w odpływie o 22-50%, nie powodując pogorszenia efektów usuwania związków fosforu.

EN

The gradual degradation of the environment and the increasing social awareness of it has resulted in the intensification of work on the issues related to household sewage treatment in the recent years. One of the proposed methods is metal digestion combined with aeration. Metal ions are introduced into the solution as a result of corrosion, replacing the previously used coagulant feeding in the process of coagulation. Similarly as in coagulation, we observe the precipitation of sludge containing, among others, phosphorus compounds. Part of the iron remains in the solution in a dissolved or colloidal form (this problem occurs in all methods involving precipitation). In order to reduce secondary pollution of sewage with iron compounds, a combination of this method with aeration was proposed.The aim of this paper was to determine how aeration would influence the results of removing phosphorus compounds from sewage.The tests were conducted in a dynamical system with the use of synthetically prepared sewage. It was noted that the aeration of sewage caused a further increase in the effectiveness of phosphorus removal, both in the form of orthophosphates (by 46%-96%) and general phosphorus (by 16%-26%). The obtained results indicate that the use of aeration in order to reduce the concentration of iron compounds in the sewage effluent is well-founded. The aeration of sewage after the purification by means of metal digestion allowed to lower the concentration of iron in the final effluent by 22-50%, without decreasing the effectiveness of removing phosphorus compounds.

6

Główne wskaźniki wtórnego zanieczyszczenia niestabilnej chemicznie wody wodociągowej w systemie jej dystrybucji

Świderska-Bróż M., Wolska M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2005

|

T. 8, nr 2

159-169

PL

Omówiono główne wskaźniki zanieczyszczenia wody wodociągowej w systemie jej dystrybucji. Biorąc pod uwagę wartości indeksów Langeliera i Ryznara, odpowiednio 56,7 i 100% próbek wody wprowadzanej do sieci wodociągowej charakteryzowało się brakiem stabilności chemicznej. Kontakt wody o właściwościach korozyjnych z osadami zgromadzonymi na wewnętrznych powierzchniach rurociągów sprzyjał ich rozpuszczaniu i uwalnianiu zanieczyszczeń do przepływającej wody. Wśród uwalnianych zanieczyszczeń dominowały związki żelaza, a w szczególności jego nierozpuszczone formy, a wiec produkty korozji żeliwnych i stalowych rurociagów, z którymi woda kontaktuje się podczas transportu do odbiorców.

EN

The problem of secondary contamination of chemically unstable water in distribution system is presented. The probes of the water were collected from the surface water plant and twelve bib-clocks. The bib-clocks were selected basing on various criteria, (e.g. their distances from the plant were in range of 2.4+16.5 km). Physicochemical parameters of the water probes showed high level of pollution in the distribution system. The level of pollution was independent on the distance of the bib-clocks from the plant. The average water partition for the bibclocks was between 0.333 and 95.667 m3/d. The quality of the tap water distributed to receivers depends not only on its physicochemical and bacteriological parameters defined at the moment of water was pumped to the network, but also on physical, chemical and biological processes that take place in the water distribution system. The main source of the observed changes was the presence of incrustations deposited inside the pipelines. The incrustations were released and directly influenced on the quality of the water. The predominated pollution was composed of iron: products of corrosion of cast iron and steel pipelines. Changes in the amount of the water collected from the bib-clock influenced, first of all, on the level of contamination of the water by total iron (Fetot), including mainly insoluble iron and the substances that cause turbidity (T) and colour (C) of the water. As a consequence of higher concentration of total iron and mainly insoluble iron, turbidity of the water increased. The increase in the intensity of water colour was caused by releasing bigger amount of compounds of iron(III). Among the released pollution, colloids and suspended solids are found to dominate, and that is why the water pollution level is proportional to the concentration of insoluble iron. It is found that the rise in the tap water consumption is a reason of higher water flow velocity. As a result the pollution is washed away from internal surfaces of the pipes into water. Water stagnation in water pipes at the night-time also increases the level of water secondary contamination.

7

Oznaczanie wtórnych zanieczyszczeń wody przeznaczonej do spożycia metodą ICP-AES

Garboś S.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2004

|

R. 9, nr 6

20-21

PL

Stosowanie urządzeń i materiałów służących do uzdatniania, doczyszczania, przesyłania i czerpania wody może być związane ze zwiększeniem zawartości szeregu metali w wodzie przeznaczonej do spożycia. W związku z tym celowym jest badanie stężeń niektórych metali w wodzie, pozostającej w kontakcie z wyżej wymienionymi urządzeniami i materiałami, za pomocą odpowiednio czułych metod spektrometrii atomowej, np. spektrometrii emisyjnej ze wzbudzeniem w plaźmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-AES). Przeprowadzone badania potwierdziły występowania zjawiska uwalniania się srebra z filtrów węglowych, modyfikowanych tym pierwiastkiem, stosowanych do doczyszczania wody. Dodatkowo materiały, służące do budowy instalacji i armatury, mogą być odpowiedzialne za znaczne zwiększenie w wodzie wodociągowej obserwowanych stężeń metali, takich jak: chrom, nikiel, miedź, cynk i ołów. Materiały stosowane do uzdatniania wody w procesach technologicznych wodociągów, takie jak piasek, grys czy też wapno hydratyzowane, zazwyczaj nie powodują wtórnego zanieczyszczenia wody metalami ciężkimi.