Współczesne budownictwo ekologiczne, którego przykładem jest „zielone budownictwo” rozwija się w sposób synergiczny (współpraca wielu specjalności, np. botanika, chemia, inżynieria budowlana). Nowe technologie budowlane oparte na realizacji zielonych dachów, zielonych elewacji budynków zintegrowane z inżynieryjnymi rozwiązaniami uzbrojenia terenu umożliwiają zagospodarowanie obszarów, uzyskując nową jakość przestrzeni urbanistycznej. Przystosowanie dotąd nieuzbrojonych terenów do możliwości ich zabudowy w małych i średnich miastach determinuje konieczność realizacji proporcjonalnie kosztownych systemów kanalizacji deszczowej. Zabudowa nowych terenów może zostać zbilansowana poprzez przywrócenie w znacznej części nowo urządzonej powierzchni biologicznie czynnej na dachach i ścianach projektowanych budynków dotąd niewykorzystanych na te cele, a powodujących konieczność odprowadzenia wód deszczowych na nich zalegających. W taki sposób można także rewitalizować obszary poprzemysłowe, które uznawano dotąd jako utracone pod względem aktywności biologicznej. W artykule przedstawiono wybrane sposoby rewitalizacji obszarów, w których elementy „zielonego budownictwa” tworzą nową jakość estetyczną przestrzeni i przywrócenie w znacznej części powierzchni biologiczne aktywnych na tych obszarach.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW