Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Orienting cylindrical microdomains in polystyrene-b-poly(ethylene-co-butylene)-b-polystyrene triblock copolymer/diluent sheet by application of temperature gradient

Yamanaka R., Shimizu N., Igarashi N., Takagi H., Sakurai S.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 11-12

812--820

EN

The cylinder-forming polystyrene-b-poly(ethylene-co-butylene)-b-polystyrene (SEBS) triblock copolymer with a volume fraction of polystyrene (PS) equal to 0.16 was investigated. The orientation of cylindrical microdomains in SEBS/diluent sheet by application of temperature gradient were studied using small-angle X-ray scattering (SAXS). Dioctyl phthalate (DOP) was used as a diluent, which selectively dissolves SEBS, being a good solvent for PS but a poor solvent for poly(ethylene-co-butylene) (PEB). Due to this selectivity, a lamellar morphology was found at lower temperature (Tcold) for specimens with SEBS/DOP ratio of 6/4 and 7/3. It was further revealed that the morphology changed to be cylindrical at higher temperature (Thot). The order-order transition temperature (TOOT) was found to be 100 °C for both compositions, although a coexistence of lamellae and cylinders in a much wider temperature range was observed for the composition with SEBS/DOP = 7/3 as compared to the composition with SEBS/DOP = 6/4. These results indicate that the diluent selectivity of solubility at lower temperatures is suppressed at higher temperatures. For the specimen with SEBS/DOP = 6/4 the order-disorder transition temperature (TODT) was found to be 152.0 °C. The cylindrical morphology was found near the cold wall of the sample holder, even though the lamellar phase should be stable because the cold temperature was below TOOT. This result implies that the temperature gradient may destabilize the lamellar phase. The cylinders in the confined space under the temperature gradient are considered to accommodate well. Both of the spacing and the cylinder radius was found to be larger as the position of the specimen irradiated by the incident X-ray beam was closer to the cold sidewall of the temperature gradient sample cell.

PL

Do badań użyto kopolimeru blokowego polistyren-b-poli(etylen-co-butylen)-b-polistyren (SEBS), w którym ułamek objętościowy polistyrenu (PS) wynosił 0,16. Metodą rozpraszania promieni rentgenowskich pod małymi kątami (SAXS) oceniano zmiany orientacji cylindrycznych mikrodomen w kompozycjach SEBS/rozcieńczalnik po zastosowaniu gradientu temperatury. Jako rozcieńczalnik stosowano ftalan dioktylu (DOP), który wykazuje selektywność rozpuszczania SEBS – dobra rozpuszczalność PS, a słaba poli(etylenu-co-butylenu) (PEB). Z powodu tej selektywności, w przypadku próbek o stosunku SEBS/DOP wynoszącym 6/4 i 7/3, w niższej temperaturze (Tcold) stwierdzono morfologię lamelarną. Stwierdzono też, że w wyższej temperaturze (Thot) morfologia zmieniała się w cylindryczną. Temperatura przemiany porządek-porządek (TOOT) w obu kompozycjach wynosiła 100°C, chociaż współistnienie lameli i cylindrów w znacznie szerszym zakresie temperatury stwierdzono w przypadku kompozycji SEBS/DOP = 7/3 w porównaniu z kompozycją SEBS/DOP = 6/4. Wyniki te wskazują, że w wyższej temperaturze selektywność rozpuszczania jest stłumiona. Stwierdzono też, że w próbce SEBS/DOP = 6/4 temperatura przemiany porządek-nieporządek (TODT) wynosi 152,0 °C. W pobliżu zimnej ściany uchwytu próbki, której temperatura była niższa niż TOOT, zaobserwowano morfologię cylindryczną, chociaż spodziewano się stabilnej fazy lamelarnej. Oznacza to, że gradient temperatury może destabilizować fazę lamelarną. Uważa się, że w ograniczonej przestrzeni w warunkach gradientu temperatury lepsze dopasowanie jest możliwe w przypadku cylindrów. W miarę obniżania temperatury zarówno rozstaw, jak i promienie cylindrów stają się większe.

2

Application of Membrane Processes for Mine Water Treatment

Chromikova J., Matuskova V., Thomas J., Malikova P., Volavkova L.

Inżynieria Mineralna

|

2014

|

R. 15, nr 2

181--186

EN

In this study, the possibility of using electrodialysis for the treatment of mine water from coal mining is investigated. The research is focused on mine water in the coal mine Československá armáda (ČSA) and Jan Šverma (JŠ). The main contaminants of mine water are sulphates, iron and manganese. Treatment process of this mine water consists of neutralization, oxidation, precipitation of iron and manganese, thickening of the mine water sludge, its flocculation and drainage using the pressure filtration. When compared to conventional technologies of water treatment, membrane technology has a number of advantages (high quality treated water at lower quantities of chemical agents, high selectivity and low energy demands). When considering an application of this technology, it is important to primarily reduce the negative impacts of the raw mine water chemism on the used semipermeable membranes. In particular, it is important to prevent the formation of low soluble (insoluble) salts which would otherwise negatively influence the mine desalination process by electrodialysis. The electrodialysis tests were carried out on the lab-scale units EDR-Z/10-0.8 (Mega a.s., Stráž pod Ralskem). The first part of the research was focused on the determination of specifications and operating parameters for the maximum of desalination rate. The laboratory tests were operated in batch mode and feed and bleed mode. The results show that electrodialysis is suitable for treatment of mine water, with contaminant removal efficiencies 90 %. The second part of the research was focused on the reducing of waste products of electrodialysis (concentrate). In the present work was achieved a reduction of concentrate stream from 50 % to 1 % of the total volume of feed water.

PL

W pracy tej zbadano możliwość zastosowania elektrodializy w obróbce wody kopalnianej z wydobycia węgla. Badania skupiają się na wodzie kopalnianej z kopalni węgla Československáarmáda (ČSA) i Jan Šverma (JŠ). Głównymi zanieczyszczeniami wód kopalnianych są siarczany, żelazo i mangan. Proces oczyszczania wód kopalnianych składa się z neutralizacji, utleniania, wytrącania żelaza i manganu, zagęszczaniu zawiesiny z wód kopalnianych, ich strącaniu w postaci kłaczków i odwadnianiu z użyciem filtracji pod ciśnieniem. W porównaniu z konwencjonalnymi technologiami oczyszczania wody, metoda membranowa ma wiele zalet (wysoka jakość oczyszczonej wody przy mniejszej ilości środków chemicznych, wysoka selektywność i niskie zapotrzebowanie na energię). Biorąc pod uwagę zastosowanie tej technologii, ważnym jest aby najpierw zredukować negatywny wpływ chemizmu nieprzerobionej wody kopalnianej na używanych membranach półprzepuszczalnych. W szczególności ważne jest zapobieganie tworzenia się słabo rozpuszczalnych (nierozpuszczalnych ) soli, które mogły by w przeciwnym razie negatywnie wpłynąć na kopalniany proces odsalania z udziałem elektrodializy. Testy elektrodializy przeprowadzane były na skalę laboratoryjną z użyciem urządzenia EDR-Z/10-0.8 (Mega a. s., Stráž pod Ralskem). Pierwsza część badań skupiała się na określeniu specyfikacji i parametrów operacyjnych w celu uzyskania maksymalnego stopnia odsalania. Testy laboratoryjne operowane były w trybie okresowym i w trybie zasilania i upuszczania. Wyniki pokazują, że elektrodializa jest odpowiednim procesem do oczyszczania wody kopalnianej, z wydajnością usuwania zanieczyszczeń na poziomie 90%. Druga część badań skupiała się na zredukowaniu produktów odpadowych z elektrodializy (koncentratu). W pracy uzyskano redukcję strumienia koncentratu z 50% do 1% objętości całkowitej wody zasilającej.

3

The effect of chemical structure of foundry binder diluent on surface processes and sand strength

Hutera B., Drożyński D.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2011

|

Vol. 56, iss. 1

31-36

EN

The paper presents the results of investigations of the dynamics of wetting in a quartz-binder system. It has been proved that the two-stage process of wetting (unsteady state passing into the steady state) is important for the practice of moulding sands and depends on physico-chemical parameters of binder, especially on its viscosity. A mathematical description of the wetting phenomena was given and it was demonstrated that the course of the wetting dynamics is determined by the viscosity which depends on the chemical structure and concentration of added diluent. The wetting dynamics is characterised by the difference ?? between the values of the initial ?0 and equilibrium ?r contact angle and by the time ?r that the system needs to reach a steady state. It has been shown that the dynamics of quartz wetting by the binder with diluent of a chain structure and high concentration is higher with simultaneous reducing of time ?r. It has been verified that the resistance of moulding sands with binder and the diluent of chain structure and high concentration is higher compared to the strength of the sands with diluent of another structure.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań dynamiki zwilżania w układzie: kwarc-spoiwo. Wykazano, że dwuetapowy proces zwilżania (stan niestacjonarny przechodzący w stan stacjonarny) ma znaczenie dla praktyki mas i uwarunkowany jest parametrami fizykochemicznymi spoiwa a zwłaszcza jego lepkością. Przedstawiono matematyczny opis zjawiska zwilżania oraz wykazano, że na przebieg dynamiki zwilżania ma lepkość uwarunkowana chemiczną strukturą i stężeniem wprowadzonego rozcieńczalnika. Dynamikę zwilżania charakteryzuje różnica ?? pomiędzy wartościami początkowego ?0 i równowagowego ?r kąta zwilżania oraz czas ?r dojścia układu do stanu stacjonarnego. Wykazano, że dynamika zwilżania kwarcu przez spoiwa z rozcieńczalnikiem o strukturze łańcuchowej i wysokim stężeniu jest wyższa przy równoczesnym skróceniu czasu ?r. Zweryfikowano, że wytrzymałość mas ze spoiwem z rozcieńczalnikiem o strukturze łańcuchowej i wysokim stężeniu jest wyższa w porównaniu z wytrzymałością mas z rozcieńczalnikiem o innej strukturze.

4

Crosslinking polymerization of polyfunctional monomers by free radical mechanism

Vlad C. D., Vasiliu S.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 3

181-185

EN

The crosslinked architectures based on diallyl maleate (DAM) obtained by suspension polymerization techniques have been studied. The influence of synthesis parameters on the structure of poly(diallyl maleate) [poly(DAM)] and copolymers of DAM with methyl methacrylate (MM) [poly(DAM-co-MM)] was also investigated. The effect of the diluents (n-butyl acetate or cyclohexanole) on the inner macroporous structure (apparent and skeletal density, pore volume, total porosity, cyclohexane uptake) has been studied. The experimental results showed that the values of the solvent uptake are strongly influenced by the diluent quantity as well as its solubility parameter.

PL

Przedmiotem badań był proces sieciowania na drodze polimeryzacji suspensyjnej maleinianu diallilu (DAM) i jego kopolimeru z metakrylanem metylu (MM). Określono wpływ warunków prowadzenia reakcji na strukturę otrzymanych poli(maleinianu diallilu) [poly(DAM)] i poli(maleinianu diallilu-ko-metakrylanu metylu) [poly(DAM-co-MM)]. Badano także wpływ rodzaju rozcieńczalnika (octan n-butylu lub cykloheksanol) i jego ilości na makroporowatą strukturę produktów. W tym celu wyznaczano gęstość pozorną, gęstość szkieletową, objętość porów, porowatość całkowitą i absorpcję cykloheksanu. Wyniki badań pokazują, że wielkość absorpcji rozpuszczalnika silnie zależy od ilości jak i parametru rozpuszczalności rozcieńczalnika.

5

Wpływ rozcienczalnika i rozpuszczalnika na stabilność wodnej dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu

Makarewicz E., Uziałło K., Jańczak K.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 11-12

863-873

PL

Przedstawiono badania sedymentacyjne, wiskozymetryczne i reologiczne dyspersji wodnych plastizoli PVC z trzema różnymi plastyfikatorami stabilizowane oksyetylenowanym nasyconym alkoholem tłuszczowym ("Rokanol Ł 18"), do których wprowadzono określone ilości rozcieńczalników organicznych. Jako plastyfikatorów użyto ftalanu dibutylowego, ftalanu di(2-etyloheksylowego) i sebacynianu dibutylowego, a jako rozcieńczalników: ksylenu, octanu n-butylowego, butanolu i cykloheksanonu. W stanie równowagi sedymentacyjnej następuje rozdział wodnego układu dyspersyjnego plastizolu PVC na trzy fazy. Warstwę górną stanowi faza spienionego plastizolu PVC, warstwę środkową faza stabilna dyspersji wodnej plastizolu PVC, a warstwę dolną faza homogenicznego osadu plastizolu PVC. Badano fazę stabilną dyspersji wodnej. Określano wydajność dyspergowania plastizolu PVC (Wd), graniczną liczbę lepkościową (GLLdysp) plastizolu PVC w dyspersji wodnej oraz wykonano badania reologiczne. GLLdysp obliczona na podstawie równania Hugginsa pozwala ocenić wielkość cząstek plastizolu PVC. Badania reologiczne służyły wyznaczaniu z krzywej płynięcia lepkości maksymalnej (no) i parametru pseudoplastyczności (n). Korzystając z równania Arrheniusa-Guzmana obliczano energię aktywacji lepkiego płynięcia (E). Uzyskane wyniki wykazały istotny wpływ na procesy agregacji cząstek rodzaju i ilości wprowadzonego do dyspersji wodnej plastizolu PVC rozcieńczalnika. Odmienny sposób agregacji cząstek powoduje zmiany wydajności dyspergowania wymiarów cząstek i parametrów reologicznych układu. Stwierdzono, że najkorzystniejszy pod względem zastosowań praktycznych dyspersji jest dodatek rozcieńczalnika w ilości 0,8 mmola/g plastizolu. Mechanizm przebiegających zjawisk wyjaśniono analizując wartości współczynników mieszalności poszczególnych składników dyspersji wodnej.

EN

Sedimentation, viscometric and rheological investigations of aqueous dispersions of PVC plastisols were presented. These plastisols contained three various plasticizers and were stabilized with ethoxylated saturated fatty acid ("Rokanol Ł 18"). Some amounts of organic diluents and solvent were introduced into the dispersions. The following plasticizers were used: dibutyl phthalate, di(2-ethylhexyl) phthalate and dibutyl sebacate. Xylene, n-butyl acetate, and butanol were used as diluents and cyclohexanone was used as a solvent. At the sedimentation equilibrium state aqueous dispersion of PVC plastisol was separated into three phases. The upper phase consisted of foamed PVC plastisol, the middle one was stable phase of PVC plastisol aqueous dispersion while the lower one costisted of homogeneous deposit of PVC plastisol. The middle phase was the subject of our investigations. PVC plastisol dispergation efficiency (Wd) and limiting viscosity number (GLL) of PVC plastisol were determined and rheological investigations were done. GLL calculated from Huggins equation let evaluate the particle size of PVC plastisol. Rheological tests allowed determining maximal viscosity and pseudoplastic factor from flow curve, using the modified Ostwald de Wael equation. Activation energy of viscous flow was calculated from Arrhenius-Guzman equation. The results obtained showed significant effects of the type and amount of diluent and solvent, introduced into PVC plastisol aqueous dispersion, on the process of particles' aggregation. Different way of particles' aggregation causes changes in dispergation efficiency, particle size and rheological parameters of the system. It was found that the most advantageous, from the practical application point of view, is an addition of a diluent or solvent in an amount of 0.0008 mole/g of plastisol. The mechanisms of the phenomena proceeding were explained by analysis of the values of miscibility coefficients of aqueous dispersion particular components.

6

Wpływ dodatku octanu etylu (rozcieńczalnika) na wytrzymałość masy ze spoiwem epoksydowym

Hutera B., Grabowska B., Bilska M.

Przegląd Odlewnictwa

|

2006

|

Vol. 56, nr 4

166-170

PL

W pracy ustalono wpływ dodatku octanu etylu (rozcieńczalnika) na: zdolność do zwilżania osnowy piaskowej przez spoiwo epoksydowe, wartość równowagowego kąta zwilżania oraz na wytrzymałościowe właściwości masy wiązanej tym spoiwem.

EN

In this study an attempt has been made of establishing the effect of an addition of ethyl acetate (diluent) on the wettability of sand grains by epoxy binder, on the value of an equilibrum contact angle, and on the strength of moulding sand with this binder.

7

Wpływ dodatku nieaktywnego rozcieńczalnika na wytrzymałość masy ze spoiwem epoksydowym

Hutera B.

Archiwum Odlewnictwa

|

2006

|

R. 6, nr 18/2

441--446

PL

W pracy podjęto próbę określenia wpływu dodatku octanu etylu (rozcieńczalnika) na zdolność do zwilżania osnowy przez spoiwo epoksydowe. Wykazano, że już 5% wag. dodatku do spoiwa powoduje natychmiastowy stan równowagi układu: kwarc – spoiwo. Zweryfikowano wpływ dodatku rozcieńczalnika na wytrzymałość masy oraz charakter jego oddziaływań ze spoiwem.

EN

The article presents the trial of evaluation of ethyl acetate influence on wettability of sand grains by epoxy binder. It has been demonstrated that only 5% by weight diluent addition generate immediate state of equilibrium. Verification of diluent addition influence on moulding sand strength as well as diluent interaction with binder.

8

Rynek farb i lakierów w Polsce - korzyści czy zagrożenia dla środowiska? Cz. III - podstawowe składniki wyrobów lakierowanych

Figielek A., Sobczyńska D., Urbaniak W.

Recykling

|

2002

|

nr 1

16-17

9

Znaczenie rozcieńczalnika dla wytrzymałości masy wiązanej żywicą syntetyczną

Hutera B., Lewandowski J. L.

Przegląd Odlewnictwa

|

2001

|

Vol. 51, nr 2

73-75

PL

Badania uwidoczniły korzystny wpływ dodatku rozcieńczalnika do żywicy na właściwości wytrzymałościowe masy. Dobrze dobrany pod względem ilościowym i jakościowym (w tym mała szkodliwość dla otoczenia) rozcieńczalnik, polepsza zwilżalność osnowy przez żywicę oraz zmniejsza lepkość żywicy. Sprzyja to łatwiejszemu i równomierniejszemu rozprowadzeniu żywicy na powierzchni ziam osnowy, a zatem wpływa korzystnie na uzyskiwaną wytrzymałość. Polepszenie zwilżalności osnowy przez spoiwo oraz zmniejszenie lepkości spoiwa w wyniku dodania rozcieńczalnika może spowodować także, że odstąpienie od tradycyjnej kolejności dozowania (utwardzacz, a następnie żywica) nie tylko nie spowoduje zmniejszenia wytrzymałości, lecz może ją nawet zwiększyć.

EN

The investigation has revealed the favourable influence of an addition of diluent to the resin on the mechanical properties of the mixture. A well selected diluent, both in respect of the quantity and quality (thus of little noxiousness to environment), improves the wettability of the matrix by the resin and decreases the resin viscosity. It favours the easier and more uniform distribution of the resin on the surface of the matrix grains, and thus influences favourably the obtained strength. Due to the improvement of the matrix wettability by the binder and the decrease of the binder viscosity, as a result of an addition of a diluent, it is also possible to give up the traditional sequence of batching (hardener first and resin next) without the least risk of decreasing the strength, but even gaining its increase.