Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ działań służących gospodarowaniu wodą deszczową na pojemność retencyjną terenów mieszkaniowych

Gama Marques Paulina

Builder

|

2022

|

R.26, nr 6

37--41

PL

Zwiększenie pojemności retencyjnej miast jest jednym z głównych celów adaptacji do zmian klimatu. Analiza systemu gospodarowania wodami opadowymi powinna zacząć się od tego, co się dzieje z wodą deszczową: czy ulega spływowi powierzchniowemu, czy jest infiltrowana, czy jest retencjonowana tymczasowo albo stale. Jednak zastosowanie elementów systemu nie tworzy samego systemu, a tym samym zamiast prezentować idee zrównoważonego rozwoju, mogą być one przykładem greenwashingu. Analizie zostało poddane osiedle mieszkaniowe we Wrocławiu. Praca skupia się na rozpoznaniu elementów służących gospodarowaniu wodą deszczową, przedstawia schemat ich działania oraz poddaje weryfikacji, czy dane elementy tworzą system. Badania dowodzą, że w większości przypadków rozpoznaje się pojedyncze elementy, nieujęte w system zagospodarowania terenu. Zaobserwowano nieliczne przykłady przedstawiające cechy systemu.

EN

Increasing the storage capacity of cities is one of the main goals of adaptation to climate change. The analysis of the rainwater management system should start with what is happening to the rainwater: whether it is subject to surface runoff, is it infiltrated, is it temporarily or permanently retained. However, the use of system elements does not create the system itself, and thus, instead of presenting the ideas of sustainable development, they can be an example of greenwashing. A housing estate in Wrocław was analyzed. The work focuses on identifying the elements for rainwater management, presents a diagram of their operation and verifies whether the elements constitute a system. Research proves that in most cases individual elements are recognized, not included in the land development system. Few examples showing the features of the system have been observed.

2

Influence of the Hydrogel Amendment on the Water Retention Capacity of Extensive Green Roof Models

Deska Iwona, Mrowiec Maciej, Ociepa Ewa, Lewandowska Agnieszka

Journal of Ecological Engineering

|

2020

|

Vol. 21, nr 1

195--204

EN

The goal of the research was to investigate the retention capacity of six green roof models (SHP1, SHP2, SHP3, SH, S, and SP) constructed with the use of the square-shaped plastic trays, Floradrain FD 25 drainage elements, SF filter sheets, and the specified extensive substrates (with or without the hydrogel amendment). The SHP1 and SHP2 models were constructed in March 2017, SHP3 and SH – in November 2017, while S and SP – in April 2018. Four models (SHP1, SHP2, SHP3, and SP) contained the plants (the goldmoss stonecrop Sedum Acre), whereas two models (S and SH) did not contain the vegetation. The substrates of SHP1, SHP2, SHP3, and SH models contained the hydrogel admixtures. The investigations were conducted with the use of simulated (and partially natural) precipitations. The water retention capacity of each green roof model was established based on the difference between the precipitation volume and the volume of runoff from a model. The results show that green roofs can be useful stormwater management tools. The calculated stormwater retention rates ranged from 29.50% to 85.15%. In most cases, the best water retention capacity was exhibited by the SHP3 model, constructed in November 2017 and planted in April 2018, containing the substrate amended with superabsorbent (cross-linked potassium polyacrylate). The similarly constructed SHP1 and SHP2 models, which were built in March 2017, in some cases had lower water retention capacity. These models contained older hydrogel and were overgrown with older, smaller, and worse looking plants, partially supplanted by mosses. Such results indicate that the efficiency of hydrogel may decrease over time. In many cases, the S (not vegetated, without hydrogel), SH (not vegetated, with substrate containing hydrogel), and SP (vegetated, without hydrogel) models had slightly lower water retention capacity. The results of investigations indicate that there was a relatively strong positive linear correlation between the retention depth and duration of the antecedent period elapsed from the preceding total (or substantial) saturation of the green roof models (labelled in this article as period since total saturation – PSTS). The weather conditions i.e. air temperature and relative humidity as well as PSTS are very important parameters that influence the retention capacity of the green roof models. The result show that duration of PSTS can be stronger correlated with the retention depth than antecedent dry period (ADP) elapsed from the end of last precipitation, regardless of its depth and intensity.

3

Impact of the hydrogel amendment and the dry period duration on the green roof retention capacity

Deska Iwona, Mrowiec Maciej, Ociepa Ewa, Michniewski Michał

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2020

|

Vol. 27, nr 3

357--371

EN

Abstract: Climate changes as well as the urbanisation and economic development influence the characteristics of the stormwater runoff in the cities. The sealing of drainage basin surface leads to an increase of the runoff intensity, thereby decreasing the rainwater infiltration. This situation can lead to the risk of flooding in urban areas. Therefore, especially in great cities there is a need for application of such solutions that will support the operation of the sewage systems. The examples of such solutions are, among others, the green roofs. The paper presents the results of investigation of the water retention capacity of 4 green roof models containing following growing media: (1) the typical green roof substrate without any amendments, (2) the substrate with addition of about 1 % by weight of hydrogel (the cross-linked potassium polyacrylate), (3) the substrate containing about 0.25 % by weight of hydrogel, (4) the substrate with addition of expanded clay and perlite. The models were not vegetated in order to investigate only the water retention capacity of drainage elements and substrates. The water retention capacity of green roof models was investigated in the laboratory conditions with use of artificial precipitations simulated after diverse antecedent dry weather periods (ADWP) amounting to: 1, 2, 5, 7, and 12 days. The intensities of artificial precipitations were relatively high and ranged from 1.14 to 1.27 mm/min, whereas their durations ranged from 7.75 to 12.56 min. These values of intensities and durations corresponded to the design rainfall intensities calculated using Blaszczyk’s equation for annual rain depth equal to 600 mm and the return periods ranged from 5 to 15 years. The obtained results indicate that the water retention capacity of green roof models, expressed as the volumes (or depths) of rainwater retained within their structures, increases with an increase of ADWP. Results indicate that the relation between ADWP and the amount of water retained in the layers of green roofs in the case of relatively short antecedent dry weather periods provided for the analysis (from 1 to 7 days) may be approximately linear. The results of the one-way ANOVA indicate that in the case of all models there is a statistically significant difference between the values of retention depth for specified ADWP (p < 0.001). During more than half of simulated precipitations, especially in the case of longer ADWPs lasting 5, 7, and 12 days the best water retention capacity had Model 3, with substrate containing about 0.25 % by weight of hydrogel. On the other hand, the results show that the weakest retention capacity had Model 2 (with substrate containing 1 % by weight of hydrogel). In the case of longer ADWPs (lasting 7 and 12 days) relatively weak water retention capacity had Model 4 (with substrate containing the addition of expanded clay and perlite). It can be concluded that too large amount of hydrogel added to the substrate can have an unfavourable impact on the water retention capacity of green roofs.

4

Wpływ warstwy roślinności oraz dodatku hydrożelu do substratu na zdolności retencyjne zielonych dachów

Deska Iwona, Mrowiec Maciej, Ociepa Ewa, Ślęzak Katarzyna

Proceedings of ECOpole

|

2019

|

Vol. 13, No. 1-2

107--118

PL

Na terenach zlewni zurbanizowanych, obok tradycyjnych systemów kanalizacyjnych, coraz częściej stosuje się zrównoważone systemy drenażu (ZSD, ang. SUDS - Sustainable Urban Drainage Systems), które umożliwiają zagospodarowanie wód opadowych możliwie jak najbliżej miejsca wystąpienia opadu. Jednym z przykładów takich rozwiązań są zielone dachy. W artykule zaprezentowano wyniki badań zdolności retencyjnych sześciu modeli zielonych dachów, oznaczonych w tekście artykułu symbolami: SHR1, SHR2, SHR3, SH, S i SR. W przypadku modeli SHR1, SHR2, SHR3 i SH zastosowano dwie warstwy substratu ekstensywnego o nazwie handlowej „Skalny kobierzec”. Dolna warstwa substratu zawierała domieszkę 0,5 % wag. hydrożelu potasowego (usieciowanego poliakrylanu potasu), natomiast górną warstwę stanowił ww. substrat bez domieszek. W przypadku modeli SHR1, SHR2, SHR3 zastosowano warstwę roślinności - rozchodnik ostry (Sedum Acre), natomiast model SH nie zawierał warstwy roślinności. Z kolei w przypadku modeli S i SR zastosowano jednolitą warstwę substratu ekstensywnego „Skalny kobierzec” bez dodatku hydrożelu, przy czym model SR posiadał warstwę roślinności (rozchodnik ostry), a model S był pozbawiony roślin. Modele SHR1 i SHR2 zostały skonstruowane w marcu 2017 r., modele SH i SHR3 w listopadzie 2017 r., a modele S i SR w kwietniu 2018 r. Badania były prowadzone z zastosowaniem opadów naturalnych oraz sztucznych (symulowanych). Na podstawie otrzymanych wyników można stwierdzić, że zastosowanie zielonych dachów może pozwolić na zmniejszenie natężenia odpływu wody opadowej ze zlewni. Uzyskane wyniki wskazują, że w większości przypadków najlepsze zdolności retencyjne wykazywały modele zielonych dachów obsadzone dobrze ukorzenioną, gęstą warstwą roślinności, które równocześnie zawierały substrat z domieszką hydrożelu (SHR1, SHR2). W niewielkim stopniu niższą zdolnością retencyjną charakteryzował się model o bardzo zbliżonej konstrukcji (SHR3), posiadający rzadszą i słabiej ukorzenioną warstwę roślinności. W większości przypadków mniejsze objętości wody były retencjonowane w warstwach pozostałych modeli: S (niezawierającego roślin ani domieszki hydrożelu), SR (zawierającego roślinność, ale niezawierającego hydrożelu) i SH (zawierającego domieszkę hydrożelu, lecz nieposiadającego warstwy roślinności). Otrzymane wyniki wskazują, że dodatek hydrożelu może wpływać pozytywnie na zdolności retencyjne dachów obsadzonych roślinnością, pod warunkiem, że okres bezdeszczowy poprzedzający opad nie będzie bardzo krótki i dach częściowo odzyska zdolność do retencjonowania wody. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że dodatek hydrożelu do substratu w przypadku modelu pozbawionego roślinności nie powodował znaczącego zwiększenia jego zdolności retencyjnych. Otrzymane wyniki wskazują, że dużą rolę w retencjonowaniu wody opadowej odgrywa warstwa roślinności, zwłaszcza w okresie późnej wiosny i lata, kiedy panują stosunkowo wysokie temperatury.

EN

In urbanized areas, in addition to the traditional sewer systems, increasingly are used the sustainable urban drainage systems (SUDS), inter alia, the green roofs. The focus of the research described in the article was to investigate the retention capacities of six green roof models denoted in the paper by symbols: SHR1, SHR2, SHR3, SH, S, and SR. The models were constructed with use of the plastic garden trays (with internal dimensions 55.7 × 55.7 × 7 cm). On the bottom of each tray the drainage element Floradrain FD 25 was placed. On each drainage element the filter sheet SF (70 × 70 cm) was spread. On the surface of each filter sheet the required amount of the specified substrate was placed. The total thickness of substrate layer on each model was equal. Models SHR1, SHR2, SHR3, SH were built of two layers of the extensive substrate “Sedum Carpet”. The lower layer contained the admixture of 0.5 % by weight of hydrogel (the cross-linked potassium polyacrylate). The upper layer consisted of the substrate “Sedum Carpet” without hydrogel amendment. Models SHR1, SHR2, and SHR3 contained the layer of vegetation - the goldmoss stonecrop (Sedum Acre), while model SH did not contain the plants. The models S and SR contained the uniform layer of extensive substrate “Sedum Carpet” without hydrogel amendment. The model SR contained the vegetation (the goldmoss stonecrop) and S did not contain plants. Models SHR1 and SHR2 were constructed in March 2017, models SH and SHR3 were constructed in November 2017, and models S and SR were constructed in April 2018. The investigations were conducted with use of natural and artificial (simulated) precipitations. The obtained results show that the green roofs can help to reduce the outflow of rainwater from the catchment. The results indicate that in most cases the best retention capacities had models prepared in March 2017, with dense, well-rooted plants and substrate layer amended with hydrogel (SHR1 and SHR2). The similarly constructed model (SHR3) having a less dense and less rooted vegetation layer had a slightly lower retention capacity. In most cases smaller volumes of water were stored in the layers of other models: S (substrate without hydrogel amendment and without plants), SR (substrate without hydrogel amendment + plants), and SH (substrate with hydrogel amendment and without plants). The obtained results indicate that the addition of hydrogel into the growing medium can have a positive effect on the retention capacity of vegetated roof, provided that the antecedent dry period will not be very short. On the other hand, the results show that the hydrogel amendment did not cause a significant increase in retention capacity in the case of model without plants. The obtained results indicate that the vegetation layer plays an important role in the retention of rainwater, especially in the late spring and summer, when the temperatures were relatively high.

5

Wpływ sposobu rozmieszczenia hydrożelu w substracie na zdolności retencyjne zielonych dachów

Deska I., Ociepa E., Mrowiec M., Cichecka E., Gmyrek K.

Proceedings of ECOpole

|

2018

|

Vol. 12, No. 1

139--147

PL

Na terenach zlewni zurbanizowanych, obok tradycyjnych systemów kanalizacyjnych, coraz częściej stosowane są zrównoważone systemy drenażu (ZSD, ang. SUDS - Sustainable Urban Drainage Systems), umożliwiające zagospodarowanie wód opadowych w miejscu wystąpienia opadu. Jednym z takich rozwiązań są zielone dachy. Artykuł prezentuje wstępne wyniki badań zdolności retencyjnych czterech modeli zielonych dachów. W przypadku modelu 1 zastosowano substrat dachowy ekstensywny bez domieszek. Modele 2 i 3 zawierały substrat ekstensywny z domieszką hydrożelu potasowego (usieciowanego poliakrylanu potasu). W przypadku modelu 2 dodatkowo zastosowano warstwę roślinności (rozchodnik ostry Sedum Acre). W modelu 4 zastosowano substrat ekstensywny z wkładkami z agrowłókniny wypełnionymi hydrożelem potasowym. Modele dachów 2, 3 i 4 zawierały taką samą dawkę hydrożelu (30 g). Badania były prowadzone w warunkach terenowych, w dwóch etapach. Wstępny etap obejmował pierwsze nasączenie modeli (wszystkie elementy w stanie powietrzno suchym) przy zastosowaniu opadu symulowanego. Drugi etap obejmował dalsze badania zdolności retencyjnych modeli, głównie z wykorzystaniem opadów naturalnych. Otrzymane wyniki wskazują, że podczas pierwszego, symulowanego opadu najlepsze zdolności retencyjne wykazywały modele 2 i 3 (z domieszką hydrożelu w stanie luźnym), natomiast najmniejsza objętość wody została zretencjonowana przez modele 1 (bez domieszki hydrożelu) i 4 (z wkładkami zawierającymi hydrożel). Wyniki drugiego etapu eksperymentu są zróżnicowane. W przypadku trzech analizowanych opadów naturalnych najlepsze zdolności retencyjne wykazywał model 2 z substratem zawierającym domieszkę hydrożelu, obsadzony roślinnością, ale w przypadku dwóch opadów większa objętość wody została zretencjonowana w warstwach modelu 4 z wkładkami z hydrożelu. Najsłabsze zdolności retencyjne, spośród modeli zawierających hydrożel w składzie substratu, wykazywał model 3 z hydrożelem w stanie luźnym, nieobsadzony roślinnością. Uzyskane wyniki wskazują na odmienne zachowanie się dodatku hydrożelu i inny przebieg cyklu pochłaniania i oddawania wody w zależności od tego, czy superabsorbent jest zastosowany w formie luźnej domieszki czy umieszczony we wkładkach. W celu dokładniejszego zbadania zachowania hydrożelu w substracie konieczne jest kontynuowanie badań, mających na celu określenie wpływu temperatury i wilgotności powietrza oraz warstwy roślinności na zachowanie dodatku hydrożelu.

EN

In urbanized areas, in addition to the traditional sewer systems, increasingly are used the sustainable urban drainage systems (SUDS), inter alia, the green roofs. The article presents the results of research of retention capacities of 4 green roof models. In these models were used: in model 1 - the typical extensive substrate, in models 2 and 3 - the above-mentioned extensive substrate with addition of hydrogel (cross-linked polyacrylate potassium), in model 4 - agrotextile inserts with hydrogel. Model 2 additionally contained the plants (Goldmoss Stonecrop Sedum Acre). Models 2, 3 and 4 contained the same portion of hydrogel (30 g). The field experiments were conducted in two stages under natural atmospheric conditions. The initial stage included the first simulated precipitation (all layers of green roof models were air-dry during these experiments). The second stage included the further investigations of the retention capacities of green roof models, predominantly with use of natural precipitations. The obtained results of initial stage of experiments show that during the first simulated precipitation the best retention capacities had models 2 and 3 (with hydrogel admixtures). The least amount of water was absorbed in model 1 (without hydrogel additive) and model 4 (containing agrotextile inserts with hydrogel). The results of the second stage of the experiment are equivocal. In the case of three natural precipitations, the best retention capacity was demonstrated by model 2, with the substrate containing hydrogel admixture planted with vegetation, but in the case of two rainfalls more water was stored in model 4, with hydrogel inserts. The least amount of water was absorbed in model 3, with hydrogel admixture, not planted with vegetation. The results show the different behavior of hydrogel and the differences in wetting-drying cycle, depending on whether the superabsorbent is used in the form of a loose admixture or placed in the inserts. Further research is needed to evaluate of influence of temperature and humidity and the presence of vegetation on behavior of hydrogel additive in the green roof substrate.

6

Wpływ domieszek substancji sorbujących wodę na zdolności retencyjne zielonych dachów

Deska I., Cichecka E., Gmyrek K.

Proceedings of ECOpole

|

2018

|

Vol. 12, No. 2

465--472

PL

Ciągle postępujące uszczelnianie powierzchni terenu zlewni zurbanizowanych przyczynia się do zwiększania natężenia spływu powierzchniowego podczas intensywnych opadów, co prowadzi do wzrostu zagrożenia powodziowego. W związku z tym na terenach silnie zurbanizowanych, obok tradycyjnych systemów kanalizacyjnych, powinny być stosowane zrównoważone systemy drenażu (SUDS - Sustainable Urban Drainage Systems). O ile to możliwe, należy dążyć do zagospodarowania wody opadowej bezpośrednio w miejscu wystąpienia opadu, co może być umożliwione między innymi przez zastosowanie zielonych dachów. Artykuł przedstawia wyniki badań zdolności retencyjnych czterech modeli zielonych dachów. W Modelu 1 zastosowano substrat intensywny „Ogród dachowy” bez domieszek. W przypadku modeli 2 i 3 na etapie konstruowania stanowiska zastosowano ww. substrat z domieszkami hydrożelu potasowego (usieciowanego poliakrylanu potasu), odpowiednio wynoszącymi około 1 i 0,25 % wagowych. W przypadku modelu 4 zastosowano ww. substrat, do którego dodano domieszki keramzytu i perlitu ogrodniczego. W modelach nie zastosowano roślinności, aby badaniu poddać wyłącznie zastosowane substraty. Symulacje opadów prowadzono po zróżnicowanych okresach bezopadowych wynoszących odpowiednio: 3, 4, 5, 7, 11 i 16 dni. Uzyskane wyniki wskazują, że po krótszych okresach bezopadowych (wynoszących od 3 do 7 dni) najlepsze zdolności retencyjne wykazywał model dachu 2 z substratem zawierającym dodatek ok. 1 % wag. hydrożelu. Z kolei w przypadku dłuższych okresów bezopadowych model 2 nie wykazywał już tak dobrych zdolności retencyjnych. W trakcie opadów symulowanych po 11 i 16 dniach bezopadowych najlepsze zdolności retencyjne wykazywały modele 1 i 3 (odpowiednio z substratem bez żadnych dodatków i z dodatkiem ok. 0,25 % wag. hydrożelu). Najsłabsze zdolności retencyjne wykazywał model 4 - z substratem zawierającym domieszki keramzytu i perlitu ogrodniczego.

EN

Persistent sealing of drainage basin surface in urbanized areas prompts the rise of runoff intensity during heavy rains. This leads to an increase of threat of flood. In this regard, in addition to the traditional sewer systems should be used the Sustainable Urban Drainage Systems (SUDS). SUDS comprise, inter alia, managing the rain close to where it falls. The examples of SUDS can be green roofs. The article presents the results of research of retention capacities of 4 green roof models. As the growing media in the green roof models were used following substrates: in model 1 - the typical intensive substrate (“Roof Garden”), in model 2 - the same substrate with admixture of about 1 % by weight of hydrogel (cross-linked potassium polyacrylate), in model 3 - the same substrate with admixture of 0.25 % by weight of hydrogel, and in model 4 - the a.m. substrate with admixture of expanded clay and perlite. There are not the vegetation layers on the models because the focus of the experiments was to investigate of the retention capacities solely of the substrates. The artificial precipitations were simulated after: 3, 4, 5, 7, 11, and 16 antecedent dry days. The results indicate that during the precipitations that occurred after shorter antecedent dry periods (from 3 to 7 days) the best retention capacities had model 2 containing the substrate with admixture of about 1 % by weight of hydrogel. By contrast, during the precipitations that occurred after longer antecedent dry periods (11 or 16 days) the best retention capacities had models 1 and 3 (with substrate without any admixtures and with substrate containing about 0.25 % by weight of hydrogel). Results show that the weakest retention capacity had model 4 - with substrate containing admixtures of expanded clay and perlite. It should be pointed out that the effectiveness of hydrogel decreased compared to results obtained during the earlier studies.

7

Ocena ilości i dynamiki odpływu z ekstensywnych dachów zielonych

Marczak D., Burszta-Adamiak E.

Instal

|

2018

|

nr 7/8

38--42

PL

W miastach duży udział powierzchni nieprzepuszczalnych stanowią dachy. Wykonanie na nich układów konstrukcyjnych z roślinnością, czyli tzw. dachów zielonych jest jedną z metod odzyskiwania terenów biologicznie czynnych w przestrzeni miejskiej. Ponadto taki sposób zagospodarowania, uprzednio uszczelnionych powierzchni, może zredukować odpływ wód opadowych do systemu kanalizacji. W artykule przedstawiono wyniki badań zdolności ekstensywnych dachów zielonych w retencjonowaniu, opóźnianiu spływu i redukcji szczytowej fali odpływu wód opadowych. Badania prowadzono w centrum miasta Wrocławia na stanowiskach wykonanych w skali półtechnicznej. Uzyskane wyniki potwierdzają pozytywny wpływ dachów roślinnych na zatrzymywanie wody opadowej oraz opóźnianie odpływu. Średnia retencja na obu dachach zielonych wynosiła ponad 87% i była ponad czterokrotnie większa niż na dachu referencyjnym. Ponadto, zaobserwowano wyraźne opóźnienie odpływu z dachów zielonych (średnio o 75 min. pomiędzy maksymalną intensywnością opadu, a szczytową fazą odpływu). Stwierdzono wpływ sezonu i długości trwania okresu bezopadowego na zdolności retencyjne dachów zielonych. Długość trwania okresu bezopadowego był czynnikiem, który miał zauważalny wpływ także na wielkość redukcji szczytowej fali odpływu.

EN

Roofs have a high share in non-permeable surfaces in urban areas. Covering them with structural arrangements with greenery, i.e. so called green roofs is one of the ways to recover biologically active areas in cities. Additionally, such management of previously sealed surfaces may reduce the runoff of stormwater to the sewage system. The paper presents the results research of the capacity of extensive green roofs to retain, delay runoff and reduce peak runoff of stormwater. The research were conducted in the centre of Wrocław, on experimental sites constructed in a semi-technological scale. The obtained results confirm that green roofs have a positive influence on stormwater retention and runoff delay. The mean retention on both green roofs exceeded 87% and it was over four times higher than on the reference roof. Moreover, a noticeable delay in runoff from green roofs was noted (on the average 75 minutes between peak rainfall intensity and the peak runoff phase). It was determined that the season and the antecedent dry weather period influenced the retention capacity of green roofs. The antecedent dry weather period also has an influence on peak runoff reduction.

8

Investigation of the influence of hydrogel amendment on the retention capacities of green roofs

Deska I., Mrowiec M., Ociepa E., Łacisz K.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2018

|

Vol. 25, nr 3

373--382

EN

Progressive economic development as well as urbanisation influence the characteristics of the stormwater runoff. Progressive sealing of drainage basin surface prompts the decrease of rainwater infiltration, thus increasing the runoff intensity. This results in an increase of flood risk. Thus, in urban areas the sustainable urban drainage systems (SUDS) are used in addition to the traditional sewer systems. The examples of SUDS strategy are, inter alia, the roofs covered with vegetation (the green roofs). The paper presents the results of research of retention capacities of 4 diverse green roof models with following growing media: (1) the typical green roof substrate without any additions, (2) the substrate with addition of about 1 % by weight of hydrogel (the cross-linked potassium polyacrylate), (3) the substrate with addition of about 0.25 % by weight of hydrogel, (4) the substrate with addition of expanded clay and perlite. The models did not have the vegetation layers in order to explore only the retention capacities of drainage layers and substrates. The aim of the first part of research was to investigate the retention capacities of green roof models after 1, 2, 6, 8 and 10 antecedent dry days. In the case of 1 and 2 antecedent dry days the best medium retention capacity had green roof model 2 (with substrate with addition of 1 % by weight of hydrogel), and the weakest medium retention capacity had green roof model 1 (without any additions). In the cases of precipitations which occurred after 6 as well as 8 and 10 antecedent dry days the best retention capacity had green roof model 3 (with addition of about 0.25 % by weight of hydrogel). The weakest retention capacity had in these cases green roof model 4 (with addition of expanded clay and perlite). The aim of the second part of research described in the paper was to investigate the retention capacities of green roof models during precipitations that occurred after long antecedent dry periods of time (34, 59 and 106 antecedent dry days). The substrates and drainage layers were air-dry directly before precipitations. The best retention capacity had in this case green roof model 3 (with the substrate with addition of about 0.25 % by weight of hydrogel). The second largest retention capacity had model 2 (with the substrate with addition of about 1 % by weight of hydrogel). The definitely weakest retention capacity had model 4 containing the substrate with addition of expanded clay and perlite. The results may indicate that the efficacy of hydrogel decreased over time probably due to its decay under the influence of solar radiation.

9

Badanie wpływu hydrożelu na zdolności retencyjne zielonych dachów

Deska I., Ociepa E., Mrowiec M., Łacisz K.

Proceedings of ECOpole

|

2016

|

Vol. 10, No. 2

625--632

PL

Postępujący rozwój i urbanizacja wpływają na kształtowanie odpływu wód opadowych ze zlewni. Wzrost stopnia uszczelnienia powierzchni powoduje zwiększanie natężenia spływu powierzchniowego, co często przyczynia się do podwyższenia zagrożenia powodziowego. W związku z tym na terenach silnie zurbanizowanych, obok tradycyjnych systemów kanalizacji deszczowej, coraz częściej stosuje się rozwiązania mające na celu zagospodarowanie wód deszczowych w miejscu wystąpienia opadu. Rozwiązania te noszą nazwę zrównoważonych systemów drenażu. Jednym z takich rozwiązań są zielone dachy. W artykule przedstawiono wyniki badań zdolności retencyjnych czterech modeli zielonych dachów, na których zastosowano zróżnicowane substraty dachowe. Jedno podłoże glebowe stanowił tradycyjny substrat dachowy bez domieszek, dwa podłoża stanowiły substraty z domieszkami hydrożelu, odpowiednio wynoszącymi około 1 i 0,25% wagowych. Jako czwarte podłoże zastosowano substrat dachowy z domieszką keramzytu i perlitu ogrodniczego. Na modelach zielonych dachów nie zastosowano roślinności, aby badania dotyczyły wyłącznie zdolności retencyjnych zastosowanych substratów. Pierwsza część eksperymentu opisanego w artykule polegała na badaniu zdolności retencyjnych substratów dachowych podczas pierwszego symulowanego opadu oraz opadu występującego po długim okresie bezdeszczowym (substrat i inne elementy modelu zielonego dachu w stanie powietrzno suchym). W tym przypadku najlepsze zdolności retencyjne wykazał substrat z zawartością ok. 1% hydrożelu. Drugą co do wartości pojemnością retencyjną odznaczał się substrat zawierający ok. 0,25% wag. hydrożelu. Z kolei najsłabsze zdolności retencyjne posiadał substrat z dodatkiem materiałów silnie porowatych (keramzytu i perlitu ogrodniczego). Druga część eksperymentu polegała na badaniu zdolności retencyjnych substratów podczas opadu, jaki wystąpił po okresie bezdeszczowym, wynoszącym 4 doby. Otrzymane wyniki wskazują, że w tym przypadku najlepsze zdolności retencyjne wykazał substrat zawierający ok. 0,25% hydrożelu, drugą co do wartości chłonność posiadał substrat z dodatkiem i keramzytu, i perlitu ogrodniczego, trzecią co do wartości chłonność wykazywał substrat bez żadnych dodatków. Najsłabszą chłonność w tym przypadku posiadał substrat z dodatkiem około 1% hydrożelu.

EN

Progressive economic development and urbanisation influence the characteristics of the stormwater runoff. Persistent sealing of drainage basin surface prompts the rise of runoff intensity. This results in a rise of threat of flood. Therefore, in urbanized areas in addition to the traditional sewer systems are used the ecological sustainable urban drainage systems (SUDS). One of these solutions are the green roofs. The paper presents the results of investigation of retention capacities of 4 green roof models with following substrates: the typical green roof substrate, the substrate with addition of about 1% of hydrogel, the substrate with addition of about 0.25% of hydrogel, the substrate with addition of expanded clay and perlite. In the models weren’t applied the vegetation layers in order to explore only the retention capacities of substrates and drainage layers. The objective of the first part of experiment described in the paper was to investigate the retention capacities of roof substrates during the first rain and the rain that occurred after long antecedent dry period of time (the substrates and drainage layers Badanie wpływu hydrożelu na zdolności retencyjne zielonych dachów 633 were air-dry). The best retention capacity had in this case the substrate with addition of about 1% of hydrogel. The second largest retention capacity had the substrate with addition of about 0.25% of hydrogel. The weakest retention capacity had the substrate with addition of expanded clay and perlite. The objective of second part of experiment was to investigate the retention capacities of green roof substrates after 4 antecedent dry days. In this case the best retention capacity had the substrate with addition of about 0.25% of hydrogel. The second largest retention capacity had the substrate with addition of expanded clay and perlite. The weakest retention capacity had the substrate with addition of about 1% of hydrogel.

10

Investigation of the liquid retention capacity of terry fabrics

Petrulyte S., Nasleniene J.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2010

|

Vol. 18, no. 5 (82)

93--97

EN

The paper presents an investigation of the liquid retention capacity of terry fabrics with respect to pile height and impacts/finishing. The terry fabrics used in the experimental work were made from linen or linen/cotton yarns. The pile height of the samples was 6, 9 and 12 mm. The fabrics were effected by various impacts/finishing like macerating, washing with detergent or without it, washing with detergent and softener as well as tumbling procedures. The highest liquid retention capacity (9.598 g/g) was determined for grey linen/cotton fabric with a 6 mm pile height. A significant difference exists in the liquid retention capacity of differently treated fabrics; the intensity of the procedure also plays a role here. The liquid retention capacity of terry fabrics with respect to the tumbling period could be described by polynomial equations.

PL

Praca przedstawia badania retencji wody przez tkaniny frotte z uwzględnieniem wysokości okrywy pętelkowej i obróbki wykańczającej. W badaniach zastosowano tkaniny frotte wykonane z przędz lnianych, lub mieszanek len/bawełna. Wysokość okrywy pętelkowej badanych próbek wynosiła: 6, 9 i 12 mm. Tkaniny poddano obróbce wykańczalniczej, jak maceracja, pranie z lub bez detergentu, pranie z detergentem i zmiękczaczem oraz bębnowanie. Wyznaczono najwyższą retencję wody dla tkaniny surowej wykonanej z mieszanki len/bawełna o 6 mm okrywie pętelkowej. Wykazano znaczne różnice retencji wody przez tkaniny w zależności od rodzaju i intensywności obróbki. Retencję wody przez tkaniny frotte poddane bębnowaniu można opisać równaniem o charakterze wielomianu.