PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  porcelana
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available „Warzywna ceramika” z wytwórni w Korcu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie na tle nurtu trompe l'oeil w sztuce europejskiej
Wolska-Pabian Karolina
Szkło i Ceramika
|
2022
|
R. 73, nr 2
38--42
PL
„Trompe l’oeil” dosłownie oznacza „oszukać oko” i zostało zainspirowane długą historią złudzenia optycznego w sztuce, w tym w sztuce użytkowej, malarstwie, a nawet w projektach architektonicznych. Fascynacja wiernym naśladowaniem natury nasiliła się w XVIII-wiecznej Europie. Pierwsze znane przykłady pochodzą ze słynnej manufaktury porcelany w Miśni, ale trend ten był również szeroko rozpowszechniony w Anglii, Francji i Niderlandach. Sukces trompe l’oeil wynikał z wyjątkowej dbałości o szczegóły. Ceramicy wykorzystywali cechy każdej rośliny lub warzywa, aby stworzyć elementy naczynia, np. uchwyty do naczyń wykonane z wygiętych szparagów lub liści kapusty. W artykule przedstawiono przykłady z polskiej manufaktury w Korcu zachowane w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
EN
‘Trompe l’oeil’ literally means to ‘fool the eye’ in French, and has been inspired by a long history of optical illusion in art, including works of silver, stone, paintings and even architectural designs. The fascination with faithful imitation of nature intensified in 18th-century Europe. The first known examples came from the famous porcelain factory in Meissen, but the trend was also widespread in England, France and the Netherlands. The trompe l’oeil’s success was due to exceptional attention to detail. The potters cleverly used the characteristics of each vegetable or plant to create dish handles, such as a crumpled piece of asparagus or cabbage leaves. The article presents examples from the Polish manufacture in Korzec (today Korets, Ukraine) in the collection of the National Museum in Warsaw.
2
Content available remote Kazimierz Czuba : 1934–2017, projektant dekoracji oraz form ceramicznych, malarz
Wysocki Tomasz
Szkło i Ceramika
|
2022
|
R. 73, nr 4
29--29
PL
Kazimierz Czuba przez całe życie zawodowe był związany z Ostrowcem Świętokrzyskim, z którego pochodził, oraz z Ćmielowem, gdzie pracował. To w tamtejszej fabryce powstały jego najsłynniejsze porcelanowe projekty.
3
Content available remote Izolatory w elektroenergetyce - porcelana czy kompozyt?
Kogut Krzysztof
Inżynieria Elektryczna
|
2020
|
nr 4
48--51
PL
Jednymi z najczęściej występujących w sieci elektroenergetycznej obiektów są izolatory. Posiadają one dwie podstawowe funkcje - izolację elektryczną części będących pod napięciem oraz mechaniczne wsparcie urządzeń i przewodów elektrycznych. Ich niezawodność stanowi jedną z gwarancji sprawnego i bezawaryjnego funkcjonowania sieci.
4
Content available Styl zakopiański służący „wykwintniejszym potrzebom” – ceramiczne serwisy do kawy i herbaty w ujęciu historycznym
Kostuch Bożena, Czerwiński J., Kostuch B., Śniegocki Ł., Fijałkowska M.
Szkło i Ceramika
|
2019
|
R. 70, nr 3
4--9
PL
Budownictwo i rzemiosło górali z okolic Zakopanego stały się dla Stanisława Witkiewicza (1851–1915) źródłem inspiracji do stworzenia narodowego stylu polskiego, który nazwał „stylem zakopiańskim”. Wierzył, że na Podhalu przetrwała pierwotna sztuka polska, która może stać się źródłem form i ornamentów dla architektów i projektantów. Zaprojektował w stylu zakopiańskim m.in. kilka domów wraz z ich wyposażeniem. Wśród sprzętów i przedmiotów znajdowały się oczywiście także takie, które nie były znane sztuce ludowej i których górale nie używali. Przykładem mogą być serwisy do kawy i herbaty. Wzorem dla form naczyń stał się drewniany czerpak z charakterystyczną rączką służący do nabierania mleka. Pierwsze filiżanki w stylu zakopiańskim zostały pokazane na wystawie w Warszawie w 1896 r. Wkrótce takie naczynia i serwisy zaczęto produkować w kilku fabrykach fajansu. Najznakomitszy przykład porcelanowego zakopiańskiego serwisu został wykonany w Sèvres na początku XX w., z kolei próbę produkcji takiego serwisu w fabryce porcelany w Ćmielowie trudno uznać za udaną. Zastawy w stylu zakopiańskim były na tyle popularne, że znajdowały się w ofercie polskich fabryk fajansu jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym.
EN
The wooden architecture and handicraft of the Highlanders who lived in the area around Zakopane inspired Stanisław Witkiewicz (1851–1915) to create a national Polish style which he called the „Zakopane style”. He belived that the original, primaeval Polish art survived in the Highlands and that it could be the source of the forms and ornamentation for the architects and designers. Witkiewicz designed a couple of houses and their interiors in Zakopane style. Many of the designed objects were not to be found in the folk art and they were never used by the Highlanders. One of them were tea and coffee sets. The shape of the vessels was designed according to the shape of a „czerpak”, the wooden vessel for pouring milk which had a very characteristic handle. Cups in Zakopane style were exhibited in 1896 for the first time, soon afterwards such vessels and sets were produced by a couple of earthenware factories. The most exquisite example of porcelaine set in Zakopane style was done at Sèvres at the beginning of the 20th cent. the one produced at Ćmielów cannot be considered a successful attempt. Faience sets were pretty popular and were still produced in the interwar period.
5
Content available Na specjalne zamówienie! Wytwórstwo i zdobnictwo porcelany miśnieńskiej w 2. ćwierci XIX w. na przykładzie repliki talerza orcelanowego z serwisu koronacyjnego Augusta III Sasa
Nachyła Olga
Szkło i Ceramika
|
2019
|
R. 70, nr 6
8-13
PL
Kiedy oglądamy w muzeach starą pporcelanę, zazwyczaj zwracamy uwagę na kształt i zdobienie. Rzadko kto próbuje zgłębić tajniki produkcji. Czasem kustosz zdradzi ciekawostkę dotyczącą fałszerstw i podróbek, ale zwykle bardzo ogólnikowo. Rzadkością też są wystawy, gdzie prezentuje się obok siebie oryginały i falsyfikaty. Kto chciałby się przyznać, że ma w zbiorach podróbki? Jednak wyjątkowym rarytasem jest trafienie na „drugą edycję” historycznej produkcji. Tymczasem saska zastawa koronacyjna jest takim właśnie przypadkiem. Wziąwszy pod uwagę zmiany w technologii wytwarzania i zdobienia porcelany na przestrzeni tych stu lat dzielących pierwowzór od pamiątki rocznicowej, trafiła nam się okazja, by porównać oba przedmioty i przypomnieć złożoność XIX-wiecznych procesów wytwórczych i zdobniczych.
EN
Whenever we see old porcelain in museums, we usually pay attention to shape and ornaments. Rarely anyone attempts to have a deeper insight into production techniques. The custodian may sometimes give us a hint on fakes and forgeries, but typically in a very general manner. Exhibitions, where fakes and originals are presented next to each other, are also rare. Who would like to admit to having fakes in collections? However, it is extremely rare to find a '2nd' edition of historical production. The Saxon coronation tableware is one such example. Taking into consideration changes occurring in production and ornamentation technology over the course of one hundred years between the original and anniversary edition, we have an opportunity to compare both items and remind the complexity of the 19th-century manufacturing and decoration processes.
6
Content available remote Fabryczka porcelany
Jasiołek Katarzyna
Szkło i Ceramika
|
2019
|
R. 70, nr 5
34
PL
Założycielki Fenek Studio – Agata Klimkowska i Tosia Kiliś zaczęły od lekkiej jak piórko, półprzezroczystej porcelany. Z czasem jednak uwiodły je także inne materiały.
7
Content available remote O porcelanie inaczej
Skorek A., Wąsik M.
Szkło i Ceramika
|
2018
|
R. 69, nr 2
46
8
Content available Łódzkie kolekcje ceramiki orientalnej przed 1939 rokiem. Pokoje chińskie, japońskie i mauretańskie
Grzejszczak Ł.
Szkło i Ceramika
|
2018
|
R. 69, nr 5
10--13
PL
Podążający za europejską modą zamożni łodzianie urządzali pokoje orientalne – chińskie, japońskie, czy mauretańskie, albo gromadzili kolekcje złożone jedynie ze starannie wybranych obiektów. Artykuł poświęcony jest nieznanym szerzej zbiorom sztuki orientalnej, które posiadali: baron Juliusz Heizel von Hohenfels syn (japonika: brązy, elementy uzbrojenia, grafika, malarstwo, tkaniny); rodzina Biedermannów (ceramika chińska i japońska, sztuka perska – kobierce i elementy uzbrojenia); Laura Eliza Kindermann (kobierce perskie, ceramika japońska); rodzina Saladin i firma Allart & Rousseau (meble chińskie) oraz rodziny: Poznańskich (ceramika chińska i japońska, tkaniny) i Scheiblerów (meble chińskie, ceramika japońska i chińska, brązy, wachlarze, inne przedmioty dekoracyjne). Na podstawie kwerendy źródłowej, zachowanych nielicznych materiałów ikonograficznych oraz pojedynczych obiektów podjęto próbę ukazania poszczególnych kolekcji. Zgromadzone dzieła sztuki i kultury materialnej były wyrazem nie tylko panującej mody, ale równocześnie stanowiły odzwierciedlenie zainteresowań właścicieli i ich ambicji towarzyskich.
EN
Wealthy citizens of Lodz, who followed the European fashion, decorated oriental rooms – Chinese, Japanese or Mauritanian. Some of them gathered collections that consisted only of carefully selected objects. This article is devoted to widely unknown gatherings of oriental art, that were in possession of: baron Juliusz Heinzel von Hohenfels jr (Japanese bronzes, armament elements, graphics, paintings and fabrics); Biedermann family (Chinese ceramics, Japanese ceramics, Persian art – carpets and armament elements); Laura Eliza Kindermann (Persian carpets, Japanese ceramics) Allart & Rousseau company and Saladin family (Chinese furniture); families of Poznański (Chinese and Japanese ceramics and fabrics) and the Scheiblers (Chinese furniture, Japanese and Chinese ceramics, bronzes, fans and other decorative items). Based on the source query, a few lasting iconographical materials and single objects an attempt to show individual collections has been taken. Gathered works of art and culture were expressing not only the fashion of the era but also mirrored interests of their owners and their social ambitions.
9
Content available remote Lubiana Lubiana
Andrzejewski Z., Zimmermann R., Malinowska M., Nachyła O.
Szkło i Ceramika
|
2018
|
R. 69, nr 1
36--39
10
Content available remote Wałbrzyski Kristoff, kontynuator długoletniej tradycji
Jarząbek-Dyląg P., Malinowska M., Biardzka M.
Szkło i Ceramika
|
2017
|
R. 68, nr 2
3--6
11
Content available Porcelanowy ogród. Flora w ceramice europejskiej XVIII–XX wieku
Grzejszczak Ł.
Szkło i Ceramika
|
2017
|
R. 68, nr 1
11--14
PL
Ojczyzną porcelany są Chiny, gdzie produkowana była już w czasach dynastii Han (206 p.n.e.–220 n.e.) i udoskonalona za panowania dynastii Tang (618–906) i Song (960–1279). W Europie porcelana pojawiła się dopiero po upływie stuleci. Pierwsze wiadomości zawierała relacja Marco Polo z podróży do Chin. A do XVI w. zaczęły docierać obiekty eksportowane przez Portugalczyków i Holendrów. Wzbudzały zachwyt kolekcjonerów i dostarczały inspiracji. Od XV w. podejmowano prace zmierzające do wynalezienia europejskiej porcelany. Udało się to z chwilą założenia w 1710 r. Królewskiej Manufaktury Porcelany w Miśni, a później dość licznych wytwórni m.in.: w Wiedniu, Berlinie, Nymphenburgu, Ludwigsburgu, Sèvres oraz polskich w Korcu i Baranówce. Dekoracje wczesnych wyrobów naśladowały porcelanę chińską i japońską, a jednym z popularnych motywów – malowanych emaliami ceramicznymi – były formy floralne, w tym kwiaty mające w sztuce orientalnej znaczenie symboliczne. Artykuł prezentuje historyczny rozwój form i rodzajów motywów kwiatowych wykorzystywanych w dekoracji wyrobów ceramicznych. Omówiono różnorodne źródła inspiracji motywami florystycznymi i zmieniającą się stylistykę dekoracji, która odpowiadała aktualnym prądom artystycznym (od rokoka do art deco).
EN
The homeland of porcelain is China, where it was produced in the times of the Han Dynasty (206 B.C.–220 A.D.) and improved during the reign of the Tang Dynasty (618–906) and the Song Dynasty (960–1279). In Europe, porcelain appeared only after centuries. The first news came with Marco Polo’s account of his trip to China. In the 16th century objects exported by the Portuguese and the Dutch appeared. They aroused delight among the collectors and provided inspiration. From the 15th century work aimed at inventing European porcelain was undertaken. The success came with the foundation of the Royal porcelain factory in Meissen in 1710, and subsequently with quite a number of manufactories in Vienna, Berlin, Nymphenburg, Ludwigsburg, Sèvres and Polish factories in Korzec and Baranówka. Decoration of the early products imitated Chinese and Japanese porcelain, and one of the popular motifs – painted with ceramic enamels – were floral forms, including flowers having symbolic meaning in Oriental art. The article presents the historical development of the forms and types of floral motifs used in the decoration of ceramic products. It discusses various sources of inspiration evoked by floristic motifs, and the changing style of decoration, which corresponded to the current artistic styles (from rococo to art deco).
12
Content available remote Bukiet ceramiczny
Sołtysiak W.
Szkło i Ceramika
|
2017
|
R. 68, nr 5
36--37
13
Content available remote Nocna kultura - 14 maja 2016 r. Muzeum Narodowe, Warszawa
Wilczyński K., Ligier P., Malinowska M.
Szkło i Ceramika
|
2016
|
R. 67, nr 3
47
14
Content available Carl Ferdinand von Wolfsburg i Hans Gottlieb von Bressler – wrocławscy malarze na porcelanie doby baroku
Żernik M.
Szkło i Ceramika
|
2016
|
R. 67, nr 2
20--23
PL
Carl Ferdinand von Wolfsburg i Hans Gottlieb von Bressler byli dekoratorami porcelany, którzy tworzyli we Wrocławiu w 1 poł. XVIII wieku. Obaj byli uczniami Ignaza Bottengrubera i obaj byli hausmalerami-amatorami. Karl Ferdinand von Wolfsburg (1696–1764) był wrocławskim szlachcicem, prawnikiem, piastował różne funkcje we władzach miejskich. Poza działalnością publiczną jego największą pasją było dekorowanie porcelany. Jego dzieła przechowywane są obecnie w muzeach w Nowym Jorku, Seattle, Toronto, Wiedniu, Dreźnie oraz w kolekcjach prywatnych. Był utalentowanym artystą, ale jego styl pozostał pod dużym wpływem Bottengrubera. Hans Gottlieb von Bressler (1705–1777) także należał do znanego wrocławskiego rodu szlacheckiego, mocno związanego z działalnością publiczną i polityczną. Mimo sporego talentu, artysta porzucił swoją pasję właśnie na rzecz rodziny i pracy we władzach miasta – przez ponad dekadę był nadburmistrzem Wrocławia. Jego dzieła podziwiać można w muzeach w Nowym Jorku, Jacksonville, Toronto, Hamburgu, Lipsku, Londynie, Stuttgarcie oraz prywatnych kolekcjach.
EN
Both Karl Ferdinand von Wolfsburg and Hans Gottlieb von Bressler were porcelain decorators who worked in Wroclaw in the first half of the 18th century. Both were Ignaz Bottengruber’s students, and both were hausmaler-amateurs. Karl Ferdinand von Wolfsburg (1696–1764) was a nobleman, lawyer, who held various positions in city magistrate. Apart from his public activities, his greatest passion was decorating porcelain. His works are now kept in museums in New York, Seattle, Toronto, Vienna, Dresden, and in private collections. He was a very talented artist, but his style seems to be strongly influenced by Bottengruber works. Hans Gottlieb von Bressler (1705–1777) also belonged to the well-known in Wrocław noble family, strongly associated with the public and political city life. In spite of his big talent he abandoned his passion for the family life and work in the local government – for more than a decade he was the Supreme Burgomaster of Wroclaw. His works can be admired in museums in New York, Jacksonville, Toronto, Hamburg, Leipzig, London, Stuttgart and in private collections.
15
Content available remote Assessment of the compressive strength of the metal-ceramic connections in fixed dental restorations
Malara P., Paluch K., Sobolewska K., Pasieka A.
Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering
|
2016
|
Vol. 79, nr 2
66--73
EN
Purpose: The purpose of the work was to evaluate the compressive strength of metalceramic connections in the fixed dental restorations. Design/methodology/approach: Restorations were made on a model of the natural patient's dentition which was developed specifically for this study. The study included 10 metal - porcelain crowns, for each group of teeth. Their production used Remanium 2000+ alloy and porcelain Vita VMK Master. A static compression test was carried out on the final crowns and Vicker's hardness test was performed. Visual observations were carried out on a scanning electron microscope. Findings: On the basis of the research and the discussion it was possible to conclude that metal-porcelain crowns have a greater compressive strength than natural human teeth. Thus, they are more resistant to occlusal forces and the crowns for the first molars are the strongest restorations. Practical implications: The metal-porcelain crowns are a very good option for teeth restoration and they can be used even in the areas of the mouth where the occlusal forces reach the maximum values. Originality/value: The article focuses on testing of compressive strength of metal-ceramic crowns. The comparison with natural human occlusal forces shows the sufficient mechanical properties of metal-ceramic crowns for application in humans. The artificial tooth geometry allows applying prosthetic crowns in the patient's mouth without the risk of ceramic break down.
16
Content available remote To ludzie tworzą porcelanę. Największa wystawa ćmielowskiej porcelany z nagrodą PorcelaNOWA dla Pani Danuty Duszniak
Malinowska M., Suchanek P.
Szkło i Ceramika
|
2015
|
R. 66, nr 4
38
17
Content available remote Od manufaktury magnackiej do przemysłu. Ceramika ćmielowska w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach
Śniegulska-Gomuła M., Suchanek P.
Szkło i Ceramika
|
2015
|
R. 66, nr 2
43
18
Content available remote Szkło i ceramika w Qchni Artystycznej
Malinowska M., Gessler M., Cecuła M., Bar A., Kosak B.
Szkło i Ceramika
|
2014
|
R. 65, nr 4
38--39
19
Content available Spółdzielnia Przemysłu Ludowego i Artystycznego KWIATOGAL – powstanie, profil produkcji i stylistyka
Wiszniewska A., Sobieraj E., Gawęda B., Festdorf F.
Szkło i Ceramika
|
2014
|
R. 65, nr 4
19--21
PL
Artykuł porusza zagadnienie nieco zapomnianej dziś Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Artystycznego „Kwiatogal”. Ta, powstała w 1950 r. w Warszawie placówka początkowo specjalizowała się w produkcji sztucznych kwiatów, zaś w 1951 r. uruchomiła malarnię porcelany. Właśnie ten dział jej wytwórczości – ręczne dekorowanie porcelany, stanowi główny temat artykułu. Autorka omawia w nim stylistykę powstających w Kwiatogalu naczyń, proces zatwierdzania wzorów do produkcji oraz trudności, na jakie natrafiały malarki w czasie pracy nad dekorowaniem serwisów. Podejmuje też próbę charakterystyki wzorów powstałych w malarni Kwiatogalu, najwyżej oceniając dekoracje geometryczne i figuralne wpisujące się w ogólnoświatowy nurt we wzornictwie zwany „New Look”. Przywołuje również nazwiska artystów ceramików: Danuty Duszniak i Stanisława Tworzydło sprawujących nadzór artystyczny nad produkcją Spółdzielni.
EN
The article covers the topic of a fairly forgotten Folk and Artistic Industry Cooperative "Kwiatogal". The cooperative was established in 1950 in Warsaw and initially it specialized in artificial flowers production. In 1951 it opened porcelain paint shop and this part of its activity – hand painted porcelain – is the main subject of this article. The author explains the style of the Kwiatogal's pieces of porcelain, the approval process for new designs and the difficulties the painters faced at decorating porcelain sets. The author also tries to characterize the designs created at Kwiatogal's paint shop giving the highest value to geometric and figurative designs falling into the global design trend called "New Look". She also mentions the names of ceramic artists: Danuta Duszniak and Stanisław Tworzydło exercising artistic supervision over the cooperative's production.
20
Content available Pride, Pottery and Nationalism in Nineteenth-Century Ireland
Hamera P.
Szkło i Ceramika
|
2014
|
R. 65, nr 5
21--24
EN
Throughout the nineteenth century it was oftentimes mentioned by British politicians or the British press that Ireland should utilize its natural resources in order to improve its condition. In the 1850s the discovery of feldspar and kaolin in County Fermanagh in the north-western part of Ireland ushered in the pottery industry on the Emerald Isle. The Belleek pottery allowed the Irish to feel proud. What is more, the clayware from Belleek found patrons in Queen Victoria and her son, who bought some specimens and, thus, popularized it in Great Britain. On the heels of the spectacular success of the Belleek came Fredrick Vodrey who not only produced excellent pottery but by employing Celtic motifs became a part of the Gaelic Revival, which helped to the Irish to bolster their national identity and mitigate the influence of Anglo-Saxon culture. The article shows what role the Belleek and Vodrian pottery played in Ireland in the nineteenth century when the Irish where trying to gain independence.
PL
W XIX wieku zarówno Brytyjscy politycy, jak i brytyjska prasa często wspominali o tym, że aby uzdrowić swoją sytuację Irlandia powinna wykorzystać bogactwa naturalne. Odkrycie skalenia i kaolinu w latach 50. XIX w. w hrabstwie Fermanagh w północno-zachodniej części Irlandii zapoczątkowało przemysł ceramiczny na Szmaragdowej Wyspie. Ceramika Belleek pozwoliła Irlandczykom poczuć dumę. Co więcej, ceramika z Belleek miała za patronów królową Wiktorię i jej syna, którzy kupili pochodzące stamtąd produkty i tym samym uczynili je popularnymi w Wielkiej Brytanii. Zaraz po spektakularnym sukcesie ceramiki Belleek nadszedł czas na Fryderyka Vodrey, który nie tylko wytwarzał doskonałą ceramikę, ale wykorzystując celtyckie motywy odegrał rolę w Odrodzeniu Celtyckim. To pozwoliło Irlandczykom umocnić tożsamość narodową oraz przeciwdziałać wpływowi kultury anglosaskiej. W artykule autor stara się ukazać, jaką rolę w XIX-wiecznej Irlandii, okresie walk o niepodległość, odegrały ceramika z Belleek oraz ceramika Vodreya.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.