Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Frakcja poliolefifinowa ze strumienia odpadów komunalnych jako surowiec do produkcji paliw

Hańderek Adam, Matuszewska Anna, Derej Wojciech, Biernat Krzysztof

Nowa Energia

|

2022

|

nr 1

8--13

PL

We współczesnych koncepcjach rozwoju gospodarczego w coraz większym stopniu akcentowane są kwestie związane z ochroną środowiska naturalnego. Wśród przyczyn tej sytuacji można wymienić: zanieczyszczenie środowiska naturalnego, co jest czynnikiem motywującym do działań ograniczających emisję zanieczyszczeń oraz usuwanie zalegających w środowisku odpadów; ograniczenie zasobów naturalnych, co motywuje do ograniczenia zużycia surowców i wdrażania nowych rozwiązań technologicznych uniezależniających gospodarkę od tego typu ograniczeń oraz wzrost „odpowiedzialności za środowisko” przez społeczeństwa.

2

Poliolefiny i woski poliolefinowe. Cz. 2, Energia aktywacji przepływu lepkiego

Kowalska Justyna, Czaja Krystyna

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

T. 99, nr 6

852--855

PL

Przedstawiono wyniki badań właściwości reologicznych wybranych gatunków polietylenów małej i dużej gęstości oraz otrzymanych z nich wosków. Na podstawie wyznaczonych dla nich zależności lepkości od temperatury wyznaczono energie aktywacji przepływu lepkiego tych polimerów. W celu wyjaśnienia zależności wyznaczonego parametru od właściwości tworzywa wykonano również analizy masy cząsteczkowej i dyspersyjności oraz struktury makrocząsteczek, głównie stopnia rozgałęzienia, zarówno polietylenów, jak i wosków. Uzyskane wyniki pozwoliły na ocenę właściwości przetwórczych wytypowanych tworzyw.

EN

Six low and high-d. polyethylenes and 6 resp. polyethylene waxes were studied for rheol. properties. In particular, viscosity as a function of temp. and the activation energy of their viscous flow were detd. to explain the relationship of the properties with their mol. mass and its dispersity as well as structure of macromol. (degree of chain branching). The polymer viscosity and its viscous flow activation energy decreased while its melting flow index increased with decreasing mol. mass of the polymers.

3

Mechanical properties of polyethylene filled with treated Neuburg Siliceous Earth

Majewski Ł., Sikora J. W.

Technical Transactions

|

2018

|

Vol. 115, iss. 8

59--72

EN

This paper reports the results of research on the mechanical properties of HDPE-matrix composite filled with three types of Neuburg Siliceous Earth (NSE). The HDPE/NSE composites are prepared by twinscrew direct extrusion, with the filler content ranging between 0wt% and 60wt%. Thereby, the prepared molded pieces are subjected to tests in order to determine Young’s modulus and tensile strength, impact strength and hardness. The results are thoroughly examined based on the morphological and geometrical features of the applied fillers, such as particle size (2–10 μm) and specific surface (7–9 m2/g). The effect of the chemical properties of the filler surface on its interaction with the matrix and strength is determined. The effects of the chemical activation of the filler surface by vinyl-functional silanes on their strength properties is described, and the variations in interactions on the matrix-filler interface are explained.

PL

W poniższej pracy przedstawiono wyniki badań właściwości mechanicznych kompozytów na osnowie HDPE napełnionych trzema różnymi rodzajami modyfikowanej Neuburskiej Glinki Krzemianowej. Kompozyty HDPE/NGK przygotowano w procesie dwuślimakowego wytłaczania współbieżnego zmieniając zawartość napełniacza w przedziale 0–60% mas. Gotowe wypraski wtryskowe poddano próbie zrywania, w celu wyznaczenia m.in. modułu Younga i wytrzymałości na rozciąganie oraz badaniom udarności i twardości. Dokonano szczegółowej analizy otrzymanych wyników w oparciu o cechy morfologiczne i geometryczne napełniaczy, takie jak wielkość ziarna (2–10 μm) i powierzchnia właściwa (7–9 m2/g). Określono wpływ chemicznych właściwości powierzchni napełniacza na jego interakcje z osnową i właściwości wytrzymałościowe. Opisano efekty chemicznej aktywacji powierzchni napełniaczy środkami sprzęgającymi w postaci winylo-funkcyjnych silanów na właściwości wytrzymałościowe oraz wyjaśniono, w jaki sposób zmieniają oddziaływania na granicy fazowej osnowa-napełniacz.

4

Poliolefiny i woski polietylenowe. Cz. 1, Właściwości reologiczne

Kowalska J., Czaja K.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 4

571--574

PL

Wykonano badania reologiczne wybranych odmian polietylenu LDPE i HDPE różniących się masowym wskaźnikiem szybkości płynięcia (MFR) w obrębie swojego gatunku. Wyznaczono wartości MFR w zakresie temp. 190-230°C, przy obciążeniu 2,16-7,96 kg, oraz lepkości. Określono wpływ temperatury oraz ciśnienia na MFR oraz lepkość poliolefin. Badania reologiczne wykonano również dla wosków poliolefinowych otrzymanych metodą termicznej degradacji różnych odmian LDPE oraz HDPE. Dla wosków poliolefinowych oznaczono lepkość w zakresie temp. 140-230°C, określono przebieg krzywych lepkości oraz zależność lepkości od temperatury pomiaru.

EN

Nine com. low- and high-d. polyethylenes and eight polyethylene waxes were studied for mass flow rate (MFR) indexes (capillary rheometer, 190-230°C, mass loads 2,16-7,96 kg) and for viscosity (rotational rheometer, 120-230°C), resp. Temp. relatioships of the resp. MFR indexes and viscosities were detd.

5

Biodegradable polymers in the general waste stream – the issue of recycling with polyethylene packaging materials

Kuciel S., Kuźniar P., Nykiel M.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 1

31--37

EN

This paper aims to outline the consequences of unintended mixing of polyolefin and biodegradable materials during recycling. The research was done on blends of high density polyethylene (PE-HD) and two commercial biopolymers intended for packaging applications. The mechanical properties, microstructures, water absorptions and DSC results were analyzed. A significant decrease in the blend properties compared to neat polyethylene and biopolymers is a warning against the poor waste management of biodegradable products.

PL

Celem przeprowadzonych badań było wskazanie konsekwencji niezamierzonego zmieszania podczas recyklingu poliolefin i polimerowych materiałów biodegradowalnych. Ocenie poddano mieszaniny polietylenu dużej gęstości (PE-HD) i dwóch dostępnych na rynku biopolimerów przeznaczonych do wyrobu opakowań. Określano ich właściwości mechaniczne i termiczne, absorpcję wody i mikrostrukturę. Właściwości mieszanin wyraźnie gorsze w porównaniu z nienapełnionym polietylenem i biopolimerami stanowią czynnik ostrzegający przed nierozważną gospodarką odpadami biodegradowalnymi.

6

Multifunctional interphases in electrostatic coating of electrically non-conductive materials

Gutowski W. S., Filippou C., Li S.

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

|

2018

|

no. 4

7--14

EN

Solvent-based or waterborne coatings commonly used in surface finishing of plastic or composite-based products exhibit very low spray transfer efficiency, typically not exceeding 30-35%. Powder coatings, an attractive 100% solvent-free alternative technology, achieve up to 95-98% material utilization. However, they require electrostatic deposition of charged powder particles and hence can only be used on inherently conductive, e.g., metallic components. Overall, the key barriers for wide application of powder coating technology in plastics surface finishing are the non-conductive surfaces of plastics, inadequate adhesion to commodity plastics, and frequently the absence of low-temperature powder resins. This paper presents practical aspects of technology facilitating successful electrostatic powder coating of automotive and commodity plastics achievable through surface-grafted arrays of amino-functional molecules exhibiting inbuilt electron conductivity. This results in a 108-fold increase in surface conductivity of polymers combined with up to a 1000-fold increase of the strength of adhesion between adhesively bonded or surface-coated assemblies in comparison with unmodified substrates to the point of achieving 100% cohesive fracture of substrates. Industrial-scale technology trials using full size PP-based automotive components carried out by CSIRO and Dulux in a commercial powder coating facility demonstrated the suitability of this technology for industrial applications targeting the substitution of the current liquid paints by zero-waste powder coatings.

PL

Rozpuszczalnikowe lub wodnorozpuszczalne powłoki dekoracyjne i ochronne oraz farby powszechnie stosowane w wykańczaniu powierzchni wyrobów z tworzyw sztucznych lub kompozytów wykazują bardzo niską skuteczność przenoszenia natryskowego, zwykle nieprzekraczającą 30-35%. Powłoki proszkowe (atrakcyjna 100%-bezrozpuszczalnikowa technologia) pozwalają na podniesienie efektywności użycia materiału do 95-98%. Wymagają one jednak elektrostatycznego osadzania elektrycznie naładowanych cząstek proszku, w związku z czym ich zastosowanie ogranicza się do naturalnie elektroprzewodzących materiałów takich jak metale. Generalnie biorąc, głównymi barierami dla szerokiego zastosowania technologii powlekania proszkowego w wykończeniu powierzchni tworzyw sztucznych są: nieprzewodzące powierzchnie z tworzyw sztucznych, nieodpowiednia przyczepność pokryć do wyrobów z tworzyw sztucznych, a często też brak niskotemperaturowych żywic proszkowych. W artykule przedstawiono praktyczne aspekty technologii ułatwiającej elektrostatyczne lakierowanie proszkowe wyrobów polimerowych dla przemysłu samochodowego oraz generalnego przeznaczenia osiągalne dzięki łańcuchom molekularnym z aminowymi grupami funkcyjnymi wykazującym wbudowane przewodnictwo elektronowe. Powoduje to zwiększenie przewodnictwa powierzchniowego polimerów zwielokrotnione w stopniu sięgającym do 108 w porównaniu z materiałem nieobrobionym, które połączone jest z równoczesnym 1000-krotnym wzrostem wytrzymałości adhezji pomiędzy elementami klejonymi, lub substratem a farbą lub powłoką dekoracyjno-ochronną (również w porównaniu z substratami niezmodyfikowanymi), które wiąże się często z osiągnięciem 100% pęknięcia kohezyjnego materiału malowanego lub klejonego. Próby technologiczne w skali przemysłowej z wykorzystaniem pełnowymiarowych elementów samochodowych opartych na polipropylenie (PP) przeprowadzonych przez CSIRO i Dulux/Australia w komercyjnych lakierniach proszkowych, wykazały przydatność tej technologii do zastosowań przemysłowych, których celem jest zastąpienie obecnych farb płynnych bezodpadowymi (bezrozpuszczalnikowymi) pokryciami proszkowymi.

7

Assessment of alternative surface modification technologies for improved adhesion of coatings and adhesives to automotive polyolefins

Gutowski W. S., Filippou C., Li S.

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

|

2018

|

no. 1

17--26

EN

Thermoplastic olefins (TPO’s) are important materials for the manufacture of exterior and interior automotive components due to their low cost, reduced specific density in comparison with other types of plastics, easy processing, and 100% recyclability. Nano-composites with TPO matrix additionally offer significant gains in strength and impact resistance due to excellent interfacial reinforcement effect, a high modulus of elasticity, and the matrix ductility. Typical automotive products made of standard TPO’s and PP-based nanocomposites include: bumper bars, protective bodyside mouldings, exterior and interior cladding, e.g., door trim panels, instrument panels, gearbox console and seat structure components. One of key drawbacks of TPO’s is their chemical inertness. This necessitates priming or appropriate surface treatment to enable the assembly of products through adhesive bonding and to facilitate adequate adhesion of paints, sealants, or other functional and decorative materials. Considering the above, the objective of this paper is two-fold: (1) To investigate and assess a range of processes for enhancing adhesion of TPO’s, e.g., flame treatment, chlorinated polyolefin (CPO) primers and a proprietary surface engineering process (SICORä) of TPO’s and other plastics and assess their suitability for a range of applications in automotive products, and (2) To demonstrate practical examples of the use of SICORä process for adhesion control in the automotive industry.

PL

Termoplastyczne olefiny (TPO) są ważnymi materiałami do produkcji zewnętrznych i wewnętrznych części samochodowych ze względu na ich niski koszt, zmniejszoną gęstość właściwą w porównaniu z innymi rodzajami tworzyw sztucznych, łatwą obróbkę i niemal 100% możliwość recyklingu. Nanokompozyty z matrycą TPO dodatkowo oferują znaczny wzrost wytrzymałości i odporności na uderzenia dzięki doskonałemu oddziaływaniu wzmacniającemu międzyfazowy efekt, wysokiemu modułowi sprężystości i plastyczności matrycy. Typowe produkty motoryzacyjne wykonane ze standardowych nanokompozytów na bazie TPO i PP obejmują: zderzaki, listwy ochronne, zewnętrzne panele karoserii i panele wewnętrzne, np. panele drzwi, deski rozdzielcze, konsole skrzyni biegów i elementy konstrukcji siedzenia. Jedną z głównych wad TPO jest ich obojętność chemiczna. Wymaga to gruntowania lub odpowiedniej obróbki powierzchni, aby umożliwić montaż produktów poprzez klejenie i ułatwić odpowiednią przyczepność (adhezję) farb, uszczelniaczy lub innych materiałów funkcjonalnych i dekoracyjnych. Biorąc powyższe pod uwagę, cel niniejszego artykułu jest dwojaki: (1) Zbadanie i ocena szeregu procesów zwiększających przyczepność (adhezję) TPO i innych tworzyw sztucznych, np. obróbka płomieniowa, podkłady chloro-poliolefinowe (CPO) i zastrzeżony proces inżynierii powierzchni (SICORä) oraz ocena ich przydatności do wielu zastosowań w produktach motoryzacyjnych, oraz (2) przedstawienie praktycznych przykładów wykorzystania procesu SICORä do kontroli przyczepności (adhezji) w przemyśle motoryzacyjnym.

8

Application of one-pot sol-gel method to prepare polyolefin fillers

Jakubowska P., Martyła A., Sztorch B., Brząkalski D., Osińska-Broniarz M., Przekop R.

Composites Theory and Practice

|

2018

|

R. 18, nr 3

167--173

EN

The application of silica-based fillers for polymers and nanocomposites is a subject of extensive research, mostly due to the demand for new materials of improved physicochemical, mechanical or thermal properties. In this paper we present a new, one-pot sol-gel (OPSG) method to synthesize fillers for polyolefins. The developed method assumes direct synthesis of the filler together with its modification upon the addition of organofunctional silane. It allows fillers with controlled porosity and hydrophobic properties to be obtained, which undergo better dispersion in a polymer matrix. The characteristics of the obtained composites were defined by thermal analysis, as well as tensile and impact tests. The contact angle was measured by the sessile drop technique to determine the hydrophobic-hydrophilic properties of the fillers. Morphological analyses were performed using SEM, surface area and pore volume measurements. The one-pot method is a preferred alternative to the multi-step synthesis methods for synthetic fillers.

PL

Zastosowanie napełniaczy krzemionkowych w materiałach kompozytowych ma swoją długoletnią tradycję, wynikającą z uniwersalności tego powszechnie stosowanego napełniacza. Pomimo wieloletnich badań nad systemami kompozytowymi opartymi o krzemionkę, nadal istnieje zapotrzebowanie na nowe metody jej modyfikacji i funkcjonalizacji, zarówno w obszarze struktury i morfologii cząstek, jak i obróbki powierzchniowej. W prowadzonych przez nas badaniach koncentrujemy się na jednoetapowej metodzie zol-żel, w literaturze określanej jako one-pot sol-gel (OPSG). Najważniejszą różnicą w porównaniu do tradycyjnych metod otrzymywania funkcjonalnych napełniaczy jest to, że etap syntezy napełniacza oraz modyfikacja chemiczna odbywają się w tym samym naczyniu reakcyjnym (lub reaktorze) bez konieczności suszenia i preparacji napełniacza. Metoda ta pozwala na otrzymanie napełniacza zaprojektowanego pod indywidualne potrzeby finalnego materiału kompozytowego, zapewniając większą adhezję do osnowy, lepsze zwilżanie czy wreszcie, co bardzo istotne, dobrą dyspergowalność przy mieszaniu z osnową. W pracy zaprezentowano metodę syntezy sferycznej krzemionki Stöbera modyfikowanej jednoetapowo z użyciem organofunkcyjnego silanu. Na osnowie polipropylenu otrzymano kompozyty z zastosowaniem tak otrzymanego napełniacza. Kompozyt został scharakteryzowany z punktu widzenia właściwości mechanicznych i termicznych. Przeprowadzono również wszechstronną charakterystykę napełniacza w porównaniu do standardowej krzemionki typu Stöbera. Podsumowując, jednoetapowa metoda zol-żel jest interesującą alternatywą dla klasycznych metod syntezy napełniaczy funkcyjnych materiałów kompozytowych.

9

Kompozyty WPC : wytwarzanie, przetwórstwo i możliwości zastosowania

Chmielnicki B., Konieczny J., Flisiak J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2017

|

T. 23, Nr 3 (177)

172--184

PL

Kompozyty WPC są materiałami łączącymi zalety tworzyw polimerowych z estetycznym wyglądem naturalnego drewna. Dzięki wprowadzeniu znacznych ilości napełniacza organicznego produkty z nich wykonane mogą być obrabiane za pomocą typowych narzędzi stolarskich, co stanowi znaczne ułatwienie dla użytkowników. Jednocześnie dzięki osnowie polimerowej możliwe jest ich wytwarzanie typowymi metodami stosowanymi w przetwórstwie materiałów termoplastycznych, czyli wytłaczania i wtryskiwania, co wpływa na redukcję kosztu produkcji. W artykule przedstawiono charakterystykę tej grupy materiałów, sposoby ich wytwarzania oraz przetwarzania do postaci gotowego produktu. Zaprezentowano również przykłady wykorzystania kompozytów WPC w różnych gałęziach przemysłu, w szczególności motoryzacji. Ważną część publikacji stanowi analiza wpływu napełniacza organicznego, w szczególności jego postaci geometrycznej i ilości na właściwości fizykomechaniczne finalnego wyrobu.

EN

WPC composites are materials that combine the advantages of plastic with the aesthetic appearance of natural wood. Thanks to the large amount of organic filler, WPC composite products can be machined using ordinary carpenter tools, which make them very easy to work with. At the same time, thanks to the polymer matrix, it is possible to manufacture them by normal methods used in the processing of thermoplastics, in example extrusion and injection molding, which results in lower production costs. The article presents characteristics of this group of materials, methods of their production and processing into finished product. There are also examples of the use of WPC composites in various fields of industry, especially automotive. An important part of the publication is an analysis of the effect of the organic filler, in particular its geometrical form and quantity, on the physicomechanical properties of the final product.

10

Poliolefiny napełniane odpadami sztywnej pianki poliuretanowej i kompatybilizowane metodą pulweryzacji ścinaniem w stanie stałym podczas wytłaczania

Steller R., Kędziora G., Mitchener G., Fiłon K., Kołbuc R., Lenart K., Śliwiński J.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 3

s. 181--186

PL

Polietylen małej gęstości (PE-LD) i polietylen dużej gęstości (PE-HD) oraz ich mieszaninę w stosunku 1:1, a także polipropylen (PP) napełniono odpadami rozdrobnionej sztywnej pianki poliuretanowo-poliizocyjanurowej (PUR-PIR) w ilości do 40 % mas. Składniki kompozycji homogenizowano za pomocą dwuwalcarki, a następnie, po zgranulowaniu, poddawano dodatkowej homogenizacji metodą pulweryzacji ścinaniem w stanie stałym (S3P – solid-state shear pulverization) podczas wytłaczania. Próbki do badań porównawczych formowano metodą wtryskiwania. Oceniano zmiany budowy chemicznej (metodą FT-IR), właściwości mechanicznych (próba rozciągania, udarność), właściwości reologicznych (MFR) oraz termicznych (temperatura mięknienia) badanych kompozycji. Stwierdzono, że pulweryzacja wpływa korzystnie na właściwości otrzymanych układów.

EN

Low density polyethylene (PE-LD), high density polyethylene (PE-HD), PE-LD/PE-HD blend at aratio of 1:1, and polypropylene (PP) were filled with finely-ground waste of rigid polyurethane-polyisocyanurate (PUR-PIR) foam in an amount up to 40 wt %. The components were homogenized with two-roll-mill and then, after granulation, subjected to additional homogenization using the method of solid-state shear pulverization (so-called S3P process) during extrusion. The specimens for comparative studies were obtained by injection molding. The changes in chemical structure (using FT-IR spectroscopy), mechanical properties (tensile and impact tests), rheological properties (MFR, rotational rheometry), and thermal properties (Vicat temperature) of the investigated compositions were determined. It was found that the pulverization has afavorable effect on the characteristics of the examined systems, although the improvement is not significant and clearly depends on the type of matrix polymer and foam content.

11

Structural and thermal properties of nanocomposites based on polyolefins and montmorillonite modified with ethyl 2-aminobenzoate

Olewnik-Kruszkowska E., Chrzanowska E.

Advances in Science and Technology. Research Journal

|

2017

|

Vol. 11, no 3

233--239

EN

Our efforts were focused on improving thermal stability of polyethylene (PE) and polypropylene (PP) through incorporation of new organically modified montmorillonite.The reactive organofilic montmorillonite (MMT-EA) was prepared by exchanging the interlayer inorganic cations in montmorillonite by a large excess of ethyl 2-aminobenzoate (EA). Organic modification can affect not only microstructures, but also the properties of the polymer - montmorillonite nanocomposites. In the next step, novel polyolefins/ organoclay nanocomposites were prepared by melt intercalation process. In order to obtain this new family of materials and enhance their properties very low filler level, from 1.5 to 5 wt.% was used.The dispersion of the montmorillonite layers in the polymers was characterized by using X-ray diffraction (XRD). The thermal properties and structure changes were studied by different scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA). Further studies indicated that the exfoliated clay modified with EA improved thermal stability of the PE and PP/MMT-EA nanocomposites.

12

Analiza właściwości wytrzymałościowych wytłaczanego dwuwarstwowego wytworu polietylenowo-elastomerowego

Nowicki M., Żelazek K., Klepka T.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2016

|

T. 22, Nr 4 (172)

302--313

PL

Intensywne poszukiwania nowych polimerowych materiałów konstrukcyjnych wynikają z potrzeby wytwarzania wytworów o polepszonych właściwościach. Właściwości te mogą być analizowane w odniesieniu do gotowego wytworu lub dla określonych właściwości poszczególnych jego komponentów. Podczas użytkowania wytworów z tworzyw polimerowych, wraz ze wzrostem temperatury otoczenia mogą zmieniać się znacznie właściwości fizyczne, zwłaszcza mechaniczne, a w skrajnych przypadkach może nastąpić przemiana stanu skupienia tworzywa i utrata określonego kształtu lub wymiarów. W artykule przedstawiono analizę cech wytrzymałościowych opartą na wynikach badań eksperymentalnych, obejmujących badania wytłoczyn otrzymanych podczas wytłaczania jednoskładnikowej taśmy, jak także współwytłaczania wytłoczyny dwutworzywowej w postaci rury o przekroju pierścieniowym.

EN

The intensive search for new polymeric materials of construction based on the need for preparing the products of enhanced properties. These properties can be analyzed in relation to the finished product or of the specific properties of its individual components. During use of the products of polymeric materials with an increase in ambient temperature can vary greatly physical, especially mechanical, and in extreme cases can occur transition of state material, and loss of a particular shape or dimensions. The article presents an analysis of the characteristics of strength, based on the results of experimental research, including research residue obtained during the extrusion of mono tape, as well as co-extrusion of extrudate double plastic in the form of a tube of annular cross-section.

13

Odzysk energii w procesie zgazowania odpadowych tworzyw sztucznych

Czop M.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 8

1472--1474

PL

Jedną z możliwości konwersji energii z odpadów na energię użyteczną jest zgazowanie, czyli przekształcenie odpadowych tworzyw sztucznych w syngaz. Przedstawiono koncepcję instalacji do zgazowania odpadów organicznych, w szczególności tworzyw sztucznych. Badano odpadowe poliolefiny pochodzące ze strumienia komunalnego. Obliczenia symulacyjne procesu zgazowania przeprowadzono za pomocą programu ChemCAD 6.5.2.

EN

A process for gasification of waste polyolefins at 1200°C and 1.5 MPa was numerically simulated to design the demonstration plant.

14

Effects of the Functional Compound on the Properties of Composite Tape Yarns

Petrulis D., Petravičius A., Petrulyte S.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 3 (117)

44--50

EN

While the functional compound Polycom JB 7100 is often introduced into polyolefins as a modifier, processing aid and bonding agent, little is known about its influence upon the basic structure and mechanical properties of composite tape yarns. Polycom JB 7100 is a master bath of inorganic materials and polyolefins. To show the effects of different amounts (0 - 6 wt%) of this additive in polypropylene (PP)-based composite tape yarns, experiments were made without changes to other additive portions and at constant process parameters. The linear composition-property relations showing the effects of portions of the variable component on the changes in morphology, geometrical properties and tensile behaviour were obtained. Tape yarns, in which a portion of PP was replaced by the functional compound Polycom JB 7100, had tensile properties about 2 - 9% lower than the yarns without this additive, whereas the values of width, thickness and linear density after applications of the additive were about 3 - 4% greater if compared with those of the basic sample.

PL

Badano oddziaływanie zróżnicowanych ilości czynnego związku chemicznego Polycom JB 7100/składnik PP na właściwości poliolefinowych przędz tasiemkowych wytworzonych przy stałych udziałach innych domieszek i stałych warunkach procesu ich wytwarzania. Analiza sporządzonych mikrofotografii EDX i SEM wykazała, że aglomeracje cząstek materiałów nieorganicznych lub elementu wapnia na powierzchniach przędz tasiemkowych uległy zwiększeniu po zastosowaniu domieszki Polycom JB 7100. Zaproponowano matematyczny opis badanych zjawisk za pośrednictwem liniowych współzależności obrazujących wpływ zmian udziału wagowego domieszki na właściwości wytrzymałościowe próbek przędz tasiemkowych. Przeprowadzone badania wykazały, że szerokość, grubość i gęstość liniowa przędz tasiemkowych uległa zwiększeniu o około 3-4% po zwiększeniu domieszki Polycomu JB 7100 do mierzonej wagowo ilości. Z drugiej strony, zastosowana domieszka spowodowała zmniejszenie siły zrywającej, wytrzymałości, pracy zrywania i modułu początkowego przędzy tasiemkowej o około 2-9%. Zaobserwowane zmiany można wytłumaczyć różnicami powstałymi na skutek zmian w prędkości wytłaczania polimeru, orientacji filamentów i ciągłości tworzących się nowych struktur.

15

Biodegradacja wybranych poliolefin

Dzionek A., Pająk J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 4 (166)

314--317

PL

W artykule przedstawiono problemy związane z biodegradacją wybranych polimerów z klasy poliolefin. Omówiono mechanizmy abiotycznej fotooksydacji polietylenu, polipropylenu oraz polistyrenu. Opisano w jaki sposób mikroorganizmy zwiększały biodostępność tworzyw i jakimi szlakami je degradowały. Dokonano przeglądu szczepów bakterii i grzybów zdolnych do rozkładu wybranych poliolefin.

EN

The article characterizes problems associated with biodegradation of selected polyolefins. The mechanisms of a biotic photooxidation of polyethylene, polypropylene and polystyrene have been presented. It is described how microorganisms increased bioavailability of plastic and which patchways they were degraded. A review of bacterial and fungal strains capable to degrade polyolefins has been done.

16

Plastic deformation and cavitation in semicrystalline polymers studied by X-ray methods

Pawlak A.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 7-8

533—541

EN

This paper is aliterature review presenting the relation between the cavitation phenomenon and plastic deformation of polymers. The cavitation phenomenon, meaning the formation of numerous micro and nano size voids (cavities), is observed in many semicrystalline polymers deformed at temperatures above the glass transition. Cavitation occurs when crystals in the polymer are stronger than the amorphous phase. This means that the phenomenon may be controlled by applying an appropriate crystallization procedure. Thicker and less defected crystals usually grow when the time for crystallization is longer and it is easier to deform the amorphous phase with voiding. The cavitation process also depends on the deformation conditions. Faster stretching at lower temperatures is favorable for deformation with voiding. The cavities are observed only during tensile deformation as local triaxial straining is necessary for cavitation. Usually, cavities are formed when the strain is close to the yield point and voids have ananometer size. Larger, micrometer cavities dominate at higher strains, near the end of the deformation process.

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej relacji pomiędzy zjawiskiem kawitacji a odkształceniem plastycznym polimerów. Zjawisko kawitacji, tzn. tworzenie się licznych nano- i mikrometrowych dziur (kawitacji) można obserwować w wielu polimerach częściowo krystalicznych, odkształcanych w temperaturze wyższej niż temperatura zeszklenia. Kawitacje pojawiają się wówczas, gdy wytrzymałość kryształów jest większa niż wytrzymałość fazy amorficznej. Oznacza to, że można wpływać na przebieg tego zjawiska w wyniku doboru odpowiednich warunków krystalizacji. Dłuższy czas krystalizacji sprzyja wzrostowi w polimerze grubszych i mniej zdefektowanych lameli, co oznacza, że podczas deformacji łatwiej się tworzą dziury w fazie amorficznej. Proces kawitacji zależy również od warunków odkształcania. Szybsza deformacja, prowadzona w niższej temperaturze, sprzyja powstawaniu dziur. Ponieważ lokalne trójosiowe rozciąganie jest niezbędnym warunkiem powstania kawitacji, to są one obserwowane tylko podczas rozciągania. Zazwyczaj kawitacje powstają już w warunkach odkształceń bliskich granicy plastyczności i mają wtedy nanometrowe wymiary. Większe, mikrometrowe dziury pojawiają się przy dużych odkształceniach, blisko końca deformacji.

17

Koordynacyjna (ko)polimeryzacja olefin

Białek M., Ochędzan-Siodłak W., Dziubek K., Czaja K., Bosowska K.

Chemik

|

2014

|

Vol. 68, nr 4

268--279

PL

Artykuł prezentuje podsumowanie wieloletnich prac w zakresie koordynacyjnej polimeryzacji olefin prowadzonych w Katedrze Technologii Chemicznej i Chemii Polimerów Wydziału Chemii Uniwersytetu Opolskiego. Począwszy od beznośnikowych i zakotwiczonych na oryginalnym nośniku chlorku magnezu z tetrahydrofuranem tytanowych i wanadowych katalizatorów Zieglera-Natty, zespół opolski włączył się w nurt światowych badań nad poszukiwaniem coraz to nowszych układów katalitycznych – bardziej aktywnych i produkujących poliolefiny o różnorodnych, pożądanych właściwościach. Dalsze badania polimeryzacji i kopolimeryzacji etylenu z wyższymi 1-olefinami prowadzono z zastosowaniem różnorodnych beznośnikowych i nośnikowych metalocenowych układów katalitycznych uzyskując z dużą wydajnością odpowiednie polimery i kopolimery. Polietylen o bardzo ciekawych właściwościach, np. niespotykanie wysokim stopniu krystaliczności, uzyskano w toku badań z użyciem cieczy jonowych jako swoistych nośników katalizatorów metalocenowych w dwufazowej polimeryzacji olefin. Obecnie trwają badania nad nową generacją układów katalitycznych, zwanych postmetalocenowymi, w skład których wchodzą kompleksy zawierające rozbudowane wielodonorowe ligandy, np. salenowe, salanowe, fenoksyiminowe i diamino-bis(fenolanowe). Wobec tych układów otrzymuje się homo- i kopolimery olefin o bardzo różnorodnych właściwościach: od ataktycznych produktów polimeryzacji 1-olefin o dużej masie molowej do polietylenu liniowego o bardzo dużej masie molowej typu UHMW czy polietylenu bimodalnego.

EN

The article is a summary of long-term research in field of coordination copolymerization of olefins carried out in the Division of Chemical Technology and Polymer Chemistry at the Faculty of Chemistry of the Opole University. Starting from titanium and vanadium Ziegler-Natta catalysts non-supported and anchored on original support of magnesium chloride with tetrahydrofuran, the Opole group joined the worldwide research trend on search for newer and newer catalytic systems – more active and producing polyolefins of various desired properties. Further studies of polymerization and copolymerization of ethylene with higher 1-olefins were conducted using various non-supported and supported metallocene catalytic systems producing respective polymers and copolymers with high yield. Polyethylene of very interesting properties, e.g. unusually high degree of crystallinity was produced in the course of research involving use of ionic liquids as specific support for metallocene catalysts in two phase polymerization of olefins. Currently, there are studies in progress on new generation of catalytic systems, called post-metallocene catalysts that include complexes bearing multidonor ligands, e.g. salen, salan, phenoxyimine and diaminobis(phenolate) ligands. Use of such systems enables production of olefin homo- and copolymers of wide variety of properties: from high molecular weight atactic products of 1-olefin polymerization to linear high molecular weight polyethylene of ultra of type UHMW and bimodal polyethylene.

18

Wpływ nanokrzemionki sferycznej oraz kompatybilizatora na strukturę i dynamiczne właściwości mechaniczne poliolefin

Studziński M., Jeziórska R., Zielecka M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2013

|

[R.] 19, nr 3 (153)

251--256

PL

Zbadano wpływ nanokrzemionki sferycznej zawierającej aminowe (A-SiO2) lub epoksydowe (E-SiO2) reaktywne grupy funkcyjne oraz elastomeru poliolefinowego szczepionego metakrylanem glicydylu (EOR-g-GMA) jako kompatybilizatora na strukturę i dynamiczne właściwości mechaniczne kompozytów polietylenu małej gęstości (PE-LD) oraz polipropylenu (PP). Dodatek kompatybilizatora ułatwia dyspersję nanokrzemionki, zmniejszając jej tendencję do tworzenia aglomeratów, co potwierdziły badania metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Moduł zachowawczy G’ zwiększa się wraz ze wzrostem zawartości nanokrzemionki, osiągając maksimum przy zawartości 4 % mas. A-SiO2. Natomiast kompozyty PP/E-SiO2 tylko przy małej zawartości krzemionki (1 % mas.) mają większą wartość modułu G’ w porównaniu do czystego PP. Prawdopodobnie jest to związane z budową chemiczną polipropylenu i znacznie gorszą dyspersją nanocząstek krzemionki.

EN

The effect of spherical silica containing amine (A-SiO2) or epoxy (E-SiO2) functional groups and glicydyl methacrylate grafted ethylene/n-octene copolymer (EOR-g-GMA) used as a compatibilizer, on the structure and dynamic mechanical properties of low density polyethylene (PE-LD) and isotactic polypropylene (PP) composites, was investigated. From SEM, it was found that the EOR-g-GMA improves the dispersion degree of silica nanoparticles, decreasing the agglomerates formation. PE-LD/A-SiO2 composites show higher storage modulus than pure PE-LD with maximum at 4 wt.% A-SiO2 content. However, PP/E-SiO2 composites only at low silica concentration (1 wt.%) exhibit higher storage modulus than pure PP. Probably, it is due to the polypropylene chemical structure and significantly worse silica nanoparticles dispersion.

19

Zagospodarowanie odpadów poliolefinowych po recyklingu materiałowym

Szulc R., Kudła S., Barton J.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 10

1896-1901

PL

Badano możliwość wykorzystania odpadowych poliolefin jako tańszego źródła materiałów polimerowych, służącego do produkcji sieciowanych pianek polimerowych. Zbadano właściwości kilku odpadów polimerowych pochodzących z firm zajmujących się recyklingiem, a następnie wytworzono z ich udziałem kompozycje ze środkiem sieciującym i porującym. Badano proces sieciowania i porowania pod ciśnieniem w formie oraz określono właściwości i strukturę komórkową otrzymanych materiałów. Stwierdzono, że w zależności od rodzaju odpadu i sposobu jego przetworzenia w procesie recyklingu można otrzymać materiały porowane o różnych właściwościach. Najlepsze właściwości miały tworzywa komórkowe otrzymane z polietylenu małej gęstości w postaci regranulatu, bez zanieczyszczeń niekompatybilnymi polimerami.

EN

Six waste polyolefins of various origin were studied for mech. properties and used for prodn. of plastic foams by crosslinking under foaming at 183°C and 22 MPa for 5 min as received or in blends with com. copolymers CH₂=CH₂/ AcOCH=CH₂ or CH₂=CH₂/CH₂=CHCOOH. The best secondary raw material for foaming was a low-d. polyethylene waste.

20

Nanokompozyty polimerowe na osnowie poliolefin jako potencjalne materiały dla przemysłu kablowego : badania właściwości elektrycznych

Moroń L., Kudła S.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 10

1889-1894

PL

Przedstawiono wyniki badań dielektrycznych właściwości kompozytów polimerowych złożonych z polietylenu małej gęstości oraz komercyjnej nanoglinki, wytworzonych wg własnej metody. Celem badań było opracowanie nowych odmian tworzyw poliolefinowych, które mogą znaleźć zastosowanie w przemyśle elektrotechnicznym. Stwierdzono, że opracowane materiały mają korzystne właściwości elektryczne, co może stanowić podstawę do dalszych prac zmierzających do komercjalizacji nanokompozytów polimerowych.

EN

Low-d. polyethylene was reinforced with com. modified nanosize montmorillonite (5% by mass) by extrusion and pressed to test samples studied for structure and dielec. properties. The elec. resistivity of the composites was lower while the loss tangent was higher than those of original polyethylene.