Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 45

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  polyesters
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
PL
Przedstawiono metodologię badań procesu biodegradacji prototypowych wyrobów wytworzonych z polilaktydu i jego kompozycji polimerowych z polihydroksyalkanianami w warunkach kompostowania przemysłowego. Próbki inkubowano w pryzmie kompostowej, systemie kontenerowym KNEER oraz systemie BIODEGMA na terenie Stacji Segregacji i Kompostowni w Zabrzu. Opracowana metodologia pozwala ocenić, czy testowane materiały i wytworzone z nich produkty końcowe o odpowiednich właściwościach użytkowych, po spełnieniu swojej funkcji, kwalifikują się do recyklingu organicznego.
EN
This work presents a methodology for testing the biodegradation process of prototype products made of polylactide and its polymer compositions with polyhydroxyalkanoates under conditions of industrial composting. The samples were incubated in a composting pile, KNEER containers system or BIODEGMA system at the Segregation and Composting Station in Zabrze. The developed methodology allows the assessment of whether the tested materials and final products, with appropriate functional properties, are suitable for organic recycling.
PL
Opracowano nową technologię otrzymywania polioli poliestrowych z zastosowaniem surowca stanowiącego nowo wyodrębniony strumień uboczny procesu utleniania cykloheksanu. Innowacja polegała na wprowadzeniu etapu rozdziału strumienia produktów odpadowych, pozwalającego na uzyskanie frakcji o składzie gwarantującym optymalne właściwości zsyntetyzowanego poliolu przeznaczonego do systemów poliuretanowych używanych do produkcji spodów obuwniczych. Otrzymana frakcja prepoliestrowa charakteryzowała się dużą zawartością związków alifatycznych dwufunkcyjnych i niewielkim udziałem małocząsteczkowych monokwasów, przyczyniających się do pogorszenia jakości wyrobu końcowego. Powstająca w wyniku rozdziału frakcja stanowi surowiec alternatywny dla powszechnie stosowanego kwasu adypinowego. Oceniono właściwości spodów obuwniczych wytworzonych z mikroporowatych poliuretanów na bazie uzyskanych poliestrów. Stwierdzono, że otrzymane poliestry wykazują właściwości zbliżone (lub lepsze) do cech poliestrów wytwarzanych dotychczas przez Spółkę Purinova.
EN
A new technology for the production of polyester polyols using a newly separated side stream from the cyclohexane oxidation process as a raw material was developed. The innovation consisted in the introduction of the stage of separation of the waste product stream, which allowed to obtain a fraction with composition suitable to ensure optimal properties of the synthesized polyol intended for polyurethane systems used in the production of footwear soles. The obtained prepolyester fraction was characterized by a high content of bifunctional aliphatic compounds, with a minor share of low molecular weight monoacids, contributing to the deterioration of final product quality. The fraction resulting from the separation is an alternative raw material to the commonly used adipic acid. The parameters of footwear soles manufactured from microporous polyurethanes based on the obtained polyesters were evaluated. It was found that polyesters produced from new raw material are characterized by similar or higher physical and mechanical properties in comparison to the existing products of Purinova Company.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań podstawowych właściwości tkanin dedykowanych do produkcji mundurów dla pracowników PKP. Z uwagi na konieczność pełnienia codziennej, wielogodzinnej służby przez pracowników kolei, ich uniformy muszą charakteryzować się dobrą trwałością. Ponadto nie bez znaczenia jest również ich estetyczny wygląd, który niejako stanowi wizytówkę i decyduje o wizerunku przewoźnika. W publikacji skupiono się na ocenie własności wytrzymałościowych badanych tkanin, odporności na wytarcie oraz chłonności wody. Charakterystyki te stanowią podstawę do wyboru tkaniny na nowo projektowane dla spółek PKP mundury służbowe.
EN
The article presents the results of research on the basic properties of fabrics dedicated to the production of uniforms for Polish State Railways employees. Due to the necessity of daily, many hours’ service by railway employees, their uniforms must be characterized by good durability. In addition, their aesthetic appearance is also not insignificant, which is a kind of business card and decides about the image of the carrier. The publication focuses on the assessment of strength properties of the fabrics tested, resistance to wiping and water absorption. These characteristics form the basis for the choice of fabric for new uniforms designed for Polish State Railways companies.
EN
Investigations of the selected properties of single-polymer polyester composites (SPC) in dry condition and immersed in water are presented. Materials were tested for possible applications in shipbuilding. Water absorption till saturation limit was examined, at temperatures of 3, 23 and 100 °C, through the determination of water diffusion coefficient. Some material properties were determined through impact resistance tests of materials varyingin fiber content [0 (A), 5 (B), 10 (C), 15 (D), 20 wt % (E)]. The highest impact resistance (6 J/cm2) was found for the composite with more than 15 % of reinforcement in dry condition.
PL
Zbadano wybrane właściwości mechaniczne jednoskładnikowych kompozytów poli­estrowych o zawartości masowej włókien 0 % (A), 5 % (B), 10 % (C), 15 % (D), 20 % (E), w stanie suchym i po zanurzeniu w wodzie, w celu określenia możliwych zastosowań takich materiałów w przemyśle stoczniowym. Współczynnik dyfuzji wody wytworzonych kompozytów oznaczano na podstawie jej absorpcji do stanu nasycenia, w temperaturze 3, 23 i 100 °C. Przeprowadzono testy udarności Charpy’ego próbek kompozytów o różnym udziale włókien. Stwierdzono, że najlepszą udarność (6 J/cm2) wykazują kompozyty w stanie suchym z zawartością włókien powyżej 15 % mas.
EN
This work describes polyester matrix composite materials with diversified reinforcement materials, namely glass, carbon, and a natural material (jute). These reinforcement fibres were utilised in the form of fabrics with a canvas-like weave and basis weight ranging from 300÷400 g/m2. The mass fraction was uniform in each of the materials that were produced, namely 40% of the baseline in comparison to the materials that were subjected to testing. The composites were produced by the vacuum pressure infiltration method, RTM (resin transfer moulding), thereby creating laminates. To assess the mechanical properties of the composites, static tensile strength tests were carried out according to PN-EN ISO 527-1:2016; the bending strength was determined according to PN-EN ISO 178:2011, and the impact strength was tested by the Charpy method according to PN-EN ISO 179-1:2010. The density of these composites was determined by the hydrostatic method according to standard PN-EN ISO 1183-1:2013-06.
PL
Przedstawiono materiały kompozytowe o osnowie poliestrowej ze zróżnicowanym materiałem struktury umocnienia, tj. włókna szklane, węglowe i naturalne (jutowe). Włókna tych umocnień występowały w postaci tkanin o splocie płóciennym i gramaturze tkaniny mieszczącej się w granicach 300÷400 g/m2. Udział wagowy w każdym z wytworzonych materiałów był jednakowy i wynosił 40%, co stanowi punkt wyjścia przy porównywaniu badanych tworzyw. Kompozyty wytworzono metodą próżniowej infiltracji ciśnieniowej RTM - tworząc laminaty. W celu oceny właściwości mechanicznych kompozytów wykonano badania wytrzymałościowe przy próbie statycznego rozciągania (wg PN-EN ISO 527-1,2:2016), odporności na zginanie oznaczono wg PN-EN ISO 178:2003, udarności metodą Charpy’ego badano zgodnie z normą PN-EN ISO 179-1:2010. Gęstość wytworzonych kompozytów określano metodą hydrostatyczną wg PN-EN ISO 1183-1:2013-06.
EN
The purpose of testing was to find changes of rheological properties of coal-tar pitch (CTP) due to modification with chosen polyesters. Poly(ethylene terephthalate) (PET), unsaturated polyester resin (UP) and polycarbonate (PC) were selected for testing. Polymers, in the amounts of 10 and 25 wt %, were mixed with CTP under conditions considered optimal for each modifier type. Properties of CTP-polymer compositions were assessed based on their softening point, content of components insoluble in toluene and quinoline and on rheological properties. Distinct changes of rheological properties, especially changes in viscosity versus shear rate and temperature, as well as viscoelastic properties were observed as results of modifications with all used polyesters. The modification effects became more intensive with increasing amount of the modifier added to CTP.
PL
Celem badań było określenie zmian właściwości reologicznych paku węglowego (CTP) na skutek modyfikacji poliestrami: poli(tereftalanem etylenu) (PET), nienasyconą żywicą poliestrową (UP) oraz poliwęglanem (PC). Polimery te, w ilości 10 i 25 % mas. mieszano z pakiem w warunkach uznanych za optymalne dla każdego rodzaju modyfikatora. Właściwości kompozycji CTP-polimer oceniono na podstawie ich temperatury mięknienia, zawartości składników nierozpuszczalnych w toluenie i chinolinie oraz właściwości reologicznych. W przypadku każdego poliestru modyfikacja powodowała wyraźne zmiany właściwości reologicznych, w tym zmiany lepkości ze wzrostem szybkości ścinania i temperatury oraz właściwości lepkosprężystych. Efekty modyfikacji nasilały się ze zwiększeniem ilości modyfikatora dodawanego do CTP.
PL
Globalny rynek kompozytów polimerowych dynamicznie rośnie i będzie również wzrastać w przyszłości — nie tylko ze względu na rosnący popyt ze strony branż będących ich głównymi odbiorcami, lecz również ze względu na nowe zastosowania. Wymusza to ciągły rozwój tych materiałów. Interesującą innowacją jest propozycja zastosowania jako wzmocnienia włókien termoplastycznych wykonanych z tego samego materiału co osnowa, w wyniku czego uzyskuje się tzw. kompozyt jednopolimerowy (single-polymer composites). W literaturze można spotkać przede wszystkim badania nad tym typem materiałów opisane na przykładach jednopolimerowych kompozytów polietylenowych lub polipropylenowych. Obserwuje się jednak coraz częstsze zastosowanie kompozytów jednopolimerowych dla innych tworzyw, tj. PMMA lub poliestrów. W pracy opisano wytwarzanie oraz wady powstające w trakcie określania technologicznych uwarunkowań powstawania jednopolimerowych kompozytów poliestrowych – PET/PETG.
EN
Global market of polymer composites grows dynamically and will maintain its growth in the future — not only because of increasing demand by the branches which are the main recipients of these composites, but also because of new applications invented for them. Such a large requirement and wide application enforces perpetual development of these materials. An interesting innovation is a proposal of using the reinforcement in form of thermoplastic fibers, made out of the same material as the matrix. As a result, a so-called single-polymer composite is obtained. In literature, studies of these type of materials concern mostly examples of polyethylene or polypropylene composites. However, the idea of single-polymer composites begins to be implemented also for other polymer materials, such as PMMA or polyesters. This paper presents manufacturing and certain defects, forming during determination of the processing conditions for creation of single-polymer polyester composites PET/PETG.
13
Content available remote Synteza termoplastycznych polimerów multiblokowych o specjalnym przeznaczeniu
PL
Otrzymano trzy serie poliestrowych α,ω-dioli (bloków). I i II seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolaktonu) i poli(δ-walerolaktonu) o zmiennym rodzaju i masie cząsteczkowej inicjatora, a III seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolakton-b-δ-walerolaktonu) o różnej zawartości sekwencji zbudowanych z ε-kaprolaktonu i δ-walerolaktonu. Otrzymane makrole poddano badaniom termicznym, strukturalnym, a także oceniono zdolność do chłonności wody i do degradacji. Prepolimery o najlepszych właściwościach użyto do syntezy poliuretanów, które przebadano pod względem termicznym oraz oceniono ich zdolność do nasiąkliwości wodą i do degradacji.
EN
α,ω-Diols of poly(ε-caprolactone), poly(δ-valerolactone) and poly(ε-caprolactone-b-δ-valerolactone) were synthesized and studied by transform IR and 1H NMR spectroscopies for thermal and structural properties as well as H₂O sorption and degrdn. Some of the α,ω-diols were used for synthesis of polyurethanes by the ring-opening polymerization. The polyurethanes were studied then for thermal properties, hardness, H₂O sorption and degrdn. rate.
PL
Opisano metodę syntezy, modyfikacji oraz oceny właściwości termicznych i mechanicznych, w tym odporności na zmęczenie, semikrystalicznych poli(alifatyczno/aromatycznych-estrów) (PED). Multiblokowe elastomery PED są zbudowane z sekwencji [tak jak w poli(tereftalanie butylenu) (PBT)] tworzących segmenty sztywne i estrów butylenowych dimeryzowanego kwasu tłuszczowego (DLA) tworzących segmenty giętkie. Kopolimery PED modyfikowano, wprowadzając w toku syntezy różną ilość nanometrycznych cząstek SiO2 (0,2, 0,5 i 1 % mas.), a następnie napromieniano je dawkami 25, 50 i 75 kGy, stosując strumień wysokoenergetycznych elektronów. Budowę chemiczną kopolimerów PED badano metodą spektroskopii ATR FT-IR oraz 1H NMR. Strukturę fazową materiałów modyfikowanych nanocząstkami i promieniowaniem jonizującym określano na podstawie pomiarów DSC, TEM a także wyznaczonego udziału frakcji żelowej. Właściwości mechaniczne oceniano podczas badań quasi-statycznych — określano wytrzymałość na rozciąganie i moduł Younga — oraz podczas testów dynamicznych — prowadzono krótko- i długoterminowe badania zmęczeniowe, metodami SILT i SLT. Uzyskane wyniki, przeanalizowane pod względem wpływu zawartości nanocząstek i dawki promieniowania na właściwości materiałów wskazują, że zastosowanie tych metod pozwala uzyskać poprawę wytrzymałości zmęczeniowej (znaczące zmniejszenie wartości absolutnego pełzania) dzięki synergii zjawisk zachodzących podczas modyfikacji kopolimerów PED nanocząstkami i promieniowaniem jonizującym. Właściwości te są korzystne w zastosowaniach PED w charakterze miękkich implantów, narażonych na cykliczne, długotrwałe odkształcenia.
EN
This paper describes the synthesis of semicrystalline poly(aliphatic/aromatic-ester)s (PED), their modification and evaluation of thermal and mechanical properties, including fatigue resistance. PED multiblock elastomers are composed from hard segments [as in poly(butylene terephthalate) (PBT)] and butylene esters of dilinoleic fatty acid (DLA) forming the soft segments. PED copolymers were modified with nanoscale particles of SiO2 introduced during the synthesis at variable concentrations (0.2, 0.5 and 1.0 wt %), and were further irradiated by high energy electron beam with doses of 25, 50 and 75 kGy. The chemical structure of PED copolymers was determined using ATR FT-IR and 1H NMR spectroscopy. Phase structure of the materials modified by nanoparticles and e-beam was determined from DSC, TEM and gel content analyses. The mechanical properties were determined from the quasi-static tensile strength and Young's modulus values as well as dynamic short and long term fatigue tests, abbreviated as SILT and SLT method, respectively. The results, analysed in terms of the effect of nanoparticles content and radiation dose on selected properties of the obtained materials, indicate that the applied modification methods allow to improve fatigue resistance (a significant reduction of absolute creep) by a synergy between the processes occurring during the modification of PED copolymers with nanoparticles and ionizing radiation. Fatigue properties are important for future applications of PED as implants subjected to long term cyclic deformations.
EN
The paper is a literature review concerning the solid-state polycondensation (SSP) method. SSP is a competitive method of polymer synthesis to conventional melt polycondensation. The molecular weight of polymers obtained according to this method is exceptionally high and the polymer properties are also improved. In most cases the starting materials for SSP are in the form of flakes or powder. The process involves heating of the starting materials at the temperature between the glass transition temperature (Tg) and melting temperature of partially crystalline prepolymer (Tm). The reaction leading to an increase of molecular weight occurs between the chains terminal groups in the amorphous phase of semicrystalline polymer. The reaction equilibrium is shifted in favor of the formation of polymer due to by-products removing from the reaction system by inert gas flow or under vacuum. Due to the use of lower temperature than that usually applied in melt polycondensation, side reactions and thermal degradation of the product are limited. In addition, the process does not require complicated equipment and is environmentally friendly because no organic solvents are used. However, when the polymer contains larger amounts of by-products or a small extent of crystalline phase, sticking of the polymer particles can take place. In this case, the reaction proceeds not in solid but in melt phase, the contribution of the reactions between the terminal functional groups and the reactive groups of the middle part of polymer chains is much higher, which leads to higher degree of dispersity, but not to an increase in the polymer molecular weight. This paper presents the fundamentals of the SSP process and its advantages in comparison with other polycondensation methods. The kind of polymers that can be obtained with this method is described. In addition, the factors influencing the process and the properties of final products are discussed.
PL
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący polikondensacji w stanie stałym (SSP). SSP jest konkurencyjną metodą syntezy w stosunku do tradycyjnej polikondensacji w stopie. Za jej pomocą można otrzymywać polimery o dużym ciężarze cząsteczkowym, a co za tym idzie, o konkurencyjnych właściwościach. Synteza polega na ogrzewaniu wcześniej otrzymanego, rozdrobnionego i poddanego procesowi krystalizacji, prepolimeru w temperaturze pomiędzy temperaturą zeszklenia (Tg) a temperaturą topnienia częściowo krystalicznego polimeru (Tm). Proces odbywa się w atmosferze przepływającego gazu obojętnego, bądź pod obniżonym ciśnieniem. Zastosowanie obniżonej temperatury, w stosunku do stosowanej w metodzie polikondensacji w stopie, ogranicza udział zarówno reakcji ubocznych, jak i termicznej degradacji produktu. Poza tym proces ten nie wymaga skomplikowanej aparatury, a ze względu na niestosowanie rozpuszczalników organicznych jest przyjazny dla środowiska. Jednakże podczas prowadzenia procesu (na skutek obecności wilgoci, małocząsteczkowych produktów ubocznych lub małego udziału fazy krystalicznej) może dochodzić do sklejania się cząstek polimeru. Wtedy reakcja przebiega już nie w stanie stałym, lecz w stopie i zwiększa się udział reakcji z udziałem wiązań ze środkowych części łańcuchów, co nie prowadzi do wzrostu ciężaru cząsteczkowego, a jedynie do redystrybucji długości łańcuchów. W niniejszej pracy przedstawiono podstawy procesu SSP i jego zalety w porównaniu z innymi metodami prowadzenia polikondensacji. Opisano, jakiego typu polimery można otrzymywać tą metodą. Poza tym wyjaśniono, jakie czynniki mają wpływ na przebieg procesu, ciężar cząsteczkowy i właściwości produktów końcowych.
PL
Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący produkowanych przemysłowo kopoliestrów alifatyczno-aromatycznych (AAC) i poliestrów alifatycznych zdolnych do degradacji. Szczególną uwagę poświęcono światowym pracom badawczym nad nowymi typami kopoliestrów alifatyczno-aromatycznych.
EN
The paper is a literature review concerning the industrially produced aliphatic-aromatic copolyesters (AAC) and aliphatic polyesters capable of degradation. Particular attention was given to worldwide studies on new types of aliphatic-aromatic copolymers.
EN
A crucial factor in the design of safe and effective drug delivery systems is the development of biocompatible carriers, which offer the possibility to tailor the drug release kinetics for specific drugs. The determination of the factors controlling drug release, as well as the methods to adjust the properties of the polymer, is necessary. The influence of the copolymer chain microstructure on degradation, and thus the drug release profile, has been demonstrated; therefore, this factor cannot be neglected during the development of controlled drug delivery systems.
PL
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący projektowania systemów kontrolowanego uwalniania leków, opartych na poliestrach lub poliestrowęglanach. Omówiono znaczenie rodzaju i właściwości opracowywanych do tego celu biokompatybilnych nośników, umożliwiających dopasowanie kinetyki uwalniania do określonego leku. Wskazano czynniki wpływające na szybkość uwalniania leków związane ze środowiskiem, postacią leku, rodzajem i właściwościami polimeru użytego w charakterze nośnika, a także z mikrostrukturą łańcuchów polimerowych.
EN
Compared with injectable drug delivery systems (DDS), pharmaceutical implants can provide prolonged drug release, delivery of a higher amount of bioactive agent into the site of action and a higher local drug concentration. Simultaneously, these implants are simple to process and provide a reduction in drug toxicity that is typical for systemic administration. This article presents the composition, application and methods of processing of the implantable drug delivery systems that have already entered the market.
PL
W porównaniu z systemami kontrolowanego uwalniania leku przeznaczonymi do iniekcji, implanty zapewniają wydłużony czas uwalniania leku, możliwość dostarczenia większej ilości leku do miejsca działania, wyższe miejscowe stężenie leku oraz ograniczenie, typowej dla podania systemowego, toksyczności leku. Zaletą jest także mało skomplikowany proces otrzymywania implantów polimerowych do zastosowań farmaceutycznych. W publikacji przedstawiono obecne na rynku implantowane systemy transportu leku, ich skład, zastosowanie oraz metody otrzymywania.
PL
Celem pracy było zbadanie wpływu metoksy poli(glikolu etylenowego) (mPEG) o dwóch różnych masach molowych na strukturę chemiczną, mikroseparację fazową oraz samoorganizację makrocząsteczek w środowisku wodnym poli(alifatyczno/ aromatycznych-estro-amido-eterów) (PAAEAE). Do określenia budowy chemicznej produktów reakcji wykorzystano metodę spektroskopii magnetycznego rezonansu jądrowego (1H NMR) oraz różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) do oceny struktury fazowej kopolimerów. Samoorganizację makrocząsteczek PAAEAE do form micelarnych/nanosferycznych w środowisku wodnym oceniano wykorzystując transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM). Spektroskopia 1H NMR potwierdziła oczekiwaną budowę chemiczną zsyntetyzowanych materiałów. Analiza DSC wykazała, że użycie mPEG o wysokiej masie molowej, czyli 5000 g/mol prowadzi do utworzenia materiału o dobrze zdefiniowanej strukturze fazowej. Materiał ten wykazuje zdolność do samoorganizacji w micelle/nanosfery o hydrofobowym wnętrzu i hydrofilowej powłoce. Może być używany w medycynie do enkapsulacji/ immobilizacji różnych witamin i białek.
EN
In this paper we discuss the influence of poly(ethylene glycol) methyl ether (mPEG) of two different molecular masses on chemical structure, microphase separation and self-assembling of poly(aliphatic/ aromatic-ester-amide-ether)s (PAAEAE)s. We used NMR spectroscopy to evaluate chemical structure of synthesized materials as well as DSC analysis to estimate the phase structure. The self-organization of PAAEAEs into micellar/nanospheric structures in aqueous environment was evaluated using transmission electron microscopy (TEM). NMR spectroscopy confirmed chemical structure of synthesized materials. DSC analysis indicated that mPEG of high Mn, namely 5000 g/mol formed a microphase separated structure. The obtained polymeric materials capable to self-organize into micelles/nanospheres with hydrophobic core and hydrophilic shell can be used for medical applications to encapsulate/immobilize various vitamins or antibacterial peptides.
PL
Dokonano przeglądu literatury dotyczącej sporządzania i właściwości (bio)degradowalnych mieszanin polimerów naturalnych i syntetycznych, głównie poliestrów. Omówiono właściwości mieszanin kilku wybranych poliestrów degradowalnych ze skrobią, jako polimerem naturalnym. Opisano sposoby modyfikacji skrobi oraz poprawy kompatybilności między poliestrami a skrobią.
EN
A review, with 45 refs., of processes for prodn. of blends of (bio)degradable natural and synthetic polymers. Properties of blends of polyesters with starch were presented. Methods for starch modification and compatibility improvement were also described.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.