Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Identyfikacja polimerów termoplastycznych: analiza rozkładu metodą TGA

Dandekar Santosh

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2021

|

R. 26, nr 2

31--34

PL

Pomiary metodą TGA wykonano na 22 różnych polimerach z użyciem dwóch różnych programów temperaturowych. Oznaczono zawartość składników lotnych (w większości przypadków: wody), ubytek masy i temperaturę reakcji pirolizy, zawartość sadzy wytworzonej w procesie pirolizy oraz zawartość popiołu. W artykule przedstawiamy różnice tych wielkości dla poszczególnych polimerów poddanych analizie. Omawiamy również sposób, w jaki wielkości wyznaczone na podstawie pomiarów TGA można wykorzystać do identyfikacji składu materiałów polimerowych.

2

Analiza właściwości palnych i termicznych wytypowanych wykładzin podłogowych

Staszko S. W.

Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej

|

2018

|

Nr 67 (tom 3)

17--36

PL

W artykule przedstawiono wyniki prac nad właściwościami palnymi wytypowanych wykładzin wełnianych, polimerowych oraz mieszanek wełny z polimerami termoplastycznymi (PA, PP). Przeprowadzono analizę termograwimetryczną wg normy PN-EN ISO 11358:2014 oraz określono szybkość wydzielenia ciepła i dymu za pomocą kalorymetru stożkowego wg normy ISO 5660:2015. Dodatkowo wyznaczono wartości ciepła spalania z użyciem bomby kalorymetrycznej wg normy PN-EN ISO 1716:2010.

EN

The article identifies the flammable properties of the selected wool and polimer linings as well as the mixtures of the wool and thermoplastic polymers. The thermogravimetric analysis was carried out according to the PN-EN ISO 11358:2014 standard, the heat release rate and the smoke release rate were determined using a cone calorimeter according to the ISO 5660:2015 standard. In addition, the combustion heat values were determined using a calorimetric bomb according to the PN-EN ISO 1716: 2010 standard.

3

The role of functional polymers in rubber powder/thermoplastic composites

Prut E. V., Zhorina L. A., Kompaniets L. V., Novikov D. D., Gorenberg A. Y.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 7-8

548--555

EN

Low density polyethylene (LDPE), ethylene-vinyl acetate copolymer with 10–14 wt % (EVA-1) and 24–30 wt % vinyl acetate (EVA-2) contents, respectively, and ethylene-vinyl acetate-maleic anhydride terpolymer (OREVAC) were combined with rubber powder in the composition range: 100/0, 80/20, 70/30, 50/50, 30/70, 20/80. Two different rubber powders were used: ground rubber tire (GRT) and ethylene-propylene-diene (EPDM) rubber powder (RP), both of which were prepared by high temperature shear deformation. In the case of RP, changes in the crosslink density were also considered. The mechanical properties, melt flow index and morphology of the polymer/rubber powder composites were studied. Specimens were either prepared by compression or, for selected compositions, through injection molding. Improved elongations at break were observed for the OREVAC/rubber powder and EVA/rubber powder composites that were attributed to an enhanced interfacial adhesion between the dispersed rubber particles and matrix polymer. Composites with a rubber powder content as high as 70 wt % still showed good processability and elongation at break values greater than 100 %, which are basic requirements of traditional thermoplastic rubbers.

PL

Polietylen małej gęstości (LDPE), kopolimery etylen-octan winylu z udziałem 10–14 (EVA-1) lub 24–30 % mas. (EVA-2) octanu winylu oraz terpolimer etylen-octan winylu-bezwodnik maleinowy (OREVAC) zmieszano ze sproszkowaną gumą w stosunku 100/0, 80/20, 70/30, 50/50, 30/70, 20/80. Użyto dwa rodzaje proszków gumowych: zmieloną gumę opon samochodowych – GRT i sproszkowany kauczuk etylenowo-propylenowo-dienowy (EPDM) – RP, otrzymywanych w warunkach wysokiej temperatury pod wpływem odkształceń ścinających. W wypadku stosowania RP brano również pod uwagę jego gęstość usieciowania. Badano właściwości mechaniczne, wskaźnik szybkości płynięcia oraz morfologię otrzymanych kompozytów. Próbki do badań przygotowywano metodą wytłaczania, a próbki wybranych kompozycji – także metodą wtryskiwania. Zaobserwowano zwiększenie wytrzymałości na rozciąganie próbek kompozytów proszek gumowy/OREVAC i proszek gumowy/EVA, co wiązało się z efektywniejszą adhezją pomiędzy zdyspergowanymi cząstkami napełniacza gumowego i polimerową matrycą. Kompozyty zawierające więcej niż 70 % mas. proszkowego napełniacza gumowego wykazywały dobrą przetwarzalność, a ich wytrzymałość na rozciąganie była większa niż 100 %, co spełnia warunek stawiany tradycyjnym termoplastycznym kauczukom.

4

Profile dyfuzji barwnika solwatochromowego w poliamidzie 6

Wróblewska E. K., Soroka J. A., Sawicka M. J., Rosłaniec Z.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 4

834--837

PL

Przedstawiono wyniki badań dyfuzji wybranego barwnika solwatochromowego w poliamidzie 6. Badania przeprowadzono w trzech różnych temperaturach wcześniej zaproponowaną przez autorów metodą wyznaczania profili dyfuzji na podstawie mikroskopowych obrazów przekrojów granulek polimeru. Stwierdzono, że dyfuzję w badanym polimerze można scharakteryzować za pomocą jednego współczynnika dyfuzji, którego wartość wyliczono z równania wynikającego z II prawa dyfuzji Ficka, z wykorzystaniem funkcji erf.

EN

Com. polyamide grains were dyed at 66–86°C for 192 h with 5-(5-nitro-6-hydroxynaphtholane-2)-7,7-dimethyl-7H-indolyl[1,2-a]quinolinium dye to det. the diffusion coeffs. The dyed grains were sliced and studied by light microscopy for dye diffusion profiles. The results were approximated math.

5

Study of mechanical properties of polymer composites containing silver nanoparticles for middle ear prostheses

Ziąbka M.

Composites Theory and Practice

|

2016

|

R. 16, nr 1

42--46

EN

The aim of this study is to investigate the mechanical properties of polymeric composites prepared by means of extrusion and injection moulding. Three stable thermoplastic polymers (high density polyethylene, polysulphone and polyamide) were used as composite matrices. Antibacterial silver nanoparticles nAg were used as the modifying phase. The mechanical properties of the tested materials were determined during uniaxial stretching. Such parameters as Young’s modulus E, tensile strength Rm and elongation at maximum force εFmax were measured. The results show that neither the preparation technology nor the amount of modifier impair the mechanical properties of the tested composites. The addition of silver nanoparticles does not cause a loss of strength, while it increases the Young’s modulus of the materials.

PL

Głównym celem pracy jest badanie właściwości mechanicznych kompozytów polimerowych otrzymanych w procesie wytłaczania i wtrysku. Do badań użyto trzech stabilnych polimerów termoplastycznych (polietylen o wysokiej gęstości, polisulfon i poliamid). Jako fazę modyfikującą zastosowano antybakteryjne nanocząstki srebra nAg. Właściwości mechaniczne materiałów zostały wyznaczone w próbie jednoosiowego rozciągania. Wyznaczono moduł Younga E, wytrzymałość na rozciąganie Rm i wydłużenie przy maksymalnej sile εFmax. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że zaproponowana w pracy technologia otrzymywania materiałów, jak również ilość użytego modyfikatora nie pogarszają właściwości mechanicznych kompozytów. Dodatek nanosrebra nie powoduje obniżenia wytrzymałości, natomiast podnosi moduł Younga materiałów.

6

Wybrane aspekty oznaczania gęstości polietylenu małej gęstości

Liszyńska B., Zieliński J., Marszałek G., Kowalska L., Kościańczuk D.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 4 (166)

333--336

PL

Określono wpływ sposobu przygotowania próbek do oznaczeń na wartość gęstości polietylenu malej gęstości oraz podjęto próbę korelacji tych wielkości z wielkościami wyliczonymi na podstawie badań DSC. Przedmiot badań stanowiło osiem gatunków PE-LD. Gęstość oznaczano metodą zanurzeniową stosując próbki przygotowane w dwojaki sposób. Ustalono, że sposób kondycjonowania próbki ma widoczny, ale nieznaczny wpływ na wartość gęstości. Nie uzyskano zadowalającej korelacji pomiędzy wartościami gęstości oznaczonymi metodą zanurzeniową a wyliczonymi na podstawie DSC.

EN

The influence was determined of the preparation of samples for the measurements on the density of low-density polyethylene and an attempt was made to correlate these values with density values calculated basing on DSC studies. The subject of this research were eight types of LDPE. The density was measured using immersion method for samples prepared in two ways. It was determined that the method of sample preparation has an observable but small influence on the measured value of density. No acceptable correlation was found between the values of density measured using the immersion method and the values calculated basing on DSC.

7

Synteza termoplastycznych polimerów multiblokowych o specjalnym przeznaczeniu

Ukielski R., Lenarczyk P., Rokicka J., Koc K.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 2

228-231

PL

Otrzymano trzy serie poliestrowych α,ω-dioli (bloków). I i II seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolaktonu) i poli(δ-walerolaktonu) o zmiennym rodzaju i masie cząsteczkowej inicjatora, a III seria to α,ω-diole poli(ε-kaprolakton-b-δ-walerolaktonu) o różnej zawartości sekwencji zbudowanych z ε-kaprolaktonu i δ-walerolaktonu. Otrzymane makrole poddano badaniom termicznym, strukturalnym, a także oceniono zdolność do chłonności wody i do degradacji. Prepolimery o najlepszych właściwościach użyto do syntezy poliuretanów, które przebadano pod względem termicznym oraz oceniono ich zdolność do nasiąkliwości wodą i do degradacji.

EN

α,ω-Diols of poly(ε-caprolactone), poly(δ-valerolactone) and poly(ε-caprolactone-b-δ-valerolactone) were synthesized and studied by transform IR and 1H NMR spectroscopies for thermal and structural properties as well as H₂O sorption and degrdn. Some of the α,ω-diols were used for synthesis of polyurethanes by the ring-opening polymerization. The polyurethanes were studied then for thermal properties, hardness, H₂O sorption and degrdn. rate.

8

Wybrane problemy termoformowania materiałów polimerowych

Żenkiewicz M., Szach A.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 5

337-350

PL

Na podstawie obszernego przeglądu literatury przedstawiono syntetycznie zebrane najważniejsze problemy związane z termoformowaniem materiałów polimerowych. Ogólnie scharakteryzowano proces i wykorzystywane w nim tworzywa polimerowe. Omówiono podstawowe rodzaje termoformowania tj. negatywowe, pozytywowe i dwupłytowe. Zaprezentowano wyniki badań pochodzące z najnowszych publikacji dotyczących zagadnień związanych z termoformowaniem, mianowicie wpływu struktury materiału polimerowego na efekt termoformowania, wpływu dodatku włókien wzmacniających do kompozytu polimerowego na jego wytrzymałość mechaniczną w stanie wysokoelastycznym, metod modelowania procesów termoformowania oraz sposobów ogrzewania materiału polimerowego.

EN

The most important developments and problems encountered in the thermoforming of polymeric materials have been presented based on a comprehensive review of the literature. The process, as well as the most suitable polymers in its applications have been characterized in general. The basic types of thermoforming - negative (Figs. 2 and 4), positive (Figs. 5 and 6) and twin-sheet methods were discussed. The results of the most recent studies presented in publications related to thermoforming such as the influence of the type of polymeric material on thermoforming, the effect of reinforcing fibers added to the polymeric composite on its mechanical resistance in the high-elastic state, thermoforming modeling methods and also thermal treatment methods of the polymeric material.

9

Pomiary reologiczne polimerów termoplastycznych

Kloziński A.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Chemia

|

2009

|

z. 20 [263]

73-76

PL

W artykule przedstawiono aparaturę pomiarowo-badawczą stosowaną w ocenie właściwości reologcznych polimerów termoplastycznych. Opisano podstawowe typy reometrów oraz odpowiadające im pomiarowe zakresy szybkości ścinania.

10

Rotacyjne formowanie polimerów - ponownie docenione

Bursa J.

Czasopismo Techniczne. Mechanika

|

2006

|

R. 103, z. 6-M

85-90

PL

Rotacyjne formowanie (odlewanie) polimerów, stosowane od początku lat pięćdziesiątych, nie było szeroko stosowane, z braku odpowiedniego surowca. Dopiero w ostatnich dwudziestu latach, gdy ukazały się na rynku polimery o dobrych, do tego celu, właściwościach przetwórczych i użytkowych, świat zaakceptował tę metodę, gdyż jest ona stosunkowo prosta i tania, zwłaszcza w odniesieniu do wytworów o dużych gabarytach. W referacie przedstawiono zasadę działania formowania rotacyjnego, budowę i rodzaje maszyn i form do tego celu, oraz pokazano przykłady wytworów uzyskiwanych metodą formowania rotacyjnego.

EN

Rotational moulding (casting) of polymers, applied since beginning of the fiftieth, was not widely used due to lack of suitable materials. Really in last twenty years, with the appearance of polymers of suitable processing and practical properties on the market, this method was accepted, as it is relatively cheap and simple, especially as concern large sized products. The principle of rotational moulding, the construction and types of foreseen facilities and molds are presented in this paper. Examples of products obtained using this method, are presented too.

11

Materiałowe i technologiczne uwarunkowania stanu naprężeń własnych i anizotropii wtórnej powłok cylindrycznych wytłaczanych z polietylenu

Pusz A.

Zeszyty Naukowe. Mechanika / Politechnika Śląska

|

2005

|

z. 153

1-134

PL

Obecność naprężeń w ściance wytłoczonej rury przejawia się odkształceniem obwodowym i wzdłużnym szczególnie widocznym na swobodnym końcu rur. Na podstawie wielkości odkształcenia i modułu sprężystości podłużnej można wyznaczyć naprężenia w danej chwili czasu, a znając moduł relaksacji, określić naprężenia w ściance, gdy rura osiąga temperaturę otoczenia po wyjściu z urządzenia chłodzącego linii wytłaczarskiej. Podejmowane próby określenia naprężeń własnych oparte są na pomiarze odkształceń i wprowadzeniu odpowiadającego im stanu naprężeń. W analizie stanu odkształcenia nie podjęto analizy wyjaśniającej proces powstawania naprężeń własnych. Obecność naprężeń po wystudzeniu rury pozwala domniemać, że naprężenia w ściance rury generowane są w trakcie zestalania polimeru. Przyczyną powstania naprężeń są zmiany objętości właściwej na froncie zestalenia. Zmniejszająca się objętość polimeru związana z gradientem temperatury wywołuje w tym obszarze naprężenia rozciągające, a w warstwach zewnętrznych ścianki naprężenia ściskające. Przemieszczający się w głąb ścianki rury front zestalenia kształtuje rozkład naprężeń na jej grubości. Naprężenia te mają charakter technologiczny, a ich rozkład jest charakterystyczny dla technologii wytłaczania. Naprężenia własne, jako naprężenia wstępne, wpływają na roboczy stan obciążenia rury. Przy obciążeniu wewnętrznym ciśnieniem cieczy lub gazu do naprężeń własnych dodają się naprężenia wywołane ciśnieniem. W zależności od czasu, który upłynął od wytłoczenia rury, może wystąpić przekroczenie naprężeń dopuszczalnych wynikających z granicy plastyczności polimeru. W analizie procesów z udziałem wymiany ciepła prócz naprężeń własnych, także należy wziąć pod uwagę stan struktury polimeru, szczególnie jeżeli zaliczany jest do polimerów krystalicznych, gdyż warunki chłodzenia pociągają za sobą jej zróżnicowanie. W przypadku formowania rury, struktura polimeru zależeć będzie od odległości od powierzchni zewnętrznej stykającej się ze ścianką kalibratora. Strumień ciepła przepływa promieniowo ku powierzchni zewnętrznej, a zestalenie postępuje w kierunku przeciwnym. Najpóźniej temperaturę otoczenia osiągają warstwy wewnętrzne. Na skutek niskiej przewodności cieplnej polimerów prędkość studzenia wpłynie na morfologię fazy krystalicznej. Wraz ze wzrostem odległości od powierzchni zewnętrznej zwolnienie prędkości studzenia sprzyjać będzie rozwojowi fazy krystalicznej. Brak chłodzenia wewnętrznej powierzchni rury prowadzi do otrzymania struktury gruboziarnistej, z dobrze wykształconymi sferolitami o niskiej odporności na pękanie, a równocześnie na postępującym w głąb ścianki froncie zestalenia naprężenia termiczne będą wpływały na kształt sferolitów. Należy spodziewać się orientacji struktury i w konsekwencji anizotropii własności, szczególnie mechanicznych, ścianki rury na grubości oraz w warstwie o danym promieniu. Celowe jest rozpoznawanie przebiegu zmian stanu naprężeń, gdyż stanowi to istotny przyczynek do wyjaśnienia procesów zachodzących podczas kalibrowania, co umożliwia trafniejsze prognozowanie własności eksploatacyjnych rur z polimerów termoplastycznych oraz ich stanów granicznych. Stan naprężeń własnych w ściance rury można wyznaczyć rozwiązując równanie przewodzenia ciepła, układ równań równowagi wiążących składowe główne stanu naprężeń wywołane gradientem temperatury oraz ciśnieniem formowania, ze zdefiniowanymi warunkami brzegowymi, początkowymi i funkcjami własności termicznych i mechanicznych tworzywa. Tak postawiony problem wymaga zastosowania metod numerycznych ze względu na uwikłany układ równań, nieliniowe, zależne od temperatury i stanu naprężenia współczynniki materiałowe oraz niestacjonarne pole temperatury. Charakter zagadnienia narzuca zastosowanie zorientowanych problemowo metod programowania. W pracy przedstawiono model fizyczny procesu zestalania, równania prowadzące do wyznaczenia temperatury i naprężeń w czasie zestalenia, oraz wyniki symulacji z wykorzystaniem opracowanego do tego celu oprogramowania. Symulację przeprowadzono na podstawie danych wytrzymałościowych i termicznych dla PE-HD. Zaprezentowano również wyniki badań własności mechanicznych próbek pobranych z różnych warstw ścianki w prostopadłych kierunkach.

EN

The presence of stresses in the wall of a extruded pipe is manifested through circumferential and longitudinal strain, visible especially at the free end of a pipe. On the basic of the value of the strain as well as the longitudinal modulus of elasticity, it is possible to determine stresses at a specific moment in time. Knowing the modulus of relaxation it is possible to determine the stresses in the wall when a pipe reaches the ambient temperature after leaving a cooling device of an exrusion line. Attempts to determine internal stresses are based on the measurement of stains and introducing stresses related to them. A further analysis to explain the process of their formation was not undertaken. The presence of stresses after cooling of a pipe makes it possible to presume that stresses in the wall of a pipe are generated during the solidification of a material. The reason for the generation of stresses is the changes of specific volume at the front of a solidifying material. A decreasing volume of material related to a temperature gradient generates tensile stresses in the area in question whereas compressive stresses in the external layers. The front of the solidification of the wall moving deeper into the wall of a pipe forms the distribution of stresses in the thickness of the wall. The said stresses are technological in nature and their distribution is typical of an extrusion technology. Internal stresses affect the working state of the load of a pipe as preliminary stresses. In case of inner load exerted by the pressure of liquid or gas, internal stresses are increased by the stresses exerted by the aforementioned pressure. Depending on the time that has passed since a pipe was moulded, it is possible that allowed stresses resulting from a yield point of a material will be exceeded. During the analysis of processes involving heat exchange, in addition to internal stresses, it is also necessary to take into consideration the condition of the structure of the material used for the wall of a pipe. It is especially necessary, if the material is rated among crystalline one as cooling conditions involve the diversification of the structure of polymer. In case of the formation of a pipe, the structure of material depends on the distance from the external surface contacting the wall of a former. A heat flux flows in a radial manner towards the external surface and the solidification of the wall material advances in the opposite direction. The internals layers reach the ambient temperature at the latest. As a results of the poor heat conductivity of polymers, cooling rate affects the morphology of the crystalline phase. Along with the increase of the distance from the external surface, the slowing down of the slow cooling rate will facilitate the development of the crystalline phase. The absence of cooling of the internal surface of a pipe gives rise to the formation of a coarse-grained structure with well-shaped spherulites characterized by low resistance to cracking. At the same time, on the solidification front moving deeper into the wall, the thermal stresses influence the shape of spherulites. One ought to expect the orientation of the structure and the resultant anisotropy of the properties on the thickness of the wall of a pipe as well as the anisotropy in the layer of a specific radius. It is advisable to determine the course of changes of stresses as this knowledge is a significant contribution to the explanation of the processes occurring during sizing and thus enabling a more accurate prediction of operating properties of thermoplastic pipes and their limiting states. The internal stresses in the wall of a pipe can be determined by solving the equation of heat conduction, the system of equations of equilibrium including the major components of the state of stresses included by temperature gradient and moulding pressure with defined boundary the initial conditions and the functions of the thermal and mechanical properties of a material. The problem presented above requires the use numerical methods due to a confounded system of equations, non-linear material coefficients depending on a temperature and stress as well as an unsteady temperature field. The character of the issue imposes the use of problem-oriented programming methods. This work will contains the physical model of the solidification process, equations loading to the determination of the temperature and stresses during the solidification as well as the results of a simulation determined with the use of software developed for this purpose. The simulation was conducted on the basic of resistance- and heat-related data for PE-HD. Results of mechanical tests of samples token from perpendicular directions and different layers of wall are also presented.

12

Analiza stosowania napełniaczy i nośników w przetwórstwie polimerów techniką melt-blown

Wcisło P.

Prace Instytutu Włókiennictwa

|

2005

|

R. 55

67-75

PL

Techniką pneumotermiczną przetwarzane są polimery termoplastyczne o właściwościach włóknotwórczych, między innymi poliolefiny, poliestry, poliwęglany, polistyreny i inne. Jedną z zalet metody pneumotermicznej jest możliwość jej modyfikacji, w wyniku czego można na przykład otrzymać wyroby kompozytowe. Kompozyt < łac. cmpositus = złożony > - złożony z różnych składników, np. mieszanina, stop, materiał o różnej funkcji elementów składowych ma na celu nadanie wyrobom specyficznych cech jakich nie posiadają poszczególne składniki. Prace w tym zakresie przebiegają na drodze wprowadzenia dodatkowych substancji proszkowych, przy czym może to nastąpić w leju zasypowym lub w trakcie procesu wytwarzania włókniny. Do chwili obecnej w Instytucie Włókiennictwa stosowany był drugi sposób.

EN

Thermoplastic fiber-forming polymers (polyolefin, polyester, polycarbonate, polystyrene, etc.) are processed according to melt-blow technique. Modification of melt-blown method gives possibility to produce composites. Composite < in Latin compositus = complex > means consisting of various constituents, e.g. mixture, alloy. Composite - material having different function of individual constituents - which aims to render specific features to the product, features not characteristic of individual constituents. This aim is fulfilled via incorporation of powder substances which can be added through charging hopper or during nonwoven formation phase. Up to now the second option has been applied at Textile Research Institute (IW).

13

Modyfikacja właściwości przetwórczych polimerów termoplastycznych

Sterzyński T.

Chemik

|

2005

|

Vol. 58, nr 4

154-158

PL

Modyfikację właściwości przetwórczych polimerów rozpatrywano w dwóch aspektach: jako modyfikację lepkości oraz czasów przetwórstwa. Przedstawiono metody oddziaływań mających na celu modyfikację lepkości, a więc uzyskanie efektu łatwego wypełniania gniazd form wtryskowych. Należy tutaj tworzenie mieszanin polimerowych, dodatek polimerów ulegających degradacji w procesie recyklingu oraz dodatek polimerów ciekło krystalicznych. Zaproponowano stosowanie logarytmicznego opisu lepkości mieszanin przy wykorzystaniu pomiarów wskaźnika szybkości płynięcia WSP. Omawiając skracanie czasu przetwórstwa przedstawiono zasadę heterogenicznego zarodkowania polimerów krystalicznych, w tym stosowane najczęściej dodatki nukleujące oraz metody pomiaru temperatury krystalizacji.

EN

The modification of processing properties was investigated in two domains: as a modification of the melt viscosity, and of the characteristic processing time. The methods used commonly to modify the viscosity of molten polymers in order to improve the mould filling by injection molding, were described. In this case the polymers are usually blended with low viscosity polymers, with polymers which may easily be degraded during recycling or with liquid crystal polymers. The application of the logarithmic additive low for the estimation of the melt flow rate MFR of the polymer blend was proposed. The heterogeneous nucleation of the crystallization, applied for the shortening of the processing cycle time of semi crystalline polymers, was presented and discussed.

14

Kopuły samonośne

Zieliński K.

Świat Szkła

|

2004

|

nr 11 [80]

55-56

PL

Kopuły samonośne, charakteryzujące się dużymi rozpiętościami, czyli mogą przekryć dużą powierzchnię. Składają się z odpowiednio ukształtowanych łupin z przezroczystych tworzyw sztucznych. Łupiny te są łączone ze sobą na miejscu budowy. Produkcja elementów polega na termicznym kształtowaniu płyt z polimerów termoplastycznych.

15

Zastosowanie odpadowego fosfogipsu w kompozytach termoplastycznych i chemoutwardzalnych

Kowalska E., Wielgosz Z., Żubrowska M., Pasynkiewicz S., Choroś M.

Polimery

|

2004

|

T. 49, nr 11-12

828-836

PL

Zbadano zastosowanie uzdatnianego termicznie (opracowaną w Polsce metodą) fosfogipsu (produktu ubocznego w produkcji nawozów fosforowych) jako napełniacza. Napełniano nim zarówno polimery termoplastyczne, mianowicie polietylen małej gęstości, polipropylen i poliamid 6 (w ilości 10-50 % mas. uzdatnionego fosfogipsu) oraz PVC (w ilości 97,5-205 phr uzdatnionego fosfogipsu), jak i kompozyty chemoutwardzalne na podstawie żywic epoksydowych i poliestrowych (w ilości 30-50 % mas. uzdatnionego fosfogipsu). Fosfogips wywołuje takie same zmiany właściwości mechanicznych jak inne napełniacze mineralne. Napełnione nim termoplastyczne kompozyty były badane pod kątem zastąpienia talku lub kredy uzdatnionym fosfogipsem. Scharakteryzowano także wpływ silanów jako dodatków kompatybilizujących w kompozytach termoplastycznych. Kompozyty polipropylen/fosfogips zastosowano na kształtki w przemyśle motoryzacyjnym zamiast kompozytów polipropylen/talk. Kompozycje PVC z uzdatnionym fosfogipsem stosowano do otrzymywania wykładzin podłogowych. Chemoutwardzalne kompozyty z uzdatnionym fosfogipsem były używane na samopoziomujące wylewki podłogowe.

EN

Application of thermally treated phosphogypsum as a filler for thermoplastic polymers such as low density polyethylene, polypropylene, polyamide 6 and PVC as well as for chemically cured composites based on epoxy or polyester resins has been investigated. Phosphogypsum used was a by-product from phosphorous fertilizers' industry (Table 1), and was treated by method elaborated in Poland. Amounts of phosphogypsum were in the range of 10-50 wt. % in PE-LD, PP or PA 6, 97.5-205 phr in PVC (Table 2) and 30-50 wt. % in chemically cured composites (Table 3 and 4). Phosphogypsum as filler causes similar changes of mechanical properties as another mineral fillers. Filled thermoplastic composites were tested with the aim to substitute talc or chalk with treated phosphogypsum (Table 8, Figs. 3-6). Effect of silanes as compatibilizers for thermoplastic composites was investigated, too. Composites polypropylene/phosphogypsum were used for preparation of automotive fittings instead of polypropylene/talc ones (Fig. 10). PVC compositions with treated phosphogypsum were used for preparation of flooring (Fig. 11). Chemically cured composites with treated phosphogypsum were used for preparation of self-leveling flooring.

16

Nanokompozyty polimerowe. Cz. II. Nanokompozyty na podstawie polimerów termoplastycznych i krzemianów warstwowych

Kacperski M.

Polimery

|

2003

|

T. 48, nr 2

85-90

PL

Przegląd najnowszej literatury (2000-2001) poświęcony metodom otrzymywania i właściwościom nanokompozytów zawierających krzemiany warstwowe oraz polimery termoplastyczne - poliamidy, poliolefiny (polipropylen, polietylen), polistyren i kopolimery styrenu, poli(tereftalan etylenu), poli(metakrylan metylu). Omówiono sposoby wytwarzania kompozytów polegające bądź na mieszaniu składników w fazie stopionej, bądź też na spęcznianiu montmoryłonitu (MMT) w monomerach (substratach w przypadku PET) oraz sposoby modyfikacji MMT. Szczególną uwagę zwrócono na korzystne właściwości mechaniczne nanokompozytów (wytrzymałość na zginanie, naprężenie zrywające, moduł sprężystości przy zginaniu, udarność oraz odporność cieplną).

EN

A review (years 2000-2001) concerns the methods of synthesis and properties of nanocomposites containing layered silicates and thermoplastic polymers such as polyamides, polyolefines (polypropylene, polyethylene), polystyrene and styrene copolymers, poly(ethylene terephthalate) and poly(methyl methacrylate). The methods of composites preparing either by mixing of the components in melt or by swelling of montmorillonite (MMT) in the monomers (substrates in case of PET) as well as the ways of MMT modification have been discussed. Special attention has been paid to the advantageous properties of nanocomposites such as flexural strength, stress at break, flexural modulus, impact strength and thermal resistance.

17

Polimery termoplastyczne wzmacniane włóknami węglowymi do zastosowań medycznych

Konieczna B., Pamuła E.

Inżynieria Biomateriałów

|

2001

|

R. 4, nr 17-19

77-79

18

Zastosowanie polimerów termoplastycznych w technice pneumotermicznej

Wcisło P., Nowicka Cz.

Przegląd Włókienniczy + Technik Włókienniczy

|

2000

|

nr 2

9-11

PL

Od wielu lat Instytut Włókiennictwa w Łodzi prowadzi prace badawcze dotyczące wytwarzania i wykorzystania włóknin pneumotermicznych, znanych w świecie pod nazwą włóknin 'melt-blown'. Technika wytwarzania tych włóknin, polegająca na rozdmuchaniu strumieniem gorącego, sprężonego powietrza strużek stopionego polimeru, jest procesem jednoetapowym (bez oddzielnego etapu rozciągania włókien). Istnieje możliwość otrzymywania włóknin pneumotermicznych w formie arkuszy i w taśmie. Bardzo istotną cechą dla włóknin pneumotermicznych jest ich zdolność do łączenia z innymi materiałami. Techniką pneumotermiczną przetwarzane są polimery termoplastyczne, między innymi poliolefiny, poliestry, poliwęglany. Najczęściej jednak stosuje się polipropylen o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia (MFI).

EN

For many years Instytut Włókiennictwa, Łódź has carried out research works on production process development and application of thermoplastic nonwovens. Nonwovens production technique which consists in blowing molten polymer streams by hot, compressed air, is a one-step process (no separate stage of fibre drawing). It is possible to produce thermoplastic nonwovens in a sheet or tape form. Specific feature of melt-blown nonwovens is their ability to join with other materials. Thermoplastic polymers such as: polyolefines, polyesters and polycarbons can be processed according to this technique. Most often polypropylene of high melt flow index (MFI) is used.