Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wzmocnienie procesu klasyfikacji obiektowej wielospektralnych ortofotomap lotniczych danymi z lotniczego skanowania laserowego

Wężyk P., Mlost J., Pierzchalski M., Wójtowicz-Nowakowska A., Szwed P.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2012

|

Vol. 23

467--476

PL

Klasyfikacja obiektowa (OBIA, ang. Object Based Image Analysis) jest nowatorską metodą analizy zobrazowań teledetekcyjnych, w której homogeniczne obiekty (segmenty), na które podzielony został obraz (za pomocą specyficznych algorytmów) poddawane są klasyfikacji. Dotychczasowe projekty wykazały, iż OBIA przeprowadzana na wysokorozdzielczych i wielospektralnych lotniczych ortofotomapach cyfrowych, wspierana modelami wysokościowymi, prowadzi do uzyskania bardzo dokładnych wyników. Stosunkowo niewiele prac koncentruje się na określeniu wpływu produktów pochodnych chmury punktów lotniczego skanowania laserowego (ang. Airborne Laser Scanning), takich jak wartość: odchylenia standardowego wysokości, gęstości punktów czy intensywności odbicia, na poprawę wyników klasyfikacji OBIA. W prezentowanej pracy poddano ocenie wzmocnienie procesu klasyfikacji OBIA danymi ALS na podstawie dwóch transektów badawczych („A” oraz „B”) o powierzchni 3 km2, położonych w okolicach Włocławka. Celem końcowym procesu analizy OBIA było uzyskanie aktualnej mapy klas pokrycia terenu. W opracowaniu wykorzystano lotnicze ortofotomapy cyfrowe oraz dane z lotniczego skaningu laserowego, pozyskane na przełomie sierpnia I września 2010 roku. Na podstawie punktów danych ALS wygenerowano warstwy pochodne takie jak: liczba odbić, intensywność, odchylenie standardowe, jak również wygenerowano znormalizowany Numeryczny Modelu Powierzchni Terenu (zNMPT). W wariancie pierwszym „I” wykorzystano dane uzyskane wyłącznie w nalocie fotogrametrycznym, tj. wielospektralne ortofotomapy lotnicze (kamera Vexcel) oraz indeksy roślinności (w tym NDVI i in.). Wariant drugi prac ”II” zakładał wykorzystanie dodatkowo danych z lotniczego skaningu laserowego. Określona dokładność klasyfikacji OBIA wykonanej w oparciu o cyfrową ortofotomapę lotniczą wyniosła 91.6% dla transektu badawczego „A” oraz 93.1% dla transektu „B”. Użycie danych ALS spowodowało podniesienie dokładności ogólnej do poziomu 95.0% („A”) oraz 96.9% („B”). Praca wykazała, iż zastosowanie danych ALS podnosi dokładność klasyfikacji segmentów o bardzo zbliżonych właściwościach spektralnych (np. rozróżnienie powierzchni dużych, płaskich dachów budynków od parkingów czy klas roślinności niskiej od średniej i wysokiej. Wprowadzenie warstw pochodnych ALS do procesu segmentacji poprawia także kształt powstających obiektów a tym samym klas końcowych. Analiza „surowych” danych ALS w postaci plików w formacie LAS otwiera dodatkowe możliwości, których nie daje wykorzystywanie rastrowych warstw takich jak zNMPT. Pojawiająca się w nowej wersji oprogramowania eCognition (TRIMBLE) możliwość operowania segmentami przestrzennymi jeszcze te możliwości klasyfikacji podnosi. Niewątpliwie sporym problemem w integracji informacji spektralnej (ortoobraz) oraz geometrycznej (ALS) jest efekt rzutu środkowego skutkujący przesunięciami radialnymi dla wysokich obiektów leżących w znacznej odległości od punktu głównego zdjęcia.

EN

Object Based Image Analysis (OBIA) is an innovative method of analyzing remote sensing data based not on the pixels, but on homogenous features (segments) generated by specific algorithms. OBIA based on high-resolution aerial orthophotography and powered by digital terrain models (nDSM) brings high accuracy analysis. Not many scientific papers brings implementation of ALS point cloud directly into OBIA image processing. Paper present study done on two test areas of approx. 3 km2, situated close to Wloclawek, representing different land use classes (transect “A” – urban area; transect “B” – rural and forest landscape). Geodata (digital aerial orthophotographs and Airborne Laser Scanning data) were captured almost at the same time (September 2010). Different raster layers were created from *. LAS file, like: intensity, number of returns, normalized elevation (nDSM). Two version (I and II) of OBIA classification were performed. First version (I) based only on aerial orthophotographs and different coefficients (like NDVI). Second variant of OBIA (wariant II) based additionally on ALS data. Total accuracy of variant I was 94.1% (transect “A”) and 92.6% (transect “B”). OBIA classification powered by ALS data provide to increase of the results up to 96.9% (transect “A”) and 95.0% (transect “B”) as well. Classification of objects with similar type of surface properties (like buildings and bare soil) was much better using ALS information. The ALS data improve also the shape of objects, that there are more realistic. Data fusion in OBIA processing brings new capabilities,. These capabilities are bigger thanks to processing based on 3-dimensional segments. The results of analysis would be more accurate, when orthoimages (“true ortho”) would be used, instead of standard orthophotographs. The running ISOK project in Poland will bring soon a huge data set (approx. 150 TB) of ALS and photogrammetry connected products. This situation requires suitable software to analyze it fast and accurate on the full automatic way. The OBIA classification seems to be a solution for such challenge.

2

Wizualizacja ortofotomap cyfrowych w technologii Google Maps

Dąbrowski K., Sawicki P.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2010

|

Vol. 21

87--96

PL

W ostatnich kilku latach obserwuje się dynamiczny rozwój internetowych lokalizatorów oraz serwisów mapowych. Najbardziej popularnym i zaawansowanym internetowym serwisem mapowym jest obecnie serwis Google Maps. W pracy wykonano analizę i zbadano przydatność interfejsu programistycznego Google Maps do wizualizacji ortofotomap cyfrowych oraz zaprezentowano aplikację Ortofoto, która przetwarza ortofotomapy cyfrowe w celu ich wizualizacji w serwisie Google Maps za pomocą opracowanej strony internetowej. Działanie aplikacji Ortofoto oraz strony internetowej testowano na barwnych i czarno-białych ortofotomapach cyfrowych w skali 1:5000 czterech gmin powiatu piskiego, które wykonane zostały w układzie współrzędnych geodezyjnych 1965 oraz 2000. Aplikacja Ortofoto napisana została w obiektowym języku programowania Java w środowisku NetBeans IDE 6.0. Program przetwarza ortofotomapę cyfrową na piramidę obrazów o 9. poziomach, podzieloną na podstawowe elementy (rozdzielczość 256 × 256 pikseli), tzw. kafelki (Tile), o powiększeniu 10÷18 razy, zapisane w formacie PNG w osobnych plikach graficznych, które zawierają w nazwie skalę oraz położenie elementu na mapie. W programie Ortofoto zaimplementowane zostały formuły transformujące, umożliwiające przeliczenie współrzędnych geodezyjnych układów 1965 oraz 2000 na współrzędne geodezyjne B, L na elipsoidzie GRS-80. W aplikacji internetowej, napisanej w języku HTML z elementami języka JavaScript, możliwe jest przeglądanie ortofotomapy przetworzonej przez program Ortofoto w postaci kafelków na tle podkładu i danych z serwisu Google Maps, co zapewnia ciągłość oraz płynność wizualizacji. Aplikacja wykorzystuje funkcjonalność interfejsu programistycznego Google Maps, umożliwia nawigację po mapie oraz zmianę powiększenia przy pomocy aktywnych kontrolek mapy. Zaletą opracowanej aplikacji jest możliwość cyfrowego przetwarzania oraz wizualizacji w serwisie mapowym Google Maps dowolnych, dostępnych indywidualnemu użytkownikowi danych obrazowych, jak np. ortoobrazy, wielkoskalowe ortofotomapy cyfrowe, itd.

EN

Recent years have witnessed a dynamic development of web place locators and web mapping services. Google Maps is currently the most popular and most advanced web mapping service. The paper presents the analysis and description of the ability of the Google Maps programming interface to visualize digital orthophotomaps and describes an application named Orthophoto, which processes digital orthophotomaps, and the development of a web site that allows such maps to be visualized in the Google Maps service. The operation of the Orthophoto application and the web page was tested on both color and black-and-white digital orthophotomaps covering four communes in the Pisz district. The orthophothomaps were prepared with georeferences in the 1:5000 scale and fitted into the geodesic coordinate systems of 1965 and 2000. The Orthophoto application was developed in the object-oriented programming language Java, in environment NetBeans IDE 6.0. The software processes orthophotomap into a pyramid of images with 9 levels, divided into basic elements, the so called tiles (resolution 256 × 256 pixels) with zoom 10÷18, written in the PNG format in separate graphic files. The name of each tile contains the scale and position of an element on a map. The Orthophoto software provides formulas for transformation of geodetic coordinates from systems 1965 and 2000 into geodetic coordinates B, L on the ellipsoid GRS-80. The web application, developed in HTML language with elements of JavaScript language, enables viewing of the processed orthophotomap in the form of tiles against the background of data collected from the Google Maps service. It ensures continuity and smoothness of the visualization. The application benefits from the functionality of the Google Maps programming interface – active controls enable navigating through a map and changing the zoom. The advantage of the application derives from the ability of digital processing and visualization in the Google Maps service of any image data available to an individual user, including orthoimages, large-scale digital orthophotomaps, etc.

3

Experience from the utilisation of archival aerial images for the needs of databases feeding

Mikrut S.

Geomatics and Environmental Engineering

|

2008

|

Vol. 2, no. 2

69-80

EN

The subject of research was developing the technology of utilising archival aerial images as an element of databases feeding. The goal of such studies is, first of all, to reconstruct the existing condition (orthophotomap, 3D models) of facilities (areas) of interest to us in relation to a freely-selected time period provided, of course, that we have the relevant data in the form of photos. Such a proceeding can provide us with a certain view about the infrastructure of the period, for example it makes it possible to assess the condition of building structures of that time. Those data can be supplemented with ground photos, thus making it possible to reconstruct objects, which can show "those" days. In this paper, the author proposed a technology, which makes it possible to utilise those photos, in spite of the lack of elementary information on them and their poor quality. The coordinates of background marks were restored in an analytic way. Final results of studies allow drawing conclusions as to the correctness of the adopted technology, while the use of proper filtration of images enhances their radiometric quality.

PL

Przedmiotem badań było opracowanie techniki wykorzystania archiwalnych zdjęć lotniczych jako elementu zasilania baz danych. Celem takich opracowań jest przede wszystkim odtworzenie stanu istniejącego (ortofotomapa, modele 3D) interesujących nas obiektów (obszarów) dla dowolnie wybranego okresu, oczywiście pod warunkiem, że posiadamy dane w postaci zdjęć. Stan taki daje pewien pogląd na infrastrukturę w danym okresie, pozwala więc przykładowo oszacować kondycję obiektów budowlanych z tego okresu. Dane te mogą zostać uzupełnione zdjęciami naziemnymi. Doświadczenia autora zdobyte podczas prac projektowych związanych z opracowaniem dotyczącym Słowińskiego Parku Narodowego (projekt badawczy KBN Nr N304 077 31/3060 pt. Modelowanie przestrzenne zmian wybranych elementów środowiska Słowińskiego Parku Narodowego) oraz Tatrzańskiego Parku Narodowego (w ramach współpracy z TPN powstaje Atlas TPN), skutkowały opracowaniem metod wykorzystania archiwalnych materiałów również w odniesieniu do miasta Kraków. O ile w badaniach parków przyrody główny nacisk położony jest na zmiany środowiska naturalnego, takie jak przemieszczanie się wydm nadmorskich (SPN) czy zmiany związane z roślinnością wysokogórską (TPN), tak w przypadku terenów zurbanizowanych, obok zmian środowiska, oczekujemy informacji o zmianach w infrastrukturze. Zagadnienie to wiąże się z faktem, że zwykle oprócz zdjęć lotniczych nie mamy żadnych informacji, co wyklucza możliwość ich dalszych opracowań fotogrametrycznych. Najczęściej brakujące informacje to: elementy orientacji wewnętrznej (współrzędne znaczków tłowych, stała kamery) i zewnętrznej (braki nawet ogólnego planu nalotu). Dodatkową wadą tych danych jest ich niska jakość (zarówno pod względem geometrycznym, jak i radiometrycznym). Konieczne jest więc zastosowanie odpowiedniego przetwarzania obrazów celem poprawy ich jakości. W niniejszej publikacji autor zaprezentował możliwość wykorzystania tych zdjęć mimo braku elementarnych informacji o nich i mimo ich słabej jakości. Współrzędne znaczków tłowych zostały odtworzone w sposób analityczny. Końcowe wyniki opracowań pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących prawidłowości przyjętej metody, a zastosowanie odpowiedniej filtracji obrazów podniosło ich jakość radiometryczną.

4

Zastosowanie zdjęć lotniczych oraz ortofotomap cyfrowych w procesie weryfikacji i aktualizacji leśnej mapy numerycznej

Wężyk P., Przybyłek Ł.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--12

PL

W Lasach Państwowych wymaganymi załącznikami do tzw. Planu Urządzania są leśne mapy numeryczne (LNM) wdrażane obecnie na szeroką skalę w jednolitym standardzie (SLMN). Część opisową systemu SIP w LP stanowią tabele modułu LAS bazy danych SILP. Zarządzenia Dyrektora Generalnego LP wymieniają zdjęcia lotnicze oraz wysokorozdzielcze zobrazowania satelitarne jako jedne z ważnych źródeł informacji w procesie tworzenia leśnej mapy numerycznej i jej aktualizacji. Celem badań było wykazanie przydatności w/w źródeł danych do weryfikacji i aktualizacji LMN. Dla obszaru Puszczy Niepołomickiej wykorzystano barwne zdjęcia lotnicze w skali 1:26.000 (Phare 1997) oraz wygenerowane na ich podstawie ortofotografie cyfrowe. Analizy dotyczyły określenia stopnia poprawności LMN w porównaniu do przebiegu linii wydzieleń drzewostanowych oraz granic oddziałów pozyskanych na drodze opracowania fotogrametrycznego (VSD-AGH) zdjęć lotniczych oraz digitalizacji ekranowej ortofotomapy cyfrowej. Dla poszczególnych leśnictw zestawiono bilans powierzchni wydzieleń opracowywanych trzema różnymi metodami. Jedną z przyczyn rozbieżności pomiędzy stereodigitalizacją oraz wektoryzacją ortofotografii jest rodzaj zastosowanego do jej generowania numerycznego modelu terenu w wyniku czego kartowanie wydzieleń wzdłuż wierzchołków wysokich drzew może być obarczone błędami. Praca wykazała wysoką przydatność zdjęć lotniczych i ortofotografii w określaniu przebiegu granic wydzieleń i oddziałów leśnych a także inwentaryzacji innych obiektów o charakterze liniowym, punktowym i poligonowym.

5

Zakres zastosowań cyfrowej ortofotomapy w Polsce

Preuss R.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--11

PL

Od dwóch lat budowana jest cyfrowa ortofotomapa kraju – wspólne przedsięwzięcie GUGiK i ARiMR. Produkt ten jest tworzony dla potrzeb założenia Systemu Identyfikacji Działek Rolnych. Jednak dzięki wspomnianej koordynacji prac cyfrowa ortofotomapa staje się materiałem uniwersalnym do szerokiego wykorzystania w pracach geodezyjnych oraz w wielu zastosowaniach tematycznych i branżowych. Dla spełnienia tej roli jest ona sukcesywnie archiwizowana w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym w postaci cyfrowej. Przyjęty system zamówień i standaryzacji parametrów produktu gwarantuje jej jednorodność i powtarzalne charakterystyki dokładnościowe na obszarze całego kraju. Aktualność cyfrowej ortofotomapy jest uzależniona od momentu wykonania rejestracji fotograficznej terenu. Dlatego też podjęto również decyzję o okresowej ( w cyklu 5 - letnim) aktualizacji tych danych, które w Krajowym Systemie Informacji Geograficznym będą pełniły funkcję danych referencyjnych. Zakres wykorzystania omawianego produktu nowej generacji – georeferencyjne dane rastrowe, zależy w głównej mierze od jej dostępności t.j. upowszechniania informacji o danych wytworzonych na stronach WWW oraz właściwej polityce cenowej za ich udostępnianie. Funkcję informacyjną o produkcie zasilającym PZGiK pełni aplikacja uruchomiona przez CODGiK z wykorzystaniem systemu Terra Share. Równocześnie są prowadzone prace nad nowym cennikiem za udostępnianie produktów cyfrowych. Wspomniany już cyfrowy charakter produktu o cechach georeferencyjnych daje szanse jego szerokiego wykorzystania jako materiału źródłowego w wielu dziedzinach gospodarki oraz nauki. W niniejszym artykule autor przedstawia planowane oraz potencjalne możliwości zastosowań cyfrowej ortofotomapy.

6

Uwagi o wykonywaniu cyfrowych ortofotomap terenów zalesionych

Boroń A., Borowiec M., Wróbel A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--6

PL

Ortofotomapa cyfrowa powstaje w wyniku przetworzenia pojedynczych zdjęć lotniczych w funkcji rzeźby terenu (NMT) i elementów orientacji zdjęcia. Otrzymany w wyniku przetwarzania ortoobraz powinien spełniać m.in. dwa warunki: współrzędne płaskie x, y pikseli obrazu powinny być poprawne a obraz powinien być poprawny wizualnie, tzn. pozbawiony rozmazań i dublowania treści. Jest to trudne do spełnienia, gdy teren pokryty jest wysoką zwartą roślinnością lub innymi wysokimi przeszkodami tworzącymi na zdjęciu efekt „martwych pól”. W ortofotografii piksele obiektów zasłaniających teren (martwe pola) doznają korekt przeznaczonych dla punktów terenowych, tym samym zajmują na ortoobrazie miejsce przeznaczone dla innego (niewidocznego) punktu. Powstają wtedy często podwójne obrazy związane z wielokrotnym wykorzystaniem tego samego piksela. Dla obszarów leśnych nie zawsze można wykonać ortofotomapę, która miałaby w każdym miejscu poprawną geometrię i równocześnie wizualnie poprawny wygląd. Kompromis polega na częściowej rezygnacji z poprawności geometrycznej w miejscach w których zakłócona byłaby ciągłość obrazu. W Zakładzie Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH opracowano ortofotomapę Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Do tego celu wykorzystano 286 zdjęć spektrostrefowych w skali 1:10 000. Doświadczenia zebrane przy tym opracowaniu posłużyły do sformułowania zasad przetwarzania zdjęć obszarów o dużym stopniu zalesienia oraz kontroli dokładności i wizualnej jakości ortofotomapy.

7

Potrzeba budowy portalu obrazowego w Polsce

Preuss R.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--12

PL

Jesteśmy świadkiem budowy cyfrowej ortofotomapy według jednolitych standardów technicznych przyjętych dla obszaru całego kraju. Tworzona georeferencyjna warstwa rastrowa ma zasilić system LPIS w celu wdrożenia technologii GIS do kontroli na etapie (kontrola administracyjna i na miejscu) składanych przez rolników wniosków o dopłaty bezpośrednie. Jednocześnie produkt ten zasili Państwowy Zasób Geodezyjny i Kartograficzny. Biorąc pod uwagę, że dane te stanowią produkt nowej generacji i są jednocześnie podstawowymi danymi referencyjnymi Krajowej Infrastruktury Informacji Przestrzennej należy zadbać o stworzenie warunków do ich szerokiego udostępniania potencjalnym zainteresowanym. Obecnie widoczne jest zapotrzebowanie na te dane (w sposób systematyczny) do aktualizacji baz danych topograficznych (np. Vmap level II) oraz dla tworzenia opracowań tematycznych, jak również wspomagania procesu tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego na poszczególnych szczeblach administracji publicznej. Widzimy więc, że zapotrzebowanie na tworzoną obecnie cyfrową ortofotomapę będzie występowało na obszarze całego kraju w różnych instytucjach, organizacjach, firmach czy nawet u indywidualnych obywateli. Nowoczesna obsługa tych potrzeb wymaga budowy portalu obrazowego. Portal ten jest już możliwy do uruchomienia w przyszłym roku i docelowo może stanowić element Krajowej Infrastruktury Informacji Przestrzennej koniecznej do spełnienia postulatów inicjatywy INSPIRE. Stopniowa budowa tej infrastruktury dostosowana do posiadanych danych (baz) referencyjnych jest zgodna z aktualnymi trendami teleinformatycznymi i rozwiązaniami softwerowymi GIS. Pozwolą również na szybsze osiągnięcie w naszym kraju postępu w zakresie budowy społeczeństwa informacyjnego.

8

Ocena dokładności ortofotomapy cyfrowej

Doskocz A.

Przegląd Geodezyjny

|

2003

|

R. 75, nr 4

9-11

9

Image Web Server – platforma udostępniania ortofotomap cyfrowych poprzez Internet

Wężyk P., Świąder A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2003

|

Vol. 13b

477--484

PL

Stworzenie możliwości swobodnego dostępu do geoinformacji jest jednym z podstawowych założeń rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Rolę medium może spełniać z powodzeniem Internet, jednak ze względu na rozmiar przesyłanych danych (MB, GB, a ostatnio coraz częściej już TB) jest to zwykle bardzo utrudnione. Z pomocą przychodzą wydajne algorytmy kompresji obrazu oraz technologie efektywnego wykorzystania światowej sieci komputerowej. Do udostępniania obrazów cyfrowej ortofotomapy Puszczy Niepołomickiej, użyto oprogramowania Image Web Server (Earth Resource Mapping Ltd.), wykorzystującego metodę kompresji ECW (Enhanced Compressed Wavelet). Dzięki niej, a także poprzez zminimalizowanie ilości wysyłanych do użytkownika danych oraz optymalizację wykorzystania komputera i sieci, przygotowano serwis internetowy oferujący dostęp do obrazów rastrowych o wielkości kilku GB i to nawet dla użytkowników dysponujących łączem o słabych parametrach (np. modem).

EN

Creation of access possibility to geoinformation is one of the elementary presumptions to origin and evolution of information society. As a medium, the Internet can be used well, but regarding to size of shared data, calculated in MB, GB or even TB, it is impede. The new, more efficient compression algorithms and technologies created to most effective use of limited bandwidth of Internet are going with help to reach this task. Image Web Server (Earth Resource Mapping Ltd.), taking an advantage of ECW compres-sion, was used to share the raster images of digital orthophotomaps of the Niepolomice Forest. Thanks to the compression, minimize amount of data transferred to user and optimization of hardware use, the Web site offering access to few GB of raster images, even for users with low bandwidth connections (e.g. modem users), was created.

10

Generowanie numerycznego modelu terenu dla symulacji przepływu wody w dolinie rzeki

Gołuch P.

Acta Scientiarum Polonorum. Geodesia et Descriptio Terrarum

|

2003

|

Vol. 2, nr 1-2

23-41

PL

Praca stanowi przykład wykorzystania wyników prac geodezyjnych, kartograficznych i fotogrametrycznych do określania cech hydraulicznych doliny rzeki w przeprowadzanej symulacji przepływu wody. Numeryczny Model rzeźby Terenu wykorzystano do bezpośredniego opisu geometrii obszaru przepływu wody w dwuwymiarowym modelu hydrodynamicznym RMA2 z pakietu SMS. Ortoobraz i Numeryczny Model Pokrycia terenu zastosowano do wyznaczenia obszarów różnorodnych form użytkowania terenu, z którymi związane są współczynniki hydrologicznej szorstkości terenu. Podstawowym sprzętem wykorzystanym podczas realizacji pracy była fotogrametryczna stacja cyfrowa ImageStation ZIV.

EN

In the paper was presented direction for use geodesy, cartography and photogrammetry products, like are Digital Terrain Model (DTM), Digital terrain's Cover Model and digital orthophoto to determination of river valley hydraulic characteristic. DTM was used to direct description of geometry of water flow region on the two-dimensional hydrodynamic model RMA2 from the SMS software package - the mesh nodes of hydrodynamic model were imported from DTM. Also it was found that digital orthophoto and Digital terrain's Cover Model were useful to determination of material types areas, with which roughness values were combined. Digital Photogrammetric Workstation ImageStattion ZIV was the primery equipment, which was used to generation DTM and creation digital orthophoto.

11

Dokładność poszczególnych etapów generowania ortofotomap cyfrowych ze zdjęć PHARE 1:26 000

Kaczyński R., Ziobro J., Ewiak I.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

1999

|

Vol. 9

57--60

PL

W artykule przedstawiono otrzymane w zakładzie Fotogrametrii IGiK dokładności pomiarów fotopunktów naturalnych pomierzonych metodą GPS, aerotriangulacji wykonanej metodą cyfrową generowania NMT oprogramowaniem MATCH-T oraz ortofotomapy cyfrowej na systemie ImageStation INTRGRAPH na podstawie wtórnych diapozytywów wykonanych z barwnych zdjęć Phare w skali 1:26 000. Dokładność AT jest rzędu Oo= 8-10 jam, a ortofotomapy 1-2 pikseli, czyli około 0.5 do 1 m w terenie. Dokładność pomiaru fotopunktów naturalnych metodą GPS jest rzędu ± 3 cm, jednak użyteczna dokładność wyznaczenia współrzędnych fotopunktu zależy jedynie od dokładności identyfikacji punktu w terenie, stąd szacujemy ją rzędu ± 4 0 cm. NMT generowany jest metodą korelacji MATCH-T z dokładnością rzędu 2-3 m. Referat ilustrowany będzie przykładowymi ortofotomapami wydrukowanymi na ploterze IRIS 3048 w skali 1:10 000 i 1:5 000.