Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Land Use/Land Cover change detection in the wetlands. A case study: Al-Aba Oasis, west of Ras Tanura, Kingdom of Saudi Arabia

Chouari Walid

Journal of Water and Land Development

|

2022

|

no. 53

229--237

EN

In addition to unthinking anthropogenic meddling with the subtle ecological balance, the territories of Al-Aba Oasis are witnessing various Land Use and Land Cover (LULC) changes. Comprehending LULC is a central facet of upholding a sustainable, friendly, and fit environment. This paper presents a spatiotemporal study of land use and land cover trends in the wetlands of Al-Aba Oasis, an ecologically sensitive area in the west of Ras Tanura in the east of the Kingdom of Saudi Arabia. The study area faces several environmental problems, including the rise in groundwater levels, expansion of agricultural land, urban expansion, and anthropogenic interference with the ecological balance. In this paper, a verified representation of the changes in each LULC class has been made using satellite images. Remote sensing imagery is helpful for studying temporal changes in LULC and providing environmental monitoring data. We analysed Landsat-5 and Sentinel-2 imagery for 1985, 2000, and 2021. The overall precision besides the kappa coefficient for precision assessment indicates the relevance of the LULC classification. LULC map products were overlaid and interpreted based on post-classification change detection methods. The LULC aspects were classified into six classes: water body, waterlogged area, sabkha soil, sandy area, cultivated area, and built-up area. The results prove that from 2001 to 2021, the extension of the built-up area (2.6%) and agricultural land (6.85%) is directly proportional to the population growth (36.5% between 1992 and 2004) and the sabkhas are subject to constant metamorphosis under the joint influence of urban and agricultural land expansion. 100 samples were collected for the years 1986, 2001, and 2021 to assess the accuracy. We reviewed the outcomes of this study by evaluating the accuracy (77, 81, and 84% for 1986, 2001, and 2021 respectively) and comparing the field truth using a GPS (Global Positioning System) sensor. The results of this study are useful in the development of environmental policies during the development of sustainable territorial development programmes of the oasis.

2

Study of ancestral irrigation systems in the oasis of Taghit in the South West of Algeria

Belhadj Elmehdi Elhadj, Remini Boualem, Rezzoug Cherif, Hamoudi Saaed

Journal of Water and Land Development

|

2020

|

no. 44

13--18

EN

The unique oasis of Zousfana, on the western edge of the Grand Erg Occi-dental, Taghit is the pearl of the oases of Saoura, a palm grove of 180 ha over an 18 km length crossed by Oued Zouzfana. It regroups the different types of landscapes of an arid zone (erg, hamada, barga – a small hill, oued ...). Taghit is known for its hydraulic civilization, the oasis in its hostile environment has survived thanks to the exploitation of rare groundwater irrigation according to the traditional customs applied to the whole of society. The peasants spur out the water resources through foggaras and traditional wells. But the intervention of modern irrigation techniques in an anarchic way has disrupted the fragile mode of irrigation and the abandonment of the palm grove. The over-exploitation of groundwater by the use of boreholes and motor pumps leads to the drying up of water sources, mists and traditional wells. Today, only 45 000 palm trees are productive and less than 1500 fruit trees. There are 500 fellahs in the entire agricultural area of Taghit, the majority of them is fleeing work in the oasis because of the lack of income from it. When comparing the results of analyses from different campaigns (2015 and 2008), a spectacular increase in the salt concentrations in the groundwater of the different palm groves is noticed. According to our investigations, the main causes of this jump are: the overexploitation of the water tables by motor pumps, the abandonment of land inside the palm grove, the lack of maintenance of the gardens, the exploitation of domestic wastewater in the irrigation. According to this preliminary study, it is important for the State to make farmers aware of the role of their traditional irrigation systems in the continuity of the oasis and life in it.

3

The impact of using modern irrigation techniques on the ancient Mougheul palm grove, South-West of Algeria

Rezzoug Cherif

Journal of Water and Land Development

|

2019

|

no. 40

97--102

EN

To resist against a hostile environment, the oases of Saoura developed ingenious techniques of catchment and sharing of water to exploit the rare and precious waters of the groundwater. But the intervention of modern irrigation techniques has disrupted the entire oasis system inside the oasis such as the spring, the palm grove and the ksar. These techniques have overexploited the groundwater supplying the palm grove in terms of quantity and quality. For centuries, the oases of Mougheul used only the source (with a flow of 25 dm3∙s–1 in 2001) which is inside the oasis to irrigate the parcels and herds. After the year 2005, the state decided to supply the city of Bechar with drinking water through the catchment field of Mougheul through five modern boreholes, which had a profound impact on the oasis, its surroundings, and the whole artesian source. In this work, we study the impact of the use of modern catchment systems on the water source and the life of the Mougheul population. By interviewing farmers and landowners about the impact of groundwater scarcity on the oasis. This allowed knowing the current state of the oasis and the reasons for its deterioration.

PL

Aby przeżyć w nieprzyjaznym środowisku, w oazach Saoura rozwijano pomysłowe techniki gromadzenia i rozdziału wody celem eksploatacji ograniczonych i cennych zasobów wód gruntowych. Interwencja współczesnych technik nawadniania zniszczyła cały system oaz z ich źródłami, gajami palmowymi i osadami ludzkimi. Te techniki nadmiernie eksploatowały wody gruntowe zasilające gaje palmowe. Przez wieki oazy w Mougheul wykorzystywały jedynie źródło (o wydajności 25 dm3∙s–1 w 2001 r.) znajdujące się wewnątrz oazy. Po roku 2005 państwo podjęło decyzję o zaopatrywaniu miasta Bechar w wodę pitną z poziomu wodonośnego w Mougheul poprzez pięć współczesnych odwiertów, co miało ogromny wpływ na oazę, jej otoczenie i cały system studni artezyjskiej. W pracy przedstawiono wpływ wykorzystania współczesnych systemów pozyskiwania wody na źródło wody i życie ludności w Mougheul.

4

Evolution of capture technologies of water in the oases: Moghrar, Tiout and Boussemghoun (Algeria)

Hadidi A., Remini B., Habi M.

Journal of Water and Land Development

|

2018

|

no. 37

57--63

EN

This article discusses the various water harvesting techniques used in the oases of Boussemghoun, Moghrar and Tiout for more than nine centuries. Several hydrological assessments have been conducted in the three oases since 2002 including surveys and investigations with the local communities. The results obtained showed that after the decrease in discharge of the sources, the population had resources to various ancestral hydraulic infrastructures such as: well, foggara, and small dams (Essad). The water harvesting technique is specific to the region and depends on the hydrogeology and the topography. Traditional low-flow water-saving technologies preserve the environment, modern hydraulic techniques give more water but have a negative impact on the environment. The drying up of springs and lowering of water tables are the result of the population growing and the socio-economic development. They require more and more water. A compromise between traditional and modern techniques (or types of management) can solve this problem.

PL

W artykule omówiono są różne techniki gromadzenia wody stosowane w oazach Moghrar, Tiout i Boussemghoun od ponad dziewięciu stuleci. Przeprowadzono kilka analiz hydrologicznych w tych oazach od roku 2002, włączając w to sondaże i badania lokalnych społeczności. Uzyskane wyniki wskazują, że po zmniejszeniu dopływu ze źródeł, społeczność miała dostęp do dawnej infrastruktury hydraulicznej, takiej jak studnie, foggary czy niewielkie zapory (Essad). Technika gromadzenia wody jest specyficzna dla regionu i zależy od hydrogeologii i topografii. W przeciwieństwie do tradycyjnych oszczędnych technologii o małym przepływie, które chroniły środowisko, nowoczesne techniki dostarczają więcej wody, ale wywierają niekorzystny wpływ na środowisko. Wysychanie źródeł i otwartych zbiorników wodnych jest wynikiem zwiększającej się populacji i rozwoju socjo-ekonomicznego, które wymagają coraz więcej wody. Kompromis między tradycyjnymi i nowoczesnymi technikami mógłby rozwiązać ten problem.

5

Pustynie egipskie - geoturystyczna atrakcja

Plit J.

Geoturystyka

|

2010

|

nr 1

41-50

PL

W Egipcie znajdziemy wszystkie klasycznie wydzielane rodzaje krajobrazów pustynnych: pustynie ilaste, piaszczyste, żwirowe i kamieniste hamady, gdzieniegdzie występujące ocienione palmami oazy i solniska szottów, suche uedy i wędrujące wały wydmowe. Zwrotnikowy, skrajnie suchy klimat, zróżnicowanie rzeźby i geologii poszczególnych typów pustyń warunkują odmienną hydrografię i specyficzną roślinność Sahary. Wyprawa równoległym do doliny Nilu ciągiem obniżeń Nowej Doliny umożliwia ich podziwianie. Warto odwiedzić oazy El Charga, Mut, Balat, Dania, El Qasr Farafra, El Heim Bahariya, Siwa

EN

In Egypt we can find all the classic desert landscapes: clayey, sand, gravell deserts and rocks hammadas. Here and there occurs oasis shaded with the palms and alkali shotts, dry wadi and shifting sward dunes. Diversity of relief and geology of different types of the deserts determined the variety of hydrography, specific plant cover and vegetation of Sahara's severity of the subtropical climate. Admiration of the various kinds of deserts is possible during the trip along the range of the New Valley paralleled to the Nile River Valley. The following oasis are worth to be seen: El Charga, Mut, Balat, Dahla, El Qasr Farafra, El Heim Bahariya and Siwa

6

Pointylistyczny krajobraz współczesnych metropolii

Kwiatkowska A.

Architectus

|

2002

|

Nr 2(12)

89--96

PL

Współczesne metropolie są materialną i wirtualną płaszczyzną emitującą bity informacji. Krajobraz urbanistyczny aglomeracji miejskich jest podobny do pointylistycznego obrazu, zdefiniowanego z różnych punktów widzenia, np. punkty wyjścia i punkty docelowe, ogniskowania i odniesienia, a także przez różne jakości miejsc, np. miejsca bezpieczne i miejsca zagrożenia, brzydoty i piękna. Pozornie homogeniczne, bezimienne i bezkształtne rejony zdają się otaczać to miejsce, w którym przebywamy. Poruszanie się od jednego zdefiniowanego punktu do drugiego oznacza przebycie drogi wzdłuż najkrótszej linii łączącej te punkty w anonimowym otoczeniu (dystans przestrzenny) lub oczekiwanie na połączenie w nieobecnym otoczeniu (dystans czasowy). Transformacja historycznego kształtu miasta z formy zamkniętej, ograniczonej i skończonej we współczesną, płynną, otwartą i nieograniczoną formę metropolii jest konsekwencją gwałtownych procesów urbanistycznych i demograficznych XIX i XX wieku. Procesy rozrostu tkanki miejskiej są związane z intensyfikacją migracji ludności z terenów rolniczych do miast, zwiększonej mo-bilności w obrębie większych regionów geograficznych czy samych aglomeracji miejskich. W ostatniej dekadzie XX wieku wzmożonym procesom urbanizacyjnym towarzyszyły inne zjawiska społeczno-kulturowe, które w znaczący sposób wpłynęły na postrzeganie i odbiór środowiska życia człowieka; należą do nich następujące zjawiska: - kreacja świata globalnego (MacWorld [2, s. 31-43]) oraz e-świata (e-world [15, s. 8-13]) - czyli koncepcji, które przełamują barierę czasoprzestrzeni, a przez to wzmacniają wagę przestrzeni w stosunku do miejsca, wagę procesów globalnych w stosunku do lokalnych, - zmiana koncepcji środowiska życia człowieka, przejście od koncepcji o charakterze obiektywnym i ilościowym do koncepcji o charakterze subiektywnym i jakościowym [12, s. 405-408], wynikających z upodmiotowienia człowieka w rozwoju cywilizacji zachodniej, co z kolei wiąże się z przejściem od kategorii masowości do jednostkowości w opisie procesów społeczno-historycznych i urbanizacyjnych, - zmiana koncepcji człowieka, przejście od koncepcji opisujących człowieka w aspekcie jego cech fizycznych i psychicznych do koncepcji człowieka pozbawionego jakichkolwiek cech materialnych, zdefiniowanego jako "wizualnie zorientowany umysł" (visually oriented features of mind [7, s. 20]). Rozwój współczesnej struktury metropolii podąża za dyktatem procesów urbanizacyjnych i cywilizacyjnych, zachodzących w skali globalnej oraz dynamiką rewolucji informatycznej. Odbiór przestrzeni oraz sposób jej kształtowania wzmacnia priorytet wizualnych cech struktury przestrzennej. Sposób, w jaki obecnie postrzegamy nasze środowisko jest między innymi wynikiem rozwoju nowoczesnego języka sztuki oraz manifestów różnych ruchów artystycznych końca XIX i XX wieku; ruchów, które przełamywały stereotyp obiektywnego odbioru rze-czywistości oraz realistycznego, niemal fotograficznego jej przedstawiania.

EN

Contemporary metropolises are the material and virtual plain emitting bits of information. The landscape of the urban agglomeration is a pointillism-like picture. The patterns of contemporary spatial city structure, based on the "insular" phenomenon (pointillism-like style), are analyzed in the aspect of gigantic centres being the scenery of mass spectacles, such as (New Year greeting, rock concerts, street parades, etc.). Green islands and oases (recreation), the outskirts, representing the local islands of beauty surrounded by urban tissue - included or excluded from the spatial city structure (condominiums, ghettos, industrial areas, cemeteries, etc.). Virtual islands of beauty (collage, image, virtual pictures), also transport systems as the spatial potential of the future development of metropolises (membranes, channels, bridges, stations).