Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Model wyznaczania maksymalnego dopuszczalnego odchylenia namiaru wsadu do pieców odlewniczych

Wańczyk K., Ziółkowski E.

Archives of Foundry Engineering

|

2015

|

Vol. 15, iss. 4 spec.

147--150

PL

W systemach sterowania przygotowaniem wsadu do pieców odlewniczych wyznaczony, na przykład za pomocą metod optymalizacyjnych, namiar wsadu stanowi informację wejściową dla urządzeń naważających poszczególne materiały wsadowe. Ważenie i dozowanie materiałów wsadowych o zróżnicowanej kawałkowatości, za pomocą różnych urządzeń (na przykład chwytaki elektromagnetyczne, rynny wibracyjne) może być przyczyną nieprawidłowej masy i składu chemicznego zestawianego wsadu. W artykule zaproponowano model matematyczny wyznaczania maksymalnych wartości rozrzutu udziałów poszczególnych materiałów wsadowych, gwarantujących otrzymanie ciekłego metalu o założonym składzie chemicznym.

EN

The control systems used in the preparation procedure of the batch material for the melting furnaces, i. e. optimization methods, generates data used as input for the weighting devices of individual materials. The input batch materials of varying shapes and sizes are dosed by different devices (e. g. electromagnetic grippers, vibratory conveyors) which could result with incorrect batch weight and chemical composition. The article proposes a mathematical model for the determination of the maximum value of the dispersion shares of the various input materials, which guarantee of obtaining of the liquid metal witch assumed correct chemical composition.

2

Model optymalizacji namiaru wsadowego dla pieców EAF z parametrami rozmytymi

Machulec B., Kuźnik A.

Hutnik, Wiadomości Hutnicze

|

2013

|

Vol. 80, nr 11

732--734

PL

Jako model do opisu nie do końca sprecyzowanych i posiadających niejednoznaczny charakter właściwości złomu stalowego zastosowano liczby rozmyte z trapezoidalną funkcją przynależności. Stosując zasady arytmetyki na liczbach rozmytych sformułowano model optymalizacji namiaru wsadu dla pieców EAF, który jest rozszerzeniem klasycznego modelu optymalizacji składu mieszanin.

EN

As a model to the description not fully articulated and have the ambiguous nature of steel scrap applied fuzzy numbers with trapezoidal membership functions. Using the principles of arithmetic on fuzzy numbers optimization model of charging mixture for EAF furnaces has been formulated which is an extension the classical model optimization of mixture compositions.

3

Algorithm for burden calculation for foundry furnaces using charge materials with an uncertain composition

Ziółkowski E.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2013

|

Vol. 58, iss. 3

887--889

EN

Calculation of charge burden to foundry furnaces by computing the proportions of particular charge materials is a most complicated task as a variety of technological aspects have to be considered. For practical and economic reasons, this problem is typically solved using computer-based optimisation methods, the main criterion being the optimal amount of charge materials related to the lowest costs of the burden. The problem is further complicated when the chemical composition of the charge materials is not accurately defined. So far the calculations of the charge burden were performed in order to work out the detailed melt procedure, which was to be modified and corrected by the trial and error method in subsequent melt processes. An algorithm has been developed for use in calculating the charge burden depending on the target chemical composition of the casting alloy. Of particular importance is the application of the algorithm when the process conditions are changeable.

PL

Wyznaczanie namiaru wsadu do pieców odlewniczych, metodą obliczeń udziału poszczególnych materiałów wsadowych jest zadaniem złożonym z powodu znacznej liczby założeń technologicznych. Ze względów merytorycznych, praktycznych i ekonomicznych dąży się takiego zadania za pomocą komputerowych metod optymalizacyjnych, w których uwzględnia się kryterium optymalnej ilości materiałów przy najniższym koszcie całkowitym namiaru. Problem złożoności zadań jest tym większy im bardziej skład chemiczny materiałów wsadowych jest nieprecyzyjny. Dotychczas obliczanie namiaru wsadu było zazwyczaj realizowane wyłącznie na potrzeby przygotowania instrukcji wytopu, którą korygowano wynikami uzyskanymi metodą prób i błędów w kolejnych wytopach. W artykule przedstawiono algorytm wyznaczania namiaru wsadu zestawianego w sposób zależny od zapotrzebowania na określony skład chemiczny produkowanego stopu odlewniczego. Szczególną uwagę zwrócono na możliwość efektywnego działania algorytmu w zmiennych warunkach technologicznych.