Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Risk of interstitial condensation in outer walls made of hemp-lime composite in Polish climatic conditions

Gołębiewski Michał, Pietruszka Barbara

Archives of Civil Engineering

|

2021

|

Vol. 67, nr 4

107--121

EN

The present paper presents results of a study on hemp-lime composite - a novel building material which is gaining attention thanks to its pro-ecological values, as well as interesting hygrothermal characteristics. The thermal conductivity and vapour permeability tests were performed on composites which varied in terms of composition and density as a result of use of various binders, different proportions of ingredients in a mixture and different compaction level during manufacturing with the use of the tamping method. The results obtained, indicating low thermal conductivity and very high vapor permeability, were tabulated with results of compressive strength obtained in the previous study on the same types of composites. The conclusions emphasise supreme importance of apparent density on properties of material, rather than binder composition - which exerts a significant effect only on compressive strength. The results of the performed tests were applied for determination of external walls’ construction, which were subjected to analysis of risk of interstitial water vapor condensation according to Glaser method. For locations in all Polish climatic zones, no condensation or only a small amount thereof, in which case it does not accumulate in subsequent years, was found.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań kompozytów konopno-wapiennych (hempcrete) - nowego materiału budowlanego, który zyskuje zainteresowanie dzięki swoim zaletom proekologicznym (niska energia wbudowana i ślad węglowy) oraz ciekawym właściwościom cieplno-wilgotnościowym. Hempcrete jest wytwarzany poprzez zmieszanie paździerza konopnego (łodygi rośliny Cannabus Sativa L poddanej obróbce mechanicznej), spoiwa wapiennego (najczęściej mieszaniny różnych spoiw o największym udziale wapna hydratyzowanego) oraz wody. Źródła literaturowe wskazują, że materiał charakteryzuje się niewielką wytrzymałością na ściskanie (w zakresie 0,1÷0,9 MPa), niskim przewodnictwem cieplnym (0,07÷0,14 W/(m·K)) i niewielkim oporem dyfuzyjnym (μ = ok. 5). Podstawowym zastosowaniem materiału jest wypełnienie ścian o drewnianym szkielecie nośnym. Stosuje się także mieszanki o mniejszym udziale spoiwa do wykonywania poziomych warstw izolacji termicznej oraz o większym udziale spoiwa do warstw izolacyjnych w podłodze na gruncie, a także mieszanki tynkarskie. Badania wykonano na kompozytach różniących się składem i gęstością w wyniku zastosowania różnego spoiwa (spoiwa specjalnego i jego zamiennika z ogólnodostępnych substancji wiążących), różnych proporcji składników w mieszance (większy i mniejszy udział spoiwa) oraz zróżnicowanego stopnia zagęszczenia podczas wytwarzania metodą ubijania. Wyniki wskazujące na współczynnik przewodzenia ciepła (określony wg EN 12664:2002) w zakresie 0,09÷0,13 W/(m·K) dla gęstości 323÷430 kg/m3 oraz bardzo mały współczynnik oporu dyfuzyjnego (określony wg EN ISO 12572:2016) - w zakresie 2,8÷4,7 dla gęstości 308÷415 kg/m3. Otrzymane wyniki podkreślają nadrzędne znaczenie gęstości objętościowej dla właściwości materiału; rodzaj spoiwa ma istotny wpływ jedynie na wytrzymałość na ściskanie, lecz niewielkie znaczenie dla wartości λ i μ w badanych zakresach. Zauważalne jest także znaczenie porowatości - kompozyt o bardziej zwartej strukturze charakteryzują wyższe wartości λ i μ niż kompozyt mniej zwarty o tej samej gęstości objętościowej. Wyniki badań laboratoryjnych posłużyły do określenia konstrukcji dwóch ścian zewnętrznych o współczynniku przenikania ciepła równym 0,2 W/(m2·K), które następnie poddano analizie ryzyka wgłębnej kondensacji pary wodnej dla 6 lokalizacji w Polsce należących do stref klimatycznych I-V. Analiza metodą Glasera wg EN ISO 13788:2012 wykazała niewielką ilość kondensacji w ścianie jednowarstwowej (wykończonej tynkiem glinianym od wewnątrz i tynkiem wapiennym od zewnątrz) w 2 lokalizacjach: Olsztyn (strefa IV) i Suwałki (strefa V), niemniej obliczono, że cały kondensat odparowuje w okresie wiosenno-letnim, a także brak kondensacji w ścianie warstwowej z pustką powietrzną w każdej z analizowanych lokalizacji. Wyniki wskazują na możliwość spełnienia wymagań przepisowych zawartych w „Warunkach Technicznych”, aczkolwiek konieczne są dalsze badania nad trwałością przegród oraz analiza kondensacji z zastosowaniem modeli fizycznych uwzględniających dużą pojemność wilgotnościową materiału.

2

Kondensacja międzywarstwowa pary wodnej w przegrodach budowlanych

Pogorzelski J. A., Firkowicz-Pogorzelska K.

Materiały Budowlane

|

2009

|

nr 1

15-16

3

Hydrotermiczny bilans połaci dachowych

Dybizbański K.

Materiały Budowlane

|

1998

|

nr 6

17-19