Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Integration of feature extraction, attribute combination and image segmentation for object delineation on seismic images

Khayer Keyvan, Hosseini Fard Esmail, Roshandel Kahoo Amin, Soleimani Monfared Mehrdad, Ahmadyfard Alireza

Acta Geophysica

|

2023

|

Vol. 71, no. 1

275--292

EN

Automatic geological interpretation, specifically modeling salt dome and fault detection, is controversial task on seismic images from complex geological media. In advanced techniques of seismic interpretation and modeling, various strategies are utilized for combination and integration different information layers to obtain an image adequate for automatic extraction of the object from seismic data. Efficiency of the selected feature extraction, data integration and image segmentation methods are the most important parameters that affect accuracy of the final model. Moreover, quality of the seismic data also affects confidence of the selected seismic attributes for integration. The present study proposed a new strategy for efficient delineation and modeling of geological objects on the seismic image. The proposed method consists of extraction specific features by the histogram of oriented gradients (HOG) method, statistical analysis of the HOG features, integration of features through hybrid attribute analysis and image classification or segmentation. The final result is a binary model of the target under investigation. The HOG method here modified accordingly for extraction of the related features for delineation of salt dome and fault zones from seismic data. The extracted HOG parameter then is statically analyzed to define the best state of information integration. The integrated image, which is the hybrid attribute, then is used for image classification, or image segmentation by the image segmentation method. The seismic image labeling procedure performs on the related seismic attributes, evaluated by the extracted HOG feature. Number of HOG feature and the analyzing parameters are also accordingly optimized. The final image classification then is performed on an image which contains all the embedded information on all the related textural conventional and statistical attributes and features. The proposed methods here apply on four seis mic data examples, synthetic model of salt dome and faults and two real data that contain salt dome and fault. Results have shown that the proposed method can more accurately model the targets under investigation, compared to advanced extracted attributes and manual interpretations.

2

Charakterystyka litofacjalna utworów jury górnej i kredy dolnej w rejonie Dąbrowa Tarnowska – Dębica w oparciu o interpretację danych sejsmicznych i otworowych

Urbaniec Andrzej

Prace Naukowe Instytutu Nafty i Gazu

|

2021

|

nr 232

1--240

PL

Głównym celem monografii jest odtworzenie historii depozycji i rozwoju facjalnego utworów górnej jury i dolnej kredy, występujących w podłożu zapadliska przedkarpackiego, w oparciu o dostępne dane z otworów wiertniczych oraz sejsmikę 3D. Rejon badań usytuowany jest w środkowej części przedgórza Karpat, pomiędzy miastami Dąbrowa Tarnowska na północnym zachodzie i Dębica na południowym wschodzie. Nowe dane, uzyskane w roku 2015, w postaci zdjęcia sejsmicznego 3D, jak również informacji z głębokiego otworu O-1 przewiercającego pełen profil utworów mezozoiku, pozwoliły na znacznie lepsze rozpoznanie i udokumentowanie wielu szczegółów budowy geologicznej tego, dotąd słabo rozpoznanego, rejonu. Sedymentacja badanych utworów węglanowych przedgórza Karpat w epokach późnojurajskiej i wczesnokredowej odbywała się w strefie szelfowej północnego, pasywnego brzegu oceanu Tetydy. Cechą charakterystyczną utworów górnej jury jest ich duże zróżnicowanie facjalne, wynikające głównie z obecności rozbudowanych kompleksów biohermowych oraz pakietów warstwowanych osadów marglisto-wapiennych. W rozdziale 2 przedstawiono budowę geologiczną rejonu badań, uwzględniając wszystkie piętra strukturalne, rozwój litologiczny utworów poszczególnych jednostek, stosowane podziały litostratygraficzne i regionalne ramy paleogeograficzne. W rozdziale 3 szczegółowo omówiona została historia badań oraz aktualny stan rozpoznania kompleksu węglanowego górnej jury i dolnej kredy przedgórza Karpat. Rozdział 4 zawiera charakterystykę litologiczną badanych utworów węglanowych z podziałem na jednostki litostratygraficzne. Charakterystyka ta opracowana została na podstawie analizy cech makroskopowych dostępnego materiału rdzeniowego oraz profilowań geofizyki otworowej. Zamieszczone profile litostratygraficzne wybranych głębokich otworów wiertniczych z obszaru badań lub jego bliskiego sąsiedztwa dokumentują obecny stan wiedzy na temat litostratygrafii i rozwoju facjalnego utworów górnej jury i dolnej kredy. W rozdziale 5 przedstawiono charakterystykę mikrofacjalną i mikropaleontologiczną badanych utworów węglanowych, jak również przeprowadzono dyskusję dotyczącą możliwości określenia zasięgu wiekowego poszczególnych wydzieleń litostratygraficznych w oparciu o wyniki wieloletnich badań oraz dane literaturowe. W rozdziale 6 zaprezentowano wyniki analizy obrazu sejsmicznego, wykonanej w oparciu o wybrane atrybuty sejsmiczne. W ramach pracy omówiono następujące atrybuty: RMS Amplitude, Envelope, Instantaneous phase, Dominant frequency, Instantaneous bandwidth, Apparent polarity, Relative acoustic impedance, First derivative, Iso-frequency component, Time gain, Chaos, Variance (Edge method), Local flatness. Przeprowadzona analiza pozwoliła na uzyskanie dodatkowych istotnych informacji odnośnie wykształcenia litologicznego i rozprzestrzenienia utworów poszczególnych ogniw litostratygraficznych, jak również dała możliwość uszczegółowienia lokalizacji dyslokacji. Na podstawie interpretacji zapisu sejsmicznego w obrębie badanego kompleksu skalnego udokumentowano również występowanie niezgodności kątowych, stref zaburzeń i deformacji związanych z tektoniką synsedymentacyjną oraz przypuszczalnych osadów spływów grawitacyjnych. W rozdziale 7 zamieszczono przekroje litofacjalne, skonstruowane wzdłuż wybranych przekrojów sejsmicznych, prezentujące przestrzenny rozkład i wzajemne relacje pomiędzy utworami poszczególnych ogniw litostratygaficzych. W rozdziale 8 przeanalizowano rozmieszczenie kompleksów biohermowych górnej jury względem morfologii podłoża jury. Analiza rozmieszczenia wykartowanych na podstawie zapisu sejsmicznego budowli organicznych, należących do serii wielkich bioherm gąbkowo-mikrobialnych, wskazuje na dwa główne obszary ich występowania, tj. rejon NW (kompleks biohermowy „N”), w którym występuje dosyć rozległy kompleks biohermowy, a jego dokładny zasięg jest trudny do ustalenia ze względu na późniejsze procesy regionalnej dolomityzacji oraz rejon centralny (kompleks biohermowy „S” w okolicach otworu O-1), w którym stwierdzono kompleks kilku wysokich budowli o dosyć stromych krawędziach. Rozdział 9 poświęcony jest zagadnieniu historii depozycyjnej późnojurajsko-wczesnokredowego basenu sedymentacyjnego przedgórza Karpat oraz omówieniu roli najważniejszych czynników wpływających na rozkład facji w obszarze badań. Wykazano, że cechą charakterystyczną znacznej części osadów jurajskich jest silnie diachroniczny charakter rozprzestrzenienia poszczególnych facji, uwarunkowany głównie paleogeomorfologią dna zbiornika sedymentacyjnego, jak również czynnikami lokalnymi, związanymi z tektoniką synsedymentacyjną. Seria gąbkowo-globuligerinowa, rozpoczynająca profil utworów górnej jury i reprezentująca najgłębszy etap sedymentacji w warunkach otwartego szelfu, cechuje się stosunkowo dużą jednorodnością wykształcenia na całym obszarze przedgórza. Kompleks biohermowy „S” rozwinął się w nadkładzie elewowanej strefy, złożonej z kilku mniejszych elementów tektonicznych, natomiast kompleks biohermowy „N” wykształcił się na rozległej, wyniesionej części strefy zrębowej, gdzie w podłożu występuje jeden główny blok tektoniczny. Intensywnie rozwijające się kompleksy biohermowe „N” i „S” wywierały coraz większy wpływ na dalszy rozwój sedymentacji osadów górnej jury w badanym rejonie, dostarczając jednocześnie materiału dla osadów redeponowanych w głębsze partie zbiornika w wyniku podmorskich spływów grawitacyjnych. W strefie przylegającej od SE do kompleksu biohermowego „S”, na profilach sejsmicznych dostrzegalny jest charakterystyczny, wysokoamplitudowy zapis obejmujący cały pakiet refleksów sejsmicznych o zmiennych kątach upadów. Częste zmiany polarności, dostrzegalne w obrębie tej strefy w odtworzeniu atrybutu Apparent polarity, podobnie jak i skrajnie zmienny zakres wartości atrybutu Relative acoustic impedance, świadczą o silnym zróżnicowaniu litologicznym tego kompleksu skalnego. W tytonie, w trakcie sedymentacji utworów serii koralowcowo-onkolitowej, nastąpiło wyraźne ujednolicenie warunków sedymentacji na całym obszarze przedgórza Karpat, związane głównie z zanikiem paleomorfologicznego zróżnicowania powierzchni dna morza. Przypuszczalnie w tym samym czasie miał miejsce kolejny etap reaktywacji dyslokacji, o czym świadczy powierzchnia niezgodności kątowej, i związane z nią efekty erozji osadów starszych. Rozprzestrzenione na całym obszarze badań utwory serii muszlowcowo-oolitowej dolnej reprezentują różnego typu płytkowodne środowiska sedymentacji (w tym środowisko równi pływowej, lagunowe i stref barierowych), jakie wykształciły się na obszarze przedgórza Karpat, na pograniczu późnej jury i wczesnej kredy. Środowisko sedymentacji utworów serii marglisto-muszlowcowej, datowanej na berias, określić można jako skrajnie płytkowodne, z facjami lagunowymi i wpływem środowisk brakicznych. Utwory najwyższych serii dolnej kredy (tj. mułowcowo-wapiennej i muszlowcowo-oolitowej górnej) reprezentują facje płytkomorskie związane z transgresją morską, która miała miejsce w walanżynie. Przedstawiona historia depozycyjna późnojurajsko-wczesnokredowego basenu sedymentacyjnego przedgórza Karpat, w połączeniu z opisem cech makroskopowych rdzeni wiertniczych, analizą mikrofacjalną i mikropaleontologiczną poszczególnych jednostek litostratygraficznych oraz interpretacją obrazu sejsmicznego, pozwala na kompleksową charakterystykę analizowanych utworów oraz wskazanie procesów mających największy wpływ na obecny charakter i stan zachowania badanych serii skalnych.

EN

The main subject of this monograph is a reconstruction of the history of deposition and facial development of Upper Jurassic and Lower Cretaceous deposits in the basement of the Carpathian Foredeep, based on data available from boreholes and a 3D seismic survey. The research area is located in the central part of the Carpathian Foreland, between two cities: Dąbrowa Tarnowska in the north-west and Dębica in the south-east. The new 3D seismic survey made in 2015 and the O-1 deep borehole – drilled in the same year and portraying a full profile of the Mesozoic sediments – allowed for much better recognition and documentation of many details of the geological structure of this previously poorly mapped area. The sedimentation of the carbonate formations of the Carpathian Foreland during the Late Jurassic and the Early Cretaceous took place in the shelf zone of the northern, passive margin of the Tethys Ocean. A characteristic feature of the Upper Jurassic sediments is their high facies diversity, due mainly to the presence of biohermal complexes and sets of layered marly-limestone sediments. Chapter 2 presents the geological structure of all structural stages in the area under study, including the lithological development, the lithostratigraphic divisions applied, and the regional palaeogeographic frameworks. Chapter 3 discusses both the history of research and the current state of knowledge regarding the Upper Jurassic and Lower Cretaceous carbonate sediments of the Carpathian Foreland. Chapter 4 describes the lithological characteristics of the carbonate sediments, considering lithostratigraphic units. This characterisation is based on a macroscopic examination of the available core material and analysis of the well logs. The lithostratigraphic profiles of selected deeper boreholes from the research area and its close vicinity document the current state of knowledge on lithostratigraphy and the facies development of the Upper Jurassic and Lower Cretaceous deposits. Chapter 5 features the microfacies and micropalaeontological characteristics of the carbonate sediments under study. Based on the results of many years of research and literature data, the possibilities of determining the age of every lithostratigraphic unit are discussed. Chapter 6 presents the analysis of the seismic 3D image based on selected seismic attributes. As part of the work, the following attributes are discussed: RMS Amplitude, Envelope, Instantaneous phase, Dominant frequency, Instantaneous bandwidth, Apparent polarity, Relative acoustic impedance, First derivative, Iso-frequency component, Time gain, Chaos, Variance (Edge method), and Local flatness. The analysis revealed additional important information regarding both the lithological development and the spatial range of sediments of individual lithostratigraphic units, at the same time facilitating the detailed location of fault zones. Based on the interpretation of the seismic image within the studied rock complex, the occurrence of angular unconformity, disturbance, and deformation zones related to synsedimentary tectonic as well as probable gravity-flow deposits are also documented. Chapter 7 presents lithofacial cross-sections constructed along selected seismic sections reflecting the spatial distribution and relationships between the sediments of individual lithostratigraphic units. Chapter 8 analyses the distribution of Upper Jurassic biohermal complexes in relation to the morphology of the Jurassic base surface. An analysis of the distribution of organic buildups belonging to the Huge Sponge-Microbial Bioherms Series, interpreted indirectly from seismic image, indicates two main areas where they can be found. These are the north-west part of the study area – where a quite extensive biohermal complex occurs (‘Complex N’), the exact range of which is difficult to determine due to later regional dolomitisation processes – and the area located in the central part of the seismic survey, where a complex of several very tall buildups with steep edges was found (‘Complex S’). Chapter 9 is devoted to the issue of the depositional history of the Late Jurassic–Early Cretaceous sedimentary basin of the Carpathian Foreland and to a discussion of the role of the most important factors influencing facies distribution in the research area. It has been shown that a characteristic feature of a large part of the Jurassic sediments is the strongly diachronic nature of the distribution of facies controlled by the varying bottom relief of the sedimentation basin and by some local factors related to synsedimentary tectonic episodes. The Sponge-Globuligerinid Series, beginning the profile of the Upper Jurassic sediments and representing the deepest sedimentation stage in the open shelf conditions, is characterised by a relatively high homogeneity of lithology in the whole Carpathian Foreland area. The ‘S’ biohermal complex developed over the elevated zone composed of several smaller tectonic elements, whilst the ‘N’ biohermal complex developed on a large, elevated part of the horst zone. The intensively developing ‘N’ and ‘S’ biohermal complexes affected successive deposition of the Late Jurassic sedimentary basin in the study area more and more. Those biohermal complexes were the source of the material redeposited into deeper parts of the sedimentary basin. On seismic profiles in the south-east neighbourhood of the ‘S’ biohermal complex, there is a characteristic high-amplitude record including the entire reflection set of variable dip angles. The frequent polarity changes which are visible within this zone in the Apparent polarity attribute, as well as the extremely variable range of values the Relative acoustic impedance attribute, prove the strong lithological differentiation of this rock complex. During the Tithonian time (sedimentation of the Coral-Oncolite Series), there was clear unification of the sedimentation conditions in the entire Carpathian Foreland area, mainly due to disappearance of the bottom relief diversity. At the same time another stage of dislocation reactivation occurred, as evidenced by the angular unconformity and the erosion traces of older sediments associated with this unconformity. The deposits of the Lower Shellbed-Oolite Series scattered throughout the research area represent various types of shallow-water sedimentation environments (including tidal, lagoon, and barrier zones) that developed in the Carpathian Foreland area on the borderline between the Late Jurassic and the Early Cretaceous. The sedimentation environment of the Marly-Shellbed Series dated to the Berriasian can be described as extremely shallow-water, with lagoon facies and under the influence of brackish environments. The sediments of the last two series of the Lower Cretaceous (i.e. the Mudstone-Limestone and Upper Shellbed-Oolite Series) represent the shallow-marine facies associated with marine transgression that took place during the Valanginian. The processes that have had the greatest impact on the current character and preservation of the rock series under study can be pinpointed and a comprehensive characterisation of these formations can be undertaken thanks to the depositional history of the Late Jurassic – Early Cretaceous sedimentary basin of the Carpathian Foreland presented herein, the macroscopic examination of the available core material, the microfacial and micropalaeontological analysis of individual lithostratigraphic units, and the interpretation of the seismic image.

3

Analiza zmienności litologicznej i facjalnej kompleksów skalnych w oparciu o interpretację sejsmiczną

Urbaniec Andrzej, Bartoń Robert, Wilk Aleksander

Wiadomości Naftowe i Gazownicze

|

2020

|

R. 23, Nr 1 (255)

4--9

EN

Detailed recognition of the lithofacial variability of rock complexes in the process of hydrocarbon exploration and appraisal is currently one of the most important issues having a significant impact on the location of wells, which may often directly translate into exploration success or lack of it. In this paper we focus on two basic methods, i.e. lithofacial analysis based on seismic image interpretation using seismic attributes and linking seismic interpretation with vertical seismic profiling (VSP) interpretation in boreholes. The paper presents examples of seismic interpretation of Miocene sediments from the Carpathian Foredeep, the carbonate formations of Upper Jurassic and Lower Cretaceous from the Carpathian Foreland, as well as clastic and carbonate sediments of the Lower Palaeozoic from the Peribaltic Syneclise area.

4

Wyniki interpretacji strukturalnej utworów triasu i paleozoiku przedgórza Karpat opartej na nowych danych sejsmicznych

Urbaniec Andrzej, Bartoń Robert, Bajewski Łukasz, Wilk Aleksander

Nafta-Gaz

|

2020

|

R. 76, nr 9

559--568

PL

Głównym celem artykułu jest odtworzenie szczegółów budowy strukturalnej utworów triasu i paleozoiku centralnej części przedgórza Karpat na podstawie interpretacji nowych materiałów sejsmicznych 3D. W ramach interpretacji wykonano analizę atrybutów sejsmicznych, wśród których najbardziej pomocne były: Time gain, Relative acoustic impedance, First derivative, Dominant frequency oraz Instantaneous bandwidth. Dotychczasowe informacje na temat budowy geologicznej kompleksu paleozoicznego w tym obszarze pochodziły głównie z interpretacji profili sejsmicznych 2D, koncepcji regionalnych oraz informacji z jedynego głębokiego otworu wiertniczego zrealizowanego na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Wyniki przeprowadzonej analizy obrazu sejsmicznego wskazują, że podłoże jury zbudowane jest z szeregu bloków tektonicznych o zróżnicowanej wielkości oddzielonych powierzchniami dyslokacji. W większości mają one charakter bloków wychylonych (tilted blocks), stanowiąc pozostałość kaledońsko-waryscyjskiego systemu tektonicznego. Utwory paleozoiczne o wyraźnie uporządkowanych ciągłych refleksach sejsmicznych silnie kontrastują w obrazie sejsmicznym z zalegającym poniżej kompleksem anchimetamorficznych skał najwyższego ediakaru o nieuporządkowanym, jednorodnym zapisie. Klastyczne utwory dolnego triasu w pierwszej kolejności wypełniają głębsze partie półrowów tektonicznych. Na podstawie analizy obrazu sejsmicznego kompleks ten podzielono na dwie serie: dolną, o zdecydowanie mniejszych wartościach amplitudy i zauważalnie mniejszej ciągłości refleksów sejsmicznych, oraz górną, o zróżnicowanej dynamice i większej ciągłości refleksów. Najwyższym analizowanym kompleksem są węglanowe utwory retu i wapienia muszlowego, cechujące się wysokimi wartościami amplitudy i dużą ciągłością refleksów, dzięki czemu są one łatwo identyfikowalne na sekcjach sejsmicznych. Przeprowadzona analiza z wykorzystaniem atrybutów sejsmicznych pozwoliła na określenie charakterystyki sejsmicznej poszczególnych kompleksów litostratygraficznych triasu i paleozoiku oraz wniosła bardziej szczegółowe informacje o budowie geologicznej obszaru badań.

EN

The main purpose of the article was to reconstruct the structural details of the Triassic and Palaeozoic formations of the central part of the Carpathian Foreland based on interpretation of new 3D seismic data. The interpretation included the analysis of seismic attributes, among them Time Gain, Relative acoustic impedance, First derivative, Dominant frequency and Instantaneous bandwidth were the most useful. Previous knowledge on the geological structure of the Palaeozoic complex in this area was derived mainly from the interpretation of 2D seismic sections, regional concepts and data from the only deep well drilled in the late 1950s and early 1960s. The results of the seismic image analysis show that the Jurassic sub-surface is composed of a number of tectonic blocks of various sizes, separated by dislocation zones. Most of them are tilted blocks which are the remnants of the Caledonian-Variscan tectonic system. Palaeozoic sediments with clearly arranged continuous seismic reflectors strongly contrast in the seismic image with the complex of anchimetamorphic rocks of the uppermost Ediacaran characterized by disarranged, homogeneous record. Clastic formations of the Lower Triassic fill primarily the deeper parts of the tectonic half-grabens. Based on the seismic image analysis, the complex is divided into two series: the lower one, with significantly lower amplitude values and noticeably lower continuity of seismic reflectors and the upper one with diversified dynamics and greater continuity of reflectors. The highest analyzed complex is the carbonate formation of Roetian and Muschelkalk, characterized by high amplitude values and high continuity of reflectors so that it can be easily identified on seismic sections. The analysis carried out with the use of seismic attributes allowed to determine the seismic characteristics of individual lithostratigraphic complexes of the Triassic and Palaeozoic formations and provided more detailed information on the geological structure of the research area.

5

Possibility of a more detailed seismic interpretation within the Miocene formations of the Carpathian Foredeep based on the well logs interpretation

Urbaniec Andrzej, Stadtmüller Marek, Bartoń Robert

Nafta-Gaz

|

2019

|

R. 75, nr 9

527--544

EN

The main aim of the article is to determine the possibility of a more detailed seismic interpretation in the autochthonous Miocene formations on the example of a 3D seismic survey from the Carpathian Foredeep area, based on the comprehensive analysis of well logs. The seismic survey located in the central part of the Carpathian Foredeep was selected for the study. This zone is characterized by the presence of natural gas accumulation in various types of traps. Four boreholes in which formation tests were conducted within the Miocene sediments were selected for the detailed interpretation of the well logs. An important element of the study was the seismic-to-well tie based on available measurements of vertical seismic profiling. The quantitative interpretation of well data was the basis for the distinction of several lithofacial complexes of diverse lithology, reservoir parameters, or the type of reservoir media saturation in the profile of each of the analysed wells. Water and hydrocarbon saturations were estimated based on Montaron’s theory. With the defined seismic signature, it was possible to interpret seismic horizons away from the wells. Selected seismic attributes were used during the interpretation and analysis of the seismic image. There was a fairly high correlation between the well logs interpretation and the seismic record. Major lithological changes, thicker claystone interbeds within mudstone, or heterolithic deposits, as well as zones of significant changes in reservoir properties and the type of reservoir media saturation can be interpreted in the seismic image. In contrast, mudstone or heterolithic complexes of a large thickness (about hundreds of meters) in the seismic image are usually characterized by a monotonous low amplitude record and a significantly smaller continuity of reflections. The zones saturated with gas or gas and brine, documented in the analysed wells by the results of formation tests, usually can be identified on the basis of the seismic record. Due to the large variation of lithology and a substantial variability of individual parameters, it is not possible to reliably indicate in the seismic data which of the analysed objects are saturated with natural gas, and which with gas and brine. The results of well logs and integrated seismic interpretation allowed to obtain the complete picture of the Miocene siliciclastic formations diversity in the studied region, as well as a more accurate determination of reservoir properties and reservoir fluid saturation. The series of fine-grained sediments (mainly mudstone or heterolithic) in the lower part of the Miocene profile, within which several prospects were interpreted, was determined as the most interesting for hydrocarbon exploration.

PL

Zasadniczym celem artykułu jest określenie możliwości uszczegółowienia interpretacji sejsmicznej w utworach miocenu autochtonicznego, na przykładzie zdjęcia sejsmicznego 3D z obszaru zapadliska przedkarpackiego, na podstawie kompleksowej analizy profilowań geofizyki otworowej. Do badań wytypowano zdjęcie sejsmiczne z centralnej części zapadliska, ze strefy cechującej się obecnością akumulacji gazu ziemnego w różnego typu pułapkach złożowych. Do szczegółowej interpretacji profilowań geofizyki otworowej wybrane zostały cztery otwory wiertnicze, w których prowadzono próby złożowe w obrębie utworów miocenu. Istotnym elementem opracowania było dowiązanie danych otworowych do obrazu sejsmicznego w oparciu o dostępne pomiary pionowego profilowania sejsmicznego. Ilościowa interpretacja danych geofizyki wiertniczej stanowiła podstawę do wyodrębnienia w profilu każdego z analizowanych otworów szeregu kompleksów facjalnych, o zróżnicowanej litologii, parametrach zbiornikowych czy też rodzaju nasycenia mediami złożowymi. Nasycenie mediami złożowymi szacowano na podstawie teorii Montarona. Dla wyodrębnionych kompleksów próbowano odnaleźć odpowiedź w zapisie sejsmicznym, a następnie, o ile było to możliwe, prześledzić ich zasięg przestrzenny. W trakcie interpretacji i analizy obrazu sejsmicznego opierano się przede wszystkim na wersjach sejsmiki w odtworzeniu wybranych atrybutów sejsmicznych. Stwierdzono dosyć dużą zgodność interpretacji profilowań geofizyki otworowej z zapisem sejsmicznym. Najwyraźniej w zapisie tym zaznaczają się strefy dużych zmian litologicznych, bardziej miąższe wkładki iłowców w obrębie mułowców lub heterolitów, jak również strefy wyraźnych zmian właściwości zbiornikowych i nasyceń mediami złożowymi. Natomiast kompleksy mułowcowe lub heterolitowe o dużej miąższości (rzędu setek metrów) w obrazie sejsmicznym cechują się najczęściej monotonnym, niskoamplitudowym zapisem oraz wyraźnie mniejszą ciągłością refleksów. Udokumentowane wynikami prób złożowych w analizowanych otworach strefy nasycone gazem lub gazem z solanką na ogół mogą być identyfikowane na podstawie zapisu sejsmicznego. Ze względu na duże zróżnicowanie litologiczne i znaczny zakres zmienności poszczególnych parametrów nie ma możliwości wiarygodnego wytypowania na podstawie samego zapisu sejsmicznego, które z analizowanych obiektów nasycone są gazem ziemnym, a które gazem z domieszką solanki. Wyniki kompleksowej interpretacji geofizyki wiertniczej i sejsmiki pozwoliły na uzyskanie możliwie pełnego obrazu zróżnicowania facjalnego klastycznych utworów miocenu w badanym rejonie, jak również na dokładniejsze określenie właściwości zbiornikowych i charakterystyki nasycenia płynami złożowymi. Za najbardziej interesujący pod kątem poszukiwania złóż węglowodorów uznano pakiet drobnoklastycznych utworów (głównie mułowcowych lub heterolitowych) w niższej części profilu miocenu, w obrębie którego wyinterpretowano szereg obiektów potencjalnie nasyconych gazem ziemnym.

6

Budowa pola prędkości na potrzeby migracji czasowej 2D po składaniu w trudnych rejonach geologicznych na przykładzie Karpat fliszowych w południowo-wschodniej Polsce

Wilk A., Bartoń R., Bajewski Ł., Urbaniec A.

Nafta-Gaz

|

2018

|

R. 74, nr 10

723--731

PL

W niniejszym artykule zaprezentowano sposób konstrukcji pola prędkości na potrzeby migracji czasowej 2D po składaniu w trudnych rejonach geologicznych na przykładzie Karpat fliszowych w południowo-wschodniej Polsce. Rejon badań charakteryzuje się dużym stopniem skomplikowania budowy geologicznej, co przekłada się na znaczną trudność w jego odwzorowaniu na sekcjach sejsmicznych. Określenie poprawnego pola prędkości do procedury migracji pozwala prawidłowo odwzorować wgłębną budowę geologiczną na przekroju sejsmicznym. W wyniku migracji opartej na prawidłowym rozpoznaniu rozkładu prędkości uzyskuje się rzeczywiste położenie punktów odbicia od granic nachylonych, usunięcie dyfrakcji, znaczną poprawę rozdzielczości przestrzennej, a zwłaszcza rozdzielczości poziomej analizowanego obrazu sejsmicznego. Nowatorskim rozwiązaniem konstrukcji budowy pola prędkości na potrzeby migracji czasowej 2D po składaniu było wykorzystanie prędkości średnich z pomiarów PPS (pionowe profilowanie sejsmiczne), które ze względu na metodykę pomiaru zawierają informację o anizotropii ośrodka geologicznego. Istotnym elementem w konstrukcji modelu prędkości było zdefiniowanie optymalnego rozkładu prędkości średnich, zarejestrowanych w lokalnych pozycjach otworów wiertniczych z offsetowych pomiarów PPS. Uwzględnienie efektu anizotropii pozwoliło na wiarygodniejszy rozkład pola prędkości i uzyskanie polepszenia obrazu falowego w stosunku do wcześniejszych opracowań. Otrzymany model prędkości stanowił podstawę do odtworzenia skomplikowanej budowy ośrodka geologicznego. W przyjętej przestrzeni obliczeniowej rejonu badań rozpatrywane były dwa modele: model płasko-równoległy bez interpretacji strukturalnej oraz model z interpretacją strukturalną. Dla przyjętych modeli prędkości średnie uzyskane z PPS zostały interpolowane i ekstrapolowane przy użyciu trzech algorytmów: rozkładu Gaussa, krigingu i moving average w systemie Petrel firmy Schlumberger. Na podstawie przetestowanych modeli prędkości dla wybranego profilu sejsmicznego stwierdzono, że optymalny wynik uzyskano w przypadku rozkładu Gaussa z wykorzystaniem modelu z interpretacją strukturalną. Zastosowanie modelu do migracji czasowej 2D po składaniu uwzględniającego anizotropię ośrodka dostarcza bardziej wiarygodnego obrazu ośrodka geologicznego w stosunku do dotychczasowych opracowań, co powinno przekładać się na zwiększenie efektywności w poszukiwaniach węglowodorów oraz ograniczać stopień ryzyka poszukiwawczego.

EN

The aim of this study was the construction of a velocity field for Post Stack time migration 2D on the example of Flysch Carpathians in south-eastern Poland. The high degree of complexity of the geological structure of this region, makes it difficult for the imaging of seismic sections. Determination of the correct velocities for the migration procedure allows to properly map the deep-seated geological structure on the seismic section. As a result of the migration based on the correct recognition of the velocity distribution, the real location of the reflection points from dip reflectors, the removal of diffraction, a significant improvement in spatial resolution, and especially the horizontal resolution of the seismic sections was obtained. The innovative solution of the construction of the velocity field for the needs of 2D Post Stack time migration was the use of average velocities from VSP data (Vertical Seismic Profiling), which due to the measurement methodology, contain information on the anisotropy of the geological survey. An important element of the construction of the velocity model was the optimal distribution of the average velocity, recorded in the local borehole positions from the offset VSP measurements. Taking into account the effect of anisotropy, it allowed a more reliable distribution of the velocity field and improved seismic image in comparison to previous studies. The obtained velocity model was the basis for reconstructing the complexity of the geological survey. In the computational space of the research area, two models were considered: a flat-parallel model without structural interpretation and a model with structural interpretation. For these models the average velocities obtained from VSP were interpolated and extrapolated using three algorithms: Gaussian, kriging and moving average distribution in the Petrel system of Schlumberger company. From all of the tested velocity models for the selected seismic profile, it was found that the most optimal result was obtained from the Gaussian distribution for the model with structural interpretation. The application of a velocity model, which includes anisotropy, to the 2D Post-Stack time migration, provides a more reliable image of the geological survey in relation to the previous studies, which should translate into increased efficiency in hydrocarbon exploration and limit the level of exploration risks.

7

Tektoniczne znaczenie strefy Teisseyre’a-Tornquista w świetle nowych badań

Mazur S., Krzywiec P., Malinowski M., Lewandowski M., Aleksandrowski P., Mikołajczak M.

Przegląd Geologiczny

|

2017

|

Vol. 65, nr 12

1511--1520

EN

The Teisseyre-Tornquist Zone (TTZ), a transcontinental feature evident from magnetic and gravity maps, runs obliquely across the territory of Poland from the NW to SE and for a century it has been considered a deep tectonic boundary between the Pre- cambrian East European Platform (EEP) in the NE and the so-called young Palaeozoic Platform in the SW. The results of quantitative interpretation of gravity and magnetic data, integrated with data from new reflection seismic profiles crossing the TTZ, indicate the continuation of the Precambrian basement of the EEP and its lower Palaeozoic cover toward the SW underneath the Palaeozoic Platform of southwestern Poland. They also suggest the occurrence of a crustal keel beneath the TTZ. In the broader context ofEuropean geology, these results imply the location of a hypothetical Caledonian tectonic suture, marking the site of the collision between Avalonia and Baltica, not along the TTZ, but farther SW, in northern Germany and southwest Poland. Another implication is that the extensive Permian-Mesozoic sedimentary basins of western Poland are established above the attenuated margin of the Baltica palaeocontinent.

8

Application of simple seismic models for interpretation of small reef objects under conditions of low resolution seismic data and incomplete borehole information

Barmuta J., Pietsch K.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2011

|

T. 37, z. 4

481-501

EN

Tracing facies and saturation with hydrocarbon along sedimentary beds is one of Seismic's most important objectives. The application of simple seismic modeling for the interpretation of low resolution seismic data is presented. This method confirmed the possibility to trace changes in Main Dolomite (Ca2) development and to detect, comparatively small to the seismic resolution, hydrocarbon traps.

PL

Śledzenie zmian w wykształceniu facjalnym oraz nasycenia węglowodorami jest jednym z najważniejszych zadań postawionych sejsmice. W artykule przedstawiono sposób wykorzystania prostych modelowań sejsmicznych w interpretacji niskorozdzielczych danych sejsmicznych. Potwierdzono również możliwość śledzenia zmian w wykształceniu dolomitu głównego (Ca2) oraz wykrywania niewielkich, w stosunku do rozdzielczości sejsmiki, nagromadzeń węglowodorów.

9

Rola integracji metod we współczesnej interpretacji sejsmicznej na przykładzie zdjęcia sejsmicznego 2D Cieszanów - Lubliniec - Aleksandrów (zapadlisko przedkarpackie)

Dusak K., Wnuk Z.

Prace Instytutu Nafty i Gazu

|

2006

|

nr 137

255-261

PL

Zasadniczym celem pracy było znalezienie i maksymalne wykorzystanie dostępnych metod interpretacji sejsmicznej dla dwuwymiarowego zdjęcia sejsmicznego, które byłyby efektywne w poszukiwaniach węglowodorów. Poprzez wprowadzanie nowych aplikacji oraz próby ich wykorzystania wzbogacają się możliwości uzyskiwania przydatnej informacji geologicznej na obszarze zapadliska przedkarpackiego. W niniejszym opracowaniu skoncentrowano się na metodach AVO, inwersji sejsmicznej oraz atrybutach trasy sejsmicznej w rejonie Cieszanów - Lubliniec - Aleksandrów.

EN

The paper presents a multitude possibilities for gas accumulations discovering in the Miocene deposits of the Carpathian Fordeep. Based on the 2D seismic interpretation Cieszanów - Lubliniec - Aleksandrów prospect, by a process of trial and error, author tries to prove how many informations we can get from seismic by using a combination of many various interpretation method such as: AVO, Seismic Inversion, Trace Attributes Analysis.

10

Recovering spatial geological information from seismic data

Kasina Z.

Geoinformatica Polonica

|

1999

|

T. 1

63-73

EN

This paper presents the current status of the development of seismic methods and their role in recovering spatial geological information for the purpose of exploring and exploiting natural resources. Different variants of seismic measurements are described, including 2-D and 3-D seismics, both surface and well. The range of seismic data processing has been analysed using modern techniques based on neural networks, fractal analysis, genetic algorithms, simulated annealing, and tomographic inversion. In the case of the transmission method, certain aspects of data interpretation have been presented somewhat more extensively. The role of 3-D seismics in reservoir geophysics and the recovery of spatial geological information has also been analysed.

PL

W pracy przedstawiono aktualny stan rozwoju metod sejsmicznych i ich rolę w odtwarzaniu przestrzennej informacji geologicznej dla celów poszukiwań i eksploatacji zasobów naturalnych. Opisano różne warianty pomiarów sejsmicznych uwzględniając sejsmikę powierzchniową 2-D i 3-D, sejsmikę otworową. Dokonano analizy zakresu przetwarzania danych sejsmicznych biorąc pod uwagę współczesne techniki oparte na sieciach neuronowych, analizie fraktali, algorytmach genetycznych, wyżarzaniu symulowanym i inwersji tomograficznej. Pewne aspekty interpretacji danych w przypadku prześwietlań sejsmicznych zostały przedstawione nieco szerzej. Dokonano także analizy roli sejsmiki 3-D w geofizyce zbiornikowej oraz w odtwarzaniu przestrzennej informacji geologicznej.