Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ biopaliw na częstość występowania mikrojąder w komórkach CHO-9 i A5491

Skowroń Jolanta, Zapór Lidia, Miranowicz-Dzierżawska Katarzyna

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2023

|

Nr 1 (115)

27--43

PL

Biopaliwa mają wiele zalet, które czynią je atrakcyjnym źródłem energii, jednak ich wpływ na organizm człowieka nie został jeszcze w pełni poznany. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych różnymi metodami w warunkach in vitro nad działaniem genotoksycznym czterech biopaliw otrzymanych w procesie transestryfikacji tłuszczów odpadowych. Badania uszkodzeń DNA (badanie mikrojąder) powodowanych przez biopaliwa przeprowadzono na komórkach nabłonka płuc pochodzenia nowotworowego (A549) oraz komórkach jajnika chomika chińskiego (CHO-9). Badane biopaliwa powodowały statystycznie istotny wzrost częstości występowania mikrojąder w komórkach CHO-9 (p < 0,05) w zależności od zastosowanych stężeń. Nie powodowały one jednak statystycznie znaczącego wzrostu częstości występowania mikrojąder w komórkach A549. Wyniki przeglądu baz danych (głównie MEDLINE i EMBASE) pozwoliły wskazać cztery główne źródła zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, które są związane ze stosowaniem biopaliw: ryzyko zawodowe, zanieczyszczenie wody/gleby, zanieczyszczenie powietrza związane z produkcją i stosowaniem biopaliw oraz wpływ na ceny żywności. Wyniki przedstawionych badań stanowią jedynie etap oceny toksykologicznej biopaliw, których wpływ na komórki zależy od ich składu chemicznego i od rodzaju komórek stosowanych do badań. Biopaliwo II, otrzymywane z tłuszczu zwierzęcego i zawierające największe stężenie estrów metylowych kwasów tłuszczowych, wykazało działanie genotoksyczne (częstość występowania mikrojąder) w komórkach jajnika chomika chińskiego CHO-9. Przedstawione wyniki badań pozwolą producentom i użytkownikom biopaliw zapoznać się z ryzykiem związanym z ich produkcją i stosowaniem. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu i inżynierii środowiska.

EN

Biofuels have a number of advantages that make them an attractive source of energy. However, their effect on the human body has not been fully understood. The article presents the results of studies on the genotoxic effect of four biofuels obtained in the process of transesterification of waste fats with in vitro methods. DNA damage tests (micronucleus test) of biofuels were carried out on the cells of: neoplastic lung epithelium (A549) and Chinese hamster ovary (CHO-9). The tested biofuels caused a statistically significant increase in the frequency of micronuclei in CHO-9 cells (p < 0.05), depending on the concentrations used. However, they did not induce a statistically significant increase in the frequency of micronuclei in A549 cells. The results of the database review (mainly MEDLINE and EMBASE) identified four main sources of human health risks from biofuels: occupational hazards, water / soil contamination, air pollution from biofuel production and use, and the impact on food prices. The results of the presented studies are only a step in the toxicological assessment of biofuels, the effect of which on cells depends on their chemical composition and the type of cells used for the tests. Biofuel II, obtained from animal fat, containing the highest concentration of fatty acid methyl esters showed the strongest genotoxic effect (induced frequency of micronuclei) on CHO-9 Chinese hamster ovary cells. The presented research results could familiarize the producers and users of biofuels with the risks associated with their use. This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.

2

Obtaining Temperature-Resistant Sugar Beet Lines (Beta vulgaris L.)

Kliachenko Oksana, Prysiazhniuk Larysa, Bokiy Olena, Syplyva Natalia, Melnyk Serhii

Ecological Engineering & Environmental Technology

|

2023

|

Vol. 24, iss. 1

22--28

EN

This study aimed to investigate the sugar beet genotypes for resistance to hyperthermia and obtain temperatureresistant lines. Nine hybrids and one variety of sugar beet were screened. Cotyledonary leaves and hypocotyls isolated from aseptic seedlings were used for induction of callus and subsequent subcultivation. To create hyperthermic conditions, the callus lines were maintained in thermostats at temperatures of +27 °C, +41 °C, +45 °C, and +47 °C. The effect of high temperatures on the callus tissue was assessed by the specific callus diameter index. The free proline was detected with chromatography. As result of callus tissue exposed to temperatures of +41 °C, 45 °C and 47 °C, on the 9th day of cultivation at high temperatures, significant differences were observed in the size and colouration of the callus tissues. At a moderate temperature (+41 °C), the growth of the callus mass was somewhat higher compared to the control. At a high temperature (+45 °C), the intensity of the growth processes decreased and ceased at a temperature of +47 °C. After transfer and subsequent cultivation of callus tissues in regeneration medium MSR – Murashige and Skoog medium for regeneration, all genotypes demonstrated the formation of morphological structures that initiated the formation of regenerated plants. The number of regenerated plants largely fluctuated over temperatures and almost was not related to genotypes. Consequently, the temperature-resistant lines obtained as a result of extreme heat treatment, differ in terms of the specific diameter of callus.

3

Analityka antybiotyków β-laktamowych w układzie in silico, in vitro oraz in vivo

Janiszewska Daria, Szultka-Młyńska Małgorzata, Buszewski Bogusław

Wiadomości Chemiczne

|

2022

|

[Z] 76, 3-4

109--127

EN

Drug analysis necessitates introducing selective methods of detection and enriching the substances present in biomaterial at low concentration levels (trace analysis). Moreover, there is a continuous demand for increase in the quality of drugs that are being developed, which in turn enforces the development of analytical techniques of increasing sensitivity and accuracy with the applicationof combined separation techniques. Thus the premise of this review is to comparethe in vitro metabolic pathways of antibiotic drugs in model conditions such as in the presence of different microsomal fraction enzymes and with the applicationof electrochemical stimulation of metabolic transformations, as well as to the collected data with the results of in vivo experiments.

4

Badania in vitro - kluczowy element rozwoju branży farmaceutycznej

Serwinowska Agnieszka

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2022

|

nr 1

18--23

PL

Opracowanie nowej formulacji produktu leczniczego, wyrobu medycznego czy suplementu diety to niezwykle skomplikowany i złożony proces, który obejmuje szereg niezbędnych analiz potwierdzających jakość i przydatność tych produktów. Rozważania dotyczące bezpieczeństwa, a w przypadku produktów leczniczych również skuteczności działania (w rozumieniu mocy/aktywności) są nieodzownym elementem w trakcie opracowywania formulacji. Proces kontrolny powinien dotyczyć wszystkich etapów rozwoju produktu, począwszy od wytypowania substancji czynnej o charakterze leczniczym lub wspomagającej działanie lecznicze, aż po ostatni etap badań przedklinicznych przed testami na ludziach. Badania powinny być również kontynuowane po etapie komercjalizacji, dla produktów z rynku, w celu potwierdzenia odpowiedniej jakości, bezpieczeństwa, czystości i mocy produktu. Metody in vitro są kluczowymi testami stosowanymi przez środowisko naukowe oraz firmy branży farmaceutycznej do generowania wysokiej jakości informacji na temat bezpieczeństwa i skuteczności cząsteczek o potencjale terapeutycznym i nie tylko. Jaki jest cel badań in vitro? Jakich informacji dostarczają w procesie opracowywania nowych produktów? Jaki mają wpływ na branżę farmaceutyczną i w jaki sposób jej pomagają?

EN

The development of a new formulation of a drug, medical device or dietary supplement is an extremely complicated and complex process that includes a number of necessary analyses confirming the quality and potential of these products. Safety considerations, and in case of drugs also the potency (activity) considerations, are necessary steps in the formulation development. The control process should cover all stages of product development. From selecting on active ingredient with therapeutic purposes or supporting the therapeutic effect, up to the last stage of preclinical studies before clinical trials. Control activities should continue after the commercialization stage, for products from the market, in order to confirm the appropriate quality, purity and potency of the product in the production process. In vitro methods are key tests used by the scientific community and pharmaceutical companies to generate high-quality information on the safety and efficacy of drug candidates and more. What is the purpose of in vitro research? What information do they provide in the drug development process? What is their impact on the pharmaceutical industry and how are they helping it?

5

Development and validation of UPLC-MS/MS method for in vitro quantitative analysis of pyrazinamide in lipid core-shell nanoarchitectonics for improved metabolic stability

Thalla Maharshi, Jala Aishwarya, Borkar Roshan M., Banerjee Subham

Acta Chromatographica

|

2022

|

Vol. 34, no. 3

237--245

EN

Pyrazinamide (PZA), a medication for tuberculosis, has high aqueous solubility and low permeability, undergoes extensive liver metabolism, and exhibits liver toxicity through its metabolites. To avoid this, PZA in lipid core-shell nanoarchitectonics has been formulated to target lymphatic uptake and provide metabolic stability to the incorporated drug. The UPLC-MS/MS method for reliable in vitro quantitative analysis of pyrazinamide (PZA) in lipid core-shell nanoarchitectonics as per ICH guidance was developed and validated using the HILIC column. The developed UPLC-MS/MS method is a simple, precise, accurate, reproducible, and sensitive method for the estimation of PZA in PZA-loaded lipid core-shell nanoarchitectonics for the in vitro determination of % entrapment efficiency, % loading of pyrazinamide, and microsomal stability of lipid core-shell nanoarchitectonics in human liver micro- somes. The % entrapment efficiency was found to be 42.72% (±12.60). Lipid nanoarchitectonics was found to be stable in human liver microsomes, where %QH was found to be 6.20%, that is, low clearance. Thus, this formulation is suitable for preventing PZA-mediated extensive liver metabolism. These findings are relevant for the development of other lipid-mediated, suitable, stable nano- formulations containing PZA through various in vitro methods.

6

Cytotoxic Effects of Two Parabens Determined in Surface Waters and Sewage Sludge on Normal (Senescent) Human Dermal Fibroblasts

Miranowicz-Dzierżawska Katarzyna

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2019

|

Tom 21, cz. 2

1217--1226

EN

The aim of the study was to compare the cytotoxic effects of (methyl and propyl) parabens likely to be environmental contaminants on early and late passage fibroblasts isolated from human skin. The study was carried out on senescent diploid cell lines, namely normal (senescent) dermal fibroblasts CCD-1136Sk (ATCC® CRL-2697TM). In order to assess the cytotoxic effect, the MTT test which determines the cells' metabolic activity and the neutral red uptake assay which assesses the cell membrane integrity (NRU test) were applied. Propyl paraben (PrPB) appeared to be more cytotoxic to the analysed dermal fibroblasts (since it reached lower IC50 values); however, none of the tests found a consistent trend for a change in the cells’ sensitivity to the analysed parabens as they age, that would be reflected in the determined IC50 values. On the other hand, having analysed the course of the curves of relationships between the cell viability and the preservative concentration, it was found that at the exposure of CCD-1136Sk fibroblasts to propyl paraben, none of the two tests observed different sensitivity of late and early cell passages; however, the exposure of dermal fibroblasts to methyl paraben, determined using the NRU test, indicated a stronger effect of the preservative at a concentration of 50 and 200 µg/ml on the earliest cells passage (no. 8), compared to the subsequent passages of these cells. At the same time, the compound with a concentration of 50 and 800 µg/ml was the least toxic to the latest cells passage (no. 20). The presented results indicate that the analysed parabens used in the cosmetic and pharmaceutical industries may be toxic to skin cells; moreover, it is not excluded that with consecutive passaging, differences in the susceptibility to cytotoxic effects may occur. It therefore appears necessary to take into account the possibility of different later and earlier passages cells' reactivity when interpreting the results of studies into the effects of preservatives on the living body. Furthermore, it should be borne in mind that humans may be exposed to preservatives due to environmental contamination.

PL

Celem badań było porównanie cytotoksycznego działania parabenów (metylu i propylu), mogących stanowić zanieczyszczenie środowiska naturalnego, na wczesne oraz późne pasaże fibroblastów wyprowadzonych ze skóry człowieka. Badania wykonano na starzejących się diploidalnych liniach komórkowych: fibroblastach skórnych CCD-1136Sk (ATCC® CRL-2697TM). Do oceny cytotoksycznego działania zastosowano test MTT, który określa aktywność metaboliczną komórek oraz test pochłaniania czerwieni obojętnej oceniający integralność błon komórkowych (test NRU). Bardziej cytotoksyczny (osiągający niższe wartości IC50) dla badanych fibroblastów skórnych okazał się propyloparaben (PrPB), jednak w żadnym z testów nie stwierdzono spójnej tendencji zmiany wrażliwości komórek na badane parabeny w miarę ich starzenia się, która znalazłaby odzwierciedlenie w wyznaczonych wartościach IC50. Analizując natomiast przebieg krzywych zależności żywotności komórek od stężenia konserwantu stwierdzono, że przy narażeniu fibroblastów CCD-1136Sk na paraben propylowy nie zaobserwowano zróżnicowanej wrażliwości komórek późnych i wczesnych pasaży w żadnym z dwóch testów, natomiast narażenie fibroblastów skórnych na paraben metylowy oceniane testem NRU wskazało na silniejsze działanie konserwantu o stężeniu 50 i 200 μg/ml na komórki najwcześniejszego pasażu (nr 8) w porównaniu z kolejnymi pasażami tych komórek. Jednocześnie, związek o stężeniu 50 i 800 μg/ml był najmniej toksyczny dla komórek najpóźniejszego pasażu (nr 20). Przedstawione wyniki wskazują, iż badane parabeny stosowane w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym mogą działać toksycznie na komórki skóry, nie wyklucza się także, że wraz z ich starzeniem się mogą być występować różnice w podatności na działanie cytotoksyczne. Konieczne zatem wydaje się uwzględnianie przy interpretacji wyników badań nad odziaływaniem substancji konserwujących na żywy organizm również możliwości odmiennej reaktywności komórek późniejszych i wcześniejszych pasaży. Nie należy ponadto zapominać o możliwości narażenia człowieka na substancje konserwujące wynikające z zanieczyszczenia środowiska naturalnego.

7

The Effect of Biofuels on Colony Formation of CHO-9 Cells

Skowroń J.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1026--1034

EN

The four types of biofuels obtained by methanol transesterification of: rapeseed expired oil (BP I), waste animal fats (BP II), frying vegetable oils (BP III), and rapeseed oil (BP IV) were studied on the Chinese hamster ovary (CHO-9) cells using the clonogenic assay. Colony test results showed that tested biofuels inhibited the ability of CHO-9 cells to form colonies, depending on the type and concentration of the biofuel being tested. The strongest action in reducing CHO-9 cell proliferation capacity was demonstrated by biofuel II and biofuel III. Biofuel IV had the least effect on the ability of the CHO-9 cells to colonize. The results suggest that biofuels might play a role in molecular mechanisms associated with cellular proliferation and immune responses, that should be confirmed in the future studies on genotoxicity of biofuels.

PL

Oceniano wpływ czterech biopaliw otrzymanych w reakcji transestryfikacji tłuszczów odpadowych: przeterminowanego oleju rzepakowego (BP I), tłuszczu zwierzęcego (BP II), posmażalniczego oleju roślinnego (BP III) oraz surowego oleju rzepakowego (BP IV) na zdolność komórek jajnika chomika chińskiego (CHO-9) do procesów odnowy i prawidłowego namnażania się (test klonogenny). Badane biopaliwa hamowały zdolność komórek jajnika chomika chińskiego CHO-9 do tworzenia kolonii, a stopień zahamowania zależał od rodzaju oraz stężenia badanego biopaliwa. Najsilniejsze działanie ograniczające zdolność komórek CHO-9 do proliferacji wykazywało biopaliwo II otrzymane z tłuszczu zwierzęcego oraz biopaliwo III otrzymane z posmażalniczego oleju roślinnego. Najsłabiej na zdolność tworzenia kolonii komórek CHO-9 działało biopaliwo IV otrzymane z surowego oleju rzepakowego. Wyniki sugerują, że biopaliwa mogą odgrywać rolę w mechanizmie molekularnym związanym z proliferacją komórek i odpowiedziami immunologicznymi, co powinno zostać potwierdzone w przyszłych badaniach genotoksyczności biopaliw.

8

Biopaliwa II generacji otrzymane w procesie transestryfikacji tłuszczów odpadowych – porównanie cytotoksyczności ich frakcji rozpuszczalnej w wodzie (WSF) na kolejnych pasażach starzejących się komórek in vitro

Miranowicz-Dzierżawska K.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1430--1452

PL

Celem badań było porównanie cytotoksycznego działania biopaliw II generacji otrzymanych w procesie transestryfikacji tłuszczów odpadowych na wczesne oraz późne pasaże ludzkich komórek diploidalnych. Przeprowadzono badania czterech biopaliw otrzymanych w reakcji transestryfikacji z: przeterminowanego oleju rzepakowego (BP I), odpadowego tłuszczu zwierzęcego (BP II), roślinnego oleju posmażalniczego (BP III), które zostały wytworzone na skalę laboratoryjną z wykorzystaniem eksperymentalnej linii produkcyjnej, a także z surowego oleju rzepakowego (BP IV), które otrzymano od producenta biopaliw z oleju rzepakowego. Biopaliwo BP II, czyli biopaliwo z tłuszczu zwierzęcego zawierało największe stężenia estrów kwasów tłuszczowych, oznaczone z wykorzystaniem sprzężonych technik chromatografii gazowej z detekcją spektrometrii mas. Stężenie estrów kwasów tłuszczowych w biopaliwie BPI było o 23%, w biopaliwie BPIII o 29%, a biopaliwie BPIV o 78% niższe w stosunku do biopaliwa BPII. Badania wykonano na dwóch starzejących się diploidalnych liniach komórkowych: fibroblastach płucnych CCD-8Lu (ATCCR® CCL-201TM) oraz skórnych CCD-1136Sk (ATCCR® CRL-2697TM). Do oceny cytotoksycznego działania zastosowano test MTT, który określa aktywność metaboliczną komórek oraz test pochłaniania czerwieni obojętnej oceniający integralność błon komórkowych (test NRU). Najbardziej cytotoksyczny (osiągający najniższe wartości IC50) dla komórek obu typów okazał się ekstrakt wodny biopaliwa otrzymanego z odpadowego tłuszczu zwierzęcego (BPII), w którym oznaczono największe stężenie estrów kwasów tłuszczowych. W jego składzie przeważają nasycone kwasy tłuszczowe, m.in.: kwas kaprynowy, laurynowy, stearynowy i palmitynowy. Z kolei najmniej cytotoksyczna była frakcja wodna biopaliwa otrzymanego z surowego oleju rzepakowego (BPIV) o najmniejszej zawartości estrów kwasów tłuszczowych, zawierający głównie kwasy jednonienasycone: kwas oktadekenowy i eikozenowy. Komórki CCD-1136Sk wczesnych pasaży (8 i 13) charakteryzowały się większą odpornością na cytotoksyczne działanie badanych biopaliw, co było szczególnie widoczne w środkowym zakresie stosowanych stężeń ksenobiotyków. Począwszy od pasażu nr 17 występowało zjawisko zwiększonej wrażliwości komórek CCD-1136Sk na działanie BPI, BPII i BPIII. Tendencję wzrostu wrażliwości komórek na działanie badanych biopaliw w miarę ich starzenia się zaobserwowano również w przypadku narażenia komórek CCD-8Lu na BPI, BPIII i BPIV. Cytotoksyczność frakcji rozpuszczalnej w wodzie najbardziej i najmniej toksycznego z badanych biopaliw II generacji była odzwierciedleniem zawartości w nich estrów kwasów tłuszczowych. Frakcja rozpuszczalna w wodzie biopaliwa o największej zawartości estrów kwasów tłuszczowych (BPII) wykazywała najsilniejsze działanie cytotoksyczne na obu typach fibroblastów (zarówno na komórkach CCD-1136Sk, jak i CCD-8Lu), natomiast BPIV o najmniejszej zawartości estrów kwasów tłuszczowych było najmniej toksyczne. Uzyskane wyniki wskazują, że wrażliwość starzejących się komórek na cytotoksyczne działanie biopaliw może zmieniać się w miarę ich starzenia się – w przeważającej większości przypadków komórki starsze stawały się bardziej wrażliwe w porównaniu z młodszymi na cytotoksyczne działanie badanych ksenobiotyków. Kluczowe znaczenie w cytotoksycznym działaniu związków chemicznych na młodsze i starsze pasaże komórkowe może mieć także stężenie badanego związku.

EN

The aim of the study was to compare the cytotoxic action of selected second generation biofuels water-soluble fraction (WSF) and susceptibility of old and young passages of human diploid fibroblasts. The study was performed on two secescent diploid cell lines: pulmonary fibroblasts CCD-8Lu (ATCCR® CCL-201TM) and skin fibroblasts CCD-1136Sk (ATCCR® CRL-2697TM). The cytotoxicity of WSF of the four biofuels obtained from the transesterification of expired rapeseed oil (BPI), waste animal fat (BPII), used for frying vegetable oil (BPIII) or crude rapeseed oil (BPIV) was assessed. The MTT test determining metabolic activity and the NRU test, evaluating the integrity of cell membranes were used to assess the cytotoxic activity of tested biofuels WAF. The most cytotoxic (reaching the lowest IC50 values) for both types of cells was the water extract of biofuel obtained from animal waste (BPII) concerning the highest concentration of fatty acid esters. Saturated fatty acids, such as capric, lauric, stearic and palmitic acids were dominant in its composition. In turn, the least cytotoxic was water fraction of the biofuel obtained from crude rapeseed oil (BPIV) with the lowest content of fatty acid esters, mainly consisting of monounsaturated acids: octadecenoic acid and eicosenoic acid. Young passages of CCD-1136Sk cells were more insusceptible to the cytotoxic effects of the tested biofuels. The phenomenon of increased CCD-1136Sk cells susceptibility to the BPI, BPII and BPIII was observed starting from the passage No. 17. The trend of increased cells susceptibility to the tested biofuels was also observed in the case of exposure of CCD-8Lu cells on BPI, BPIII and BPIV. The cytotoxicity of the most toxic and the least toxic water fraction of the tested biofuels was a reflection of the content of fatty acid esters in them. The water-soluble fraction with the highest content of fatty acid esters (BPII) exhibited the strongest cytotoxic effect on both types of fibroblasts (both on CCD-1136Sk and CCD-8Lu cells), whereas BPIV with the lowest content of fatty acid esters was the least toxic. The results indicate that the susceptibility of senescent cells to the cytotoxic action of biofuels WSF may change during their senescence – the older cells become more sensitive to the cytotoxic effect of tested xenobiotics as compared to younger cells in the most cases. The key role in the cytotoxic action of compounds on the younger and older cell passages may also have a concentration of tested compounds.

9

Effect of static magnetic field and Busulfan on HL-60 cell apoptosis

Sztafrowski D., Kuliczkowski K., Jaźwiec B., Gumiela J.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2018

|

R. 94, nr 1

109--112

EN

The article presents the results of the in vitro studies which were carried out to determine the effect of constant magnetic field (SMF - static magnetic field) and organic chemical called Busulfan on the level of apoptosis of human leukemia cells HL-60 in the study populations. The mortality increase of cells HL-60 in the case of a constant magnetic field and busulfan with respect to groups of cells treated with cytostatic only has been discovered. The use of a constant magnetic field as a supporting factor in therapy with selected cytostatic has been proposed.

PL

Artykuł prezentuje wyniki badań in vitro których przeprowadzenie miało na celu ustalenie wpływu stałego pola magnetycznego (SMF – ang. Static Magnetic Field) oraz związku chemicznego o nazwie Busulfan na poziom apoptozy komórek białaczki ludzkiej HL-60 w badanych populacjach. Stwierdzono wzrost śmiertelności komórek HL-60 w przypadku zastosowania stałego pola magnetycznego i Busulfanu względem grupy komórek poddanych działaniu samego cytostatyku. Postuluje się zastosowanie stałego pola magnetycznego jako czynnika wspomagającego terapię wybranymi cytostatykami.

10

Badania wpływu biegunów „N” oraz „S” stałego pola magnetycznego na apoptozę komórek białaczki ludzkiej HL-60

Sztafrowski D., Jaźwiec B., Gumiela J., Kuliczkowski K.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2018

|

R. 94, nr 12

182--185

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań in vitro przeprowadzone na stanowisku badawczym zaprojektowanym i zbudowanym na Politechnice Wrocławskiej w Laboratorium Badania Zagrożeń Elektromagnetycznych i Bioelektromagnetyzmu mające na celu ustalenie wpływu poszczególnych biegunów N i S stałego pola magnetycznego na apoptozę komórek białaczki ludzkiej HL-60. Badania przeprowadzono we współpracy z Uniwersytetem Medycznym we Wrocławiu w Katedrze i Klinice Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku.

EN

The paper presents the results of in vitro tests carried out on a testing stand designed and built at the Wrocław University of Technology in the Laboratory for Electromagnetic Hazards and Bioelectromagnetism in order to determine the influence of particular poles of N and S of fixed magnetic field on the apoptosis of human leukemia cells HL-60. The tests were carried out in cooperation with the Medical University of Wrocław in the Department and Clinic of Hematology, Blood Cancer and Marrow Transplantation.

11

Nanocząstki złota jako potencjalne metalo-nanomateriały teranostyczne - właściwości oraz analiza za pomocą ICP-MS

Matczuk M., Kur A., Legat J., Ruzik L.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2018

|

nr 2

26--33

PL

Nanocząstki złota to jedne z najintensywniej testowanych metalonanomateriałów o potencjalnych właściwościach teranostycznych. Zarówno łatwość ich syntezy, unikalne właściwości fizyczne, jak i rozbudowana chemia powierzchni są powodami tak intensywnego nimi zainteresowania w materii wczesnego wykrywania i efektywnego leczenia nowotworu. Jednak by nanocząstki mogły być w przyszłości zakwalifikowane do badań klinicznych, niezbędny jest szereg testów in vitro i in vivo opisujących ich transport i metabolizm. Jedną z najczęściej stosowanych w tym celu technik jest ICP-MS.

EN

Gold nanoparticles are one of the most intensively tested metalo-nanomaterials in terms of their potential theranostic application. The reasons of such intensive attention paid to them, related to the early diagnosis and effective theraphy of cancer, are the simplicity of their synthesis, unique physical properties and the extensive surface chemistry. However, in order to qualify gold nanoparticles to clinical trials, it is necessary to carry out in vitro and in vivo tests describing their transportation and metabolic processes. One of the most frequently used technique adopted to fulfill this purpose is ICP-MS.

12

Linie komórkowe i ich zastosowanie w toksykologii

Stradecka A.

Przegląd Techniczny : Gazeta Inżynierska

|

2017

|

nr 19-20

28--29

PL

Artykuł przybliża zagadnienie linii komórkowych – jednej z obecnie najpopularniejszych metod badań toksykologicznych in vitro. Omówione zostały najważniejsze cechy powszechnie wykorzystywanych linii komórkowych oraz przykłady ich zastosowania. Artykuł przedstawia również zalety i wady stosowania linii komórkowych w badaniach toksykologicznych.

EN

The following article describes cell lines – currently one of the most popular in vitro methods in toxicology. It specifies main properties of commercially used cell lines and examples of their application. Moreover, advantages and drawbacks of cell line use are described.

13

Badanie wpływu stałego pola magnetycznego na apoptozę komórek białaczki ludzkiej HL-60

Sztafrowski D., Kuliczkowski K., Jaźwiec B., Dec M., Gumiela J.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2016

|

R. 92, nr 12

169--172

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań in vitro przeprowadzone na stanowisku badawczym zaprojektowanym i zbudowanym na Politechnice Wrocławskiej w Laboratorium Badania Zagrożeń Elektromagnetycznych i Bioelektromagnetyzmu mające na celu ustalenie wpływu stałego pola magnetycznego na poziom apoptozy komórek białaczki ludzkiej HL-60. W artykule zaprezentowano uzyskane dotychczas wyniki z badań medycznych przeprowadzonych na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu w Katedrze i Klinice Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku.

EN

This article provides the outcomes of in vitro tests which were aimed at finding the impact of constant magnetic field on apoptosis of human leukemia cell line HL60. The tests were carried out with the use of a test bed that was designed and built in the Laboratory for Research of EMF Hazards and Bioelectromagnetism of Wroclaw University of Technology. The results of medical tests were obtained in cooperation with the medical staff of the Chair & Clinics of Hematology, Blood Cancer and Bone Marrow Transplantation of Wroclaw Medical University.

14

Fluorescencyjne nanolipopolimersomy jako bezpieczne kontrasty w diagnostyce medycznej

Sierant M., Miksa B.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2014

|

[R.] 20, nr 1 (157)

88--91

PL

Przedmiotem badań była synteza biokompatybilnych kapsułek polimerowych, które mogłyby spełniać rolę sondy fluorescencyjnej wykorzystywanej jako kontrasty w żywych komórkach. Otrzymaliśmy nanolipopolimersomy otoczone fluorescencyjną powłoką z usieciowanego polistyrenu z dodatkiem kumaryny 6. Wykazaliśmy na przykładzie barwników (Procion red, Procion blue, Lucifer yellow), że możliwa jest enkapsulacja hydrofilowych związków we wnętrzu trwałych, polimerowych pęcherzyków. Opracowana przez nas uniwersalna metoda syntezy stabilnych nanokapsułek wykorzystujących nietrwałe struktury liposomów może znaleźć szerokie zastosowanie w diagnostyce medycznej do transportu wielu substancji aktywnych oraz monitorowania ich lokalizacji w komórkach.

EN

In our research we synthesized biocompatible probes for developing a stable macromolecule imaging system using nanolipopolymersomes in living cells. We prepared polymer vesicles with a fluorescent wall surrounded by on outer phospholipids shell suitable for dual detection (spectrophotometric and fluorescence). We developed highly fluorescent coumarinated poly(styrene-co-divinylbenzene) capsules with encapsulated hydrophilic dyes (Procion Red, Procion blue, Lucifer yellow). Our method of synthesis novel fluorescent hybrid materials can help in medical diagnostics, which can be uses in studies of the transport routs in living cells.

15

Właściwości antyproliferacyjne lipoaminokwasów

Patkowska-Sokoła B., Lipkowski A. W., Gwardiak H., Bodkowski R., Czyż K., Wietrzyk J., Walisiewicz-Niedbalska W.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 7

1178-1180

PL

Przedstawiono wyniki badań aktywności antyproliferacyjnej lipoaminokwasów otrzymanych w reakcji kwasów tłuszczowych: nasyconych, mono-, di- i trienowych, w tym izomerów CLnA (conjugated linolenic acid), z argininą, tyrozyną, seryną, asparaginą i tryptofanem. Aktywność cytotoksyczną oznaczano w stosunku do ludzkich linii komórkowych: białaczki (MV4-11) oraz nowotworów płuc (A549), piersi (T47D), okrężnicy (HT-29) i jajnika (ES-2), a także mysich fibroblastów (Balb3T3). Wśród przebadanych lipoaminokwasów największą aktywność wykazały związki otrzymane w wyniku syntezy kwasu α-eleostearynowego o wzorze 9c,11t,13t C18:3 z tyrozyną i seryną.

EN

Llipoamino acids were synthesizd in reactions of satd. mono-, di- and trienoic fatty acids as well as conjugated linolenic acid isomers with arginine, tyrosine, serine, asparagine and tryptophan and then studied for antiproliferative properties on cells of human leukemia, lung, breast, colon and ovarian cancer also on mouse fibroblasts. The highest activity was obsd. for the compds. produced in reaaction of α-eleostearic acid with tyrosine and serine.

16

Badanie przyswajalności jonów cynku i innych mikroelementów z biologicznych komponentów w badaniach in vitro

Tuhy Ł., Samoraj M., Chojnacka K.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 7

1157-1160

PL

Przeprowadzono badania przyswajalności jonów Zn²⁺ z biologicznych komponentów nawozowych zawierających cynk w roztworze azotanu(V) potasu w warunkach in vitro. Wyznaczono frakcję mobilną jonów Zn²⁺ oraz udowodniono stopniowe uwalnianie jonów Zn²⁺. Pokazano również, że biologiczne komponenty nawozowe z mikroelementami stanowią źródło dodatkowych mikro- i makroskładników w formie dostępnej dla roślin. Na podstawie składu pierwiastkowego otrzymanych ekstraktów wyznaczono macierz korelacji, a otrzymane wyniki porównano z badaniami in vivo oraz doniesieniami literaturowymi. Pokazano, że wyniki badań in vitro są zbliżone do badań in vivo i mogą być traktowane jako screening właściwości użytkowych nawozów oraz komponentów nawozowych.

EN

Zn ions were adsorbed from aq. solns. on peat, compost, pine bark, spent mushroom substrate, Fucus sp., baltic seaweeds and a residue from their supercrit. CO₂ extn. In the next step the adsorbents were extd. with distd. water, NH₄ citrate and KNO₃ solns. to recover soluble, bioavailable and mobile fractions of Zn ions and other nutrients. The bioavailable fraction constituted 73.5–93.9%, water-sol. fraction 2.92–19.9% while the mobile fraction 33.6–57.2% of adsorbed Zn ions depending on the biomass type.

17

In vitro assay of the biological activity of bisphosphonates

Chmielewska E., Miszczyk P., Kafarski P., Kempińska K., Wietrzyk J.

Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences

|

2014

|

Vol. 2, no. 1

13--16

EN

Nowadays, the use of bisphosphonates are the gold standard of treatment of bone diseases. Due to the high utility of these compounds, scientists still search for better and better structures, with a variety of substituents at carbon’s atom and create new libraries or improve methods of their synthesis. To determine the potential effect of newly discovered bisphosphonates, for example antiosteoporotic activity, there are in vitro tests which allow to determine the half maximal inhibitory concentrations (IC50) of cells. This paper describes in detail the methodology for test the biological activity of bisphosphonates. Shows the results of biological activity for synthesized bisphosphonates in relation to the commercial-incadronate and zoledronate.

18

Evaluation of nutrients bioavailability from fertilizers in in vitro tests

Samoraj M., Tuhy Ł., Chojnacka K.

Interdisciplinary Journal of Engineering Sciences

|

2013

|

Vol. 1, no. 1

4--9

EN

Modern biological fertilizers and biological fertilizers components can release nutrients in bioavailable forms in a controlled manner. Quick evaluation of nutrient bioavailability, essential in the evaluation of quality of fertilizers, is possible to use in vitro extraction tests (conventional, microwave, ultrasonic), described in this article. These tests enable not only total content of nutrients in fertilizer, but also their bioavailability, through simulation of condition occurring in soil solution (e.g. citrate solution).

PL

Nowoczesne nawozy biologiczne oraz biologiczne dodatki nawozowe posiadają zdolność kontrolowanego uwalniania składników odżywczych. Szybka ocena biodostępności składników odżywczych, istotna w ocenie jakości nawozów, możliwa jest dzięki testom ekstrakcyjnym in vitro (konwencjonalnym, mikrofalowym, ultradźwiękowym), które opisano w artykule. Testy te są tańsze od badań in vivo, dając możliwość określenia nie tylko całkowitej zawartości składników odżywczych, lecz także ich biodostępności, przez odzwierciedlenie warunków panujących w roztworze glebowym. Głównym celem stosowania testów in vitro jest skrócenie czasu oceny biodostępności. Ogromna różnorodność materiałów biologicznych, potencjalnych biosorbentów, wymaga rozwoju szybkich testów przesiewowych do oceny biodostępności, nad którymi trwają obecnie intensywne badania.

19

Assessment of mutagenic activity of methyl- and phenylphenanthrenes based on Salmonella test and micronucleus test

Rudnicka K., Tejs S., Budzikur K. A., Mielżyńska-Švach D., Jakimiuk E., Chachaj A., Góra M., Żelazna K., Łuczyński M. K.

Environmental Biotechnology

|

2013

|

Vol. 9, No. 2

65--71

EN

Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are widely spread environmental pollutants mainly originating from anthropogenic sources such as fossil fuel combustion, industries, and others. Although a large body of literature exists on the toxicity and carcinogenicity of PAHs, primarily benzo[a]pyrene, toxicity data for phenanthrene deriveratives are very limited. The main aim of the experiment was to investigate if there exists correlation between molecular structure and mutagenic activity of four phenanthrene derivatives: 1 methylphenanthrene, 4 methylphenanthrene, 1 phenylphenanthrene, and 4 phenylphenanthrene. An Ames assay using two strains of histidine dependent Salmonella Typhimurium (TA98 and TA100) was conducted to assess the mutagenic activity of studied compounds both in the presence (+S9) and in the absence (-S9) of an exogenous source of metabolic activation. The compounds were also tested in an in vitro chromosome aberration assay in which V-79 cells were exposed to the phenanthrene derivatives investigated both in the presence and in the absence of metabolic activation. The phenylphenanthrenes showed no mutagenic effect. These compounds occasionally induced significant decrease in the number of revertants in the Ames test. The greatest mutagenic effects were observed for 1 methylphenanthrene after metabolic activation (+S9). In the micronucleus test the greatest mutagenic effect was observed for 4 methylphenanthrene also in the presence of metabolic activation system. The results obtained are comparable to those reported earlier for the methylphenanthrenes.

20

Bioszkła i organiczno-nieorganiczne kompozyty dla inżynierii tkankowej kości

John Ł.

Wiadomości Chemiczne

|

2012

|

[Z] 66, 1-2

21-39

EN

The most demanded biomaterials for bone tissue engineering could be classified in two main sol-gel derived groups: bioglasses and organic-inorganic composites. The first of these include bioactive ceramics such as calcium phosphates (Tab. 2) [1], glasses and glass ceramics [2], and so-called inert ceramics (Tab. 1) such as Al2O3, zirconium and titanium dioxide, and carbon-based materials [3, 4]. Second-group of compounds constitute bioactive organic-inorganic hybrids, generally based on organic matrix and various inorganic dopants. Biomaterials in contact with human plasma and bone stem cells form, on their surface, hydroxyapatite Ca10(PO4)6(OH)2 (HAp) and its derivatives (Tab. 2). HAp-layer initiates bone growth and reconstruction of treated fragment (Fig. 2). These materials, due to the high degree of biocompability are considered as the most valuable compounds for bone surgery [5]. Extremely rapid development of biomaterials used in medicine caused the production of implants with different properties (Scheme 1). The real revolution and technological progress have brought biomimetic composites that mimic naturally occurring solutions in living organisms. The role of such implants is not only replacing the damaged parts of body, but – due to the appropriate morphology and composition – stimulating the growth of living cells (Fig. 3) and final bone regeneration. This article is devoted to this type of biomaterials proposed for bone tissue engineering.