Do ważnych kierunków oraz trendów mających przeciwdziałać nasilającej się suszy, skutkom ocieplania klimatu oraz innym negatywnym zmianom w środowisku zalicza się realizacje z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury na obszarach miejskich. W powyższym kontekście bez wątpienia wartościowym i zasługującym na uwagę przykładem konkretnych działań w tej dziedzinie była realizacja „Programu kaskadowych szkoleń dla pracowników samorządów terytorialnych w zakresie projektowania i gospodarowania zielenią w miastach”. Projekt wieńczyły konkretne realizacje z zakresu BZI w 18 miastach.
Dobiega końca rozpoczęty w połowie 2018 r. projekt LIFE URBANGREEN, który potwierdza oczywiste założenia, że lepsze zarządzanie zieloną infrastrukturą miasta, a w szczególności lepsza dbałość o drzewa, zwiększa wartość dostarczanych mieszkańcom usług ekosystemowych. Co więcej, nakłady poniesione na utrzymanie zieleni zwracają się wielokrotnie.
Zarządzanie zielenią miejską, w tym zielenią wysoką, jest obligatoryjnym zadaniem władz miejskich wynikającym z obowiązujących aktów prawnych. Wymaga ono pełnej wiedzy o rozmieszczeniu drzew w przestrzeni miasta, ich zróżnicowaniu taksonomicznym oraz kondycji zdrowotnej, z uwzględnieniem ciągłych zmian wynikających m.in. z naturalnych procesów wzrostu i zamierania drzew, realizacji prac pielęgnacyjnych i nasadzeń, planowanych i nieplanowanych wycinek.
Zrównoważone zarządzanie zielenią miejską wymaga pełnej wiedzy o kondycji zdrowotnej drzew. Zdobycie takiej wiedzy dla całego miasta jest jednak dużym wyzwaniem.
Z Justyną Glusman, Dyrektorką Koordynatorką ds. Żrównoważonego Rozwoju i Zieleni w Urzedzie m.st. Warszawy rozmawiają Łukasz Sławik, Dyrektor Działu teledetekcji Środowiska, MGGP Aero dr hab. Dominik Kopeć, Lider zespołu badań i rozwoju Działu Teledetekcji Środowiska, MGGP Aero.
Doświadczenie pokazuje, że dobry wizerunek, jaki przez lata zdołaliśmy wypracować, jest ściśle uzależniony od konsekwentnej dbałości o jakość na każdym etapie działania.
W tym roku zakończyły sie prace nad miejskimi planami adaptacji do zmian klimatu w ponad 40 polskich miastach powyżej 100 tys. mieszkańców. Wśród najczęściej proponowanych działań adaptacyjnych znalazły się inwestycje w błękitno-zieloną architekturę. Rozwój terenów zieleni i wody w sposób sprzyjający retencji krajobrazowej jest nadal dużym wyzwaniem, przed którym stoją tereny zurbanizowane w Polsce.
Zieleń miejska to obszar, w którym ściera się bardzo wiele różnych interesów. Administracja samorządowa i publiczna, mieszkańcy, inwestorzy prywatni oraz biznes czy wreszcie organizacje pozarządowe - każdy z tych podmiotów ma własne, często odmienne potrzeby i oczekiwania w stosunku do wykorzystania miejskiej przestrzeni. Pojawia się więc potrzeba dyskusji, a ta nie byłaby możliwa bez dostępu do informacji i otwartości na dialog.
Przez dziesięciolecia w planowaniu przestrzennym zieleń miejską traktowano jako uzupełnienie form architektonicznych. Dzisiaj tereny zieleni są uznawane za część przestrzeni urbanistycznej, służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkańców oraz wpływającą na atrakcyjność miast. Sprawy zieleni stanowią zadania własne gmin, których efektywna realizacja wymaga przygotowania spójnych strategii rozwoju i zarządzania terenami zieleni.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.