Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 271

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  druk 3D
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
PL
Ostatnio można zaobserwować bardzo dynamiczny rozwój technologii addytywnych. W badania nad rozwojem tej technologii zaangażowali się m.in. badacze z Politechniki Śląskiej.
EN
The influence of saliva pH on the adhesion of Candida albicans to PMMA-based prosthetic materials manufactured using conventional and digital techniques (3D printing, milling) was examined. The obtained data were subjected to statistical analysis using one-way ANOVA and the Tukey HSD post hoc test (α = 0.05). Materials obtained by 3D printing had the highest surface roughness, while those obtained conventionally had the highest number of CFU (colony-forming unit). The mean CFU value was highest at pH 4.5 and statistically significant compared to other pH values. No significant correlation was found between surface roughness and the average CFU value. The surface of materials obtained using the conventional and milling methods showed lower adhesion of Candida albicans.
PL
Zbadano wpływ pH śliny na adhezję Candida albicans do materiałów protetycznych na bazie PMMA, wytwarzanych technikami konwencjonalnymi i cyfrowymi (druk 3D, frezowanie). Otrzymane dane poddano analizie statystycznej za pomocą jednoczynnikowej analizy ANOVA oraz testu post hoc Tukeya HSD (α= 0,05). Materiały uzyskane metodą druku 3D wykazywały największą chropowatość powierzchni, a otrzymane konwencjonalnie charakteryzowały się największą liczbą CFU (ang. colony-forming unit). Średnia wartość CFU była największa przy pH 4,5 i statystycznie istotna w po¬równaniu z innymi wartościami pH. Nie stwierdzono znaczącej korelacji pomiędzy chropowatością powierzchni a średnią wartością CFU. Powierzchnia materiałów otrzymanych metodą konwencjonalną i metodą frezowania wykazywała mniejszą adhezję Candida albicans.
3
EN
Appropriate packaging is essential to protect products from external contamination, physical damage or food spoilage. The latest innovations in the packaging industry are mainly limited to the development of new polymeric barrier materials and composite or green, environmentally friendly materials. However, recently, new active, and/or intelligent (smart) packaging is being developed that can extend the shelf life of a product, keep it in good condition and help control the quality of food products. This review presents the latest developments and applications of additive manufacturing in the production of smart food packaging.
PL
Odpowiednie opakowanie jest niezbędne, aby chronić produkty przed zanieczyszczeniami z zewnątrz, uszkodzeniami fizycznymi lub zepsuciem się żywności. Najnowsze osiągnięcia w branży opakowań ograniczają się głównie do opracowania nowych polimerowych materiałów barierowych oraz kompozytowych lub ekologicznych materiałów przyjaznych dla środowiska. Jednak ostatnio opracowywane są nowe opakowania aktywne i/lub inteligentne (smart), które mogą wydłużyć okres przydatności do spożycia produktu, utrzymać go w dobrym stanie i pomóc kontrolować jakość produktów spożywczych. W niniejszym artykule przedstawiono najnowsze osiągnięcia i zastosowania wytwarzania przyrostowego w produkcji inteligentnych opakowań do żywności.
PL
Badania dotyczące zastosowania soczewek optycznych do korekcji wad wzroku rozpoczęły się w XVII wieku. W tym kontekście warto przypomnieć dzieło Benito Daza de Valdesa pod tytułem „Uso de los antoios para todo género de vistas”, które ukazało się w 1623 roku w Sewilli i które szybko zostało przetłumaczone z języka hiszpańskiego i wydane w języku angielskim pod tytułem „The use of eyeglasses”. To i inne powstałe w tym czasie naukowe opracowania przyczyniły się do upowszechnienia i rozwoju wiedzy o rozpoznaniu i korygowaniu wad wzroku, jak i do opracowania procedur badania refrakcji, na których w znacznej mierze opieramy się dziś. Jednak obecnie na soczewki okularowe patrzymy przez pryzmat postępu technicznego i technologicznego minionego stulecia, w szczególności w odniesieniu do technologii masowej produkcji soczewek o złożonych krzywiznach powierzchni, czyli FreeForm. Dzięki zastosowaniu frezarek sterowanych numerycznie, możliwe stało się wykonywanie soczewek o bardzo złożonych geometriach krzywizn, jak choćby soczewki progresywne.
5
Content available remote Społeczne skutki druku 3D. Czyli jak druk 3D zmieni nasze życie
PL
Burzliwie rozwijający się druk 3D, 3DP, zwany również wytwarzaniem addytywnym, AM, polega na tworzeniu trójwymiarowego obiektu z cyfrowego modelu poprzez nakładanie kolejnych warstw materiału, które są następnie sklejane. AM oznacza na ogół zastosowania przemysłowe tej metody, wtedy 3DP odnosi się do wszystkich innych zastosowań, np. w służbie zdrowia, edukacji, nauce lub sztuce. Jednak niektórzy używają 3DP do oznaczenia całej tej dziedziny. Druk 3D jest częścią Trzeciej, a według niektórych Czwartej, Rewolucji Przemysłowej obejmującej m.in. sztuczną inteligencję, interfejsy człowiek – komputer, nano- i biotechnologię oraz robotykę ....[wstęp]
PL
Technologia druku 3D ma coraz większe zastosowanie w budownictwie. W artykule zaprezentowano ocenę przydatności wybranych polimerów do druku modeli laboratoryjnych służących do identyfikacji częstotliwości drgań własnych obiektów na stole wstrząsowym. Wyznaczono doświadczalnie parametry fizykomechaniczne polimerów, a także obliczono skale podobieństwa w przypadku modeli wydrukowanych z analizowanych polimerów. Wskazano na parametry materiałowe polimerów warunkujące możliwość i zasadność ich stosowania w badaniach dynamicznych na stole wstrząsowym.
EN
3D printing technology is gradually becoming more employed in civil engineering. The article assesses the suitability of selected polymers for printing laboratory models used to identify the natural frequencies of structures on a shaking table. Experimental physical and mechanical parameters of the polymers were determined, and similarity scales were calculated for models printed with the analysed polymers. The material parameters of the polymers determining the possibility and validity of their use in dynamic tests on a shaking table were also indicated.
EN
The article describes an example of using a database application to manage customer data in an organization producing products to individual customer orders. The research were carried out in the department of production engineering at the Poznan University of Technology, who conducts research regarding the creation of individual prostheses and ortheses for patients with limb disfunctions. The developed database application with its functionality is included in the area of crm it solutions. The application is an extension of the automedprint system, which is used for fast, automatic designing and manufacturing of prostheses and orthetizes by 3d printing. In automedprint, data concerning clients, products and production orders are saved in different folders, which makes the management of these data very hard. Reason for this, a solution which enables accelerating editing, searching, sorting of data, and therefore providing in a short time information on the status of implementation of individual orders, has been developed.
EN
3D printing is increasingly being used in many industries and in medicine. As a result, new materials are being sought and researched, in particular biocompatible materials. Such materials can be used for medical devices, surgical instruments, and orthopaedic devices, as well as in bone surgery, tissue engineering, prosthetics, regenerative medicine, and the creation of drug delivery systems. This paper presents an analysis of the results of tribological testing of a biocompatible material used in 3D printing technology. The tests were conducted on a TRB3 tribometer (Anton) in a sphere-disk association. The tests were carried out by making cylindrical specimens with a diameter of 40 mm and a height of 6 mm from the MED610 material using photo-curing liquid polymer resin (PJM) technology. The specimens were fabricated in High Quality mode with a layer thickness of 0.016 mm and with different print directions in the X-Z plane: 0°, 45°, and 90°. The analysis was carried out under technical dry friction conditions and in the presence of saline solution (0.9% NaCl). The tests were performed under fixed test parameters, i.e. speed and loading of the specimens. Ball-disc tests were carried out using balls (counter-specimen) made of different materials with a diameter of 6 mm. Studies have shown that the direction of printing affects tribological wear, due to the anisotropic nature of the 3D printing technology. The lowest average coefficient of friction was obtained for specimens with a print direction of 90°.
PL
Druk 3D znajduje coraz szersze zastosowanie w wielu branżach przemysłowych oraz w medycynie. W związku z tym poszukiwane i poddawane badaniom są nowe materiały, w szczególności materiały biokompatybilne. Materiały takie mogą być stosowane do produkcji sprzętu medycznego, narzędzi chirurgicznych i urządzeń ortopedycznych oraz w chirurgii kostnej, inżynierii tkankowej, protetyce, medycynie regeneracyjnej lub do tworzenia systemów dostarczania leków. W pracy przedstawiono analizę wyników badań tribologicznych biokompatybilnego materiału polimerowego, stosowanego w technologii druku 3D. Testy tarciowe zrealizowano przy użyciu tribometru w skojarzeniu kula–tarcza. Badania przeprowadzono na próbkach w kształcie tarczy o średnicy 40 mm i wysokości 6 mm z materiału MED610 uzyskanego przy użyciu technologii fotoutwardzania ciekłych żywic polimerowych (PJM). Próbki wykonano w trybie wysokiej dokładności (High Quality) z grubością warstwy wynoszącą 0,016 mm oraz z różnymi kierunkami wydruku w płaszczyźnie X-Z: 0°, 45° i 90°. Analizę przeprowadzono w warunkach tarcia technicznie suchego oraz smarowania roztworem soli fizjologicznej (0,9% NaCl). Badania wykonano przy stałych parametrach testu, tj. prędkości i obciążenia próbek. Przeciwpróbkę stanowiły kulki o średnicy 6 mm z poliamidu 6.6 oraz polioksymetylenu (POM). Analiza wyników badań wskazały, iż kierunek druku ma wpływ na zużycie tribologiczne, co wynika z anizotropowej natury technologii druku 3D. Najmniejszy średni współczynnik tarcia uzyskano dla próbek o kierunku wydruku 90°.
PL
O ile technologie druku 3D dla tworzyw sztucznych i metali są powszechnie stosowane, o tyle w przemyśle ceramicznym metody te są ciągle udoskonalane, tak aby móc je stosować komercyjnie. Ze względu na szereg proponowanych rozwiązań przyrostowe techniki formowania uznawane są za potencjalnie najlepsze w otrzymywaniu elementów ceramicznych o skomplikowanych kształtach. W porównaniu z konwencjonalnymi procesami obróbki skrawanej metody te są konkurencyjne w szczególności w przypadku formowania wyrobów jednostkowo lub małoseryjnie charakteryzujących się unikalnymi kształtami i rozmiarami. W niektórych metodach druku 3D wykorzystywana jest reakcja fotopolimeryzacji rodnikowej jako mechanizm utwardzania pojedynczej wydrukowanej warstwy. W tego typu technikach istotnym etapem jest opracowanie składu i przygotowanie stabilnej w czasie, homogenicznej, fotoutwardzalnej dyspersji ceramicznej. Masy te są zazwyczaj układami organicznymi i do ich przygotowania konieczne jest stosowanie często szkodliwych dla środowiska związków organicznych. W pracy sprawdzono możliwość zastosowania wodnych, fotoutwardzalnych dyspersji ceramicznych w formowaniu elementów ceramicznych o skomplikowanym kształcie wykonanych z tlenku glinu za pomocą metody cyfrowego przetwarzania światła (DLP). Wyniki badań wykazały, że opracowane masy ceramiczne charakteryzują się odpowiednimi właściwościami reologicznymi (lepkość przy szybkości ścinania 10 s-1 nie przekracza 0,5 Pa·s) i dużymi głębokościami sieciowania (ok 0,8 mm), dzięki czemu mogą być stosowane w technikach druku 3D takich jak SLA (stereolitografia) czy DLP.
EN
While 3D printing technologies for plastics and metals are widely used, in the ceramic industry these methods are constantly being improved so that they can be used commercially. Due to the number of proposed solutions, additive manufacturing techniques are considered potentially the best in obtaining ceramic elements with complex shapes. Compared to conventional subtractive fabrication processes, these methods are competitive, in particular in the case of forming single or low-volume products characterized by unique shapes and sizes. Some 3D printing methods use a radical photopolymerization reaction as a mechanism for curing a single printed layer. In this type of techniques, an important step is to develop the composition and prepare a time-stable, homogeneous, photocurable ceramic dispersion. These slurries are usually organic systems and it is necessary to use organic compounds, often harmful to the environment. In this work, the possibility of using aqueous, photocurable ceramic dispersions in the fabrication of complex shaped ceramics from alumina using the digital light processing (DLP) method was examined. The results showed that the developed ceramic slurries are characterized by appropriate rheological properties (viscosity at a shear rate of 10 s-1 does not exceed 0.5 Pa·s) and large cure depths (ca. 0.8 mm), thus they can be used in 3D printing, such as SLA (stereolithography) or DLP.
PL
Dynamiczny rozwój technik formowania przyrostowego, obserwowany na przestrzeni ostatnich lat, świadczy o istniejącej potrzebie na wytwarzanie złożonych i precyzyjnych elementów bez stosowania form odlewniczych. Konieczność dopasowania produktu do indywidualnych potrzeb wymusza powstawanie coraz to nowych technik druku 3D, a także dostosowywanie ich do wytwarzania wyrobów z różnego rodzaju materiałów, m.in. z ceramiki. W artykule przedstawiono zarys historyczny metod druku 3D i ich podział zgodnie z normą ISO/ASTM 52900, a także opisano poszczególne grupy metod oraz przykładowe techniki wchodzące w ich skład. Podczas wyboru techniki formowania dla danego produktu należy wziąć pod uwagę wiele czynników, takich jak rodzaj stosowanego materiału, wymiary produktu czy oczekiwana rozdzielczość. Drukowanie materiałów ceramicznych wciąż stanowi duże wyzwanie dla badaczy, gdyż nie można bezpośrednio przełożyć procesów zachodzących dla polimerów na ceramikę, chociażby ze względu na wysokie temperatury topnienia materiałów ceramicznych. Dodatkowo, w przypadku metod druku 3D wykorzystujących procesy fotoutwardzania (np. w technice DLP (cyfrowego przetwarzania światła), konieczne jest przygotowanie zawiesiny proszku ceramicznego z dodatkiem monomerów i fotoinicjatora. W tej metodzie selektywnie utwardza się powierzchnię zawiesiny warstwa po warstwie przy pomocy światła UV. Niestety, cząstki proszku ceramicznego rozpraszają oraz pochłaniają promieniowanie UV, co znacząco obniża głębokość sieciowania, czyli maksymalną głębokość, na jaką wnika promieniowanie, dostarczając energii niezbędnej do zainicjowania reakcji polimeryzacji. W związku z tym proszek ceramiczny powinien charakteryzować się zbliżoną wartością współczynnika załamania światła do zastosowanej żywicy. Ponadto w przypadku materiałów ceramicznych, ważnym etapem procesu ich otrzymywania, poza formowaniem, jest również spiekanie. Odpowiedni dobór poszczególnych parametrów prowadzenia procesu spiekania, takich jak temperatura spiekania i czas przetrzymania czy szybkość ogrzewania i chłodzenia, jest kluczowy, aby wydrukowane wyroby nie uległy pękaniu i były dobrze zagęszczone. W niniejszym artykule przedstawiono najważniejsze problemy związane z otrzymywaniem ceramiki metodą druku DLP oraz przykładowe ich rozwiązania.
EN
The dynamic development of additive manufacturing techniques, observed in recent years, is related to the need for the production of complex and precise elements without the use of casting moulds. Adjusting the product to individual needs forces the development of new 3D printing techniques, as well as adapting them to the production of elements from various types of materials, including ceramics. The article presents a historical outline of 3D printing methods and their division according to the ISO/ASTM 52900 standard, as well as it describes individual groups of methods and exemplary techniques included in them. There are many factors to consider when choosing an appropriate moulding technique, such as the type of material used, product dimensions, and desired resolution. Printing ceramic materials is still a big challenge for researchers because the processes used for polymers cannot be directly transferred into ceramics, for example because of the high melting points of ceramic materials. In addition, in case of 3D printing methods that use photocuring processes (e.g. in the DLP (digital light processing) technique, it is necessary to prepare a suspension of ceramic powder with the addition of monomers and a photoinitiator. In this method, the surface of the slurry is selectively cured layer by layer with UV light. Unfortunately, the ceramic powder particles scatter and absorb UV radiation which significantly reduces the cure depth, i.e. the maximum depth to which the radiation penetrates, providing enough energy to initiate the polymerization reaction. Therefore, the ceramic powder should have a refractive index similar to the used resin. In addition, in the case of ceramic materials, sintering is also an important step. Appropriate selection of individual parameters of the sintering process, such as sintering temperature and dwell time, or the rate of heating and cooling, is crucial to obtain well densified and undefected printed parts. This article presents the most important problems related to obtaining ceramics by DLP printing and exemplary solutions.
EN
Technological progress opens up opportunities for the development of many areas, including military activities. The key question becomes: how is it possible to directly incorporate modern (innovative, disruptive) technologies from the civilian system into the military sphere? The thesis statement is the assumption that the created and used the latest technologies cannot be uncritically and directly incorporated into military systems, and therefore require appropriate adaptation, taking into account the specific determinants of the functioning of the armed forces. Due to the identified research niche in the area of civil-military cooperation in the field of additive manufacturing technology (AMT), it was assumed that the main goal of the research would be to identify the challenges and directions of development of military logistics and presenting the essence and role of AMT, and to define the key factors of civil-military cooperation in the field of implementing AMT in the military logistics system. To solve the research problem, a qualitative research approach was used. Analysis allows to create a proposal of a conceptual model of cooperation between military and civilian systems in the field of implementation and development of AMT in the field of military logistics. The key conclusion from the research is that the use of AMT in the military system requires the creation of a systemic solution both at the international and individual country levels, taking into account the needs, requirements and capabilities of all stakeholders (international organizations, military, business).
PL
Postęp technologiczny otwiera możliwości rozwoju wielu dziedzin, w tym działań militarnych. Kluczowym pytaniem staje się: jak można bezpośrednio przenieść nowoczesne (innowacyjne, przełomowe) technologie z systemu cywilnego do sfery wojskowej? Główną tezą artykułu jest założenie, że tworzone i stosowane najnowsze technologie nie mogą być bezkrytycznie i bezpośrednio włączane do systemów wojskowych, a zatem wymagają odpowiedniej adaptacji, uwzględniającej specyficzne determinanty funkcjonowania sił zbrojnych. Ze względu na zidentyfikowaną niszę badawczą w obszarze współpracy cywilno-wojskowej w zakresie technologii wytwarzania przyrostowego (AMT) założono, że głównym celem badań będzie identyfikacja wyzwań i kierunków rozwoju logistyki wojskowej i przedstawienie istoty i roli AMT oraz określenie kluczowych czynników współpracy cywilno-wojskowej w zakresie wdrożenia AMT w wojskowym systemie logistycznym. W celu rozwiązania problemu badawczego zastosowano jakościowe podejście badawcze. Analiza pozwoliła na opracowanie propozycji koncepcyjnego modelu współpracy systemów wojskowych i cywilnych w zakresie wdrażania i rozwoju AMT w obszarze logistyki wojskowej. Kluczowym wnioskiem z badań jest stwierdzenie, że zastosowanie AMT w systemie wojskowym wymaga stworzenia rozwiązania systemowego zarówno na poziomie międzynarodowym, jak i poszczególnych krajów, uwzględniającego potrzeby, wymagania i możliwości wszystkich interesariuszy (organizacji międzynarodowych, wojskowych, biznesu).
12
Content available remote Additive manufacturing in military using
EN
The paper presents the current potential of Additive Manufacturing (AM) in the production of devices, replaceable parts, construction infrastructure, medical materials, etc. As part of the presentation of the potential of AM, the currently available technologies and materials used in the implementation of 3D printing were discussed, with particular emphasis on printing technology in metal. The authors reviewed and analyzed the development trends in the use of additive manufacturing in technologically leading armies. The analysis of the available information shows that AM in military applications is mainly used in the production of spare parts for „aged” military equipment and for military equipment operated in conditions far away from the sources of supply with „original” technical material means. Available information indicates a dynamic development of the use of 3D printing both in industrial and military applications. The aim of the article is to identify the level of development and application of AM technology in the military domain. The research problem was defined as follows: does the current level and scale of the use of AM technology both in industry and in the military domain justify the implementation of this technology to the logistic support of the Polish armed forces. The paper presents a review of selected literature from the last 10 years. Based on this analysis, AM technology is presented in two areas: industrial and military. The article is an attempt to review the current state of knowledge about additive technologies. It also presents research perspectives that should be undertaken within the disciplines: construction and operation of machines and production engineering, especially due to the perspective of implementing this technology in the Polish Armed Forces. The paper concludes with the thesis that the introduction of AM technology to the logistic support of the Polish Armed Forces will increase its effectiveness, efficiency and resilience of the logistics supply chain, especially in the field of technical combat service support.
PL
W referacie przedstawiono aktualny potencjał wytwarzania przyrostowego (Additive Manufacturing - AM) w produkcji urządzeń, części wymiennych, infrastruktury budowlanej, materiałów medycznych, itp. W ramach prezentacji potencjału AM omówiono aktualnie dostępne technologie i materiały wykorzystywane w realizacji druku 3D, ze szczególnym uwzględnieniem technologii druku w metalu. Autorzy dokonali przeglądu i analizy tendencji rozwojowych wykorzystania wytwarzania przyrostowego w wiodących technologicznie armiach. Z analizy dostępnych informacji wynika, że AM w zastosowaniach wojskowych wykorzystywane jest głównie w produkcji części wymiennych dla „wiekowego” sprzętu wojskowego oraz dla sprzętu wojskowego eksploatowanego w warunkach dużego oddalenia od źródeł zaopatrywania w „oryginalne” techniczne środki materiałowe. Dostępne informacje wskazują na dynamiczny rozwój wykorzystania druku 3D w zastosowaniach przemysłowych i wojskowych. Celem artykułu jest identyfikacja poziomu rozwoju i zastosowań technologii AM w środowisku wojskowym. Podjęty problem badawczy został sprecyzowany następująco: czy aktualny poziom i skala wykorzystania technologii AM zarówno w przemyśle jak i w wojsku, uzasadnia wprowadzenie tej technologii do zabezpieczenia logistycznego sił zbrojnych RP. W pracy przedstawiono przegląd wybranej literatury z ostatnich 10 lat. Na podstawie tej analizy technologię AM przedstawiono w dwóch obszarach: przemysłowym i wojskowym. Materiał stanowi próbę dokonania przeglądu aktualnego stanu wiedzy na temat technologii addytywnych. Przedstawia on ponadto perspektywy badawcze, które należałoby podjąć w ramach dyscyplin: budowa i eksploatacja maszyn oraz inżynieria produkcji, szczególnie ze względu na perspektywę implementowania tej technologii w SZ RP. W artykule zawarto tezę, iż wprowadzenie technologii AM do zabezpieczenia logistycznego Sił Zbrojnych RP spowoduje wzrost jej efektywności, wydajności i odporności łańcucha dostaw, zwłaszcza w zakresie zabezpieczenia technicznego.
EN
Disrupting spare parts supply chains can harm the smooth running of an organization. In the case of military vehicles, weapons or other types of equipment used on the battlefield, this is a serious threat that may result in the inability to continue some tactical operations. An ad hoc way to maintain the ability to take action while the appropriate spare parts are delivered and to improve damaged devices may be to produce the damaged components locally. Such a temporary solution is possible for relatively simple elements whose structure, mechanical properties and principle of operation can be determined on a reverse engineering basis. This article describes the concept of alternative solutions for temporarily repairing damaged devices by producing spare parts in mobile specialized production subunits. This paper characterizes the types of 3D printing, contemporary examples of use in foreign armies, priorities of international alliances related to 3D printing, and a case study of repairing an unmanned aircraft by means of 3D printing. Using the experience and knowledge of foreign armies, adapting the possibilities of 3D printing applications to one's own needs, defining legal regulations and creating properly equipped subunits makes it possible to implement the presented concept. Creating conditions for implementing the described concept facilitates the production of a suitable product range in peace, crisis or conflict situations, which may significantly contribute to increasing the level of readiness of the national defense systems.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z wodorowymi ogniwami paliwowymi. Skupiono się przede wszystkim na budowie ogniw paliwowych z membraną wymiany protonów. Wskazano zadania jakie pełnią poszczególne elementy składowe oraz wymieniono podstawowe właściwości jakimi powinny się charakteryzować. Szczególną uwagę zwrócono na płyty bipolarne. Bazując na możliwościach zastosowania do produkcji płyt technologii przyrostowych, zaproponowano projekt płyty pozwalający zbudować pojedyncze ogniwo paliwowe. Zostało ono zmontowane z wykorzystaniem gotowego zespołu elektrodowo-membranowego MEA oraz wydrukowanych pozostałych elementów. Przeprowadzone testy pracy ogniwa paliwowego pozwoliły wyznaczyć charakterystyki napięciowo-prądowe i sprawności. Uwzględniając możliwości wykonywania elementów z wykorzystaniem technologii przyrostowych zaprojektowano płyty bipolarne z wewnętrznymi kanałami chłodzącymi do zastosowania w stosie ogniw paliwowych.
EN
The article presents issues related to hydrogen fuel cells. It focusses primarily on the construction of fuel cells with a proton exchange membrane. The tasks performed by individual components are indicated and their basic properties are listed. Particular attention was paid to bipolar plates. On the basis of the possibilities of using additive technologies for the production of plates, a plate design was proposed that would allow the construction of a single fuel cell. It was assembled using a ready-made membrane-electrode assembly MEA and printed other elements. The fuel cell operation tests allowed to determine the voltage-current characteristics and efficiency. Taking into account the possibilities of making elements using additive technologies, bipolar plates with internal cooling channels were designed for use in the fuel cell stack.
15
Content available remote Ocena emisji cząstek na stanowiskach pracy operatorów stacjonarnych drukarek 3D
PL
Przedstawiono wyniki pomiarów emisji cząstek podczas drukowania przestrzennego w technologii FDM (modelowanie tworzywa osadzanego na podłożu). Badania przeprowadzono na łącznie 10 stanowiskach pracy w 3 zakładach, w których stosowane były różne typy drukarek i różne materiały wsadowe do druku. Średnie stężenie liczbowe cząstek emitowanych na badanych stanowiskach operatorów drukarek 3D mieściło się w zakresie 482-60 466 cząstek/cm³ w zależności od rodzaju wentylacji w pomieszczeniu, liczby drukarek i stosowanych filamentów.
EN
The number concn. of particles and their size were detd. in air samples taken at the workstations of 3D printer operators working according to fused desposition modeling (FDM) technology. The study was conducted at a total of 10 workstations in 3 companies, where different types of printers and different printing input materials were used. The av. number concn. of particles emitted at the tested workstations ranged from 482 to 60466 particles/cm³, depending on the type of room ventilation, the number of printers and the filaments used.
PL
W ostatnich latach nastąpił gwałtowny rozwój technologii druku 3D. Wytwarzanie przyrostowe obejmuje coraz więcej gałęzi przemysłu, od produkcji bardzo małych i wymagających wysokiej dokładności wykonania elementów w inżynierii biomedycznej do wytwarzania modułów rakiet w przemyśle kosmicznym. Rozpatrywane są również możliwości zastosowań technologii addytywnego wytwarzania w przemyśle zbrojeniowym, gdzie rozwijane są techniki druku obejmujące nie tyko wytwarzanie elementów wyposażenia, ale i bezpośredni druk materiałów wybuchowych. W artykule przedstawiono obecny poziom wiedzy na temat druku 3D materiałów wybuchowych. Ponadto, zaprezentowano najczęściej wykorzystywane techniki wytwarzania przyrostowego oraz ich praktyczne zastosowanie przez różne ośrodki badawczo-rozwojowe. Skupiono się również na scharakteryzowaniu materiałów stosowanych obecnie do druku oraz modyfikacji samych technik wytwarzania.
EN
There has been a rapid development of 3D printing technology at the turn of recent years. Additive manufacturing is expanding into more and more industries, from very small and high-precision components production in biomedical engineering to the manufacture of rocket modules in the aerospace industry. The possibilities of using additive manufacturing technology in the defence industry are also being considered, where printing techniques are being developed, including not only the production of equipment elements, but also direct printing of explosives. The article presents the current level of knowledge on 3D printing of explosives. In addition, the most frequently used techniques of additive manufacturing and their practical application by various research and development facilities were presented. It is also focused on the characterization of materials currently used for printing and the modification of the manufacturing techniques.
EN
This paper aims to assess the quality of composite joints made with the Fused Filament Fabrication (FFF) additive manufacturing technique through strength tests. The first part of this paper details the design of different test sample versions with standardised geometry and the methods of joining plastics by application of 3D printing. The details cover the test apparatus used in the research, sample preparation methodology, as well as tensile and impact testing methodology. The test sample versions were selected according to the test types to have the results fully reproduce the mechanical response of the composite materials to the input forces. The second part of this paper analysis of the test results, presenting the fabrication accuracy of the test samples and their mechanical response recorded during the tests. Five test specimens of each version were produced to enable statistical analysis of the test results, which was indispensable for a reliable data analysis. The tests made it possible to determine how the proposed joints of plastic materials responded to the input forces, the maximum transmitted force limit, and the flaws of each version’s design. The test results made it possible to adapt the suggested solutions in the design engineering of programmable energy-absorbing structures.
PL
W artykule zostały przedstawione oraz przeanalizowane wyniki badań jakości połączeń kompozytowych wykonanych techniką przyrostową Fused Filament Fabrication (FFF). W pierwszej części artykułu znajdują się informację dotyczące projektu różnych wariantów próbek o znormalizowanej geometrii oraz sposobów połączenia ze sobą tworzyw sztucznych z wykorzystaniem druku 3D. Dodatkowo opisane zostały aparatura, jak i metodyka zastosowana do wykonania próbek oraz przeprowadzenia badań wytrzymałościowych i udarnościowych. Warianty próbek zostały dobrane w zależności od wykonywanych badań w taki sposób, żeby uzyskane wyniki w pełni odzwierciedlały odpowiedź mechaniczną kompozytów na zadane wymuszenie. W drugiej części zostały zebrane i przeanalizowane wyniki zarówno przedstawiające dokładność wykonania próbek, jak i ich odpowiedź mechaniczną zarejestrowaną podczas testów. W ramach każdego wariantu zostało wykonanych pięć próbek umożliwiających analizę statystyczną wyników, niezbędną do rzetelnej analizy danych. Badania pozwoliły ustalić w jaki sposób zaproponowane połączenia tworzyw sztucznych reagują na zadane wymuszenia, jaka jest maksymalna siła, którą mogą przenieść oraz jakie wady mają poszczególne konstrukcje. Dzięki uzyskanym wynikom możliwa jest adaptacja zaproponowanych rozwiązań w projektowaniu programowalnych struktur energochłonnych.
EN
The article describes the method of producing car parts using the Freeform method (FIM). The injection process into a mold obtained by 3D printing was simulated and the surface condition of the finished product made of high-strength PEEK was assessed.
PL
W artykule opisano sposób wytwarzania części samochodowych metodą Freeform (FIM). Przeprowadzono symulację procesu wtryskiwania do formy otrzymanej metodą druku 3D i dokonano oceny stanu powierzchni gotowego wyrobu z tworzywa o dużej wytrzymałości (PEEK).
20
EN
The effect of fumed silica (3 and 5 wt%) on the structure, viscosity, tensile and flexural pro-perties, and hardness of photosensitive acrylic resins used for 3D printing was investigated. The op-timal set of functional properties was obtained with a silica content of 3 wt%. In this case, the resin had the appropriate viscosity, degree of cross-linking, hardness (90 ShD), tensile strength (47 MPa) and flexural strength (96 MPa). The obtained results indicate that the addition of silica effectively reinforce the resin.
PL
Zbadano wpływ krzemionki płomieniowej (3 i 5% mas.) na strukturę, lepkość właściwości mechaniczne przy rozciąganiu i zginaniu oraz twardość światłoczułych żywic akrylowych stosowanych do druku 3D. Optymalny zespół właściwości użytkowych uzyskano przy zawartości krzemionki 3% mas. W tym przypadku żywica miała odpowiednią lepkość, stopień usieciowania, twardość (90 ShD), wytrzymałość na rozciąganie (47 MPa) i wytrzymałość na zginanie (96 MPa). Uzyskane wyniki wskazują, że dodatek krzemionki skutecznie wzmacnia żywicę.
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.