Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Charakterystyka ceramicznych materiałów stomatologicznych stosowanych w gabinetowych systemach CAD/CAM

Kuźniar-Folwarczny Agnieszka, Sulewski Mikołaj, Błaszczyk Anna, Sulewska Agnieszka, Kosior Piotr, Dobrzyński Maciej

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2019

|

Vol. 8, nr 6

479--487

PL

Gabinetowe systemy CAD/CAM pozwalają wykonywać uzupełnienia protetyczne podczas jednej wizyty. Zaspokojenie wysokich wymagań pacjentów związanych z estetyką uzupełnień protetycznych uwarunkowane jest dostępnością materiałów niezbędnych do ich wykonania. Materiały, z których wykonuje się uzupełnienia, to bloczki ceramiki skaleniowej, ceramik wzmacnianych leucytem lub dwukrzemianem litu, a także ceramiki hybrydowej. Spektrum uzupełnień możliwych do wykonania w danym systemie zależy od rozmiaru posiadanej maszyny frezującej, rozmiaru bloczka i właściwości wybranego materiału. Celem pracy było przedstawienie charakterystyki ceramik dentystycznych stosowanych w gabinetowych systemach CAD/CAM oraz zalet wynikających z wykorzystania tego systemu w codziennej praktyce. Opisano także postępowanie kliniczne zalecane podczas pracy z tą technologią z uwzględnieniem różnic w zależności od zastosowanego materiału do odbudowy. Wybór odpowiedniego materiału do danej sytuacji klinicznej jest zadaniem lekarza dentysty i wymaga uwzględnienia wielu czynników.

EN

Chairside CAD/CAM systems allow dental practitioners to provide their patients with restorations made during a single appointment. Satisfying the high requirements of patients associated with aesthetic restorations results for the availability of materials necessary for their performance. Materials for these restorations comprise blocks made of feldspar, leucite- and lithium disilicate-reinforced ceramics and also hybrid ceramics. The spectrum of restorations that can be fabricated with a chairside system depends on the size of the milling machine, the size of material block, and the properties of the selected material. The aim of this study was to present characteristics of dental ceramics used in chairside CAD/CAM systems and to show the benefits of using it in daily practise. Also, the clinical treatment recommendations were described based on the differences between the used material blocks. The choice of the best material to match the clinical situation is a dentist’task and many factors must be taken into account.

2

Materiały ceramiczne w stomatologii

Wydra M., Grelowska I.

Szkło i Ceramika

|

2017

|

R. 68, nr 6

11--15

PL

Na przestrzeni ostatnich 20 lat nastąpił gwałtowny postęp w dziedzinie protetyki stomatologicznej. Rozwój ten widoczny jest zarówno w aspekcie poprawy właściwości mechanicznych i estetycznych wprowadzanych materiałów, jak i technologii ich obróbki. Ma to związek z dążeniem do stworzenia uzupełnień protetycznych spełniających rosnące wymagania estetyczne pacjentów. Dotychczas stosowane materiały i metody, choć sprawdzone i bardzo skuteczne, coraz częściej są zastępowane przez nowe technologie. W artykule przedstawiono klasyfikację materiałów ceramicznych stosowanych w stomatologii odtwórczej z uwzględnieniem wybranych aspektów. Wskazano różnice pomiędzy powszechnie stosowanymi uzupełnieniami metalowo-ceramicznymi a stosunkowo nowymi pełnoceramicznymi. Szczególną uwagę poświęcono materiałom na bazie dwutlenku cyrkonu, które ze względu na wyjątkowe właściwości estetyczne i mechaniczne, w ostatnich latach cieszą się rosnącą popularnością i zaczynają wypierać z użycia ceramikę krzemianową. Omówiono również schematy postępowania w systemach CAD/CAM, które stanowią alternatywę dla czaso- i pracochłonnych uzupełnień wykonywanych tradycyjnymi metodami. Wskazano również obszary, w których systemy te wymagają jeszcze dopracowania.

EN

Over the last 20 years there has been a rapid development in dental prosthetics, which can be observed in the improvements in the mechanical and aesthetic properties of the materials introduced, as well as in their processing technology. This improvement can be linked with a desire to create prosthetic restorations meeting the ever-increasing aesthetic requirements of patients; and as a consequence, materials and methods used, although proven and very effective, are increasingly being replaced by new technologies. The article presents the classification of ceramic materials used in restorative dentistry, taking into account selected aspects. Differences between commonly used metal-ceramic restorations and relatively new all-ceramic ones were noted. Much attention was paid to materials based on zirconium dioxide, which due to their unique aesthetic and mechanical properties have become increasingly popular in recent years and have begun to replace silicate ceramics. Use of CAD/CAM systems as an alternative to time-consuming and labor-intensive traditional restoratives, was also discussed. Weaknesses of these systems, which still need to be improved, were also indicated.

3

Zmiany struktury powierzchni ceramik dentystycznych oraz ich wpływ na wytrzymałość połączenia z materiałem kompozytowym

Łapińska B., Szynkowska M. I., Rogowski J., Nowak J., Sokołowski G., Sokołowski J., Łukomska-Szymańska M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 2

370--374

PL

Przedstawiono wyniki badania zmian składu chemicznego oraz morfologii powierzchni ceramik dentystycznych po zastosowaniu różnych metod jej obróbki. W celu modyfikacji powierzchni ceramiki zastosowano obróbkę strumieniowo- ścierną z użyciem korundu szlachetnego o wielkości ziaren 50 μm, trawienie kwasem fluorowodorowym (HF) oraz kombinację tych metod lub obróbkę tribochemiczną systemem Rocatec®. Zarówno trawienie HF, jak i obróbka tribochemiczna umożliwiły uzyskanie znaczących zmian w morfologii powierzchni badanych ceramik oraz najwyższej wytrzymałości połączenia z materiałem kompozytowym. Największy spadek wytrzymałości połączenia ceramika-kompozyt w czasie zaobserwowano w przypadku stosowania obróbki tribochemicznej.

EN

Microcryst. aluminosilicate and Li disilicate ceramic cylinders (diam. 5 mm) were surface-treated by sandblasting with air-borne Al2O3 (diam. 50 μm or 110 μm), etching with HF (9%) or by combination of both methods, and then studied for chem. compn. of the surface and then for bond strength to a dental composite. Both, HF etching and tribochem. surface treatment resulted in an increase in the bonding strength.

4

Wpływ sposobu przygotowania powierzchni ceramik krzemionkowych na wytrzymałość połączenia z materiałem kompozytowym

Łapińska B., Szynkowska M. I., Sokołowski K., Rylska D., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 4

1074-1076

PL

Warunkiem połączenia pełnoceramicznych uzupełnień protetycznych, wykonanych z ceramiki krzemionkowej, z materiałem kompozytowym jest rozwinięcie powierzchni ceramiki i jej silanizacja. Metodami standardowo polecanymi do rozwinięcia powierzchni ceramiki są: piaskowanie korundem, trawienie 9,5% kwasem fluorowodorowym (HF) lub połączenie tych metod. Brak jest jednak zgodności, co do oceny skuteczności tych metod przygotowania powierzchni ceramiki do jej połączenia z kompozytem. Celem pracy była ocena wytrzymałości połączenia ceramiki krzemionkowej z materiałem kompozytowym w zależności od sposobu przygotowania jej powierzchni. Badaniu poddano próbki ceramik krzemionkowych wykonanych metodą napalania, które szlifowano na mokro papierami ściernymi o gradacji 600C, piaskowano korundem szlachetnym 50 um i trawiono 9,5% kwasem HF. Po silanizacji powierzchni ceramiki próbki łączono z materiałem kompozytowym za pomocą systemu wiążącego. Wytrzymałość połączenia oceniano w teście ścinania w urządzeniu do badań wytrzymałościowych Zwick-Roell Z005 przy prędkości przesuwu belki poprzecznej 2 mm/min. Stwierdzono istotne różnice w wytrzymałości połączenia materiału kompozytowego z poszczególnymi ceramikami. Powierzchnia próbek ceramiki była również oceniana w mikroskopie elektronowym skaningowym. Uzyskano większe zróżnicowanie powierzchni próbek ceramiki po ich trawieniu kwasem HF w porównaniu z piaskowaniem.

EN

Increasing the ceramic surface area and its silanisation is critical for achieving successful bonding between all-ceramic restorations and composite resin. Standard procedures include sandblasting, etching with 9.5% hydrofluoric acid (HF) or combination of these methods. However, there is an ongoing debate on the best methods of ceramic surface treatment to achieve optimal ceramic-composite bonding. Aim of this study was to evaluate shear bond strength between feldspathic ceramic and resin composite due to different ceramic surface conditioning methods. Specimens of feldspathic build up ceramic, polished, were treated with airborne particle abrasion with 50 ?m aluminum oxide and etched with 9.5% hydrofluoric acid. After silanisation of ceramic surface, specimens were bonded with resin composite by means of bonding system. Shear bond strength was tested in universal testing machine Zwick-Roell Z005 at a crosshead speed 2.0 mm/min. Comparing ceramics significant differences in shear bond strength were observed. SEM analysis of ceramic surfaces was performed. In comparison to airborne particle abrasion, HF etching resulted in greater diversity of morphological surface of ceramics.

5

Próba podwyższenia trwałości połączenia układu metal-ceramika do zastosowań w protetyce stomatologicznej

Walczak M., Surowska B., Bieniaś J.

Eksploatacja i Niezawodność

|

2005

|

nr 2

67-71

PL

Przeprowadzono badania przyczepności dwóch kombinacji połączeń: Ti/SiO2/Triceram i Ti/ Triceram metodą trzypunktowego zginania (wg PN-EN ISO 9693). Powłoki SiO2 nanoszone były na tytanowe podłoże metodą zol-żel. Otrzymane wyniki badań wykazały większą przyczepność połączenia Ti/SiO2/Triceram niż porównywany układ połączenia Ti/Triceram bez warstwy przejściowej SiO2. Ponadto stwierdzono: (1) jednorodność warstw SiO2 (2) porcelana dentystyczna stosowana na warstwach SiO2 wykazuje dobrą przyczepność do podłoża tytanowego oraz (3) warstwy pośrednie mogą dostarczyć trwałego połączenia pomiędzy metalem a porcelaną.

EN

The bond strength by three-point bending (according to PN-EN ISO 9693) of two combination: Ti/SiO2/Triceram and Ti/Triceram were evaluated. Coatings of SiO2 on base titanium were deposited using sol-gel method. Results showed that the bond strength of Ti/SiO2/Triceram in control group was significantly higher than the Ti/Triceram without intermediate layers SiO2. The analysis revealed: (1) a compact, homogenous SiO2 coating, and (2) that dental porcelain on SiO2 coatings shows good adhesion to base titanium and (3) that intermediate coatings may provide a durable joint between metal and porcelain.