Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of anchoring and bracing system on dynamic characteristics of façade scaffolding

Bęc Jarosław

Archives of Civil Engineering

|

2023

|

Vol. 69, nr 4

493--506

EN

The basic dynamic characteristics of façade scaffolding are natural frequencies of vibrations and corresponding mode shapes. These properties affect the scaffolding safety, as well as comfort and safety of its users. Many of the dynamic actions present at scaffolding are in the low frequency range, i.e. below 10-15 Hz. The first natural frequency of a structure is usually in the range of 0.7 to 4 Hz which corresponds to resonant frequencies of human body and it means that vibrations induced at scaffolding may strongly affect the human comfort. The easiest way of increasing the rigidity of the structure is by ensuring correct boundary conditions (support, anchorage) and bracing of the structure. The numerical analysis was performed for the real scaffolding structure of medium size. The analysis consisted of natural frequencies calculation for the original structure and for models with modified bracing and anchoring systems. The bracing modifications were introduced by reducing or increasing the number of vertical bracing shafts. The anchor system was modified by reduction of the 6 anchors in the top right corner of the scaffolding in three stages or by evenly removing nearly 1/3 of the total number of anchors. The modifications of bracing and anchor systems resulted in changing the natural frequencies. The increase of natural frequencies due to higher number of anchors and more bracing is not even for all mode shapes. Bracing is more effective in acting against longitudinal vibrations, while anchoring against vibrations perpendicular to the façade.

PL

Rusztowania fasadowe to tymczasowe konstrukcje użytkowe wspomagające prace budowlane. Istotne jest zapewnienie bezpieczeństwa konstrukcji i pracowników, a także komfortowych warunków pracy ich użytkownikom poprzez zmniejszenie poziomów drgań docierających do nich. Podstawowe charakterystyki dynamiczne rusztowań fasadowych to częstotliwości drgań własnych oraz odpowiadające im postacie drgań. Pierwsza częstość drgań własnych w przypadku konstrukcji tego typu zazwyczaj mieści się w zakresie od 0,7 do 4 Hz, a więc są to wielkości zgodne z częstościami generowanymi przez wiele urządzeń działających na rusztowaniu, a także są one zbliżone do częstości rezonansowych części ciała ludzkiego. Częstotliwość drgań własnych uzależniona jest od rozmiarów rusztowania, jego masy oraz masy dodatkowej zgromadzonej na rusztowaniu (materiały budowlane, siatki ochronne i plandeki, użytkownicy rusztowania), a także od sztywności konstrukcji. Projektant pojedynczego rusztowania nie ma wpływu na elementy katalogowe systemu rusztowaniowego. Możliwe jest jednak zwiększenie sztywności rusztowania poprzez odpowiednio zaprojektowany system kotwienia konstrukcji rusztowania i przez prawidłowe stosowanie stężeń. Wymagany układ stężeń oraz rozstawy zakotwień w typowych rusztowaniach fasadowych można znaleźć w przepisach normowych lub katalogach producentów systemów rusztowań. Przeprowadzono obliczenia komputerowe przykładowego rusztowania fasadowego o średniej wielkości. Model metody elementów skończonych został stworzony w programie Autodesk Simulation Multiphysics 2013. Oryginalny model zawierał stężenia i zakotwienia zaproponowane przez projektanta konstrukcji rusztowania na podstawie wymagań producenta systemu. W kolejnych wariantach modyfikacji ulegała liczba pionów ze stężeniami, tj. z oryginalnej liczby pionów stężeń (3) pozostawiono 2 (rusztowanie słabo stężone), a następnie liczbę pionów stężeń zwiększono do 5 (rusztowanie przesztywnione). Podobnie, analizie poddano wpływ liczby zakotwień. Założono, że fragment konstrukcji pozostaje niezakotwiony, co wprowadzono do modelu przez eliminację 6 kotew w trzech etapach. Ostatni wariant modyfikacji oryginalnego sytemu zakotwień to równomierne usunięcie 10 spośród 36 ogółem punktów zakotwień. Wyniki obliczeń zostały zebrane w postaci pierwszych dziesięciu częstości drgań własnych. Analizowano także postacie drgań własnych, odpowiadające zbliżonym częstościom drgań. Zwiększenie liczby stężonych pól i większa liczba zakotwień powoduje zwiększenie częstotliwości drgań własnych. Nie jest to jednakowa zmiana dla wszystkich częstości i postaci. Stężenia mają większy wpływ na postaci związane z drganiami poziomymi wzdłuż fasady, podczas gdy liczba zakotwień wpływa istotnie na wartości związane z postaciami z przemieszczeniami prostopadle do fasady. Pozostawienie dużego obszaru pozbawionego zakotwień powoduje znaczne zmniejszenie przede wszystkim pierwszej częstości drgań własnych. Taka sytuacja jest niedopuszczalna, a mimo to spotykana w przypadku rusztowań zlokalizowanych przy istniejących budynkach, gdzie z powodów technologicznych kotwienie części konstrukcji jest utrudnione i czasem przez projektantów zaniedbywane. Należy również mieć na uwadze, że niedostateczne kotwienie i stężenie rusztowań fasadowych ma wpływ nie tylko na ich charakterystyki dynamiczne, ale także na wytężenie elementów konstrukcji. Może to prowadzić do stanów awaryjnych, mimo nieprzekroczenia dopuszczalnych wielkości obciążeń.

2

Tendencje maksymalnych wartości temperatury powietrza w półroczu zimowym we Wrocławiu-Swojcu

Biniak-Pieróg M., Kajewska-Szkudlarek J., Żyromski A., Lakatos L.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 4

31-43

PL

Na podstawie 50-letniej (1961/1962-2010/2011) serii obserwacyjnej maksymalnych dobowych wartości temperatury powietrza w półroczu zimowym (od listopada do kwietnia), pochodzącej z Obserwatorium Wrocław-Swojec, przeprowadzono ocenę tendencji zmian liczby dni z temperaturą maksymalną w przyjętych przedziałach 1-stopniowych. Zakres zmienności temperatur wynosił od -20,0°C do +30,0°C. Analogiczne analizy wykonano również dla okresów zimowych wielolecia 1971/1972-2000/2001, które jest obecnie uznawane za normę klimatologiczną. Niezależnie od długości analizowanego okresu stwierdzono istotny wzrost maksymalnej temperatury powietrza w styczniu. W przypadku ciągu rozszerzonego do 50 lat obserwowano podobnie istotny wzrost wartości w lutym. Widoczna istotna rosnąca tendencja maksymalnych wartości temperatury powietrza w kwietniu w wieloleciu normatywnym, nie utrzymała się po wydłużeniu okresu badawczego do 50 lat. W ciągu 50 lat istotnie zwiększyła się liczba dni z temperaturą powietrza w zakresie od 15,1 do 16,0°C w listopadzie, od 10,1 do 11,0°C w grudniu, od 10,1 do 13,0°C w styczniu, od 7,1 do 8,0°C w lutym oraz od 13,1 do 14,0°C w marcu.

EN

Based on 50-year (1961/1962-2010/2011) observation series of daily maximum air temperatur es during the winter half-year (November to April) from Wrocław-Swojec Observatory, trends in the number of days with maximum temperature in adopted 1.0°C ranges were assessed. Temperatures ranged from -20.0°C to 30.0°C. A similar analysis was also performed for the years 1971/1972-2000/2001, which is now recognized as a climatological norm. Regardless of the length of analysed period, a significant increase of the maximum temperature was observed in January in Wrocław-Swojec. For the sequence extended to 50 years, similarly significant increase of the value was observed for February. The number of days with air temperature in the range from 15.1 to 16.0°C in November, from 10.1 to 11.0°C in December, from 10.1 to 13.0°C in January, from 7.1 to 8.0°C in February and from 13.1 to 14.0°C in March significantly increased in the years 1961/1962-2010/2011.

3

Oryginalna metoda badań drgań w polimerach w funkcji częstości i temperatury na jednej próbce

Porębska R.

Czasopismo Techniczne. Mechanika

|

2009

|

R. 106, z. 1-M

241-244

PL

Specjalnie zbudowane urządzenie pozwalało na określenie relacji między logarytmicznym dekrementem drgań a częstością, używając do tego celu tylko jednej próbki. Zmiana logarytmicznego dekrementu drgań była uzyskiwana dzięki redukcji masy.

EN

A specially device was done. That device gave us possibility to determine relation between logarithmic decrement and frequency using only one sample. The change of vibrations frequency was obtained by the change of reduced mass. From the proceeding of vibrations logarithmic decrement was calculated.

4

Terminy i częstość występowania odwilży atmosferycznych w okolicach Olsztyna w latach 1952-2002

Olba-Zięty E., Grabowski J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2005

|

T. 5, z. spec.

231-236

PL

Materiał wyjściowy do opracowania przebiegu odwilży atmosferycznych w okolicach Olsztyna stanowiły wartości średniej dobowej temperatury powietrza mierzonej na poziomie standardowym w latach 1952/1953-2001/2002. Klasyfikację odwilży atmosferycznych oparto na podziale Czarneckiej [Atlas ..., 1990]. Obejmuje on odwilże atmosferyczne (dni ze średnią dobową temperaturą powietrza powyżej 0°C przez co najmniej trzy dni w ciągach 2-, 5-, 10- i 20-dniowych). W okresie zimowym analizowanego 50-lecia stwierdzono, że najmniejsza liczba dni z odwilżami atmosferycznymi wynosiła 2, największa - 88, a średnia - 40. Ponadto stwierdzono, że w ciągu zimy minimalnie wystąpiła 1 odwilż, maksymalnie - 11, średnio - 5,3. Wśród odwilży najwięcej było trwających 2 dni - 46%, najmniej trwających 20 dni - ponad 7%. Odwilże atmosferyczne najczęściej występowały w grudniu, rzadziej w styczniu i lutym.

EN

Material for the study of atmospheric thaws in the Olsztyn surroundings was based on mean daily air temperatures recorded at the standard level in the period from 1952/1953 to 2001/2002. Thaws were studied in 2, 5, 10, 20 days long series [Atlas ..., 1990] with an average winter daily temperature above 0°C for at least 3 days. The lowest number of days with thaws was 2 and the highest was 88 in the studied period of 50 years. Average number of days with thaws was 40. Additionally we found minimum - 1 thaw, maximum 11, while the average number was 5,3 thaws per winter. Forty six percent of thaws lasted 2 days, those lasting 20 days were only 7%. Atmospheric thaws were recorded mainly in December and occasionally in January or February.

5

Intensywność odwilży atmosferycznych na Pomorzu

Czarnecka M.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2005

|

T. 5, z. spec.

83-92

PL

Do opracowania wykorzystano dobowe temperatury powietrza z wysokości 2 m n.p.g. z 15 stacji meteorologicznych IMGW z okresu od października do kwietnia lat 1980/1981-1999/2000. Stwierdzono, że od 70 do 75% zimowych odwilży atmosferycznych osiąga intensywność od 0,1 do 4,5°C. Przeciętna intensywność odwilży zwiększa się wyraźnie wraz z czasem ich trwania - od 1,5°C w okresach krótszych niż 5 dni do blisko 4°C w okresach ponad 20-dniowych.

EN

Daily (24 hours) air temperatures at the level of 200 cm above the ground measured at 15 IMGW meteorological stations from October to April during the period from 1980/1981 to 1999/2000 were taken for this study. It was found that 70 to 75% of atmospheric thaws reached the intensity from 0.1 to 4.5°C. The average intensity of thaws distinctly increased with their duration - from 1.5°C in periods shorter than 5 days to about 4.5°C in periods lasting longer than 20 days.