Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Supernowe czarnych karłów

Osarczuk Janusz

Postępy Fizyki

|

2023

|

T. 74, z. 3

24--26

PL

Białe karły nie są ostatnim stadium ewolucji gwiazd mało- lub średnio masywnych. Kiedyś wypromieniują całe swoje zapasy energii i stając się zimnymi i ciemnymi ciałami, zamienią się w czarne karły. Nie oznacza to jednak, że przestaną być interesującymi obiektami.

EN

White dwarfs are not the final stage in the evolution of low- or medium-mass stars. One day they will radiate all their energy reserves and become cold and dark bodies, they will turn into black dwarfs. However, it does not mean that they will stop being interesting objects.

2

Fascynujące zjawiska optyczne w głębokim kosmosie

Bryś Henryk

Przegląd Geodezyjny

|

2021

|

R. 93, nr 5

10--13

PL

Autor na podstawie interpretacji geometrycznej najnowszych wysokorozdzielczych zobrazowań kosmicznych NASA udowadnia, że optyczne efekty odbicia lustrzanego ciał niebieskich są wywoływane fizycznym zjawiskiem siły przyciągania grawitacyjnego masywnych gwiazd lub galaktyk. Refrakcja kosmiczna jest interdyscyplinarną dziedziną z pogranicza kosmologii, geodezji, fizyki i astronomii. Grawitacja ciał niebieskich ma istotny wpływ na przebieg trajektorii światła w lokalnej czasoprzestrzeni Kosmosu. Celem pracy jest prezentacja i przybliżenie czytelnikom najnowszych wyników studiów i badań z zakresu problematyki astrogeodezji zapoczątkowanych w roku 1911 epokowymi pracami EINSTEINA.

EN

The author, based on the geometric interpretation of the latest high-resolution NASA space images, proves that the optical effects of mirror reflection of celestial bodies are caused by the physical phenomenon of the gravitational force of massive stars or galaxies. Cosmic refraction is an interdisciplinary field on the border of cosmology, geodesy, physics and astronomy. The gravity of celestial bodies has a significant impact on the trajectory of light in the local space-time of the cosmos. The aim of the work is to present and familiarize readers with the latest results of studies and research in the field of astrogeodesy, initiated in 1911 with the epochal works of EINSTEIN.

3

Zobaczyć idealne, czyli bezkresy kresek

Olek J.

Architectus

|

2014

|

Nr 1(37)

49--65

PL

Zdarza się, że linia bywa znakiem. Częściej jednak jest zapowiedzią lub błędem, nieraz odłamkiem, przypadkiem, niedopełnionym Początkiem, odciskiem bądź splamieniem. Nie kieruje do Źródła, jedynie z niego wyprowadza. Zapowiada sens własnej egzystencji i jednocześnie go narusza. Sugerując, iż jest jej przypisany pre-sens, przyobleka spodziewane znaczenie w poza-sens. Uparcie wyraża pochwałę pustki znaku. Niczego nie naśladuje, gdyż obca jej jest wszelka imitacja. Trwa samotna i nierzadko zbędna. A jednak nieoceniona – niezastąpiona – dyskretnie nieobecna. Linia poza narracją, poza estetyką, ale też nie nieestetyczna. Godna, by przyjrzeć się jej przez egzystencjalizm i psychoanalizę, warta przeanalizowania z punktu widzenia pragmatyzmu i szkoły frankfurckiej, gotowa na wiwisekcję fenomenologiczną i semiotyczną, podatna na ustalenia teorii systemów, uległa względem kryteriów empirycznych oraz przygotowana na zwodnicze koncepcje antysztuki. Każda z estetyk wpisanych w określony nurt filozofii miałaby zapewne swoją własną diagnozę kondycji linizmu. Także antyestetyka mogłaby mieć na jej temat dużo do powiedzenia.

EN

A line happens to be a sign. More frequently, however, it is a promise or an error, sometimes a fragment, a random occurrence, incomplete Beginning, an imprint or defilement. It does not direct to the Source, it only comes out of it. It presages the sense of its own existence, at the same time violating it and suggesting that it has an assigned pre-sense, it clothes an expected meaning in beyond-sense. It obstinately expresses the praise of emptiness of a sign. It does not imitate anything because any imitation is strange to it. It perseveres alone, at times even redundant. And yet invaluable – irreplaceable – discretely absent. A line beyond narration, beyond aesthetics, but not unaesthetic in the least. Worthy of examining through the prism of existentialism and psychoanalysis, of being analysed from the point of view of pragmatism and the Frankfurt School, ready for phenomenological and semiotic vivisection, susceptible to findings of the theory of systems, submissive to empirical criteria and prepared for deceptive concepts of anti-art. Each aesthetics which is part of a specific philosophical trend would certainly have its own diagnosis of the state of linism. Anti-aesthetics could also have much to say about it.

4

Metainżynieria środowiska kosmicznego

Dworak T. Z.

Inżynieria Środowiska / Akademia Górniczo-Hutnicza im. S. Staszica w Krakowie

|

2002

|

T. 7, z. 1

109-117

PL

Praca zawiera rozważania dotyczące bardzo specyficznego podejścia do miejsca człowieka i współczesnej nauki we Wszechświecie. Dyskutowane są problemy prawomocności kopernikańskiej zasady kosmologicznej w świetle obecnej wiedzy o materii-energii w continuum czasoprzestrzennym, kosmologii kwantowej, nukleosyntezy, i ewolucji Wszechświata, Ziemi i jej biosfery wraz z człowiekiem. Praca przedstawia również ewolucję poglądów i hipotez na temat istnienia pozaziemskich form życia oraz cywilizacji. Biorąc pod uwagę brak sukcesu w poszukiwaniu "artefaktów kosmicznych", jak również antropiczną zasadę kosmologiczną oraz koincydencje dużych liczb kosmologii i mikrofizyki, sugeruje się niekiedy, że w całym Wszechświecie życie oraz inteligencja występuje tylko na Ziemi, tak iż jesteśmy albo wyjątkiem, albo "zwyrodnieniem" jako forma materii i środowiska. W tym przypadku przedyskutowano hipotezę tzw. metainżynierii środowiska kosmicznego, jak również "ułomnego Boga", ponieważ taka teleologia nie ma nic wspólnego z teologią. Pokazano ponadto, że przyjęcie poglądu, iż Ziemia jest wyjątkową kolebką życia i Rozumu w całym Wszechświecie prowadzi do podważenia prawomocności doskonałej zasady kosmologicznej i wyróżnienia naszej planety jako Gai.

EN

In this paper we examine the very specific topic of place of mankind and modern science in the Universe. We discuss validity of the Copernican cosmological principle in the light of our present knowledge of the matter-energy in the space-time continuum, quantum cosmology, nucleosynthesis and of the evolution of the Universe, the Earth and its biosphere together with a man. We also briefly describe the an evolution of opinions and hypotheses on the existence of extraterrestrial forms of life and civilizations. Considering the lack of success in the search for "cosmic artefacts", and using the anthropic cosmological principle and coincidences of large numbers in cosmology and microphysics we suggest that, in the whole Universe, the life and intelligence are presented on the Earth only, we are this an exception or a "degeneration" as a form of matter and environment. The hypotheses of metaengineering of space environment as well as of the "imperfect God" are discussed in this framework, because this teleology has no connection with the theology. We also shaw that an accepting of the view that the Earth is an unique cradle of life and intelligence in the whole Universe leads to denial of the validity of the perfect cosmological principle and to discrimination of our planet as Gaia.

5

Spaces with differential structure and an application to cosmology

Cherenack P., Ntumba P.

Demonstratio Mathematica

|

2001

|

Vol. 34, nr 1

161-180

EN

Categorical relations between the categories of differential, Frolicher, structured and F-structured spaces are determined and some of the forgetful functors defined on these categories are seen to be topological. The category of differential spaces is seen to be not Cartesian closed (the category of Frolicher spaces is Cartesian closed). Finally, a concrete simple example showing how the the radiation filled Robertson-Walker universe (one space dimension) has a suitable Frolicher space but not of necessity a structured space model is given.

6

Jak kosmologia tłumaczy powstanie pierwiastków chemicznych?

Ilczyszyn M.

Wiadomości Chemiczne

|

1998

|

[Z] 52, 7-8

512-527

EN

Cosmology is presented as a branch of science dealing with the Universe. The most important achievement in this field is the Big Bang theory accounting for the formation of the Universe by an explosion 10-25 billion years ego. This event was followed by different processes schematically divided into 'Planc', 'handron', 'lepton', 'radiation|' and 'galaxy' era (Tab. 1). Universal abundance of elements is presented as a relation between logarithm of the elements (or isobars) abundance in the solar system and the atomic (or mass) numbers (Figs 1 and 2). These relations are treated as records of the Universe evolution. Four groups of the nucleosynthesis are presented according to this idea (Tab.2):(1) primary reactions at the beginning of the Universe; (2) 'burning' of light elements inside stars; (3) neutron capture inside stars; (4) photonuclear reactions inside strongly heated-up stars, natural disintegration of heavy elements inside and outside the stars, breaking of heavy elements in the interstellar space. Light chemical elements - from hydrogen to lithium - were created during the first minutes after the Big Bang by primary nucleosynthesis processes (reactions 1-7). This mechanism is responsible for very high abundance of hydrogen (~90% of all atoms in the Universe) and helium (~9%). Heavy elements are produced up to now inside stars. Special attention is paid to description of different stages and ways of star evolution (Fig. 3) and to relations of this processes to the nucleosynthesis inside stars (reactions 8-38). These processes strongly depend on the beginning mass of the star. Stars similar to the Sun are responsible for formation of carbon and oxygen only. In the bigger ones the elements up to the iron group can be formed. In the case of the largest ones supernova phenomenon is possible: the star that has exhausted its nuclear fuel, collapses into a superdense state, and explodes with a final burst of enormous energy. This is responsible for reactions from the group (4).