Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Green thermoplastic poly(ether-urethane)s – synthesis, chemical structure and selected properties investigation

Kasprzyk Paulina, Błażek Kamila, Parcheta Paulina, Datta Janusz

Polimery

|

2020

|

T. 65, nr 10

672--680

EN

This work aimed to characterize the effect of the monomers chemical structure on the selected properties of the green thermoplastic poly(ether-urethane)s. During synthesis two types of polyether biopolyols, 4,4′-diphenylmethane diisocyanate and bio-based 1,3-propanediol were employed. Materials were synthesized with the use of two step method and two different prepolymers, which were mixed together in equimolar quantities. Obtained materials were characterized by spectroscopic method, size exclusion chromatography, thermal, static mechanical and melt flow index tests. It was confirmed that the prepolymers mixture has an effect on the thermal stability and selected properties of synthesized green thermoplastic poly(ether-urethane)s.

PL

Zbadano wpływ struktury chemicznej monomerów na wybrane właściwości zielonych termoplastycznych elastomerów poli(etero-uretanowych). W syntezie wykorzystano dwa rodzaje biopolioli polieterowych, 4,4’-diizocyjanian difenylometanu oraz 1,3-propanodiol pochodzenia roślinnego. Materiały zsyntezowano z wykorzystaniem dwustopniowej metody, w której zastosowano równomolową mieszaninę dwóch prepolimerów. Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą metod spektroskopowych, chromatografii żelowej, w statycznej próbie rozciągania, w badaniach termicznych oraz na podstawie wskaźnika szybkości płynięcia. Stwierdzono, że mieszanina prepolimerów wpływa na stabilność termiczną oraz wybrane właściwości otrzymanych zielonych termoplastycznych elastomerów poli(etero-uretanowych).

2

Terapeutyczny potencjał pochodnych izotiazolowych : wpływ struktury związku na aktywność

Jęśkowiak I., Mączyński M., Ryng S.

Wiadomości Chemiczne

|

2018

|

[Z] 72, 11-12

867--885

EN

Isothiazole derivatives are compounds with potentially interesting biological activity. The work on the isothiazole ring was successfully conducted by Machoń from the Department of Organic Chemistry at Wrocław Medical University. Machoń received an isothiazole derivative – Denotivirum, which is an original Polish drug. This compound has antiviral, anti-inflammatory and bacteriostatic activity against Staphylococcus aureus. Within the group of isothiazolpyrimidine derivatives, Machoń selected a compound with a very strong antitumor effect (IP-10). This combination has gone through a preclinical study. The high antitumor activity was confirmed by the Bethesda USA Research Center, which qualified him for clinical trials [1–5]. The aim of the study was to review and evaluate the latest scientific works in the field of isothiazole derivatives and, above all, the dependence of their structure on activity. The Chemical Abstracts Database and Reaxys, together with other sources of information, was searched using isothiazole keyword. As a result of the search, the majority of works describing isothiazole derivatives for the anticancer (Tab. 1), immunological among other anti-inflammatory, immunosuppressive (Tab. 2) and antiviral (Tabs 3 and 4) activity were selected. Some substances have been tested for antibacterial, antifungal, insecticidal, antiparasitic, analgesic, antidiabetic and neuroprotective properties (Tab. 5). Analyzed were only compounds containing the isothiazole ring, which are not belong to condensed heterocyclic compounds such as benzoisothiazoles, isothiazolpyridines or furoisothiazoles. In conclusion, the most interesting works presented herein illustrate a wide range of activities of isothiazole derivatives depending on their structure, which also extend the scope of biological research revealing previously barren activities of this group of compounds.

3

Thin SixNyCz films deposited from hexamethyldisilazane by RF PECVD technique for optical filter applications

Oleśko K., Szymanowski H., Gazicki-Lipman M., Balcerzak J., Szymański W., Pawlak W., Sobczyk-Guzenda A.

Materials Science Poland

|

2018

|

Vol. 36, No. 1

56--68

EN

This work initiates a series of reports aimed at a construction of rugate optical filters based on silicon rich materials of alternating gradients of refractive index n with the help of plasma enhanced chemical vapor deposition (PECVD) technique, The idea is to start deposition of high refractive index SixNy type of material using hexamethyldisilazane (HMDSN) vapor and nitrogen rich atmosphere, and then to gradually replace nitrogen with oxygen in that atmosphere in order to lower n down to a minimum characteristic of SixOy type of material. A return to initial gas composition should increase the index back to its maximum. In the present work, thin SixNyCz films were synthesized from a mixture of HMDSN vapor with gaseous NH3 and N2. The effect of NH3/N2 ratio on the coating morphology, its elemental composition, chemical bonding and optical properties was studied using scanning electron microscopy, X-ray photoelectron spectroscopy, Fourier transform infrared spectroscopy, ultra-violet absorption spectroscopy and variable angle spectroscopic ellipsometry. The results show that films of the highest index of refraction and the lowest extinction coefficient have been deposited from the gas mixture containing 90 % of ammonia. These coatings are also characterized by the lowest carbon and the highest nitrogen contents.

4

Polytetrafluoroethylene thin films obtained by the pulsed electron beam deposition method at different gas pressures

Jędrzejewski R., Piwowarczyk J., Kwiatkowski K., Baranowska J.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 10

743--749

EN

Polytetrafluoroethylene (PTFE) coatings were manufactured using the pulsed electron beam deposition (PED) technique. The presence of a PTFE structure was confirmed by means of Fourier transform infrared spectrometry (FT-IR). The surface morphology and roughness were characterized by atomic force microscopy (AFM). A pressure increase leads to a decrease in the material transport from the target to the substrate. The water contact angle (WCA) and surface free energy (SFE) were examined. The hydrophobic properties were preserved after film deposition.

PL

Cienkie powłoki z politetrafluoroetylenu (PTFE) wytwarzano metodą pulsacyjnej ablacji elektronowej (PED) z zastosowaniem zmiennego ciśnienia gazu roboczego. Techniką spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR) potwierdzono strukturę chemiczną osadzonej cienkiej warstwy. Za pomocą mikroskopii sił atomowych (AFM) oceniano morfologię i chropowatość otrzymanej powierzchni. Wyznaczono kąt zwilżania (WCA) i swobodną energię powierzchniową (SFE) powłok z PTFE. Stwierdzono, że zachowują one hydrofobowe właściwości politetrafluoroetylenu. Zwiększenie wartości zastosowanego w procesie ciśnienia wpłynęło na zmniejszenie grubości osadzanej warstwy PTFE w wyniku pogorszenia transportu materiału z targetu (tarczy) do podłoża.

5

Korzyści i niebezpieczeństwa leczniczego stosowania kannabinoidów

Janus J., Łukaszczuk P., Borowiak K., Białecka M., Machoy-Mokrzyńska A.

Problemy Nauk Stosowanych

|

2016

|

T. 4

137--144

PL

Wstęp i cel: Kannabinoidy są ligandami receptorów kannabinoidowych CB1 i CB2. Ze względu na budowę chemiczną podzielono je na kilka klas, z których najwcześniej poznano tetrahydrokanabinole (THC), czyli związki pozyskiwane z marihuany i haszyszu. Dalsze badania wykazały, że fizjologicznie w organizmie człowieka także występują związki o podobnym działaniu i nazwano je endokannabinoidami. Związki te, wraz z enzymami biorącymi udział w ich syntezie i degradacji oraz z ligandami i receptorami kannabinoidowymi, tworzą endokannabinoidowy fizjologiczny układ kontroli, który odgrywa ważną rolę w neuromodulacji wszystkich neurotransmiterów biorących udział w układzie nagrody. Na podstawie badań behawioralnych na eksperymentalnych modelach zwierzęcych oraz licznych obserwacji i badań klinicznych poznano część efektów biologicznych, wywoływanych przez ligandy receptorów kannabinoidowych, co zwiększyło zainteresowanie tymi związkami w celu ich wykorzystania w modyfikacji wybranych funkcji organizmu człowieka. Materiał i metody: Na podstawie dostępnego piśmiennictwa w pracy przedstawiono najważniejsze aspekty potencjalnego wykorzystania ligandów dla receptorów kannabinoidowych w terapii wybranych chorób, uwzględniając zarówno korzyści, jak i ryzyko ich stosowania. Wniosek: Intensywnie prowadzone badania otwierają nowe perspektywy leczenia wielu chorób i wskazują na możliwości otrzymania nowych leków o unikalnym profilu terapeutycznym.

EN

Introduction and aim: Cannabinoids are known as ligands for cannabinoid receptors namely, CB1 and CB2. Due to their chemical structure they are divided into several classes, of which the earliest recognized is tetrahydrocannabinol (THC) - the derivative of marijuana and hashish. Further studies have shown that in the human body there can be found compounds - referred to as endocannabinoids - exerting a similar physiological effect to THC. These compounds - along with enzymes involved in their synthesis and degradation as well as with cannabinoids receptors and their ligands - form the endocannabinoid physiological control system playing a major role in the neuromodulation process of all neurotransmitters involved in the reward system. Based on behavioural studies carried out on experimental animal models and on the basis of numerous observations and clinical studies, a part of biological effects caused by ligands for CB1 and CB2 receptors have been discovered, which generated the interest in these compounds aiming at their use in the modification of selected functions of the human body. Material and methods: On the grounds of the available literature, the apaper has been presened the most important aspects of therapeutic potential of cannabinoid receptors ligands, taking into consideration the benefits and risks in the treatment of selected diseases. Conclusion: Intensive studies open up new prospects for the treatment of many diseases and provide an opportunity to obtain new drugs with a unique therapeutic profile.

6

The impact of the structure of the active mass to changes in selected parameters of water

Nowak R.

Journal of Ecological Engineering

|

2016

|

Vol. 17, nr 5

155--162

EN

The paper presents the results from studies upon the influence of chemical structure of filtration masses used for the treatment of groundwater on the values of selected physicochemical parameters of water. The pH value of treated water and the redox potential are important in process the oxidation of iron and manganese compounds. These values may change as a result of water contact with filter materials. The value of zeta potential of filtration masses characterizing the surface charge of particles and their affinity to counter-ions, is also important. The study tested masses of different chemical structure, i.e. manganese ores and de-acidifying masses. Experiments were carried out at two different pH values of the model water. The results showed that the filtration masses affected the water quality and water treatment processes, and the type and magnitude of changes in physicochemical parameters are closely related to, among others, the chemical structure of the filter bed.

7

Microhardness as a method for investigation of fossil resins

Czapla D., Natkaniec-Nowak L., Drzewicz P.

Geology, Geophysics and Environment

|

2016

|

Vol. 42, no. 1

63--64

EN

Natural fossil resins are products of deciduous and coniferous trees formed at least 40 million years ago. The fact that fossil resins survived until the present day is due to appropriate processes and conditions. One of them is the ability to polymerize. There are types of chemical structures derived from the original plant secretions which formed polymerized or macromolecular connection resistant to various environmental factors (Penney 2010). The polymerization process gives property of better susceptibility to mechanical machining, and thus jeweler’s usefulness (Matuszewska 2015). Fossil resins are being found along the southern coast of the Baltic Sea (from Jutland Peninsula to the Sambia) and ranges stretching trough Germany, Poland, Lithuania, Latvia, Belarus and Ukraine (Czechowski et al. 1996, Heflik & Natkaniec-Nowak 2011). They are also occurring in other locations, for example in Mexico, Domini - can Republic, Colombia and SE Asia (e.g. Myanmar, Indonesia). The most commonly used diagnostic methods for fossil resins are spectroscopic methods (FT-IR, RS) (Kosmowska-Ceranowicz 1999a). They allow identification of different varieties of resins and get to know their internal structure (Czechowski et al. 1996, Kosmowska-Ceranowicz 1999b, Matuszewska 2010, 2015). Quantification possibilities have also other methods, such as X-ray fluorescence, diffractometry, and most of allchemical methods. In recent years, t method for determining the absolute hardness (microhardness) (Matuszewska & Gołąb 2008) was added to these analytical techniques. This parameter clearly shows the relationship between physico-chemical features with different aspects of their genesis. It can be helpful in determining the age of resins (Matuszewska et al. 2002). Hardness as the primary diagnostic feature of many minerals is evaluated relatively to model of 10 minerals in Mohs scale. Reported in the literature (Savkievich 1967, Popkova 1984, Matuszewska 2009), hardnesses of fossil resins are from 1 to 3, which correspond to hardness of talc (1), gypsum (2) and calcite (3). It therefore varies; for succinite (which is treated as a model for fossil resins) range is from 1.5 to 3, while Colombian copal from 1 to 1.5. It depends mainly on the degree of macromolecular structure condensation of these materials. The subjects of the study were samples of fossil resins selected from Mexico (Chiapas), Dominican Republic (Barahona) and Colombia (Velez). In addition, for comparison purposes Baltic succinite were measured. The measurements were done in Gemological Laboratory at WGGiOŚ AGH using a microhardness tester PMT-3 from Russian manufacturer. For the determination of this parameter Vickers method was used, according to which the microhardness determines the ratio of the pressure force of diamond pyramid with load to the lateral surface of the depth print. For measurement, 250 mg load. The test was conducted on the smooth surface of each of 6 samples repeating the measurement 20 times. The obtained results allow concluding clearly that the individual fossil resin samples are significantly different from each other. These differences result from different places of origin and age, thus the conditions of the geological, natural environment, climate, etc. Average value of the microhardness for fossil resins from Mexico and Colombia is the lowest – respectively 18.54 kG/mm 2 and 19.87 kG/mm 2 . In turn, the value of this parameter for the samples from Dominican Republic is significantly higher (yellow resin – 26.59 kG/mm 2 ; orange resin – 27.76 kG/mm 2 ; dark red resin – 26.57 kG/mm 2 ). Succinite achieves the highest values of microhardness in comparison with other resins. This is due to the difference in their ages – Eocene Baltic amber, is the oldest studied resin, therefore condensation processes in the structure are more advanced. Slightly lower values achieve Miocene – Oligocene resins from Dominican Republic. Lower Miocene – upper Oligocene and Pleistocene – Pliocene samples from Mexico and Colombia, have the lowest microhardness. The differences in microhardness of various resins may be explained by the fact that their fossilization underwent in different environmental conditions. The environmental conditions were different in various geographical locations. The degree of condensation and polymerization of the resins and their hardness increased with time. Therefore, in case of the oldest investigated resin, succinite-Baltic amber, the measured microhardeness was the highest.

8

Comparison of Selected Chemical Properties of Fibres from Different Breeds of Dogs and German Blackface Sheep

Ragaišienė A., Rusinavičiūtė J., Milašiene D., Ivanauskas R.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 5 (119)

21--28

EN

Combed or picked out dog hair fibre, as one of the protein fibres, could be used in yarn manufacturing. Dog hair fibres have a specific scale structure, shape and distribution on the surface. Results obtained indicated that same dog hair fibre fragmented and interrupted the continuous whole and continuous kemp medulla inside. Thus it is necessary to find differences between sheep wool and dog hair fibres as well as between different dog breeds in other areas. In this research, the crystal and chemical structures, macro-chain confirmation and surface morphology of sheep wool and dog hair fibres from different breeds were investigated through identifying variations between thus protein fibres. FTIR analysis showed that the absorbing peaks of sheep’s wool around 2920 cm–1 and 2850 cm–1 are more intense and sharper than those in the IR spectrum of dog hair fibre. Other peaks of the dog hair spectra are more intensive and have a bigger areal. Values of the crystallinity degree and indexes are different not only between sheep wool and dog hair fibres, but also among hairs of the different dog breeds too. The percentage amounts of carbon, hydrogen and nitrogen in sheep wool and dog hair fibres are of the same order of magnitude. However, the content of elements in the cortex of sheep wool and dog hair fibres varies, especially that of sulphur and oxygen, which varies by about two times among the different protein fibres.

PL

Do produkcji przędz włókien proteinowych można stosować włókna z wyczesanych sierści psów. Uzyskane wyniki wskazują, że włókna z sierści niektórych psów mogą przedstawiać interesujące właściwości dla produkcji odzieży. Dlatego postanowiono przeprowadzić porównanie strukturalne i morfologiczne włókien z wełny owczej i różnych ras psów dla identyfikacji różnic. Badania FTIR wykazały, że piki absorpcji promieniowania w zakresie 2920 cm-1 i 2850 cm-1 są bardziej intensywne, mają ostrzejszy przebieg dla wełny owczej podczas gdy dla innych częstotliwości piki mają charakter zróżnicowany. Wartości stopnia krystaliczności są różne nie tylko dla wełny owczej i psiej ale również są zróżnicowane pomiędzy wełną z różnych ras psich. Procentowe zawartości węgla, wodoru i azotu w poszczególnych rodzajach włókien są podobne, podczas gdy różnice zawartości siarki i tlenu są wyraźne.

9

Swelling of EPDM rubbers for oil-well applications as influenced by medium composition and temperature. Part I. Literature and theoretical background

Zielińska M., Seyger R., Dierkes W. K., Bielinski D., Noordermeer J. W. M.

Elastomery

|

2016

|

T. 20, nr 2

6--17

EN

The paper describes the mechanism of interactions between hydrocarbon solvents and vulcanized rubber (representing crosslinked network structure). The problem is discussed from the point of view of thermodynamic principles of swelling, temperature and material factors affecting swelling of filled rubber vulcanizates, as well as the impact of swelling on properties of the materials. Special attention has been paid to the importance of models for the physical swelling of rubber in various hydrocarbons, which will provide a basis for prediction of swelling in their mixture like oils.

PL

W artykule opisano mechanizm oddziaływania między rozpuszczalnikami węglowodorowymi a usieciowanym kauczukiem (reprezentującym usieciowaną strukturę przestrzenną). Zagadnienie zostało przedyskutowane z punktu widzenia podstawowych praw termodynamiki dotyczących rozpuszczalności, temperatury i czynników materiałowych, mających wpływ na oddziaływanie rozpuszczalników na napełnione wulkanizaty oraz wpływu na ich właściwości. Ze względu na możliwość stworzenia podstaw do przewidywania zachowania się materiałów w mieszaninie rozpuszczalników, odpowiadającej olejom, szczególną uwagę poświęcono modelom opisującym fizyczne pęcznienie gumy w różnych węglowodorach.

10

Zastosowanie glukomannanu w produkcji żywności prozdrowotnej

Górecka D., Dziedzic K., Szafarz E., Szafarz M.

Przemysł Spożywczy

|

2015

|

T. 69, nr 11

30--32

PL

Glukomannan konjac jest polisacharydem zaliczanym do rozpuszczalnej frakcji błonnika pokarmowego, otrzymywanym z bulwy rośliny Amorphophallus konjac K. Koch. W artykule scharakteryzowano preparat oraz przedstawiono możliwość jego zastosowania w ciastkach kruchych, batonikach owocowych i „papirusie owocowym”. Ocena sensoryczna wyrobów z glukomannanem wykazała możliwość jego zastosowania w produkcji tego rodzaju żywności.

EN

Konjac glucomannan is polysaccharide classified as a soluble dietary fiber fraction and is obtained from the root of the plant Amorphophallus konjac K. Koch. The article describes glucomannan and presents the possibility of using in products such as: cookies, fruit bars and “fruit parchment. Sensory evaluation of products with the glucomannan has demonstrated the possibility of its use in food production.

11

Synteza kopolimerów polistyren-b-poliuretan-b-polistyren metodą polimeryzacji ARGET ATRP. Cz. II. Struktura chemiczna, właściwości termiczne i powierzchniowe

Król P., Chmielarz P.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 6

377--384

PL

Scharakteryzowano strukturę chemiczną oraz właściwości termiczne i powierzchniowe zsyntetyzowanego uprzednio [1] makroinicjatora bromouretanowego (MBP-PUR-MBP) i kopolimeru uretanowo-styrenowego. Wyniki badań spektroskopowych (FT-IR, 1H i 13C NMR) i analiz termicznych (DSC, TGA) potwierdzają oczekiwaną strukturę chemiczną otrzymanych związków. Badania właściwości powierzchniowych (chropowatości, kąta zwilżania, SEP) folii polimerowych wytworzonych z próbek kopolimerów pobieranych w kolejnych etapach polimeryzacji wskazują, poprzez zarejestrowany wzrost hydrofobowości, na obecność blokowych segmentów pochodzących od PS.

EN

The chemical structures of the synthesized previously [1] bromourethane macroinitiator (MBP-PUR-MBP) and urethane-styrene copolymer were determined using FT-IR, 1H and 13C NMR spectral methods and confirmed by the results of thermal analysis (DSC and TGA). The studies of surface properties (roughness, contact angle and SFE) of polymer films prepared from these copolymers indicate, by an increase in hydrophobicity, the presence of block segments derived from PS.

12

Synteza kopolimerów poli(uretanowo-metakrylowych) z zastosowaniem makroinicjatora tetrafenyloetanouretanowego metodą polimeryzacji kontrolowanej ARGET ATRP

Król P., Chmielarz P.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 4

279--292

PL

Syntezowano kopolimery trójblokowe — poli(metakrylan metylu)-b-poliuretan-b-poli(metakrylan metylu), po raz pierwszy metodą ARGET ATRP, z wykorzystaniem, specjalnie w tym celu syntezowanego, makroinicjatora tetrafenyloetanouretanowego (TPE-PUR-TPE), jako produktu przejściowego reagującego z metakrylanem metylu (MMA) w obecności katalizatora — CuBr2 lub CuCl2, oraz N,N,N',N”,N”-pentametylodietylenotriaminy (PMDETA) lub 2,2'-bipirydyny (Bpy), pełniącej rolę czynnika kompleksującego. Stwierdzono, że zarówno ciężar cząsteczkowy powstającego kopolimeru w funkcji konwersji MMA, jak i wartość wyrażenia ln([M]0/[M]) w funkcji czasu polimeryzacji, liniowo rosną. Duże współczynniki korelacji liniowej badanych zależności potwierdzają przebieg procesu powstawania kopolimerów trójblokowych zgodny z mechanizmem polimeryzacji rodnikowej z przeniesieniem atomu. Wyniki badań spektroskopowych (FT-IR, 1H i 13C NMR) i analiz termicznych (DSC i TGA) potwierdzają oczekiwaną strukturę chemiczną syntezowanego makroinicjatora i wytworzonych z jego udziałem kopolimerów poli(uretanowo-metakrylowych). Ponadto, badania właściwości powierzchniowych (chropowatości, kąta zwilżania, SEP) błon polimerowych wytworzonych z omawianych kopolimerów wskazują, poprzez zarejestrowany wzrost hydrofobowości, na obecność blokowych segmentów pochodzących od PMMA.

EN

Poly(methyl methacrylate)-b-polyurethane-b-poly(methyl methacrylate) tri-block copolymers were synthesized for the first time using ARGET ATRP method. A specially prepared for this purpose tetraphenylethane-urethane macroinitiator (TPE-PUR-TPE) was used as a transitional product reacting with methyl methacrylate (MMA) in the presence of CuBr2 or CuCl2 catalyst and N,N,N',N”,N”-pentamethyldiethylenetriamine (PMDETA) or 2,2'-bipyridine (Bpy) as a complexing agent. It was found that both the molecular weight of the resulting copolymer versus MMA conversion and the value of ln([M]0/[M]) as a function of polymerization time increase linearly. High coefficients of linear correlation for the studied relationships indicate that the formation of tri-block copolymers takes place according to the mechanism of atom transfer radical polymerization. The results of FT-IR, 1H and 13C NMR spectral analyses as well as DSC and TGA thermal studies confirm the expected chemical structure of the synthesized macroinitiator and poly(urethane-methacrylate) copolymers produced with its involvement. Additionaly, the studies of surface properties (roughness, contact angle and SFE) of polymer films prepared from these copolymers indicate, based on the observed increase of hydrophobicity, the presence of block segments derived from PMMA.

13

Wodorozcieńczalne kationomery poliuretanowe syntezowane z 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub diizocyjanianu izoforonu, poliestrów i N-metylo- lub N-butylodietanoloaminy — analiza struktury i wybranych właściwości otrzymywanych powłok

Król P., Król B.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 11-12

799-811

PL

Poliuretanowe kationomery syntezowano w reakcji MDI, IPDI, poliestrów i trzeciorzędowych amin alifatycznych, które po wbudowaniu do prepolimeru w reakcji z kwasem mrówkowym lub bromkiem butylu tworzyły kationy alkiloamoniowe. Otrzymane prepolimery izocyjanianowe przedłużano w środowisku wodnym przy użyciu 1,6-heksametylenodiaminy, uzyskując trwałe dyspersje wodne. Metodą spektroskopii 1H NMR potwierdzono struktury chemiczne syntezowanych kationomerów i podjęto próby ilościowej oceny polarności otrzymanych z nich powłok, na podstawie specjalnie w tym celu obliczanego parametru kdośw. Wykorzystując modele van Ossa-Gooda i Owensa-Wendta oraz pomiary kątów zwilżania powierzchni kationomerów poliuretanowych za pomocą cieczy wzorcowych o różnej polarności, wyznaczono swobodną energię powierzchniową (SEP) wytwarzanych powłok. Dyskutowano wpływ struktury chemicznej oraz polarności kationomerów poliuretanowych na wartości SEP i jej składowe: polarną, dyspersyjną i kwasowo-zasadową. Stwierdzono, że istotną rolę odgrywa w tym przypadku zarówno rodzaj diizocyjanianu, poliestru, jak i jego ciężar cząsteczkowy oraz struktura segmentu jonowego. Powłoki o małej hydrofilowości (SEP ok. 38 mJ/m2) wytwarzano z kationomerów syntezowanych z MDI i poli(etylenoadypiniano)diolu 1000, zawierających ugrupowania jonowe otrzymane w wyniku wbudowania do łańcuchów poliuretanowych N-butylodietanoloaminy wraz z bromkiem butylu.

EN

Polyurethane cationomers were synthesized in the reaction of MDI, IPDI, polyesters and tertiary aliphatic amines, which were incorporated into the prepolymer and converted to alkylammonium cations by reacting with formic acid or butyl bromide. The obtained isocyanate prepolymers were extended in aqueous medium using 1,6-hexamethylenediamine resulting in the formation of stable aqueous dispersions. Chemical structures of the synthesized cationomers were confirmed by 1H NMR spectroscopy. Attempts were made to quantitatively evaluate the polarity of coatings made from them using specially calculated for that purpose kcalc. parameter. The surface free energy (SFE) of the obtained coatings was determined using van Oss — Good and Owens — Wendt models as well as contact angle measurements of cationomer surfaces by means of standard liquids with various polarity. The effect of chemical structure and polarity of polyurethane cationomers on SFE as well as on its polar and acid-base components was discussed. It was concluded that these parameters are highly influenced by both diisocyanate and polyester type as well as molecular weight and ionic segment structure. Coatings with low hydrophobicity (SFE about 38 mJ/m2) were prepared from the cationomers made from MDI and poly(ethylene adipate) diol 1000, containing ionic groups obtained by incorporation of N-butyldiethanolamine together with butyl bromide into the polyurethane chains.

14

Ocena wpływu biodegradacji na strukturę chemiczną polieterouretanów

Stępień A. E.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 7-8

545-550

PL

Na podstawie analizy widm 1H NMR oraz MALDI-TOF określano zmiany w budowie chemicznej polieterouretanów zsyntezowanych z: diizocyjanianu 1,6-heksametylenu (HDI) i oligo(oksypropyleno)diolu (Rokopol 7P) lub z 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu (MDI) i poli(tetrahydrofuranu) (PTHF), lub z MDI i poli(oksypropyleno)diolu (PPG), zachodzące w wyniku degradacji w środowisku gleby w ciągu 120 dni. W przypadku próbek PUR z alifatycznego diizocyjanianu HDI i polieterolu Rokopol 7P po biodegradacji zaobserwowano zmiany w ich strukturze chemicznej, analiza zaś struktur chemicznych poliuretanów otrzymanych z aromatycznego diizocyjanianu MDI i polieteroli PPG, bądź PTHF, przed i po biodegradacji nie wykazała zmian.

EN

Changes in the chemical structures of poly(ether urethanes) synthesized from 1,6-hexamethylene diisocyanate (HDI) and oligo(oxypropylene)diol (Rokopol 7P) or 4,4'-diphenylmethane diisocyanate (MDI) and poly(tetrahydrofuran) (PTHF) or MDI and poly(oxypropylene)diol (PPG), after degradation in the soil environment for a period of 120 days, were investigated using 1H NMR and MALDI-TOF spectral analysis. The structural changes were observed as a result of biodegradation of PUR made from aliphatic diisocyanate HDI and polyetherol Rokopol 7P, whereas the chemical structures of polyurethanes synthesized from aromatic diisocyanate MDI and polyetherols PPG or PTHF showed no differences before and after biodegradation.

15

New aromatic polyesteramides: synthesis and properties

Sava I.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 4

263-270

EN

New aromatic polyesteramides with fairly high average molecular weight [(72-229) · 10³] and rather narrow polydispersity in the range of 2.0-3.7 were prepared by polycondensation reaction of different aromatic diamines with a diacid chloride containing preformed ester groups. These polymers, easily soluble in N-methylpyrrolidinone, were cast into transparent, flexible films of various thickness (5-40 μm). The polymers showed high thermal stability with initial decomposition temperature above 340 °C and glass transition temperature in the range of 190-220 °C. The viscoelastic behavior of the new polyesteramides was investigated in the temperature range from -100 °C to 260 °C by dynamic mechanical analysis.

PL

W wyniku polikondensacji 5 różnych diamin aromatycznych z chlorkiem kwasowym zawierającym grupy estrowe [dichlorkiem bis-3-oksybenzoilotereftaloilu o wzorze (I), schemat A], otrzymano szereg różniących się budową chemiczną nowych aromatycznych poliestroamidów (IIIa)-(IIIe) (schemat D, rys. 1 i 2). Produkty te charakteryzowały się dość dużym ciężarem cząsteczkowym [(72-229) · 10³] oraz niewielką polidyspersyjnością mieszczącą się w przedziale 2,0-3,7 (metoda GPC, tabela 1). Ich dobra rozpuszczalność w N-metylopirolidynonie umożliwiła uzyskanie na ich podstawie wylewanych przezroczystych, giętkich folii grubości 5-40 μm. Przedstawiono wyniki badania poliestroamidów metodami analizy termograwimetrycznej (TGA, rys. 3) i różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC, tabela 2, rys. 4). Szczególnie dużo miejsca poświęcono interpretacji wyników uzyskanych metodami dynamicznej analizy mechanicznej w przedziale od -100 °C do +260 °C (rys. 5-9, tabela 2) oraz właściwościom cieplnym (rys. 3 i 4, tabela 2). Podkreślono przy tym, że badane polimery odznaczają się bardzo dobrą odpornością cieplną (początkowa temperatura rozkładu przekracza 340 °C). Ich temperatura zeszklenia mieści się - w zależności od budowy chemicznej - w przedziale 190-220 °C.

16

Degradacja enzymatyczna poliuretanów. Cz. II. Wpływ budowy chemicznej poliuretanów i warunków hydrolizy enzymatycznej

Wojturska J.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 3

177-184

PL

W tej części opracowania przedstawiono stan wiedzy na temat enzymatycznej degradacji poliuretanów (PUR) ze szczególnym uwzględnieniem wpływu podstawowych warunków procesu, rodzaju enzymu zastosowanego do degradacji, jego aktywności i czasu działania oraz budowy chemicznej poliuretanów (polimerów o strukturze segmentowej) na przebieg takiego rozkładu. Omówiono wybrane techniki kontrolowania przebiegu degradacji, mianowicie określanie ubytku masy oraz zmian ciężaru cząsteczkowego, stopnia krystaliczności, właściwości mechanicznych i morfologii próbek.

EN

A review of the state-of-the-art and developments in the field of enzymatic degradation of polyurethanes (PUR) has been presented in this part. In the review special consideration was given to the primary factors influencing the polyurethane degradation such as the type of enzyme used, its activity, duration of the process and also the structure of the polyurethanes (polymers of segmented structure). Monitoring techniques via weight loss, measurements and observations of changes of molecular weight, crystallinity, mechanical properties as well morphology were discussed.

17

Biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units. Part I. Synthesis possibilities

Tudorachi N., Chiriac A. P., Lipsa R.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 3

204-210

EN

This paper present the possibility to achieve biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units via two different routes of synthesis processes. The first one (variant A) involves in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and the second (variant B) involves poly(succinimide) synthesis and then its modification with L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. The prepared copolymers were characterized by IR and ¹H NMR spectroscopy, molecular weights and particle size distribution. The synthesized copolymers can be used as possible matrix to achieve some matrix/active principle systems with medical and pharmaceutical applications, especially owing to their biodegradability and biocompatibility.

PL

Przedstawiono dwa różne sposoby otrzymywania kopolimerów zawierających jednostki sukcynoimidu (SI) i kwasu mlekowego (LA) - PSI-co-LA. Pierwsza metoda (wariant A) polega na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, amoniaku i LA (schemat A), a wg drugiej (wariant B) wykorzystuje się do tego celu otrzymany wstępnie polisukcynoimid i prowadzi jego polikondensację w masie z LA (schemat B). Uzyskane kopolimery scharakteryzowano metodami spektroskopii IR (rys. 1-3, tabela 1) i NMR (rys. 4) oraz określono ich ciężary cząsteczkowe (metoda GPC, tabela 2) a także wymiary cząstek i rozkład tych wymiarów (rys. 5, tabela 3). Opisane produkty mogą być zastosowane jako biodegradowalne i biokompatybilne nośniki substancji czynnych użytkowanych w medycynie i farmacji.

18

Materiały powłokowe otrzymywane z kationomerów poliuretanowych modyfikowanych funkcjonalizowanym silseskwioksanem. Cz. I. Budowa chemiczna kationomerów

Król B., Król P.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 6

440-451

PL

Opisano trzyetapową syntezę wodorozcieńczalnych kationomerów poliuretanowych (PUR) na podstawie 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu (MDI), oligo(oksypropyleno)glikolu i N-metylodietanoloaminy (N-MDEA, dodatkowy substrat hydroksylowy i przedłużacz łańcucha), które - po utworzeniu jonów amoniowych w reakcji wprowadzonych grup N-alkilowych z HCOOH oraz (na 4. etapie) dyspergowaniu w wodzie, utworzyły trwałe dyspersje. Kationomery te na 3. etapie procesu (synteza prepolimeru uretanowo-izocyjanianowego) modyfikowano chemicznie z zastosowaniem funkcjonalizowanego grupami -OH silseskwioksanu (PHIPOSS). Budowę chemiczną kationomerów i ich ciężary cząsteczkowe scharakteryzowano metodami IR i NMR oraz chromatografii GPC. Metody te zastosowano również do scharakteryzowania otrzymanego niezależnie PHIPOSS.

EN

The three-stage synthesis of waterborne polyurethane cationomers on the basis of diphenyl methane-4,4'-diisocyanate (MDI), oligo(oxypropylene glycol) and N-methyldiethanolamine [(N-MDEA) used as an additional hydroxylating and chain-elongating reagent] has been presented. Stable dispersions were obtained after the quaternisation, in a further fourth stage, of the introduced N-alkyl groups with formic acid (HCOOH) and then dispergation in water (Table 5). The cationomers obtained in the third stage of the synthesis of urethane-isocyanate prepolymers were modified chemically with silsequioxanes functionalized with -OH groups (Table 6). The chemical structure of the cationomers and their molecular weights were determined using IR, NMR and GPC chromatography (Figs. 6-13, Tables 7-11). The same methods were also applied in determining the properties of the obtained PHIPOSS [equation (VI), Figs. 1-5, Tables 1-4].

19

Hyperbranched multimethacrylate resins of low viscosity and low oxygen inhibition for dental applications

Tomasik A. K., Biernat M., Parzuchowski P. G.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 4

284-292

EN

This work presents the syntheses and characterization of new low viscosity and low oxygen inhibition hyperbranched multimethacrylate macromonomers capable of photopolymerization, for application in dental composites. Two types of multimethacrylate resins were synthesized. One based on bisphenol A core and polyether branches and the other one based on trimethylolpropane (TMP) and polyether structure containing urethane bonds, obtained with isocyanate or non-isocyanate method. The monomers were characterized by spectroscopic methods. The conversion of double bonds was investigated by FTIR. The physical properties of the multimethacrylate resins such as viscosity, density and polymerization shrinkage were determined. Based on the results obtained it has been shown that such resins are attractive materials to use in composites, especially dental ones.

PL

Opisano sposób syntezy nowych silnie rozgałęzionych (hiperrozgałęzionych) wielometakrylowych makromonomerów zdolnych do fotopolimeryzacji. Charakteryzują się one zmniejszoną lepkością oraz ograniczoną inhibicją tlenową i są przeznaczone do zastosowań dentystycznych. Zsyntetyzowano dwa typy żywic: pierwszy zawierał cząsteczkę bisfenolu A jako rdzeń i ramiona polieterowe (Schemat A, produkty 4a-4c), drugi zaś - trimetylolopropan (TMP) i ramiona polieterowe z fragmentami uretanowymi (Schemat B, produkty 5c-7c oraz Schemat C, produkt 8b). Ugrupowania uretanowe zostały wprowadzone metodą bezizocyjanianową (5c-7c) bądź też tradycyjną z wykorzystaniem izocyjanianu (Schemat C, 8b). Budowę chemiczną makromonomerów scharakteryzowano metodami spektroskopowymi 1H NMR (rys. 1-3, 5, 7) i FTIR (rys. 4 i 6). Metodą FTIR zbadano przebieg konwersji wiązań podwójnych w fotopolimeryzacji kilku żywic wielometakrylowych w funkcji czasu (rys. 8). Scharakteryzowano też ich gęstość i skurcz polimeryzacyjny (Tabela 1) oraz wybrane właściwości mechaniczne (wytrzymałość na zginanie i twardość powierzchniową, Tabela 2). Wyniki wskazują, że uzyskane żywice mogą stanowić alternatywę dla obecnie stosowanych kompozytów, w szczególności kompozytów dentystycznych.

20

Zastosowanie promieniowania mikrofalowego w syntezie biodegradowalnego kopolimeru kwasu asparaginowego z kwasem mlekowym

Pagacz J., Polaczek J., Pielichowski J., Migdał M., Tokarska A.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 7-8

514-521

PL

Przedstawiono wyniki badań nad nową, polegającą na zastosowaniu promieniowania mikrofalowego metodą otrzymywania biodegradowalnego kopolimeru (PAL): kwas asparaginowy (KA)-kwas mlekowy (KM). Syntezę prowadzono w warunkach różnego stosunku molowego reagentów, temperatury i mocy promieniowania, w roztworze lub w stopie, bez użycia katalizatora oraz - dla porównania - w jego obecności (H3PO4). Oceniono również przebieg degradacji w roztworze soli fizjologicznej kopolimerów PAL otrzymywanych w stopie. Budowę chemiczną produktów scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR) oraz protonowego magnetycznego rezonansu jądrowego (1H NMR). Metodą chromatografii żelowej (GPC) oznaczono ciężar cząsteczkowy tych produktów, a także określono ich właściwości termiczne wykorzystując do tego celu termograwimetrię (TG) oraz różnicową kalorymetrię skaningową (DSC).W zależności od doboru badanych, wyżej wymienionych warunków kopolimeryzacji, jak również metody jej prowadzenia uzyskano materiały różniące się ciężarem cząsteczkowym, krystalicznością, rozpuszczalnością oraz odpornością termiczną.

EN

The results of investigations on the new method, based on microwave radiation use, of preparation of aspartic acid (KA)/lactic acid (KM) biodegradable copolymer (PAL) are presented. The syntheses were carried out at various molar ratios of reagents, different temperature and radiation dose, in the solution or bulk, without catalyst (H3PO4) or - for comparison - with it (Table 1-4). The course of degradation of PAL copolymers prepared in bulk, in physiological solutions was also evaluated (Fig. 1). Chemical structure of the products were characterized by infrared spectroscopy (FT-IR) (Fig. 2 and 3) and nuclear magnetic resonance (1H NMR) (Fig. 4). Molecular weights of the products (Table 5) were determined by gel permeation chromatography (GPC). Thermal properties were investigated by thermogravimetry (TG) (Fig. 5, Table 6) and differential scanning calorimetry (DSC) (Fig. 6 and 7, Table 7). Dependently on the method of copolymerization and its conditions the resulted materials varied in molecular weights, crystallinity, solubility and thermal stability.