Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Atrazine toxicity in marine algae Chlorella vulgaris, in E. coli lux and gfp biosensor tests

Matejczyk Marzena, Kondzior Paweł, Ofman Piotr, Juszczuk-Kubiak Edyta, Świsłocka Renata, Łaska Grażyna, Wiater Józefa, Lewandowski Włodzimierz

Archives of Environmental Protection

|

2023

|

Vol. 49, no 3

87--99

EN

Atrazine (ATR) is a widely used chlorinated herbicide from the s-triazine group. Due to the widespread use of ATR, it leaks into the environment and is detected in drinking water, exceeding the WHO-acceptable concentration of atrazine in drinking water, which is 2 μg/L. The aim of our study was to determine toxicity, protein degradation and genotoxicity of ATR at concentrations of 10; 1; 0.1; 0.01 mg/L on Chlorella vulgaris and with the application of E. coli bioluminescent biosensor strains. We measured the content of chlorophyll a, b, carotenoids in Chlorella vulgaris and the inhibition of this algae culture growth. E. coli RFM443 strains with gene constructs grpE:luxCDABE, lac:luxCDABE, recA:luxCDABE and E. coli strain MM294 trc:luxCDABE were used to determine toxicity, degradation of cellular proteins and genotoxicity. On the base of the obtained results, we concluded that ATR in the tested concentrations shows a toxic effect in relation to Chlorella vulgaris. ATR is toxic and genotoxic in E. coli RFM443 strains with grpE, lac, recA promoters and causes degradation of cellular proteins. Moreover, we have detected ATR toxicity toward the GFP protein in E. coli strain MM294-GFP. Taking into account the toxicity and genotoxicity of ATR documented in our research and in the experiments of other authors, we conclude that the presence of this herbicide in surface waters and drinking water is a serious threat to living organisms.

PL

Atrazyna (ATR) to szeroko stosowany na całym świecie chlorowany herbicyd z grupy s-triazyn. Ze względu na powszechne stosowanie, ATR przedostaje się do środowiska i jest wykrywana w wodzie pitnej, przekraczając dopuszczalne przez WHO stężenie, które wynosi 2 μg/L. W przedstawionych badaniach określono toksyczność ATR w stężeniach 10; 1; 0.1; 0.01 mg/L na glonach Chlorella vulgaris oraz z zastosowaniem E. coli mikrobiologicznych biosensorów z genami reporterowymi gfp i lux. Toksyczność oszacowano na podstawie zawartości chlorofilu a, b, karotenoidów w Chlorella vulgaris oraz zahamowania wzrostu tej kultury alg. Szczepy E. coli RFM443 z konstruktami genowymi grpE:luxCDABE, lac:luxCDABE, recA:luxCDABE i szczep E. coli MM294 trc:luxCDABE wykorzystano do określenia toksyczności, degradacji białek komórkowych i genotoksyczności. W przeprowadzonych badaniach wykryto, że ATR w analizowanych stężeniach wykazuje działanie toksyczne w stosunku do Chlorella vulgaris. W przypadku ATR stwierdzono właściwości toksyczne i genotoksyczne oraz potencjał degradacji białek w szczepach E. coli RFM443 z promotorami grpE, lac, recA. Ponadto wykryto toksyczność ATR w stosunku do białka GFP w szczepie E. coli MM294-GFP. Biorąc pod uwagę udokumentowaną w badaniach własnych oraz w doświadczeniach innych naukowców toksyczność i genotoksyczność ATR, obecność tego herbicydu w wodach powierzchniowych i wodzie pitnej stanowi poważne zagrożenie dla organizmów żywych.

2

Wpływ atrazyny i jej produktów rozpadu na środowisko oraz organizm ludzki

Adamowicz M., Makarova K., Paradowska K.

Ekologia i Technika

|

2015

|

R. 23, nr 6

323--330

PL

Atrazyna to jeden z najczęściej stosowanych herbicydów w Stanach Zjednoczonych. Z roku na rok zwiększająca się liczba artykułów naukowych alarmuje o jego potencjalnej toksyczności. Najwięcej mówi się o jego właściwościach ksenoestrogennych. Ksenoestrogeny to egzogenne związki zaburzające przede wszystkim gospodarkę estrogenową. Wpływają niekorzystnie na płodność mężczyzn oraz na kształtowanie się płci w życiu płodowym. Związek jest stabilny, ale jego okres półtrwania może się znacznie wahać w zależności od czynników zewnętrznych. Można go spotkać zarówno w wodach powierzchniowych, jak i podziemnych. Natomiast poprzez opady atmosferyczne atrazyna zwiększa swój obszar skażenia. Pomimo dostępności wielu badań, wciąż nie ma jednolitego zdania na temat stopnia szkodliwości atrazyny i jej produktów rozpadu na środowisko oraz na ludzki organizm. W niektórych krajach został już wprowadzony zakaz stosowania atrazyny.

EN

Atrazine is one of the most widely used herbicides in United States. Recent studies report atrazine potentially toxicity. However most talk about xenoestrogenous acttivities. Xenoestrogens are exogenous endocrine disrupting compounds, that especially affect normal estrogenic signaling. Their adverse effect concern reducing male fertility and disrupting fetal life development. Atrazine is known to be persistent compound, however its half-life can extremely differ, depending on external factors. Traces of atrazine are found in surface and groundwater. This herbicide extend the area of contamination due to precipitations. Despite of many studies, there is no clear judgment in assessment of harmfulness of atrazine and its metabolites on environment and human body. Some countries have already banned application of atrazine.

3

Atrazine and metolachlor contamination in surface and ground water in the Zomba/Bvumbwe region In Malawi

Lakudzala D.D.

International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy

|

2013

|

Vol. 1

33-45

EN

A snapshot survey was conducted to assess ground and surface water contamination by atrazine and metolachlor in the Zomba/Bvumbwe region. Ground and surface water samples were collected and their atrazine and metolachlor were extracted using ethyl acetate. The extracts were cleaned up using florisil, concentrated on a rotary evaporator and detected using thin layer chromatography. No herbicide residue was detected in the groundwater samples. In surface water samples atrazine was detected in 38% and metolachlor was detected in 15% of the samples. The concentrations of the herbicides were at their highest soon after the first run off event after herbicide application. The concentrations, however were generally below the World Health Organization's (WHO's) recommended maximum guideline values (2?g/ml atrazine and 10?g/ml) metolachlor). Following the first run off event concentrations of herbicides steadily decreased with time, decreasing to zero within eight weeks of herbicide application at 37% of the water sampling points that had herbicide contamination. Light soaking rains, higher clay content, flat land, longer distance between agricultural land and surface water body (filtering area), lower herbicide application rates and herbicide incorporation seemed to reduce herbicide export to surface water. Based on the study it is recommended that regular monitoring of pesticides in water should be done and that quantification of the pesticides should be done more accurately using a gas or liquid chromatograph with appropriate detectors. It is also recommended to follow good land husbandry practices to reduce export of pesticides to surface water bodies.

4

Microorganism development and atrazine decay under field conditions after inoculation with microorganisms isolated from long- term herbicide experiments

Przybulewska K., Sienicka K.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2008

|

Vol. 15, nr 4

501-511

EN

In the present study an attempt was taken up to use microorganisms resistant to triazine compounds for atrazine degradation under field experiment conditions. Disappearance time of active substance in soil was determined, as well as microorganism count and biomass content. The obtained results confirm considerable efficiency of soil inoculation with microorganisms, which is most frequently connected with an increase of the number of respective groups of microorganisms in soil as well as acceleration of atrazine decomposition in it. Increase in live microbial biomass content after inoculation as well as increase of microorganism number is evidence of its rang-term soil persistance. The data obtained in this study point to a possibility of active biodegradation also at weaker proliferation. The greatest importance in activation of atrazine disappearance from among the microorganisms used for inoculation bas Bacillus cereus and Trichoderma sp. strains isolated from pesticide-contaminated soils demonstrate a potentially great possibility of using them in treatments aiming at the removal of soil herbicide residues deposited in it.

PL

Podjęto próbę wykorzystania drobnoustrojów odpornych na związki triazynowe do degradacji atrazyny w warunkach doświadczenia polowego. Określano czas zanikania substancji aktywnej w glebie, liczebność drobnoustrojów i jednocześnie zawartość biomasy. Otrzymane wyniki potwierdzają znaczną skuteczność inokulacji gleby mikroorganizmami, co najczęściej jest związane ze wzrostem liczebności odpowiednich grup mikroorganizmów w glebie, a także przyśpieszenia rozkładu w niej atrazyny. Przyrost ilości biomasy żywych mikroorganizmów po inokulacji oraz wzrost liczebności drobnoustrojów świadczy o długotrwałym utrzymywaniu się jej w glebie. Uzyskane w niniejszych badaniach dane wskazują na mo1:liwość aktywnej biodegradacji także przy słabszym namna1:aniu. Największe znaczenie w aktywizacji zanikania atrazyny spośród użytych do inokulacji drobnoustrojów mają Bacillus cereus i Trichoderma sp. Szczepy wyizolowane z gleb zanieczyszczonych pestycydami dają potencjalnie dużą możliwość ich wykorzystania w zabiegach zmierzających do usunięcia z gleb zalegających tam pozostałości herbicydów.

5

Effect of soil inoculation with microorganisms isolated from long-term herbicide experiment on biomass content in it

Przybulewska K., Sienicka K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2008

|

Vol. 15, nr 7

657-664

EN

The study aimed at determining changes in live microbial biomass content in atrazine-contaminated soil, inoculated in addition with strains resistant to triazine herbicides. Biomass content was measured with Wösthoff-Ultragas U4S analyzer according to Anderson and Domsch. As a result of the performed study, an increase in live microbial biomass content was found to occur in atrazine-contaminated soil. Inoculation of soil, in particular of the atrazine-supplemenled one, with strains resistant to triazine herbicides, or with their mixture, induced an intensive increase in biomass content, especially after introduction of bacteria Pseudomonas sp. and Peanibacillus amyloliticus. In case of inoculation of the non-sterile soil with indigenous microflora, competition and selection processes occured very frequently, affecting less intensive increases in biomass content than it happened in sterilized soil.

PL

Praca miała na celu określenie zmian zawartości biomasy żywych drobnoustrojów w glebie zanieczyszczonej atrazyną, którą dodatkowo inokulowano szczepami odpornymi na herbicydy triazynowe. Zwartość biomasy mierzono w aparacie Wosthoff-Ultragas U4S metodą Andersona i Domscha. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że w glebie zanieczyszczonej atrazyną nastąpił przyrost zawartości biomasy żywych drobnoustrojów. Inokulowanie gleby, szczególnie z dodatkiem atrazyny szczepami odpornymi na herbicydy triazynowe, lub ich mieszaniną, powodowało intensywny wzrost zawartości biomasy, szczególnie w przypadku wprowadzenia bakterii z rodzaju Pseudomonas sp. i Peanibacillus amyloliticus. W przypadku szczepienia gleby niesterylnej z mikroflorą rodzimą często występuje zjawisko konkurencji i selekcji wpływające na mniej intensywne przyrosty zawartości biomasy niż to miało miejsce w glebie wcześniej wyjałowionej.

6

Development of microorganisms in atrazine-contaminated soil after inoculation with strains isolated from long- term herbicide experiment soil

Przybulewska K., Sienicka K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2008

|

Vol. 15, nr 4-5

393-404

EN

In the present study, microorganisms were used isolated Horn the soils where chemical crop protection treatments with triazine herbicides bad been made twice each vegetation season for a period of forty years. Basing on the obtained results, it is possible to state that microorganisms isolated from the soils of tong-term herbicide experiment show a certain type of changes which is characterized by intensive increase in their count in atrazine-contaminated soil. This refers mostly to their considerable increase in sterile soil. Among most intensively proliferating microorganisms, the following genera can be numbered: Pseudomans sp., Bacillus sp., Peanibacillus sp., Streptomyces, or a fungus Trichderma sp. genus. The isolated bacterial species Pseudomonas fulva and Peanibacillus amyloliticus surmounted the threshold of competition from indigenous bacteria and proliferated in large numbers in non-sterile atrazine-contaminated soil.

PL

W badaniach wykorzystano drobnoustroje wyizolowane z gleb, na których 2-krotnie w każdym sezonie wegetacyjnym w okresie czterdziestu lat były wykonywane zabiegi ochrony chemicznej roślin herbicydami triazynowym. Na podstawie otrzymanych wyników można stwierdzić, że wyizolowane drobnoustroje wykazują pewien rodzaj zmian charakteryzujący się intensywnym wzrostem ich liczebności w glebie zanieczyszczonej atrazyną. Dotyczy to głównie ich znacznego przyrostu w glebie sterylnej. Do najintensywniej namnażających się mikroorganizmów można zaliczyć następujące rodzaje Pseudomans sp. Bacil/us sp. Peanibacillus sp. Streptomyces czy grzyb z rodzaju Trichderma sp. Wyizolowane gatunki bakterii Pseudomonas fulva i Peanibacillus amyloliticus pokonywały próg konkurencji ze strony drobnoustrojów rodzimych i licznie namnażały się w glebie niesterylnej zanieczyszczonej atrazyną.

7

The effect of Atpolan 80 EC on atrazine residues in the soil

Swarcewicz M., Skórska E., Paździoch W.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2007

|

Vol. 9, nr 3

5-8

EN

The persistence of atrazine residues in soils may have an effect on the contamination of the ground water or surface water. Besides the active ingredients, pesticide formulations contain many other compounds called adjuvants. One of them is the Atpolan 80 EC which belongs to the group of oil mineral adjuvants used as lank-mix. The utilization of a fraction of paraffin oil 1113 is one of the examples of utilising waste as the component of Atpolan 80 EC in agriculture. When the Atpolan concentration comprised 1.25% (v/v), the atrazine degradation rate decreased in the sandy loam and muck soil. The half-life of atrazine increased over a period of 40 or 57 days, depending on the type of the soil. The least significant effect was caused by Atpolan concentration at 0.25 and 0.75%. This result points at the capability of limiting atrazine run-off and leaching down the soil profile. Each ingredient of the pesticide, besides having the overall ability to distribute between different phases, also demonstrates some single compound behaviour. This paper shows our current understanding of the factors that influence the adjuvant performance and their potentially complex interactions with the pesticide.

8

Wysokoefektywne uzdatnianie wód podziemnych z zastosowaniem mas katalitycznych

Włodarczyk M., Wybieralski J.

Ekologia i Technika

|

2006

|

R. 14, nr 1

16-22

PL

W pracy badano kinetykę adsorpcji atrazyny i flufenacetu w preparacie Aspect 500 SC na trzech glebach o różnej zawartości węgla organicznego i różnym składzie granulometrycznym.

EN

The adsorption kinetics of two herbicides atrazine and flufenacet (main ingreadients of Aspect 500 SC) was investigated in three soils of different organic carbon contents and granulometric composition.

9

Effect of adjuvants on kinetics of adsorption of atrazine

Włodarczyk M., Wybieralski J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Vol. 13, nr 7

703-708

EN

This study investigates the effect of adjuvants on the kinetics of adsorption of model substance atrazine, and the values of water/soil partition coefficients Kd and Koc. Laboratory experiments were conducted on three soils with different organic carbon content (Winna Gora Corg = 0.69 %, Lipnik Corg = 1.65 %, Slawoszewo Corg = 4.83 %). In the experiment two oil adjuvants: Adpros 85 SL, Olejan 85 EC (0.04% v/v) and surfactant Break-Thru S 240 (0.002 % v/v) were used. Two-phase adsorption was clearly observed for all mixtures in all three soils (the first, rapid - non-linear phase and the second, slower - linear phase). The data indicates that the adsorption behavior of atrazine in each soil in the presence of the adjuvants varies. Application of adjuvants resulted in an increase or a decrease in s-triazine adsorption.

10

Chemical control of common lamb's quarters Chenopodium album L. (Chenopodiaceae) originated from industry polluted areas

Dopierała U.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Vol. 12, nr 10

1051-1056

EN

For above 30 years in the vicinity of copper foundry "Głogów" agricultural farms exist. The aim of the work was to determine if biotypes of C. album which grow for many years in heavy metals polluted environment show any differences in the efficacy of herbicides' control. In greenhouse experiments the efficacy of control of C. album by different atrazine and MCPA doses also in combinations with 0.4 % CuSO4 was compared. Plants of C. album were grown from seeds collected from three cultivated fields near Głogów, with different content of heavy metals in soils (mainly of copper). Atrazine and MCPA showed similar efficacy on tested populations of C. album without respect of soil contamination level, seeds' origin and dose of herbicide. Small differences in plant sensitivity especially in the presence of Cu[to 2+] ions generally did not influence herbicide efficacy.

PL

W obrębie ponad 30-letniego oddziaływania emisji przemysłowych huty miedzi "Głogów" funkcjonują gospodarstw rolne. Celem pracy było określenie, czy biotypy komosy białej zasiedlające od wielu lat środowisko rolnicze zanieczyszczone metalami ciężkimi wykazują różnice w skuteczności ich zwalczania herbicydami. W warunkach szklarniowych porównywano skuteczność działania w różnych dawkach samej atrazyny (pochodna triazyny) i MCPA (pochodna kwasu fenoksyoctowego) oraz w mieszaninie z 0,4 % CuSO4 na roślinach komosy, której nasiona zebrano z trzech pól uprawnych o różnym stopniu zanieczyszczenia, głównie miedzią. Populacje komosy wykazywały się podobną reakcją na działanie obu herbicydów bez względu na stopień zanieczyszczenia gleby, pochodzenie nasion i dawkę herbicydu. Dodanie miedzi do cieczy opryskowej powodowało spowolnienie początkowej fazy działania herbicydów.

11

Atrazyna : dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Ludwicki J. K., Struciński P.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2001

|

Nr 3 (29)

49--72

PL

Atrazyna (2-chloro-4-etyloamino-6-izopropyloamino-1,3,5-triazyna) jest her- bicydem, powszechnie stosowanym w zwalczaniu chwastów dwuliściennych i niektórych jednoliściennych w uprawie m.in. kukurydzy, ziemniaków i roślin sadowniczych. Jest także stosowana w leśnictwie (szkółki leśne) i na terenach rolniczo nieużywanych. Nie jest produkowana w Polsce. W dostępnej literaturze nie ma doniesień dotyczących ostrego zatrucia atrazyną u ludzi. Nie ma też danych pozwalających na ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Opisywane są nieliczne przypadki wystąpienia reakcji skórnych po kontakcie z atrazyną. W badaniach epidemiologicznych przeprowadzonych we Włoszech i USA stwierdzono, że narażenie na herbicydy z grupy triazyn (m.in. atrazynę) może wiązać się ze wzrostem ryzyka wystąpienia nowotworu jajników (Włochy) i m.in. chłoniaka nieziarniczego u mężczyzn (USA). Atrazyna jest związkiem wykazującym niewielką toksyczność ostrą w stosunku do różnych gatunków zwierząt, niezależnie od drogi narażenia. I tak, przy narażeniu per os wartość LD50 dla gryzoni waha się od 600 do 4000 mg/kg m.c. Bydło i owce są bardziej wrażliwe na działanie toksyczne herbicydu. W przypadku dermalnego podania atrazyny, wartości LD50 dla szczura wynoszą > 3100 mg/kg m.c., a dla królika − 7500 mg/kg m.c. Podobnie duże są nieliczne w literaturze i specjalistycznych bazach danych wartości LC50 przy narażeniu ostrym drogą inhalacyjną (przez 4 h) i przekraczają one stężenie 5000 mg/m³. W badaniach przewlekłych na szczurach, myszach i psach, których wyniki udostępniono w Internecie, wyznaczono wartości NOAEL wynoszące odpowiednio: 3,5; około 40,0 oraz 4,97 mg/kg m.c./dzień. Ogromna większość danych wskazuje, że atrazyna nie wykazuje działania mutagennego. Jej działanie rakotwórcze w badaniach na zwierzętach stwierdzono tylko po podawaniu bardzo dużych dawek. W 1991 r. IARC zakwalifikowała atrazynę do grupy 2B. Atrazyna wykazuje działanie embriotoksyczne przy jej podawaniu ciężarnym samicom wyłącznie w dawkach toksycznych dla matek. Wyniki uzyskane po narażeniu zwierząt laboratoryjnych nie upoważniają do zaliczenia atrazyny do związków teratogennych ani mających wpływ na rozrodczość. Atrazyna łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, może być też wchłaniana przez skórę i układ oddechowy. Ulega stosunkowo szybkiemu metabolizmowi i jest wydalana głównie z moczem. W badaniu na osobach narażonych (6 osób) wykazano istnienie zależności między stężeniem atrazyny w powietrzu a sumą stężeń metabolitów wydalanych z moczem. Proponowana wartość NDS na poziomie 5 mg/m³ opiera się na wynikach 2-letnich badań na szczurach, w których wyznaczono wartość NOAEL na poziomie 3,5 mg/kg m.c./dzień (efekt krytyczny − spadek tempa przyrostu masy ciała w stosunku do grupy odniesienia). Rozwiązanie takie jest analogiczne do przyjętego w USA przez ACGIH.

EN

2-chloro-4-ethylamino-6-isopropyloamino-l,3,5-triazine (atrazine) is a selective triazine herbicide widely used on a variety of crops, notably maize, sorghum, sugarcane, potatoes and fruitgrowing plants to control broadleaf and grassy weeds. It is also used in conifer reforestation plantings and as a nonselective herbicide on non-cropped industrial lands. It is not produced in Poland. In available scientific literature there are no records on acute poisonings in humans from the ingestion of atrazine. There are also no data allowing estimation of the dose-effect relationship in occupationally exposed workers. Single reports showed a possibility of contact dermatitis induced by atrazine while others stated no irritant or allergic skin reaction after contact with atrazine. Case-control epidemiological studies performed in Italy and the USA evaluating possible health associations of exposure to agricultural chemicals, including triazine herbicides, showed slightly elevated increased risk of epithelial ovarian cancer and non-Hodgkin's lymphoma in exposed populations. Atrazine is slightly to moderately toxic to animals, independently of route of exposure. The oral LD5o values for rodents are in the range of 600 - 40000 mg/kg b.w. Ruminants (cattle, sheep) seem to be much more sensitive to the toxic action of atrazine. The dermal LD50 in rabbits is 7500 mg/kg and more than 3100 mg/kg in rats. LC50 (4 hours) values derived from inhalation acute studies on animals are greater than 5000 mg/m3. The results of long-term per os toxicity studies on rats, mice, and dogs allowed to establish the following NOAEL values ‘based on different endpoints for mentioned species): 3.5, about 40.0, and 4.97 mg/kg b.w x day respectively. The weight of evidence from numerous studies indicates that atrazine alone or atrazine following microsomal activation in mammals is not mutagenic. In 1991 IARC classified ¿irazine as a substance possibly carcinogenic to humans (Group 2B). Embryotoxic effects ¿iter oral administration of atrazine were observed only in high, maternally toxic doses. Atrazine does not appear to be teratogenic, nor cause adverse reproductive effects. Atrazine is readily absorbed through the gastrointestinal tract and it can also be absorbed zermally and by inhalation. It is rapidly and completely metabolized, primarily by oxidative iealkylation of the amino groups and eliminated mainly with urine. The study performed on 6 cccupationally exposed workers showed that the sum of two main urinary metabolites reflected quantitatively the exposure.

12

Capacitive sensors based on a photografted molecularly imprinted polymers

Panasyuk-Delaney T., Mirsky V.M., Wolfbeis O.S.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

|

2001

|

Vol. 21, no. 3

43-54

EN

The reversible chemosensors to creatinine and desmetryn based on artificial chemoreceptors are described. A grafted photopolymerization combined with a technique of molecular imprinting was used for the receptor layer preparation. After polymer deposition and intensive washing from templates, the electrodes were investigated by impedance spectrometry. Creatinine and desmetryn binding were detected as a decrease in the electrode capacitance. Sensor response to creatining was highly selective. No response to the addition of sodium chloride, creatine, urea or glucose were observed. The electrodes coated with the molecularly imprinted polymers selective to desmetryn displayed specific binding of this herbicide: only small capacitive effects were observed to addition of terbumeton or atrazine, while metribuzine displayed capacitance decrease similar to desmetryn.

PL

W artykule opisano odwracalne czujniki chemiczne kreatyniny i desmetryny oparte na sztucznych chemoreceptorach. W celu wykonania warstwy receptorowej użyto szczepionej fotopolimeryzacji w połączeniu z techniką znakowania molekularnego. Po nałożeniu polimeru i obmyciu substancją wzornikową, elektrody były badane metodą spektroskopii impedancyjnej. Wiązanie kreatyniny i desmetryny objawiało się w postaci zmniejszenia pojemności elektrody. Odpowiedź czujnika na kreatyninę była bardzo selektywna. Nie obserwowano odpowiedzi na dodanie chlorku sodu, kreatyny, mocznika lub glukozy. Elektrody pokryte polimerami znakowanymi molekularnie, selektywne na desmetryn wykazywały specyficzne wiązanie tego herbicydu: obserwowano tylko małe zmiany pojemności po dodaniu terbumetonu lub atrazyny, natomiast metrabuzyna wykazywała zmiany pojemności podobne do desmetrynu.