Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Impregnacja chromowych odpadów skórzanych za pomocą wodnych bezizocyjanianowych dyspersji poliuretanowych : komunikat wstępny

Białkowska A., Mendrycka M.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 9

1747-1750

PL

Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych zastosowania jonomerycznego poliuretanu kondensacyjnego jako środka uszlachetniającego odpady skórzane. Luźne topograficzne części skór wet blue napełniano polioksypropylenouretanem kondensacyjnym oraz polioksybutylenouretanem kondensacyjnym. Modyfikatory stosowano w postaci dyspersji „woda w oleju” lub „olej w wodzie”. Napełnianie skór za pomocą dyspersji „olej w wodzie” zapewnia lepszą migrację modyfikatora w napełnianej skórze, wpływającą na izotropowość właściwości modyfikowanej skóry. Modyfikowane poliuretanowymi dyspersjami typu „olej w wodzie” skóry nie tracą właściwości higienicznych oraz charakteryzują się uściśleniem struktury, co uwidocznia się polepszeniem ich wskaźników wytrzymałościowych w porównaniu ze skórami niemodyfikowanymi. Jonomeryczne polioksybutylenouretany kondensacyjne nadają skórom lepsze właściwości niż jonomeryczne polioksypropylenouretany kondensacyjne. Stwierdzono, że stopień dosuszenia skór stosowanych do modyfikacji ma wpływ na ich desorpcję pary wodnej.

EN

Isocyanate-free polyurethanes were synthesized by reaction of an oligomeric condensation product of urea, CH₂O and p-HOC₆H₄SO₃H with oligooxyalkylene dicarbamates, dispersed in water and used for impregnation of wet leather wastes to improve their hygienic and strength properties. Use of the oil in water dispersions was more efficient than the use of water in oil ones. The leather impregnated with polyoxybutylene urethane showed better properties than that impregnated with polyoxypropylene urethane.

2

Asocjacyjne poliuretanowe modyfikatory właściwości reologicznych wodnych dyspersji polimerów. Cz. 2, Wpływ wybranych czynników na działanie modyfikatorów

Przybylski J.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 6

440-445

PL

Artykuł stanowi kontynuację przeglądu literatury dotyczącej wymienionych w tytule modyfikatorów poliuretanowych [PUR] (por. [1]). Omówiono wpływ struktury modyfikatorów - długości segmentów hydrofobowych oraz hydrofilowych łańcucha PUR, rozkładu ciężarów cząsteczkowych segmentów hydrofilowych oraz cech użytych w syntezie PUR substratów [rodzaj diizocyjanianu, stopień podstawienia grup hydroksylowych w poli(tlenku etylenu) (PEG)] - na efektywność modyfikacji właściwości reologicznych wodnych dyspersji polimerów. Scharakteryzowano także zależność tej efektywności od czynników niezwiązanych ze strukturą modyfikatorów, mianowicie od dodatkowej obecności w układzie rozpuszczalnika organicznego oraz środka powierzchniowo czynnego a także od zawartości modyfikatora PUR.

EN

An article is a continuation of literature review concerning the titled polyurethane (PUR) modifiers. The effects of modifiers' structures {the lengths of hydrophobic and hydrophilic segments of PUR chain, molecular weight distributions of hydrophilic segments and the features of substrates used in PUR syntheses [type of diisocyanate, substitution degree of hydroxyl groups in poly(ethylene oxide) (PEG)]} on the efficiency of modification of rheological properties of aqueous polymeric dispersions (Fig. 1) were discussed. Dependence of this efficiency on the factors not related to modifiers' structures, namely additional presence of organic solvent in the system (Fig. 2), surfactant or PUR modifier content was also characterized.

3

Polimerowe dyspersje hybrydowe zawierające silikony, przeznaczone do zastosowania jako materiały na powłoki

Kozakiewicz J., Zielecka M., Koncka-Foland A., Bujnowska E., Szulc A.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 2

124-132

PL

Przedstawione w artykule badania dotyczą wodnych dyspersji nowych, hybrydowych polimerów zawierających fragmenty krzemoorganiczne; specyficzną budowę tych produktów dostosowano do ich zastosowania w kompozycjach powłokowych. Otrzymano je bądź w wyniku polimeryzacji mieszaniny metakrylanu metylu, akrylanu butylu i styrenu w wodnej anionowej dyspersji poli(siloksanouretanomocznika) (otrzymanego z polisiloksanodiolu, nasyconego poliolu, nienasyconego poliolu i cykloalifatycznego diizocyjanianu), bądź też na drodze emulsyjnej polimeryzacji monomerów krzemoorganicznych (oktametylocyklotetrasiloksanu, metylotrietoksysilanu, winylometylocyklosiloksanów) w dostępnej na rynku handlowym dyspersji kopolimerów akrylowych. Dyspersje otrzymywane tą drugą metodą zawierały ponadto niesilikonowe modyfikatory polimerowe (wosk polietylenowy, politetrafluoroetylen). Scharakteryzowano szereg właściwości uzyskanych dyspersji, m.in. wymiary cząstek, wartość pH, zawartość substancji stałych (tabele 1 i 3). Wyniki badań właściwości zarówno różnych dyspersji, jak i uzyskiwanych z nich powłok (tabela 2, rys. 1-4) wskazują, że właściwości te (np. twardość, odporność na rozpuszczalniki) w sposób istotny zależą od rodzaju i udziału składnika silikonowego. Bardziej szczegółowe badania właściwości powierzchni powłok z zastosowaniem metod umożliwiających określenie ich zwilżalności (dynamiczny kąt zwilżania - DCA, swobodna energia powierzchni - SFE, tabela 4), a także metod ESCA/XPS i AFM ujawniły samoorganizowanie się warstw powierzchniowych w sposób zależny od budowy chemicznej polimerów tworzących układ hybrydowy. Przedstawione wyniki świadczą o tym, że właściwości materiałów hybrydowych opartych na silikonach i polimerach organicznych można dopasować do wymagań występujących w konkretnym zastosowaniu dzięki doborowi specyficznej struktury układu hybrydowego w skali mikrometrycznej, a nawet nanometrycznej.

EN

The results of studies on novel aqueous silicone-containing hybrid polymer dispersions of specific architecture designed for coatings are presented. Dispersions were synthesized either via polymerization of acrylic and styrene monomers in aqueous poly(siloxaneurethaneurea) anionic dispersions prepared from the mixture of polysiloxanediol, saturated polyol and unsaturated polyol and cycloaliphatic diisocyanate or via polymerization of silicone monomers in commercially available acrylic copolymer dispersions. The effect of structural parameters of the hybrid polymers with constituted dispersion particles on the properties of dispersions, films and coatings was studied and it was found that they were significantly influenced by the share and kind of silicone component. More detailed studies of surface properties of the coatings using wettability determinations (DCA, SFE), ESCA, and AFM techniques revealed self-assembling of the surface layers depending on the chemical composition of the polymers constituting the hybrid system. The results show, that the macro-scale properties of hybrid materials (combination of organic polymers and silicones) can be tailored to the demands of particular application through designing of the specific micro- or even nano-scale architecture of the hybrid system.

4

Analiza wpływu składników wodnej dyspersji plastizoli PVC na jej stabilność

Makarewicz E., Jańczak K.

Polimery

|

2005

|

T. 50, nr 10

728-736

PL

Przedstawiono badania określające wpływ różnego rodzaju środków powierzchniowo czynnych (SPC), zagęszczaczy oraz rozcieńczalników i rozpuszczalnika organicznego na stabilność wodnej dyspersji plastizolu PVC. Użyto niejonowych SPC (oksyetylenowane alkohol tłuszczowy, gliceryd oleju roślinnego, alkilofenol, amid) lub anionowego kwasu alkilobenzenosulfonowego. Do stabilizacji zastosowano również w charakterze zagęszczacza wodorozcieńczalne oligomery poliuretanowe, a także rozcieńczalniki - ksylen, octan butylu i butanol oraz cykloheksanon jako rozpuszczalnik. Na podstawie refrakcji molowej i parametru Hildebranda wyznaczono oddziaływania występujące między składnikami wodnej dyspersji plastizolu PVC. Badania sedymentacyjne i wiskozymetryczne wykazały korzystny wpływ zagęszczacza oraz rozcieńczalnika i rozpuszczalnika na zwiększenie wydajności dyspergowania i zmniejszenie wymiaru cząstek plastizolu PVC. W wypadku układów o dużej stabilności i dużej zawartości polimeru w fazie rozproszonej zaobserwowano zwiększenie stałej Hugginsa, co wskazuje na liofilizację powierzchni cząstek plastizolu, a tym samym na zwiększenie adsorpcji SPC na tej powierzchni.

EN

The results of investigations describing the influence of various surfactants (SPC) and concentrators as well as diluent and organic solvent on the stability of aqueous dispersion of PVC plastisol were presented. Non-ionic surfactants (ethoxylated fatty alcohol, vegetable oil glyceride, alkylphenol, amide) or anionic alkylbenzenesulfonate acid were used. Waterborne polyurethane oligomer was used as a concentrator to stabilize the dispersion. xylene, butyl acetate or butanol was used as diluent and cyclohexanone as a solvent. On the basis of molar refraction and Hildebrand parameter the interactions between the components of aqueous dispersion of PVC plastisol were determined (Table 3). Sedimentation and viscometric tests showed advantageous effects of the concentrator, diluent and solvent on an increase in dispersion yield and on decrease in particles' dimensions of PVC plastisol. An increase in Huggins constant was observed for the systems of high stability and high polymer content in disperse phase. It indicates the lyophilization of the surface of plastisol particles and this way an increase in SPC adsorption to this surface.