Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Osady plejstocenu glacjalnego w okolicy Nowego Tomyśla (zachodnia Polska)

Krzyszkowski D., Kuszell T.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2012

|

nr 453

97--121

PL

W rejonie Nowego Tomyśla, na terenie zachodniej Wielkopolski, w otworach wiertniczych z Woli Jabłońskiej, Cichej Góry i Lasek stwierdzono osady rzeczne, określone jako formacja z Lasek. Wypełniają one doliny kopalne do głębokości 40−50 m, leżą na glinach zlodowacenia odry (typ Dopiewiec) i są przykryte trzema glinami zlodowacenia warty (typy: Karolewo, Kopaszewko i Ujście). Utwory rzeczne powstawały w środowisku peryglacjalnym (ekstraglacjalnym), o silnych procesach eolicznych. Osady formacji z Lasek, z okolic Nowego Tomyśla reprezentują prawdopodobnie fragment wypełnienia doliny kopalnej Prawarty/ Praprosny. W jej obrębie (profil Wola Jabłońska) stwierdzono osady organiczne pochodzenia jeziornego. Wyniki analizy palinologicznej wskazują na niepełną interglacjalną sukcesję pyłkową, obejmującą początkowy okres chłodny oraz optimum charakteryzujące się klimatem umiarkowanym i wilgotnym. Spektra pyłkowe z najcieplejszego odcinka profilu odzwierciedlają panowanie lasu sosnowo-świerkowego i zarośli olszynowych z domieszką roślin o większych wymaganiach termicznych, wśród których na szczególną uwagę zasługują ziarna pyłku i owoce należące do rośliny wodnej Trapa natans dotychczas stwierdzonej jedynie w osadach interglacjalnych. Podobny obraz zbiorowisk leśnych wykazuje profil na terenie Bełchatowa, który był datowany na interstadiał pilicy, a obecnie jest określany jako interglacjał lubelski. Odniesienie profilu z Woli Jabłońskiej do tego interglacjału nie ma pewnego uzasadnienia, ponieważ pozycja palinostratygraficzna i geologiczna uzyskanej sukcesji roślinności jest trudna do ustalenia.

EN

Fluvial sediments has been recorded in three boreholes near Nowy Tomyśl, western Poland (Wola Jabłońska, Cicha Góra, Laski). Wola Jabłońska profile contains organic and fluvial deposits. This series has been formally named the Laski Formation. The fluvial sediments fill deep palaeovalley (40–50 m). They overlie the Dopiewiec till (Early Saalian, Odranian) and are overlain by three late Saalian (Wartanian) tills: Karolewo, Kopaszewko and Ujście. The fluvial suite was deposited mainly in periglacial environment, with strongly developed aeolian processes in the valley. However, during the optimal part of the period the aeolian processe almost completely ceased. The uppermost part of the suite exhibit suggests that deposition took place at the front of an advancing ice-sheet (high aggradation rate, admixtures of glacial derived material). The Laski Formation deposits may represent a fragment of pre-Warta/ Prosna palaeovalley. The organic sediments from Wola Jabłońska represent the climatic optimum of the interglacial and the early stages of the succeeding cold period. The picture of vegetation is characterized by spruce-pine forest with common alder and small admixtures of deciduous trees at the climatic optimum. Among local aquatic vegetation, the most characteristic is the occurrence of pollen and seeds of Trapa natans; a species hither noticed only in the interglacial successions. Climatic conditions that time were temperate and humid. The flora of Wola Jabłońska have features that resemble the forest communities at Bełchatów profiles in central Poland which was determined as the Pilica Interstadial, currently named as the Lublinian Interglacial. However, the profile from Wola Jabłońska cannot be unequivocally ascribed to this interglacial period, since the palynostratigraphic and geologic position of its vegetation succession is difficult to determine.

2

Palinologiczne i diatomologiczne badania osadów interglacjału mazowieckiego z odsłonięcia w kopalni Bełchatów

Balwierz Z., Goździk J., Marciniak B.

Przegląd Geologiczny

|

2006

|

Vol. 54, nr 1

61-67

EN

The thickness of Pleistocene deposits in the Kleszczów Graben reach 300 m. Data from these deposits are important for stratigraphic schemes of the Pleistocene of Poland. However, up to now the Mazovian Interglacial deposits were recognized from boreholes only, not from the exposures in the open-cast mine and they comprise incomplete interglacial successions. The present analysis of organic deposits from closed depression exposed on the escarpment of the mine,reveals almost the full pollen succession of the Mazovian Interglacial. The succession started with dominance of birch forest followed by birch-pine and afterwards birch-pine forest with increasing share of alder, spruce and thermophilous trees that led to development of mixed forest which corresponded to climatic interglacial optimum. First there were forests with share of yew which later were replaced by hornbeam and fir. The fir-hornbeam phase closed the climatic optimum. The distinctly colder pine phase following fir-hornbeam phase ended the interglacial succesion of plants in Folwark 93K site. On the basis of changes in diatom composition and relative (percentage) diatom frequency in this site it was determined that the fossil lake sediments represent the diatom succession of the Mazovian Interglacial. The diatom succession from Folwark has been divided into 7 local diatom assemblage zones (LDAZ Fd 1–Fd7). These zones represent four stages of paleolake development and correspond to the local and regional pollen assemblage zones of the Mazovian Interglacial. The Mazovian Interglacial age of the organic deposits from the site Folwark 93K implies the revision of the stratigraphical position of some lithostratigraphic units from the Middle Pleistocene in the Kleszczów Graben. The obtained results indicate also that at least some intensive deformations of the Lower Pleistocene deposits were completed before the Mazovian Interglacial.

3

Historia rozwoju dwóch torfowisk mszarnych w Borach Tucholskich

Lamentowicz M., Obremska M., Mitchell Edward A.D.

Przegląd Geologiczny

|

2006

|

Vol. 54, nr 1

76-80

EN

Our research confirmed the value of kettle-hole mires for reconstructing Holocene environmental changes. The multi-proxy approach in which three palaeoecological methods were used (analyses of testate amoebae, plant macrofossils and pollen) improved the interpretation potential. We studied two Sphagnum mires situated in Tuchola Pinewoods (N Poland). In Tuchola mire 9000 years of environmental changes (groundwater level and pH) were recorded. Water table changes inferred from Tuchola mire show patterns similar to regional hydrological changes recorded in Polish lakes and mires as well as in other European sites. Jelenia Wyspa mire recorded changes in local vegetation and palaeohydrology during the last 1500 years. A rise in the groundwater table, caused by deforestation in the catchment area, allowed Sphagnum to expand. Consequently, the peatland evolved into an oligotrophic mire dominated by peat mosses. Approx. 200 years ago water pH increased and subsequently decreased, the lowest value being associated with the deforestation maximum. Furthermore, the planting of pine probably also caused an acidification of Jelenia Wyspa mire.

4

Osady interglacjału mazowieckiego w Budrach koło Węgorzewa

Krupiński K. M., Pochocka-Szwarc K.

Przegląd Geologiczny

|

2003

|

Vol. 51, nr 5

424-429

PL

Interglacjał mazowiecki w tej części Pojezierza Mazurskiego reprezentują osady jeziorno-rzeczne z kopalną florą udokumentowane w otworach kartograficznych. Osady tego interglacjału zostały udokumentowane w otworze Budry (Krupiński 1998, Pochocka-Szwarc, Lisicki 1999). Są to osady jeziorno-rzeczne z florą o miąższości 12m i usytuowane są na wysokości 30–18m p.p.m. Wyniki badań paleobotanicznych 1,5metrowego odcinka rdzenia (mułki ilaste) pobranego z głęb. 132,5-134,0 m pozwoliły wydzielić siedem L PAZ. Odzwierciedlają one występowanie roślinności borów i lasów mieszanych, borów mieszanych oraz lasów i borów mieszanych o charakterze interglacjalnym. Występujące elementy florystyczne (min. Pterocarya, Azolla filiculoides, Vitis, Ilex) i cechy sukcesji zbiorowisk roslinnych pozwalaja wiązać akumulację badanych osadów z interglacjałem mazowieckim.

EN

The Mazovian Interglacial sediments have been documented in Budry borehole. They are limnic and fluvial sediments about 12 m thick and they are occure at 30-19 m a.s.l. Results of pollen analysis of a 1.5 m core segment allowed to discern seven L PAZ (Local Pollen Assemblage Zones). These L PAZ indicate typical flora for interglacial coniferous forests and mixed forests. Such taxa as Pterocarya, Azollafiliculoides, Vitis, Ilex and composition of the plants communites succesion indicate that limnical sediments from Budry borehole date Mazovian Interglacial.

5

Palynology of biogenic sediments of the Eemian Interglacial at Krzyżówki near Koło, central Poland

Noryśkiewicz B.

Kwartalnik Geologiczny

|

1999

|

Vol. 43, Nr 1

107-112

EN

Palynologic analysis of biogenic sediments from the borehole at Krzyżówki near Koło indicated an incomplete interglacial succession. Preserved fragments of the section prove that deposition was initiated in the late glacial of the Middle Polish Glaciation (Saalian). Above there is a discontinuous Eemian succession and a part of the early Vistulian Interstadial, covered with sediments containing pollen of non-forest vegetation of the Vistulian. Unclear is a top part of the section, in which there are pollen grains of deciduous trees (from the optimum of the Eemian Interglacial). They are presumably redeposited but their derivation remains open.

PL

Analizowane osady pobrano z otworu wiertniczego Krzyżówki, położonego około 2 km na NW od Koła w Kotlinie Kolskiej. Metodą analizy pyłkowej przebadano 1 próbkę z głębokości 27,30 m oraz 38 próbek z głębokości 20,60-25,05 m, a uzyskane spektrum zespołów pyłkowych porównano z regionalnymi poziomami z regionu konińskiego. W spektrum charakteryzującym osad z głębokości 27.30 m zidentyfikowano taksony roślin egzotycznych wskazujące na ich redepozycję. Wyniki badań palinologicznych pozostałych próbek przedstawiono na uproszczonym diagramie pyłkowym, który podzielono na 11 lokalnych poziomów pyłkowych (K LPAZ). Są one poziomami nie zawsze powiązanymi, ponieważ górne granice poprzedniego poziomu rzadko są równocześnie dolną granicą następnego poziomu, co świadczy o przerwach w sedymentacji. Najstarszy poziom reprezentuje późnoglacjalne zbiorowiska tundrowe zlodowaceniaśrodkowopolskiego, najmłodszy zaś powstał we wczesnym vistulianie w czasie panowania lasów sosnowych z niewielkim udziałem świerka. Sukcesja interglacjalna jest niepełna i wskazuje na występowanie w osadzie licznych luk sedymentacyjnych wynikających zapewne ze zniszczenia osadów przez wody rzeczne. Zachowany fragment osadów z cechami diagnostycznymi optimum interglacjału eemskiego (kolejność kulminacji Quercus i Corylus) świadczy, że osady profilu Krzyżówki powstawały w okresie późnoglacjalnym zlodowacenia środkowopolskiego, w interglacjale eemskim i we wczesnym vistulianie. Niejasna jest pozycja stratygraficzna stropowej części profilu, w której zachowały się ziarna pyłku lasu liściastego (z optimum interglacjału eemskiego). Jest to zapewne osad na wtórnym złożu, ale jego geneza jest sprawą otwartą.