Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Tichonov regularization

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Przykłady regularyzacji zadań wyznaczania współczynnika dyfuzji wilgoci i przejmowania masy w drewnie

Perkowski Z., Jeż K., Grygorowicz M.

Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce

2017

T. 9, nr 1

33--38

W pracy rozważa się sposób wyznaczania współczynnika dyfuzji wilgoci i przejmowania masy drewna na podstawie pomiarów masy całkowitej próbek rejestrowanych w procesie niestacjonarnej sorpcji, gdzie oszacowania parametrów materiałowych dokonuje się na drodze minimalizacji sumy błędów kwadratowych pomiędzy wynikami pomiaru i obliczeń modelowych. W [9,12] pokazano, że szczególnie w przypadku wyrażenia współczynnika dyfuzji, jako nieliniowej funkcji zależnej od wilgotności materiału lub wystąpienia względnie dużych wartości współczynnika przejmowania masy w procesie dyfuzji zachodzącym wzdłuż włókien drewna, w zagadnieniach tego typu jednoznaczne określenie globalnego minimum funkcji celu może stać się bardzo utrudnione. W niniejszej pracy, jako sposób, który pozwala na skuteczną regularyzację omawianego, współczynnikowego zadania odwrotnego, wykorzystano metody Tichonowa i L-curve. Rozważania zilustrowano przykładami pomiarów prowadzonych na próbkach z drewna sosnowego, dębowego i lipowego, w przypadku, których, dzięki zastosowanemu podejściu, otrzymano znaczną poprawę jakości wyników.

In the paper, a method for determining the moisture diffusion coefficient and mass surface emission coefficient of wood is considered which employs measurements of total mass of samples recorded in a non-stationary sorption process where the estimation of the material parameters is realized by minimizing the sum of square errors between the measurement results and adopted calculation model. It was shown in [9,12] that in problems of this type, especially in the case of the expression of diffusion coefficient as a nonlinear function dependent on the moisture content or of a relatively large mass surface emission coefficient when diffusion process taking place along the wood fibres, unambiguous definition of the global minimum of the objective function can be very difficult. In this paper, as a way that allows for the effective regularization of this parametric inverse problem, Tikhonov method and L-curve method are used. The considerations are illustrated with examples of measurements conducted on the samples of pine, oak, and linden wood where, thanks to the used approach, one significantly improved quality of results.

Linear algebra approach and the quasi-Newton algorithm for the optimal coil design problem

Garda B.

Przegląd Elektrotechniczny

2012

R. 88, nr 7a

261-264

In this work, the problem of shaping magnetic field excited by magnetic coils is considered. An important special case is constructing coils that excite a homogenous magnetic field in some specific regions. This problem is an important step in the design of superconducting magnetic coils for Magnetic Resonance Imaging devices, where in certain regions a strong static magnetic field with high homogeneity is needed. The linear coil design problem is investigated using two approaches. The first approach is based on linear algebra. The problem under study can be formulated as an over-determined set of linear equations. Since usually the matrix describing the problem is ill-conditioned, solutions obtained using the least squares method are very large in magnitude and hence are useless from the applications point of view. The Tichonov regularization method is employed to make the linear problem well-posed. In the second approach the problem is formulated as an optimisation task, which is solved using the quasi-Newton optimisation algorithm. Performance of both methods in terms of their effectiveness is compared using several examples.

W niniejszej pracy autor rozważa problem kształtowania pola magnetycznego w cewce. Ważnym szczególnym przypadkiem jest konstrukcja cewek wytwarzających pole jednorodne w zadanym obszarze. Ten problem szczególnie dotyczy budowy cewek dla urządzeń rezonansu magnetycznego, gdzie w pewnym rejonie wymagane jest jednorodne pole magnetyczne. Rozważane są dwie metody rozwiązania tego problemu. Pierwsza z nich korzysta z metod algebry liniowej, na potrzeby których problem formułuje się jako nadokreślony układ równań liniowych. Problem ten zwykle jest źle uwarunkowany, szczególnie dla wysokiego wymiaru problemu. W efekcie rozwiązania otrzymane za pomocą metody najmniejszych kwadratów mają bardzo duże wartości bezwzględne i są nieprzydatne punku widzenia aplikacji. W celu poprawy wskaźnika uwarunkowania problemu zastosowano metodę regularyzacji Tichonowa. W drugim podejściu problem jest sformułowany jako zadanie optymalizacyjne, do którego rozwiązania zastosowano metodę quasi-Newtona. Oba podejścia zostały porównane, ze względu na efektywność oraz możliwość aplikacji w układach rzeczywistych.