Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of the Soaking Time on the Mechanical Properties of Coir as a Natural Composite Reinforcement

Arsyad Muhammad, Soenoko Rudy, Arman Arman

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2020

|

Vol. 28, no. 6 (144)

98--103

EN

This study aimed to determine the effect of the long soaking of coir in sodium hydroxide solution on its mechanical properties. The materials used, namely coir, sodium hydroxide solution, polyester matrix, catalyst, and aquades. The coir was soaked in a sodium hydroxide solution for 1, 5, 7, 9, and 11 hours. After that, coconut fibre was washed using distilled water, and then dried in an oven at 90 °C for 5 hours. Next, a single fibre tensile and pull out test was performed. Based on the results and discussion, it was concluded that immersing coconut fibre in sodium hydroxide solution for 7-hours gave the maximum tensile strength and interfacial shear strength of 223.91 N/mm2, and 9.8 N/mm2, respectively Coir as a composite reinforcement has the potential to be used for engineering material such as ceiling boards and fishing boat walls.

PL

Celem pracy było określenie wpływu długotrwałego moczenia włókna kokosowego w roztworze wodorotlenku sodu na jego właściwości mechaniczne. Zastosowane materiały, a mianowicie: kokos, roztwór wodorotlenku sodu, matryca poliestrowa i katalizator. Włókno kokosowe moczono w roztworze wodorotlenku sodu przez: 1, 5, 7, 9 i 11 godzin. Następnie włókno kokosowe przemyto wodą destylowaną i suszono w piecu w temperaturze 90 °C przez 5 godzin. Następnie przeprowadzono pojedynczą próbę rozciągania włókna. Na podstawie wyników i dyskusji stwierdzono, że zanurzenie włókna kokosowego w roztworze wodorotlenku sodu na 7 godzin dało efekt w postaci maksymalnej wytrzymałości na rozciąganie i międzyfazowej wytrzymałości na ścinanie wynoszących odpowiednio 223,91 N/mm2 i 9,8 N/mm2. Tak wzmocnione włókno kokosowe ma szansę na użycie jako zbrojenie kompozytowe i potencjał do wykorzystania w materiałach inżynieryjnych, takich jak płyty sufitowe i ściany łodzi rybackich.

2

Otrzymywanie i charakterystyka wodnych zawiesin węglika krzemu przeznaczonych do wytwarzania wyrobów metodą odlewania

Gnyla Joanna, Gubernat Agnieszka, Zych Łukasz, Lach Radosław, Zientara Dariusz

Szkło i Ceramika

|

2019

|

R. 70, nr 3

10--15

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości zawiesin o 30% udziale objętościowym fazy stałej, którą stanowiły proszki: SiC, Al2O3 i Y2O3 w funkcji dodatku upłynniaczy, tj. TMAH i NaOH w ilości od 0,0 do 1,0% mas. w przeliczeniu na masę fazy stałej. Na podstawie wyznaczonych krzywych lepkości i szybkości sedymentacji stwierdzono, że optymalna ilość upłynniaczy wynosi 0,4–0,6% mas. Wówczas zawiesiny wykazują pH z zakresu 10–11, a wartość potencjału dzeta cząstek gwarantuje ich stabilizację. Uzyskane wyniki badań dały podstawy do zaproponowania elektrostatycznego mechanizmu stabilizacji zawiesin przez oba upłynniacze. Do zawiesin wprowadzono dodatki tlenkowe i spoiwo, a następnie uformowano z nich wyroby (tygle) techniką odlewania. Celem wprowadzenia dodatków tlenkowych było aktywowanie spiekania węglika krzemu. Aktywatorami spiekania była mieszanina tlenków glinu i itru w stosunku masowym 3:2 i w ilości 10% mas. Jako dodatek ułatwiający formowanie zastosowano spoiwo akrylowe w ilości 0,5, 2, 5 i 10% mas. w odniesieniu do masy proszku SiC. Wyroby spiekano w temperaturze 2050 i 2150°C. Wytworzono w ten sposób materiały SiC o wysokiej gęstości i jednorodnej mikrostrukturze.

EN

The paper presents the results of investigations on the properties of suspensions with 30% volume fraction of solid phase which consisted of SiC, Al2O3 and Y2O3 powders as a function of dispersing agents i.e. TMAH and NaOH additive in the amount from 0.0 to 1.0 wt. % calculated on the basis of the solid phase mass. Based on the determined viscosity curves and sedimentation rate measurements, the optimum amount of dispersing agents was found to be 0.4–0.6 wt. %. The suspensions showed pH from the range 10–11 and the value of the zeta potential of particles guaranteed their stabilization. The obtained results gave rise to the proposal of an electrostatic mechanism of stabilization of the suspensions by both dispersing agents. Oxide additives and binders were added to the suspensions and then the products (crucibles) were formed using the slip casting technique. The purpose of introducing the oxide additives was to activate sintering of silicon carbide. The sintering activators were a mixture of aluminium and yttrium oxides in a mass ratio of 3:2 and in the amount of 10% by weight. Acrylic binder in the amount of 0,5, 2, 5 and 10 wt. % was used as an additive facilitating the formation of SiC powder. The products were sintered at 2050 and 2150°C. SiC materials of high density and homogeneous microstructure were produced in this way.

3

Dissolution behavior of sulfur and some metals from spent petroleum catalysts by alkaline solutions

Le Minhnhan, Lee Manseung

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2019

|

Vol. 55, iss. 5

1217--1226

EN

The petroleum refining industry produces a large amount of spent catalysts which contain sulfur and some valuable metals. During the recovery of these valuable metals, sulfur should be processed and removed from the surface of the spent catalyst. Several chemical reagents including NaOH, Na2CO3, H2O2, CS2, and decanol were employed to investigate the removal of sulfur from the spent catalysts. NaOH and ultrasound-assisted oxidative treatment with H2O2 showed better performance than the other reagents for the removal of sulfur from spent catalyst. Sulfur and valuable metals dissolved together to the solution by using ultrasound-assisted oxidative treatment with H2O2, while the covered sulfur was removed from the spent catalyst without affecting the dissolution of valuable metals. The removal of sulfur as well as the leaching of valuable metals was discussed on the basis of oxidation and reduction reaction. The optimum conditions for sulfur removal were chosen as follows: temperature, 600C; pulp density, 20 g/dm3; reaction time, 1.5 h; stirring speed, 800 rpm; and NaOH concentration, 0.5 M. The obtained results can be applied to develop an environment-friendly process to treat sulfur from the spent catalysts.

4

Mechanical properties of kenaf fiber thermoplastic polyurethane-natural rubber composites

Noor Azammi A. M., Sapuan S. M., Ishak M. R., Sultan M. T. H.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 7-8

524--530

EN

Thermoplastic polyurethane-natural rubber TPUR-NR composites filled with treated and untreated kenaf fiber as filler were prepared at different TPUR and NR contents. The content of kenaf fiber was maintained at 12.5 wt % and the fiber was treated with 6 % solution of sodium hydroxide (NaOH), then dried for 24 hours in 100 °C, hot blended with polymer components, pulverized and pressed. The mechanical properties of the composites such as tensile, flexural and impact strength were determined, and their dependence on NaOH treatment of kenaf fibers was investigated. The analysis using scanning electron microscope (SEM) was implemented to identify the effect of alkali treatment on the microstructure of kenaf fiber and TPUR-NR composites. An improvement of fiber surface roughness and bonding between the fiber and polymer as well as an increase in impact energy and elongation at break of the composites was observed.

PL

Otrzymano kompozyty na osnowie termoplastycznego poliuretanu (TPUR) i naturalnego kauczuku (NR) (o różnej zawartości TPUR i NR), napełnionej włóknami kenafu KF (12,5% mas.). Włókna poddawano wstępnej obróbce przy użyciu 6% roztworu wodorotlenku sodu, suszono w temp. 100 °C przez 24 h, mieszano na gorąco z komponentami polimerowymi, pulweryzowano i prasowano. Zbadano właściwości mechaniczne przy ściskaniu i rozciąganiu oraz odporność na uderzenie kompozytów zawierających modyfikowane lub niemodyfikowane włókna kenafu, a także wpływ alkalicznej obróbki włókien na właściwości kompozytu. Obserwacje mikrostruktury kompozytów prowadzono metodą skaningowej mikroskopii elektronowej. Stwierdzono, że obróbka włókien KF roztworem NaOH wpłynęła na zwiększenie chropowatości ich powierzchni i zdolności wiązania z osnową polimerową, a także na poprawę odporności na uderzenie i zwiększenie wydłużenia przy zerwaniu kompozytów zawierających modyfikowane włókna.

5

Effects of Grain Boundary Morphologies on Stress Corrosion Cracking of Alloy 600

Kim H. P., Choi M. J., Kim S. W., Kim D. J., Lim Y. S., Hwang S. S.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2017

|

Vol. 62, iss. 2B

1415--1419

EN

Effects of grain boundary morphologies on stress corrosion cracking (SCC) of Alloy 600 have been studied in 40% NaOH at 315°C using C-ring specimens. The configuration of the grain boundary and the intergranular carbide density were controlled by heat treatment. SCC tests were performed at +150 mV above the corrosion potential. The specimen with a serrated grain boundary showed higher SCC resistance than that with a straight grain boundary. This appears to be caused by the fact that the specimen with the serrated grain boundary has longer SCC path. SCC resistance also increased with intergranular carbide density probably due to enhanced relaxation of stress at intergranular carbide.

6

Wpływ warstw powierzchniowych na wnikanie wodoru do żelaza z roztworu NaOH podczas polaryzacji katodowej i anodowej

Flis-Kabulska I.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 7

429-431

PL

Do badania szybkości przenikania wodoru (SPW) przez 35-žm membranę z żelaza Armco w temperaturze 25oC wykorzystano technikę elektrochemiczną Devanathana-Stachurskiego. Stwierdzono, że polaryzacja katodowa i anodowa membrany w 0,1 M NaOH może spowodować chwilowy wzrost szybkości przenikania wodoru. Wzrost przenikania wyjaśniano zakwaszaniem roztworu przy powierzchni metalu w wyniku anodowego utleniania żelaza lub katodowej redukcji tlenków żelaza. Zaproponowano wyjaśnienie, że luźna warstwa produktów reakcji sprzyja zwiększonemu zakwaszeniu poprzez utrudnianie dyfuzji protonów od powierzchni metalu i jonów hydroksylowych w jej kierunku. Wskazano na możliwość katalitycznego oddziaływania związków żelaza na reakcję wydzielania wodoru w roztworach alkalicznych.

EN

Hydrogen permeation rate (HPR) through 35-žm Armco iron membrane at 25oC was measured by the electrochemical Devanathan-Stachurski technique. It was found that cathodic and anodic polarization of the membrane in NaOH can cause an instantaneous increase of HPR. This increase was explained by acidification of the solution near the metal surface as a result of anodic oxidation of iron or cathodic reduction of iron oxides. It was suggested that porous layer of reaction products favours the increased acidification by hindering diffusion of protons from and hydroxyl ions to the metal surface. It was proposed that iron species may exert a catalytic effect on hydrogen evolution in alkaline solutions.