Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

RFN wobec imperialnej polityki Federacji Rosyjskiej : źródła i perspektywy

Kochnowski Roman

Wiedza Obronna

|

2023

|

nr 1

103--116

PL

Polityka niemiecka wobec Rosji (a wcześniej ZSRR) zdominowała wymiana gospodarcza zapewniająca stronie niemieckiej dostęp do tanich surowców, co pozwalało na utrzymanie konkurencyjności niemieckiej ekonomiki. W obliczu narastającej presji polityki rosyjskiej na sąsiadów niemieccy politycy nie tylko wykazywali się tolerancją wobec tej postawy, co wręcz usprawiedliwiali politykę Kremla. Nawet otwarta agresja Rosji na Ukraine nie zmieniła zasadniczo tej postawy co stawia pod znakiem zapytania sojuszniczą wiarygodność RFN w NATO.

EN

German policy towards Russia (and previously the USSR) was dominated by economic exchanges providing the German side with access to cheap raw materials, which allowed the German economy to remain competitive. In the face of the increasing pressure of Russian policy on its neighbours, German politicians not only showed tolerance towards this attitude, but even justified the Kremlin's policy. Even Russia's open aggression against Ukraine did not fundamentally change this attitude, which calls into question Germany's alliance credibility within NATO.

2

Adaptacja Sojuszu Północnoatlantyckiego do nowych zagrożeń kreowanych przez Federację Rosyjską

Miszczuk Marcin

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2023

|

R. 13, Nr 28

27--52

PL

Celem niniejszego artykułu jest eksplanacja dotychczas podejmowanych oraz prognoza przyszłych działań Sojuszu Północnoatlantyckiego na rzecz adaptacji do nowych zagrożeń kreowanych przez Federację Rosyjską. W pracy sformułowano następujący problem badawczy: Jakie działania podejmuje i może podejmować w przyszłości Sojusz Północnoatlantycki, by adaptować się do nowych zagrożeń kreowanych przez Federację Rosyjską? W trakcie realizacji procesu badawczego ustalono, iż nowe wyzwania i zagrożenia dla Sojuszu Północnoatlantyckiego wynikają z dążeń Federacji Rosyjskiej do rewizji porządku międzynarodowego poprzez rywalizację ekonomiczną i presję polityczną z kluczową rolą siły zbrojnej, która jest podstawą osiągania celów strategicznych polityki zagranicznej. Siła zbrojna wykorzystywana jest przez Rosję zarówno w formie symetrycznych działań zbrojnych, jak i hybrydowych form oddziaływania. Wojna na Ukrainie pokazała, iż Federacja Rosyjska jest zdolna i gotowa do prowadzenia otwartego konfliktu zbrojnego. Ewolucja zagrożeń pozwala przypuszczać, iż to siła zbrojna będzie w perspektywie kolejnej dekady głównym argumentem wykorzystywanym przez Rosję do osiągania celów strategicznych. Adaptacja NATO do wyzwań środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego polega przede wszystkim na rozszerzaniu sojuszniczych zdolności do odstraszania i obrony, zwiększaniu ilości i jakości sił zbrojnych rozmieszczonych na wschodniej flance Sojuszu oraz zmianach koncepcyjno-organizacyjnych, które pozwolą dostosować działanie Sojuszu Północnoatlantyckiego do wyzwań i zagrożeń kreowanych przez Federację Rosyjską. Przypuszcza się, iż przyszłe działania adaptacyjne NATO mogą być związane ze zwiększaniem wydatków na obronę państw członkowskich, intensyfikacją procesu pozyskiwania sprzętu i uzbrojenia oraz rozwojem zdolności sił zbrojnych NATO w zakresie odstraszania nuklearnego i wykorzystania broni precyzyjnego rażenia.

EN

The purpose of this article is to explore the North Atlantic Alliance's efforts to adapt to new threats created by the Russian Federation and to forecast future actions, which may be undertaken in this area. The following research problem was formulated in the work: What actions is and may be taken by the North Atlantic Alliance in the future to adapt to new threats created by the Russian Federation? In the course of the research process, it was determined that the new challenges and threats to the North Atlantic Alliance arise from the Russian Federation's efforts to revise the international order, through economic rivalry and political pressure with the key role of military force, as the basis for achieving strategic foreign policy goals. Military force is used by Russia both in the form of symmetrical military actions and hybrid forms of influence. The war in Ukraine has shown that the Russian Federation is capable and ready to conduct open armed conflict. The evolution of threats allows to assume that armed force will be the main argument used by Russia to achieve its strategic goals over the next decade. NATO's adaptation to the challenges of the international security environment consists primarily of expanding Allied deterrence and defense capabilities, increasing the quantity and quality of the armed forces deployed on the Alliance's eastern flank, conceptual and organizational changes that will adapt the North Atlantic Alliance's operations to the challenges and threats created by the Russian Federation. It is presumed that NATO's future adaptation activities may be related to increasing defense spending by member states, intensifying the process of acquiring equipment and armaments and developing the capabilities of NATO's armed forces in nuclear deterrence and the use of precision-guided weapons.

3

Environmental protection in NATO policy

Ślusarczyk Janusz M.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2023

|

Vol. 55, No. 2(208)

91--103

EN

Environmental protection issues emerged in NATO’s political concepts in the last decades of the 20th century. Until the end of the 1980s, the Alliance was preoccupied with Cold War confrontation. In the 1990s, the geopolitical and geostrategic situation shifted. New countries joined the Alliance, and interest in environmental protection increased globally. The Pact member states began to realise the importance of environmental security. New concepts and trends emerged. Appreciating the importance of environmental protection, NATO quickly joined the mainstream of scientific research and practical projects. Their goal was, and is, to understand the causes of environmental degradation and its implications, especially in the context of safety, and to take appropriate remedial measures. NATO has been facing environmental security challenges for many years. This includes climate change, extreme weather conditions, sea level rise, risk of flooding, depletion of natural resources, land degradation, desertification and pollution. These are factors that can ultimately lead to humanitarian disasters, regional tension and violence. NATO’s latest 2030 Strategic Concept highlights the security impact of climate change resulting from a lack of proper environmental protection as the Alliance’s primary focus. At a time of progressive environmental threat, accompanied by rapid climate change, the activities of the Alliance in the field of ensuring environmental security cannot be overestimated.

PL

Kwestie ochrony środowiska pojawiły się w koncepcjach politycznych NATO w ostatnich dekadach ubiegłego wieku. Do końca lat 80. XX w. Sojusz zaabsorbowany był konfrontacją wynikającą ze scenariusza zimnej wojny. Lata dziewięćdziesiąte przyniosły zmienione sytuacje geopolityczną i geostrategiczną. Nowe państwa przystąpiły do Sojuszu, a w skali globalnej nastąpił znaczący wzrost zainteresowania problematyką ochrony środowiska. W krajach członkowskich Paktu zaczęto sobie uświadamiać znaczenie bezpieczeństwa środowiskowego. Pojawiły się nowe koncepcje i trendy. Doceniając znaczenie ochrony środowiska NATO szybko włączyło się w nurt badań naukowych i praktycznych przedsięwzięć. Ich celem było i jest poznanie przyczyn degradacji środowiska naturalnego, implikacji towarzyszących temu zjawisku, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa oraz podejmowanie odpowiednich środków zaradczych. NATO od wielu lat zajmuje się wyzwaniami bezpieczeństwa związanymi ze środowiskiem. Obejmuje to zmiany klimatu, ekstremalne warunki pogodowe, podnoszenie się poziomu morza, ryzyko powodzi, wyczerpywanie się zasobów naturalnych, degradację gruntów, pustynnienie i zanieczyszczenia. Są to czynniki, które mogą ostatecznie prowadzić do katastrof humanitarnych, napięć regionalnych i przemocy. Najnowsza koncepcja strategiczna NATO 2030 podkreśla wpływ zmian klimatycznych na bezpieczeństwo, wynikających z braku należytej ochrony środowiska, jako główny punkt zainteresowania Sojuszu.

4

Znaczenie Polski i polskiego zbrojenia dla bezpieczeństwa wschodniej flanki NATO

Grajzer Mateusz, Żebrowski Jakub

Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych

|

2023

|

R. 7

15--29

PL

W artykule przedstawiono sytuację Rzeczpospolitej Polskiej oraz jej plany w kontekście zbrojenia oraz rozwoju sił zbrojnych. Omówione zostały działania oraz wydarzenia, które przyczyniły się do podjęcia powyższych działań. Poruszona została polityka oraz strategia krajów NATO, jak i głównego przeciwnika sojuszu, czyli Federacji Rosyjskiej. Opisane zostały zakupy polskiej zbrojeniówki oraz kroki podjęte przez siły zbrojne i Ministerstwo Obrony Narodowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa narodowi, ale także wzmocnienia potencjału obronnego wschodniej granicy sojuszu północnoatlantyckiego.

EN

The article presents the situation of the Republic of Poland and its plans in the context of armament and development of the armed forces. The activities and events that contributed to the above actions were discussed. The policy and strategy of NATO countries as well as the main opponent of the alliance, i.e. the Russian Federation, were discussed. The purchases of the Polish arms industry and steps taken by the armed forces and the Ministry of National Defense to ensure the security of the nation, but also to strengthen the defense potential of the eastern border of the North Atlantic Alliance, were described.

5

Zagrożenia infrastruktury krytycznej państw NATO na akwenach morskich

Nowak Tomasz

Kwartalnik Bellona

|

2023

|

Nr 3

63--78

PL

W wyniku zbrojnej agresji Rosji na Ukrainę wstrząsom podlega cała przestrzeń euroatlantycka. Daje się zauważyć tendencja do działań ukierunkowanych na destabilizację funkcjonowania morskiej infrastruktury krytycznej. Zwiększona aktywność Rosji na akwenach jest związana z mapowaniem przez Moskwę infrastruktury natowskiej oraz przeprowadzaniem akcji sabotażowych w celu zastraszenia zachodnich rządów i społeczeństw. W artykule przedstawiono i oceniono główne zagrożenia infrastruktury krytycznej państw NATO w basenach Morza Północnego, Morza Bałtyckiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

EN

As a result of Russia’s military aggression against Ukraine, the entire Euro-Atlantic space is subject to shocks. There is a tendency to take actions aimed at destabilizing the functioning of maritime critical infrastructure. Russia’s increased activity in the waters is related to Moscow’s mapping of NATO infrastructure and carrying out sabotage actions aimed at intimidating Western governments and societies. The article presents and assesses the main threats to the critical infrastructure of NATO countries in the North Sea, Baltic Sea, Mediterranean Sea and Black Sea.

6

Transformacja struktur dowodzenia NATO po 2014 roku

Lenart Piotr

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2022

|

R. 12, Nr 25

89--100

PL

Celem badań, których wyniki przedstawiono w niniejszym artykule był opis działań podjętych przez Sojusz Północnoatlantycki w zakresie zmian w jego strukturze dowodzenia po 2014 roku. Wyja¬śniono w nim, że realne zagrożenia generowane przez Federację Rosyjską spowodowały konieczność zmian w strukturze militarnej NATO. Sojusz Północnoatlantycki podejmując działania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa jego członkom, w całym obszarze traktatowym, musiał zaadaptować swoją strukturę dowodzenia i strukturę sił do istniejących realnych zagrożeń, zmieniając jej dotychczasowy ekspedycyjny charakter na adekwatny do przewidywanych działań. NATO przekierowując swój wysiłek od działań ekspedycyjnych do obrony kolektywnej musiało zaadaptować swoje struktury dowodzenia regionalnie i dokonać adaptacji instytucjonalnej. Zmiany w strukturach dowodzenia sojuszu wymusiła potrzeba wdrożenia środków zapewniających bezpieczeństwo dla sojuszników z Europy Środkowo¬-Wschodniej. Realizując postanowienia szczytów NATO od Newport do Madrytu sojusz sukcesywnie, adekwatnie do eskalacji zagrożeń, reformował i generował siły i środki wydzielane do obrony obszaru traktatowego, co w konsekwencji skutkowało utworzeniem nowych elementów struktury dowodzenia oraz przeorientowaniem działalności już istniejących. Sojusz rozpoczął tym samym długoterminowe odstraszanie i adaptację obronną. Stosownie do zdefiniowanych potrzeb, utworzono w ramach NCS dwa dowództwa szczebla operacyjnego przystosowując się do obrony kolektywnej. Utworzenie wielonarodowego dowódz¬twa korpusu, czterech dowództw wielonarodowych dywizji, dowództwa wielonarodowej brygady oraz ośmiu integracyjnych jednostek NATO w zasadniczy sposób zmieniło architekturę dowodzenia sojuszu wzmacniając strukturę NFS. Umożliwiło to efektywne dowodzenie siłami i środkami NATO w obszarach odpowiedzialności utworzonych elementów na wschodniej flance sojuszu w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Istotą podejmowanych działań jest ich elastyczność i ewolucyjny charakter wynikający z potrzeby permanentnego przeglądu istniejących struktur i adaptacji ich do zidentyfikowanych zmian w środowisku bezpieczeństwa. W pracy sformułowano następujący główny problem badawczy: Jak zmieniła się struktura dowodzenia sojuszu w obliczu nowej sytuacji bezpieczeństwa we wschodniej części Europy po 2014 roku? W procesie badawczym zastosowano podejście problemowo-strukturalne oraz metody poznania nauko¬wego, które opierały się głównie o analizę i krytykę literatury, obserwację pośrednią nieuczestniczącą oraz wnioskowanie indukcyjne i dedukcyjne. Wyniki przeprowadzonych badań są znaczące, gdyż potwierdzają elastyczność działań NATO i jego żywotną zdolność do adaptacji w zależności od zmieniającego się śro¬dowiska bezpieczeństwa. Wyniki badań wskazują jednoznacznie, że transformacja struktury dowodzenia Sojuszu przebiegała tak, aby uzupełnić o niezbędne elementy te obszary w których istnieją niedobory, stwarzając tym samym wydolną strukturę zapewniającą efektywne dowodzenie. W tym zakresie Sojusz zachowuje swój ewolucyjny charakter i przejawia dążność do adekwatnego podejścia połączonego ze zdolnością do adaptacji do zmieniającego się nieustannie środowisko bezpieczeństwa.

EN

The aim of the research, the results of which are presented in this article, was to describe the activities undertaken by the North Atlantic Alliance in terms of changes in its command structure after 2014. It explained that the real threats generated by the Russian Federation made it necessary to change NATO’s military structure. The North Atlantic Alliance, taking steps to ensure the security of its members throughout the treaty area, had to adapt its command structure and force structure to the existing real threats, changing its current expeditionary character to be adequate to the anticipated activities. NATO, redirecting its efforts from expeditionary activities to collective defense, had to adapt its command structures regionally and make institutional adaptation. Changes in the alliance’s command structures were forced by the need to implement security measures for the allies from Central and Eastern Europe. Following the decisions of the NATO summits from Newport to Madrid, the alliance successively, adequ¬ately to the escalation of threats, reformed and generated forces and resources allocated to the defense of the treaty area, which in turn resulted in the creation of new elements of the command structure and reorientation of the activities of the existing ones. The Alliance has thus embarked on long-term deterrence and defensive adaptation. According to the defined needs, two operational-level commands were created within the NCS, adapting to collective defense. The creation of a multinational corps headquarters, four multinational division headquarters, a multinational brigade headquarters and eight NATO integration units fundamentally changed the alliance’s command architecture by strengthening the structure of the NFS. This made it possible to effectively command NATO forces and resources in the areas of responsibility of the elements created on the eastern flank of the alliance in times of peace, crisis and war. The essence of the actions taken is their flexibility and evolutionary nature resulting from the need for a permanent review of the existing structures and their adaptation to the identified changes in the security environment. The results of the research are of significant value, as they confirm Alliance’s flexibility as well as adaptability to the changing security environment. The results indicate explicitly that the process of NATO’s command & control structure transformation was carried out in a manner which allowed for complementing it with entities as deemed necessary for the identified gapped areas, thus assuring that the ultimate construct will guarantee efficacy of the command. With this regard the Alliance retains its evolutive nature at the same time manifesting the aspiration for ensuring an adequate approach combined with adaptability to the constantly changing security environment.

7

Introduction to the Special Issue Section: Innovations for chemical, biological, radiological, nuclear + explosive - CBRNe defence

Maciejewski Paweł, Kravcov Alexander, Mazal Jan

Security and Defence Quarterly

|

2022

|

Vol. 37, No. 1

68--69

8

Development of Security Technologies by NATO: Current Status and Development Prospects

Bielawski Radosław

Safety & Defense

|

2022

|

1

23--29

EN

The aim of this paper is to determine the current development status of individual NATO development areas as well as to indicate further research directions. Six research areas in which NATO develops its technologies that influence the high militarization level of the alliance were shown. These include Big Data, Artificial Intelligence, autonomy, quantum technology, space technology and hypersonic capabilities of the alliance, as well as Biotechnology and Human Enhancement. The development of Big Data will significantly increase the alliance’s threat detection, reconnaissance, and identification capabilities and allow for the diagnosis of anomalies and internal threats. Artificial Intelligence can be used for effective military operations (aircraft air combat) and also in intelligence analysis for data collection, processing and search. Autonomy in allied operations will allow the use of unmanned aerial systems and their operations in urbanized terrain and increase situational awareness through continuous monitoring of the combat environment. Quantum technology will allow for increased allied capabilities in the areas of communications, information technology, precision navigation and time delivery systems, and sensing. Space technologies and the acquisition of hypersonic technologies will contribute to reconnaissance and intelligence capabilities, and hypersonic missiles will further provide strategic warfare assets. The research results on biotechnology and Human Enhancement by NATO will provide knowledge for enhancing the psychophysical capabilities of soldiers.

9

Ukraine’s Fight for Democracy and a new Limited Cold War

Stanton Don

Przegląd Nauk o Obronności

|

2022

|

R. 7, Nr 13

28--47

EN

Analysis of geopolitical changes in the world resulting from Russia's aggression in Ukraine in 2022. Methods: The research methods include the analysis of reports and documentation and the current political and military situation. Results: The article answers four research questions: 1) To what extent does Ukraine represent a pivotal point in a limited Cold War with Russia countering the expansion of democracy? 2) What is the future of Ukraine and what issues remained to be resolved? 3) What are the differences between the Cold War of 1947-91 and today's limited Cold War? 4) Why did the West not want to believe that Russia would attack Ukraine? Three reasons are articulated: the West was blinded by the vision of "pursuing peace through trade" (especially in the field of energy). Conclusions: Ukraine's valiant struggle to save its democracy from Vladimir Putin's brutal invasion is the pivotal point of our time. As countries and companies seek to return to or maintain relations with Russia despite the brutal war that has disrupted the world order, it remains to be seen how long democratic nations will be able to maintain their unity. . On one side are the democratic nations of the West, the Pacific and NATO, and on the other are autocratic Russia, China and their allies. This is a renewed but limited Cold War that will dominate nations for decades to come.

10

Osłona strategiczna : istota i ewolucja w obliczu współczesnych zagrożeń

Kosowski Robert

Kwartalnik Bellona

|

2022

|

Nr 3

17--46

PL

Z historycznego doświadczenia konfliktów zbrojnych wynika że jednym z podstawowych elementów skutecznej obrony przed atakiem przeciwnika jest stworzenie warunków uniemożliwiających mu uzyskanie zaskoczenia. Wojna na Ukrainie oraz to że Polska odgrywa główną role na wschodniej flance Sojuszu Północnoatlantyckiego, unaoczniają, jak ważne znaczenie z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa ma osłona strategiczna. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, jak postrzegać osłonę strategiczną we współczesnej obronie Polski i obronie wspólnej NATO.

EN

Historical experience of all armed conflicts shows that one of the key elements for an effective defense against enemy attack is to create conditions that prevent him from getting surprised. The war in Ukraine and the fact the Republic of Poland plays a key role on the eastern flank of the North Atlantic Alliance show how important from the point of view of state security is strategic cover. The article also attempts to tackle the question of how to perceive the strategic cover in the contemporary defense of Poland and the common defense of NATO.

11

Assessing the cost of friction between NATO Allies

Katsaitis Oysseus, Zombanakis George

Security and Defence Quarterly

|

2021

|

Vol. 36, No. 4

25--48

EN

This paper proposes a method for assessing the cost of friction between North Atlantic Treaty Organisation (NATO) allies and highlights internal threats. This is applied to the Greek–Turkish conflict within the NATO context and concerns the functioning of defence expenditure in Greece, modified in such a way as to focus on the causes of friction between these allies. The analysis concentrates mainly on the issue of internal threats to the long-run equilibrium of NATO. The ARDL methodology used modifies the typical error correction model by introducing a mechanism that accelerates the process that leads back to the long-run equilibrium. Along with assessing the cost to an ally in relation to an internal threat, the method proposed allows the time required for the long-run equilibrium of NATO to be restored. The paper concludes that dynamic incidents of friction between allies expressed as an internal threat disturb NATO’s static equilibrium, destabilise an individual ally’s defence policy and contribute to cost being incurred.

12

Conditions for the process of ensuring the Republic of Poland’s security – selected problems

Kęsoń Tadeusz

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2021

|

Vol. 53, No. 2(200)

256--271

EN

The processes of ensuring Poland’s security require the constant analysis of many factors that significantly affect the possibility of the emergence of threats to external and internal security. From the point of view of this criterion of understanding security, the political, military, economic, and social factors are crucial. Along with Poland’s accession to the North Atlantic Treaty Organization and the European Union, membership in these organizations has become the basis for building the national security system and is positively perceived by most of the society. However, it should be remembered that the volatility of the security environment and the immediate environment of Poland brings about new challenges (migration processes, energy supply issues, the power policy of the Russian Federation) that may give rise to anxiety and a sense of threat. The article aims to present selected conditions of the process of ensuring the security of Poland.

PL

Procesy zapewniania bezpieczeństwa Polski wymagają ciągłego analizowania wielu czynników, które w zasadniczy sposób wpływają na możliwość pojawiania się zagrożeń zewnętrznego i wewnętrznego bezpieczeństwa. Z punktu widzenia przedmiotowego kryterium pojmowania bezpieczeństwa niezmiernie istotnym są czynniki polityczne, militarne, ekonomiczne i społeczne. Wraz z wstąpieniem Polski do Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz Unii Europejskiej, członkostwo w tych organizacjach stało się podstawą budowania naszego systemu bezpieczeństwa narodowego i jest pozytywnie postrzegane przez większość społeczeństwa. Pamiętać jednak należy, że zmienność środowiska bezpieczeństwa i najbliższego otoczenia Polski rodzi wciąż nowe wyzwania (procesy migracji, kwestie dostaw surowców energetycznych, mocarstwowa polityka Federacji Rosyjskiej) mogą wzbudzać niepokój i poczucie zagrożenia. Celem tego artykułu, jest przedstawienie wybranych uwarunkowań procesu zapewniania bezpieczeństwa Polski.

13

Air Defense of the Baltic States: Looking toward the Future

Cieślak Eugeniusz

Safety & Defense

|

2021

|

2

12--21

EN

The article offers a discussion of the origins, current state, and the future of air defence for the Baltic states. It relates developments in the field of air defense to changes in the security environment and the defence policies of the Baltic states. The article starts with a retrospective on the origins and development of air defence in the Baltic states before they joined NATO. Then, it focuses on the early years of integration with NATO Integrated Air Defense System and implications for air defence related to changes in the security of the Euro-Atlantic region stemming from aggressive Russian actions. An assessment of the current posture of air defence in the Baltic states serves as a starting point for a discussion on requirements for future developments and predicting possible outcomes. The research uses unclassified, publicly available documents and analytical reports to provide background information for a discussion on the future of air defense for the Baltic states. The Baltic states are aware of the limitations of their air defense and try to develop this capability within available resources. Changes to security environment after 2014 gave a new impetus to develop the air defense of the Baltic states, both through efforts undertaken by NATO and for national capability development.

14

NATO Command System and Air Policing in the Polish Airspace

Krawczyk Jacek, Tomaszycki Marek

Przegląd Nauk o Obronności

|

2021

|

R. 6, Nr 11

74--88

EN

Objectives: The article presents the NATO command structure with particular emphasis on the units responsible for command and control in the Polish airspace. The structure was described at three levels of command: strategic, operational and the tactical level. Moreover, the article also presents the issues concerning sovereignty in the space of the Republic of Poland and the cooperation of civil and military services in relation to the aircraft, which in an unauthorised manner crossed the state air border. Methods: Scientific methods used in the paper are: analysis and criticism of written sources, analysis and logical construction. Results: The article presents the structures of commands responsible for protection and defence of the airspace of NATO countries, their brief characteristics, command relationships and interdependencies between them and the main assumptions and objectives of the Air Policing mission, as well as the principles of implementation of this mission in the Polish airspace. Conclusions: The main purpose of NATO's activities is to protect its member states, as a basis for preserving peace and strengthening international security. The organisational structures of the North Atlantic Treaty Organisation, based on three levels of command, are able to ensure the security of all 30 countries belonging to the alliance. The Polish airspace command system is fully compatible and integrated with the NATO system and in constant readiness to carry out combat missions, including the Air Policing Mission.

15

Trzy dekady wojskowego wsparcia Ukrainy przez NATO : 1991-2021

Piotrowski Sławomir

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 4

15--26

PL

Szeroko rozumiana współpraca wojskowa oprócz wymiany doświadczeń szkoleniowych, z której zazwyczaj korzystają współpracujące strony, jest doskonałą okazją do udzielenia wsparcia państwu, które pomocy - na przykład związanej z modernizacją swojego systemu obronnego - potrzebuje i o nią zabiega. Historia wojskowej współpracy Ukrainy z NATO sięga początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Współpraca ta nabrała impetu po wybuchu walk w Donbasie oraz aneksji Krymu przez Federację Rosyjską. Jako odpowiedź na prośbę rządu ukraińskiego Sojusz znacznie zwiększył wojskowe wsparcie tego państwa, między innymi pomocą we wdrażaniu reform sektora bezpieczeństwa i obrony, doradztwem na poziomie strategicznym oraz realizacją wielu programów reformy systemu obronnego Ukrainy. Charakter i skala natowskiego wsparcia Ukrainy wydają się jednak ograniczone, ponieważ opinie na temat tego, co można zrobić, aby pomóc Ukrainie w jej trudnej sytuacji - i czy należy coś zrobić - jest wypadkową odmiennych stanowisk narodowych w ramach Sojuszu.

EN

Apart from being a platform to exchange training experience, a broadly perceived military cooperation, which is usually taken up by both cooperating parties, is an excellent opportunity to provide assistance to a country that needs and seeks such assistance, with respect to, for instance, modernizing its national security system. The history of cooperation between Ukraine and NATO dates back to the 1990s. The cooperation and military support provided to Ukraine by NATO gained a new impetus after the outbreak of an armed conflict in Donbas and the annexation of Crimea by the Russian Federation. In response to the request submitted by the Ukrainian government, the Alliance significantly increased its military support for Ukraine in, among other things, implementation of security and defense sector reforms, counseling on the strategic level, and realization of many programs aiming to modernize Ukraine’s defense system. However, the nature as well as the scope of support granted to Ukraine by NATO seem to be limited, because an opinion on what can be done to help Ukraine in its difficult situation, and whether anything should be done, is a resultant of various opinions represented by individual Alliance members.

16

Rozwój domeny kosmicznej przez NATO

Bielawski Radosław

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 2

91--100

PL

W artykule wskazano kierunki badań NATO nad nową, piątą domeną walki - przestrzenią kosmiczną. Określono kierunki rozwoju zdolności pozycjonowania, nawigacji oraz precyzyjnego wskazywania czasu, czyli tzw. zdolności PNT, a także zdefiniowano problemy związane z systemami PNT. Za ważny dla Sojuszu uznano rozwój zdolności wczesnego ostrzegania. Ma je zapewnić System Obrony Balistycznej (BMD) jako narzędzie obrony zarówno obszaru NATO, jak i przed nowymi zagrożeniami pochodzącymi z kosmosu. Ponadto określono i antycypowano kierunki aktywności NATO związane z monitorowaniem środowiska, obejmujące działania w celu zwiększania poziomu bezpieczeństwa środowiska oraz jego ochrony.

EN

The article indicates the directions for NATO’s research into a new, fifth domain of warfare - outer space. The directions for the development of positioning, navigation and precise time indication capabilities, i.e. the so-called PNT capabilities, were identified, and problems associated with PNT systems were defined. The development of early-warning capabilities has been considered important for the Alliance. These are to be provided by the Ballistic Missile Defense (BMD) being a tool for defending both the NATO area and against new threats from space. Moreover, the NATO activities related to environmental monitoring were identified and anticipated, including the ones increasing the level of environmental safety and security.

17

Kształtowanie kompetencji przywódczych w wybranych państwach NATO

Zielichowski Artur, Kaliciak Grzegorz

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2020

|

R. 10, Nr 17

97--110

PL

Celem artykułu jest prezentacja rozwiązań do kształtowania kompetencji przywódczych wśród kandydatów na oficerów stosowanych w poszczególnych armiach NATO. Wszystkie uczelnie wojskowe w państwach NATO realizują bardzo zbliżone procedury w zakresie szkolenia bojowego przyszłych oficerów, jednakże stosują różne podejścia w celu kształtowania ich jako przywódców. Kompetencje przywódcze dowódców zawsze odgrywały ważną rolę w zapewnieniu przetrwania armiom i państwom. Wydarzenia w dziejach Polski, jak również innych państw, świadczące o randze kompetencji przywódczych jako determinancie zwycięstwa, są niezmiernie liczne. Dlatego też siły zbrojne podejmują różnego rodzaju działania w celu ich nauczania i doskonalenia wśród swoich kadr dowódczych.

EN

The authors of the work are trying to show solutions in individual NATO armies used to shape leadership competences among candidates for officers. All military academies in NATO countries follow very similar procedures in the field of combat training of future officers, however, they use different ap-proaches to shape them as leaders. The leadership competences of commanders have always played an important role in ensuring the survival of the army and nations. The number of events in the history of Poland and other countries that prove the rank of leadership competences as a determinant of victory is numerous. Therefore, the armed forces undertake various activities in order to teach and improve them among their commanding cadres.

18

The Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade's development potential in the context of regional security

Fryc Mariusz

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 1(195)

5--11

EN

Since January 2017 the Lithuanian-Polish-Ukrainian brigade (LITPOLUKRBRIG) is fully operational to influence and shape not only regional security but also international peace out of Europe. Its development potential can contribute to support Ukraine in its current military reform as well as in an accession process to NATO. It can positively impact military competencies, capabilities, and capacities of all founding nations and contribute to a stronger regional identity based on common values, interests, experiences and threats perceptions either. Now is the time for the founding nations to decide whether to keep a status quo of the brigade or to further build its "trademark" upon its strengths and competencies. If they choose the second option, the Brigade has to become more visible and active in the security sphere which leads to the necessity to demonstrate its effectiveness and utility in practice. The purpose of this article is to answer the questions: where is the development potential of the Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade and how it can be used in the context of strengthening both tripartite cooperation and security in the region. In the introduction, the author collides different perspectives on the future of LITPOLUKRBRIG. In the first part, he argues that the brigade can help Ukraine to join the Euro-Atlantic family. In the second part, he justifies that the brigade can have a positive impact on military capabilities development and the interoperability of the armed forces of all founding states. In the third part, he justifies that the brigade has the potential to shape regional security. In the fourth part, he argues that LITPOLUKRBRIG can contribute to building a stronger regional identity and tripartite cooperation based on common values, interests, experiences and common threat’s perception.

PL

Od stycznia 2017 r. Brygada litewsko-polsko-ukraińska (LITPOLUKRBRIG) jest w pełni operacyjna, aby wpływać i kształtować nie tylko bezpieczeństwo regionalne, ale także międzynarodowy pokój poza Europą. Jej potencjał rozwojowy może przyczynić się do wsparcia Ukrainy w bieżącej reformie wojskowej, a także w procesie przystąpienia do NATO. Może pozytywnie wpłynąć na kompetencje wojskowe, zdolności i potencjał wszystkich państw założycielskich i przyczynić się do wzmocnienia regionalnej tożsamości opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i postrzeganych zagrożeniach. Nadszedł czas, aby państwa założycielskie zdecydowały czy zachować status quo brygady, czy też budować jej „znak towarowy” na podstawie swoich mocnych stron i kompetencji. Jeśli wybiorą drugą opcję, Brygada musi stać się bardziej widoczna i aktywna w sferze bezpieczeństwa, co prowadzi do konieczności wykazania jej skuteczności i użyteczności w praktyce. Celem tego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania: gdzie leży potencjał rozwojowy Brygady litewsko-polsko-ukraińskiej i jak można go wykorzystać w kontekście wzmocnienia zarówno trójstronnej współpracy, jak i bezpieczeństwa w regionie. We wstępie autor zderza ze sobą różne perspektywy dotyczące przyszłości LITPOLUKRBRIG. W pierwszej części przekonuje, że brygada może pomóc Ukrainie w przystąpieniu do rodziny euroatlantyckiej. W drugiej części uzasadnia, że brygada może pozytywnie wpłynąć na zdolności wojskowe i stopień interoperacyjności sił zbrojnych wszystkich państw założycielskich. W części trzeciej uzasadnia, że brygada dysponuje potencjałem do kształtowania regionalnego bezpieczeństwa. W części czwartej przekonuje, że LITPOLUKRBRIG może przyczynić się do budowania silniejszej tożsamości regionalnej i trójstronnej współpracy opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i wspólnym postrzeganiu zagrożeń.

19

Security and defense challenges – civil preparedness in NATO

Jacuch Andrzej

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 2(196)

270--280

EN

The current security and defense challenges, a new type of cold war, requires strengthening civil preparedness in areas that are critical for collective defense, enabling the conduct of operations and military mobility. The article analyses the Alliance’s approach to security and defense threats, including to counter hybrid threats. NATO’s decisions to reinforce the Allies Eastern Flank are presented. Allied forces should be able to move into and across Europe at high speed to reinforce a threatened Ally. Therefore, attention is paid to civil preparedness and civil sector resilience to provide support to military operations. It considers recent summit decisions and measures to improve military mobility. A wide range of civilian capabilities and active cooperation between public and private partners are critical. In conclusion, the research demonstrates that civil support is a critical enabler for the Alliance’s collective defense.

PL

Obecne wyzwania w zakresie bezpieczeństwa i obronności, nowy rodzaj zimnej wojny, wymagają wzmocnienia gotowości cywilnej w obszarach o krytycznym znaczeniu dla obrony zbiorowej, umożliwiając prowadzenie operacji i mobilność wojskową. W artykule przeanalizowano podejście Sojuszu do zagrożeń dla bezpieczeństwa i obronności, w tym do przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym. Przedstawiono decyzje NATO o wzmocnieniu wschodniej flanki sojuszniczej. Siły sojusznicze powinny mieć możliwość szybkiego przemieszczania się do i przez terytorium Europy w celu wzmocnienia zagrożonego sojusznika. W związku z tym zwraca się uwagę na przygotowania cywilne i odporność sektora cywilnego dla zapewnienia wsparcia operacji wojskowych. Uwzględnia się w nim ostatnie decyzje podjęte na Szczytach NATO oraz środki mające na celu poprawę mobilności wojskowej. Kluczowe znaczenie ma szeroki zakres zdolności cywilnych i aktywna współpraca między partnerami publicznymi i prywatnymi. Podsumowując, badania pokazują, że wsparcie cywilne jest kluczowym elementem umożliwiającym obronę zbiorową Sojuszu.

20

Poland’s defense preparations in the context of allied obligations. Legal, institutional, and instrumental aspects

Kuliczkowski Marian

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 4(198)

801--819

EN

Poland’s accession to the North Atlantic Treaty Organization in 1999 was one of the most critical events in the Third Republic history. The integration process with NATO’s political and military structures is long-term and requires the constant commitment of all state structures and institutions. Participation in the joint creation of the North Atlantic Treaty Organization Member States’ defense force means, under Article 3 of the Treaty, the states’ maintenance and development of individual and joint capacity to counter armed attack. Thereby Poland is also obliged to conduct defense preparations in the national dimension. It requires providing formal, legal, and organizational conditions for the country’s functioning in the event of increasing the national defense readiness. Such conditions are necessary to perform tasks as part of national defense carried out on its territory and the territory of other states – the Members of the Alliance. The content presented in this article attempts to present legal, institutional, and instrumental aspects of defense preparations in Poland in the context of allied obligations. They concern the need for all NATO Member States to maintain and develop individual and joint capabilities to counter an armed attack. Given the nature of the problem, it should be remembered that Poland’s integration with NATO takes place both in the defense sphere and in economic, social, legal, and political matters.

PL

Uzyskanie przez Polskę w 1999 roku członkostwa w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego było jednym z najważniejszych wydarzeń w historii III Rzeczypospolitej. Proces integracji ze strukturami polityczno-militarnymi NATO jest długotrwały i wymaga stałego zaangażowania wszystkich struktur oraz instytucji państwa. Udział w kolektywnym tworzeniu siły obronnej państw – członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oznacza, zgodnie z art. 3 Traktatu, utrzymywanie i rozwijanie przez państwa członkowskie indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnej napaści. Zobowiązuje to między innymi Polskę do prowadzenia przygotowań obronnych w wymiarze narodowym. Wymaga to przygotowania warunków formalno-prawnych i organizacyjnych do funkcjonowania kraju w sytuacji podwyższania gotowości obronnej państwa, niezbędnych do wykonywania zadań w ramach obrony narodowej realizowanej na jego terytorium, a także na obszarze innych państw – będących członkami Sojuszu. Zaprezentowane w niniejszym artykule treści stanowią próbę przedstawienia aspektów prawnych, instytucjonalnych i instrumentalnych problematyki przygotowań obronnych w Polsce, w kontekście zobowiązań sojuszniczych. Dotyczą one konieczności utrzymywania i rozwijania przez wszystkie państwa członkowskie NATO indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnej napaści. Uwzględniając charakter problemu, należy pamiętać, że integracja Polski w NATO odbywa się zarówno w sferze obronności, jak i w kwestiach ekonomicznych, społecznych, prawnych i politycznych.