Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zastosowanie tomografu komputerowego w planowaniu rozkładu dawki w radioterapii

Hawrylewicz L., Dolla Ł., Garbacik S., Osewski W., Ślosarek K.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2014

|

Vol. 3, nr 3

123--128

PL

Tomografia komputerowa jest powszechnie stosowana we współczesnej medycynie. Obrazowanie dwu- i trójwymiarowe oraz informacje o gęstości badanych tkanek sprawiają, że metoda ta jest przydatnym narzędziem w planowaniu rozkładu dawki w radioterapii. Tomografy komputerowe dedykowane do takich celów są wyposażone w dodatkowe opcje sprzętowe i programowe. Umożliwiają przeprowadzenie badania pacjenta w pozycji terapeutycznej o zakresie badania rzędu 190 cm. Średnica tunelu tomografu nie może być mniejsza niż 80 cm, a nośność stołu przynajmniej 200 kg. Zastosowanie dodatkowego systemu laserów umożliwia wykonanie wirtualnej symulacji, a system bramkowania oddechowego pozwala napromieniać chorego w korelacji z cyklem oddechowym. Tomografy komputerowe dedykowane do planowania leczenia muszą dysponować dodatkowym oprogramowaniem, np. redukującym artefakty związane z obecnością materiałów o dużej gęstości w obszarze badanym. W pracy omówiono także różnice pomiędzy urządzeniami diagnostycznymi i przeznaczonymi do kalkulacji dawki.

EN

One of the key elements of the success of treatment using ionizing radiation is to define the volu me occupied by the tumor cells. No precise designation of such an area causes the radiation dose will be deposited in the place where there are no cells. As a result of this topographical error well record the failure of therapy with a high degree of probability. Therefore, a clear definition of the volu me to be treated is a key element in radiotherapy treatment planning. For this purpose, now routinely used for CT examination. To perform treatment planning in a way that takes into account the effects mentioned above the appropriate software is required to use and to define of data links between different diagnostic and therapeutic devices.

2

Zastosowanie rezonansu magnetycznego w planowaniu leczenia

Garbaciok S., Osewski W., Dolla Ł., Hawrylewicz L., Ślosarek K.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2014

|

Vol. 3, nr 6

299--304

PL

Nadrzędnym celem radioterapii jest wyleczenie, a także polepszenie komfortu jakości życia pacjentów. Aby cel ten został zrealizowany, istotne jest precyzyjne określenie granicy guza w trakcie planowania leczenia. Kolejnym ważnym aspektem jest precyzyjne odtworzenie położenia określonych struktur i narządów podczas planowania leczenia. Mimo że badanie tomografii komputerowej nadal pozostaje podstawową metodą diagnostyczną stosowaną w planowaniu leczenia, coraz częściej stosuje się nowe metody obrazowania: rezonans magnetyczny i pozytronową tomografię emisyjną. Przewagą badania rezonansu magnetycznego nad innymi metodami diagnostycznymi jest doskonała zdolność obrazowania tkanek miękkich (mięśnie, więzadła, ścięgna, nerwy) z dokładnością zbliżoną do atlasów anatomicznych i zmian w ich obrębie (również naczyń krwionośnych), przy jednocześnie zachowanym obrazie struktur kostnych. Korzyści wynikające z stosowania dodatkowych metod obrazowania jest bardzo dużo. Najważniejszą z nich jest polepszenie jakości wizualizacji w planowaniu leczenia.

EN

The main purpose of radiotherapy is to cure patent and to improve his quality of live. To achieve this aim precise definition of shape of the tumor and healthy tissues during treatment planning process is significant. Accurate location of structures, used in treatment planning, is also very important feature. Despite the fact that CT scanning is the primary imaging method used in radiotherapy treatment planning, other imaging modalities such as MRI and PET are increasingly used. Advantage of MRI over other diagnostic methods is excellent for soft tissue imaging capability (e.g. muscles, ligament, tendon, nerves), with an accuracy similar to the anatomical atlases, and changes within them (even blood vessels) preserving the image of bone structures at the same time. There are a lot of benefits of using additional imaging methods, but most important is to improve the visualization process in radiotherapy treatment planning.

3

Wirtualna symulacja : nowy element procesu planowania radioterapii

Dolla Ł., Osewski W., Hawrylewicz L., Garbaciok S., Ślosarek K.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2014

|

Vol. 3, nr 4

169--174

PL

Procesy związane z przygotowaniem pacjenta do radioterapii są bardzo czasochłonne i wymagają zachowania precyzji ułożenia chorego na każdym etapie przygotowania i realizacji terapii. Jednym z etapów jest symulacja warunków napromieniania, procedura sprawdzenia geometrii zaplanowanychwiązek promieniowania w stosunku do położenia struktur anatomicznych pacjenta. Jest ona wykonywana na dedykowanych do tego urządzeniach zwanych symulatorami rentgenowskimi. Od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku coraz częściej symulacja warunków napromieniania realizowana jest w czasie wykonywania badania tomografii komputerowej, będącej podstawą planowania rozkładu dawki w radioterapii. W tym celu wykorzystuje się dedykowane tomografy komputerowe wyposażone w odpowiednie oprogramowanie i doposażone w dodatkowy system laserów. Nowa procedura nazwana została wirtualną symulacją. Zastosowanie jej w praktyce klinicznej znacznie skraca proces przygotowania pacjenta do leczenia oraz zwiększa precyzję związaną z weryfikacją warunków leczenia pacjenta.

EN

The processes associated with the preparation of the patient for radiotherapy are time consuming and require a precise alignment of patient position at every stage of the treatment preparation and its realization. One of the steps is to simulate the irradiation conditions. It is performed in order to check the set-up of the planned radiation beam relative to the position of patient anatomical structures. For this purpose dedicated devices, called X-ray simulators are used. Since the mid-nineties of the last century, more and more simulations of the irradiation conditions are performed during computed tomography, which is the basis for dose distribution planning in radiation therapy. For this purpose dedicated CT scanners, equippedwith the appropriate software and upgradedwith additional systemof lasers, are used. This new procedure is called a virtual simulation. Its usage in clinical practice shortens the process of preparing the patient for treatment and increases the precision associated with the verification of the patient’s treatment conditions.

4

Format DICOM – komunikacja pomiędzy systemami diagnostyki obrazowej i planowania leczenia radioterapii

Osewski W., Dolla Ł., Hawrylewicz L., Garbaciok S., Ślosarek K.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2014

|

Vol. 3, nr 5

221--225

PL

DICOM (Digital Imaging and Communication in Medicine) to format obrazowania cyfrowego i wymiany obrazów w medycynie, opracowany dla potrzeb ujednolicenia wymiany i interpretacji danych medycznych reprezentujących lub związanych z obrazami diagnostycznymi w medycynie. Format ten, przyjęty przez wszystkich producentów sprzętu medycznego za standard, w dużej mierze pozwala na bezproblemową komunikację i wymianę danych pomiędzy urządzeniami różnych firm. Niestety nie zawsze działa to tak, jak chcieli tego twórcy. Zdarza się, że indywidualny rozwój formatu przez poszczególnych producentów w znacznym stopniu komplikuje wspomnianą komunikację. Było to szczególnie widoczne na styku dwóch dziedzin medycyny: diagnostyki obrazowej i radioterapii. Współczesna radioterapia bazuje na badaniach obrazowych, dlatego wprowadzono zmodyfikowany format zwany DICOM RT, który dedykowany jest radioterapii. Zawiera on między innymi informacje na temat struktur anatomicznych, rozkładów dawek, geometrii źródeł promieniowania. Opracowany standard jest nieustannie rozwijany i udoskonalany. Aktualnie przesyłanie informacji w formacie DICOM jest praktycznie bezproblemowe i pozwala na pracę z zastosowaniem sprzętu różnych producentów, dedykowanego do różnych zadań medycznych.

EN

DICOM (Digital Imaging and Communication in Medicine) is a format developed for unification of exchange and interpretation of medical data representing or associated with diagnostic images in medicine. This format, adopted by all manufacturers of medical equipment as an standard format of medical data, allows for trouble-free communication and exchange of data between devices from different companies. Unfortunately it does not always work as the authors of DICOM format wanted to. It happens that the individual producers development of the format greatly complicates previously mentioned communication. This was particularly evident at the junction of two branches of medicine: diagnostics imaging and radiotherapy. Modern radiotherapy is based on imaging studies, so there was a need to introduce modified format called DICOM RT. It contains information about anatomical structures, dose distributions, the geometry of radiation sources etc. This standard is constantly being developed and improved. At present, the transfer of information in DICOM format is almost trouble-free and allows to work with different manufacturers equipment dedicated to different medical tasks.